Το Ισραήλ αδυνατεί να σταματήσει το Ιράν.

To κρίσιμο της κατάστασης περιγράφει η δήλωση του Πρωθυπουργού του Ιράν ότι: «θα εξαφανίσει το Ισραήλ με μία ατομική βόμβα» και η αντίστοιχη δήλωση του Πρωθυπουργού του Ισραήλ ότι: «απειλείται η ύπαρξη της χώρας του».
Από το έτος 2002, όταν δορυφορικές φωτογραφίες αποκάλυψαν την κατασκευή εργοστασίου εμπλουτισμού ουρανίου στην πόλη Natanz του Ιράν, το Ισραήλ αφήνει να εννοηθεί ότι δεν θα επιτρέψει την είσοδο του Ιράν στη λέσχη των πυρηνικών δυνάμεων. Την εποχή εκείνη μάλιστα, η αεροπορική αρμάδα του Ισραήλ είχε εμπλουτισθεί με τα προηγμένα μαχητικά F15I τα οποία κατασκευάζονται στις ΗΠΑ και διαθέτουν δεξαμενές καυσίμου ικανές για ένα βεληνεκές δράσης 3000 χιλιομέτρων, πράγμα που σημαίνει ότι το Ιράν βρισκόταν ήδη τότε στην ακτίνα δράσης της ισραηλινής αεροπορίας. Στο χρονικό διάστημα μέχρι σήμερα η ισραηλινή αεροπορία φρόντισε να βελτιώσει δεκάδες από τα καταδιωκτικά F16 τα οποία διαθέτει, έτσι ώστε να είναι συμβατά με τη δράση των βομβαρδιστικών μακράς δράσης F15I και να μπορούν να τα συνοδεύσουν σε επιχειρήσεις μακράς ακτίνας δράσης. Παράλληλα, η ισραηλινή αεροπορία διαθέτει προηγμένους κατασκοπευτικούς δορυφόρους και ικανό αριθμό από ελαφρά μη επανδρωμένα αεροπλάνα κατάλληλα για μεταφορά βομβών όπως και για ηλεκτρονικό πόλεμο. Το Ισραήλ πρωτοπορεί στην ανάπτυξη συστημάτων άμυνας που βασίζονται σε μη επανδρωμένα ελαφρά αεροπλάνα, όπως και στην κατασκευή κατασκοπευτικών δορυφορικών συστημάτων. Το Ισραήλ διαθέτει αξιόλογη πυρηνική δύναμη που δεν φαίνεται ότι θα διστάσει να την χρησιμοποιήσει αν απειληθεί η ύπαρξή του.
Ωστόσο σήμερα, η καταστροφή του εργοστασίου εμπλουτισμού του ουρανίου της Natanz δεν αρκεί για να εμποδιστεί το Ιράν να αποκτήσει ατομικά όπλα, πράγμα που φαίνεται πιθανό να συμβεί στους επόμενους μήνες. Το Ιράν έχει φροντίσει ώστε να κατανείμει τις δραστηριότητές του που έχουν σχέση με την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων σε πολλά σημεία της αχανούς επικράτειάς του. Οι στόχοι τους οποίους είναι υποχρεωμένο το Ισραήλ να καταστρέψει βρίσκονται κατανεμημένοι σε μια τεράστια επιφάνεια. Πρόκειται για το μεταλλείο ουρανίου στο μέσο της χώρας, για τον αντιδραστήρα στην περιφέρεια της Τεχεράνης, για το κέντρο πυρηνικών ερευνών στα βορειοδυτικά, για το εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου της Natanz στο κέντρο της περσικής ερήμου και για το ανάