Ένα άρθρο του περιοδικού Der Spiegel, το οποίο υποδέχεται με θετική ματιά την απόφαση του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα, αντίθετα με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ίσως μία μικρή ένδειξη επιβεβαίωσης του άρθρου του Αντίβαρου την προηγούμενη. Η μεθόδευση της Ελλάδας εκτός Ευρώπης
A Commentary By Sven Böll
Greek Prime Minister Georgios Papandreou has shocked Europe with his call for a referendum.
It must be said right at the beginning: The Greeks will, for a change, decide for themselves how they and their country will move forward.
They have had no real opportunity to do so for quite some time. For
about a year and a half, this once proud country has been under foreign
administration; it is de facto no longer a sovereign state. The
government’s most important task has been dragging the austerity
programs and structural reforms though parliament and implementing them.
These are dictated by the strict troika of the EU Commission, the
European Central Bank (ECB) and the International Monetary Fund.
Otherwise there will be no more bailout money, and the country would go
bankrupt.
To no longer be the master of their own finances, to be begging for
money and ready to do almost anything for it — this is as humiliating
for penniless states as it is for poor people. It injures the soul,
stirs up anger and creates desperation. Knowing that the situation is
also largely self-inflicted only makes things worse.
That the Greek Premier Georgios Papandreou
wants to consult his people
on the financial restructuring of the country seems like an act of
desperation appropriate to the dramatic principle of ‘committing suicide
in fear of death.’ The voters will decide whether to endorse the
decisions made in Brussels or not.
The latest in the seemingly
endless series of euro-rescue summits
last week concluded that private investors will relinquish half of what
they are owed by Greece. Because around €200 billion of the €300
billion or more in government debt lies with banks, insurance companies
and funds, the country would be rid of a considerable part of its
crushing credit burden.
Three Good Reasons for Papandreou’s Decision
Regardless how the referendum’s question is eventually worded, the
Greeks will be voting on whether their country will remain in the euro
zone or leave the single currency. The government could ask its citizens
a very direct question: “Do you want to continue using the euro or go
back to the drachma?”
How can Papandreou do this? It’s asking the same people who riot
against his policies! It is already clear what the outcome will be! Such
were the instant reactions to the prime minister’s announcement.
This was especially true as, up till now, the biggest fear of the
other euro-zone members was that Greece would say goodbye to the
currency. The formula for European apocalypse goes something like this:
First Greece drops out, then Portugal and Spain fall, and then Italy
pushes the single currency over the cliff. If they’re lucky, all that
will remain is a northern European euro mini-zone.
No question, this danger exists if the Greeks say no to Brussels’
decisions. Papandreou is going all in. Nevertheless, his decision is
correct for several reasons.
First, the prime minister needs immediate legitimacy for his actions.
He was elected before the escalation of the debt crisis; his policies
require extreme steps. In Greece, unlike in Germany, political parties
aren’t bickering over a little more net from the gross, a tax for
motorways or the closure of a few military bases. No, it is about brutal
cuts never before seen in a developed country. If the German finance
minister cut spending as ruthlessly as his Greek counterpart, he would
have to spend about €100 billion less in a single year.
Secondly, the opposition in Greece is an obstruction. They have also
failed to understand after a year and a half that the country cannot
afford any party political antics. With a popular vote, at least there
is hope that the opposition will come to their senses. At the very
least, they must make their position clear on how they imagine the
country’s future.
Thirdly, Greece finds itself in a downwards spiral. Almost all of its
citizens are victims of the austerity measures; many feel desperate and
are
going on strike.
But when those who still do have jobs also no longer work, the economy
is harmed even further. The vicious cycle continues. New, tougher
measures are needed, and so on. If the majority of the population avowed
itself to a way out of the crisis, this horrific situation would most
likely be over. Strikes would probably be delegitimized.
Encouraging Experiences
There is some evidence the Greeks will support their leader when the
chips are down, and won’t torpedo the directives from Brussels. The
majority of people in Greece believe that there must be a way out of
this decade-long mess. Many are overwhelmed by the pace of change, but
most don’t want to go against its direction.
The experiences of other euro-zone countries are encouraging. The
debt crisis has already brought down several governments, such as in
Portugal and Ireland. But the parties replacing them have won
majorities, having in some instances announced even tougher austerity
measures.
Until the referendum in Greece, there will be an intense debate about
the two alternatives: Brutal rehabilitation within the euro zone or
state bankruptcy with a reintroduction of the drachma.
It will demonstrate that it is not about the choice between hell and
paradise. Both paths will be difficult and grueling. Each citizen must
decide for themselves what they believe to be the better choice. They
will consider whether they want to risk their assets with an exit from
the common currency — savings would be worth hardly anything in a
return to the drachma.
But at least every Greek gets to decide, and can no longer complain
about their government bowing to international demands. And even if the
Greeks ultimately say no, and in the worst case scenario the country
leaves the euro zone, the consequences seem less dicey than they did a
year ago.
The main problem of a return to a national currency is that the drachma
would be massively devalued. Because the debt would continue to exist in
euros, the government would be spending even more drachmas to pay it
off. They would quickly go bankrupt.
That would probably create the need for an even more radical debt
haircut beforehand, resulting in public creditors having to surrender
more of what they are owed. Ultimately, more Greek debt would end up in
the hands of the ECB and the other euro countries. This potential loss
would probably happen even if Greece remains in the currency union —
only later rather than sooner.
The risk of contagion for the other countries no longer seems so
high. No euro-zone member is in such a bad state as Greece. It now seems
all the players in the financial markets see this as well.
http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,795297,00.html
Το άρθρο και στα ελληνικά
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15501799,00.html
Spiegel Online: Μπράβο, κύριε Παπανδρέου!
Μερικοί ακόμα χαρακτηριστικοί τίτλοι: «Η Αθήνα αιφνιδιάζει με δημοψήφισμα σχετικά με το πακέτο βοήθειας» επιγράφει άρθρο της η Welt, «Ο Παπανδρέου ανακοινώνει δημοψήφισμα για το πακέτο βοήθειας» γράφει η Frankfurter Allgemeine, «Ο Παπανδρέου διακινδυνεύει την έξοδο της χώρας από το ευρώ» σημειώνει το Focus, «Η Ελλάδα ασκεί πιέσεις στο ευρώ» γράφει το Reuters, «Μπρύντερλε: Η Ελλάδα απειλείται με χρεοκοπία» αναφέρει η Bild, «Ο Dax καταβαραθρώνεται, οι μετοχές πέφτουν» γράφει η Handelblatt. «Ο Παπανδρέου θέλει δημοψήφισμα. Ασαφές αν είναι νόμιμο» σημειώνει η Taz του Βερολίνου, «Η μεγάλη απόφαση» επιγράφει το άρθρο της η Tagespiegel.
Άγνοια δηλώνει το γερμανικό Υπουργείο ΟικονομικώνΗ
Ευρώπη σάστισε! Ο Έλληνας πρωθυπουργός θέλει ο λαός να αποφασίσει για
τη σωτηρία της χώρας. Ο Παπανδρέου ποντάρει σε ένα και μοναδικό χαρτί. Η
απόφασή του είναι σωστή, παρατηρεί σε σχόλιό του ο Spiegel Online:
Ο κίνδυνος να πουν οι Έλληνες όχι στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής υπάρχει. Παρόλα αυτά η απόφαση είναι ορθή για 3 λόγους:
α) Ο πρωθυπουργός χρειάζεται νωπή λαϊκή εντολή. Εκλέχθηκε πριν την
κορύφωση της κρίσης. Η πολιτική που ακολουθεί απαιτεί δύσκολες
αποφάσεις. Σε καμία αναπτυγμένη χώρα δεν έχουν επιβληθεί τόσο σκληρά
μέτρα περικοπών και λιτότητας.
β) Η αντιπολίτευση κωλυσιεργεί. Μετά από ενάμιση χρόνo δεν έχει ακόμα
συνειδητοποιήσει ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από μικροπολιτικά παιχνίδια.
Μέσω του δημοψηφίσματος υπάρχει η ελπίδα ότι η αντιπολίτευση θα λάβει
σαφώς θέση για το πως βλέπει το μέλλον της χώρας και…
γ) Η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη της κρίσης. Σχεδόν όλοι οι πολίτες είναι
θύματα της οικονομικής πολιτικής, πολλοί δεν συνειδητοποιούν τι
συμβαίνει γύρω τους και καταφεύγουν στην απεργία. Σε περίπτωση που η
πλειοψηφία των πολιτών ταχθεί υπέρ του δρόμου που χαράσσει η κυβέρνηση
ίσως η χώρα εξέλθει μια ώρα αρχύτερα από την κρίση. Ως συνέπεια οι
απεργιακές κινητοποιήσεις θα έχαναν οποιαδήποτε νομιμοποίησή τους.
«Η πρωτοβουλία του Παπανδρέου αιφνιδιάζει τη γερμανική κυβέρνηση» επιγράφει το άρθρο της η Die Zeit και
σημειώνει: «Για το δημοψήφισμα των Ελλήνων που ανακοινώθηκε η Γερμανία
δεν έχει ενημερωθεί ακόμα. Η γρήγορη αντίδραση ήρθε από την αγορά
συναλλάγματος: το ευρώ καταβαραθρώθηκε».
Η Tagesspiegel γράφει: «Τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου
είναι αρχηγός μιας κυβέρνησης της εθνικής απελπισίας περισσότερο από
ποτέ. Τολμάει την τελευταία μεγάλη σφαγή με το να ρωτήσει το λαό του για
θέματα που αφορούν την Ευρώπη. Αυτό είναι θαρραλέο και μπορεί να του
προσδώσει δόξα. Πιθανότερο όμως είναι και κάτι εντελώς διαφορετικό»
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί: «Εάν χάσει
ο Παπανδρέου το δημοψήφισμα το πιθανό είναι να προκηρυχθούν πρόωρες
εκλογές. Τότε ίσως σχηματιζόταν μια κυβέρνηση συνασπισμού ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ.
Εδώ και εβδομάδες λέγεται ότι ο Παπανδρέου έχει κουραστεί πολύ στο
αξίωμα του. Οι νέες εκλογές θα καθυστερούσαν όμως την εφαρμογή των
αποφάσεων. Στο Βερολίνο το υπουργείο Οικονομικών δήλωσε πως
αιφνιδιάζεται από την απόφαση του Παπανδρέου. Δήλωσε ότι πρόκειται για
μια εσωτερική υπόθεση της Ελλάδας και ότι μέχρι τώρα δεν έχει καμία
επίσημη πληροφόρηση».
«Ο Παπανδρέου διακινδυνεύει την έξοδο της χώρας από το ευρώ» …H Süddeutsche Zeitung
σημειώνει «Το δημοψήφισμα του Παπανδρέου προκαλεί ανασφάλεια στους
Ευρωπαίους εταίρους. Η δήλωση του αφήνει εμβρόντητους την αντιπολίτευση,
οικονομολόγους και Ευρωπαίους εταίρους ενώ και οι μετοχές
καταποντίζονται. Ένα όχι δεν θα μπορέσει πλέον να εμποδίσει μια
χρεοκοπία της Ελλάδας, εκτιμά ο Ράινερ Μπρύντερλε, επικεφαλής της
κοινοβουλευτικής ομάδας των Φιλελευθέρων».
Το Spiegel στην ηλεκτρονική του έκδοση κάνει λόγο για
δημοψήφισμα που «δημιουργεί σύγχυση στους Έλληνες» και αναφέρεται στις
αντιδράσεις της αντιπολίτευσης που κατηγόρησε τον Έλληνα πρωθυπουργό ως
«απρόβλεπτο παίκτη», καθώς και στην κατάπληξη που προκάλεσε η χτεσινή
ανακοίνωση στους κυβερνητικούς κύκλους του Βερολίνου, οι οποίοι επέλεξαν
να μην το σχολιάσουν επίσημα.
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθυνος σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15501799,00.html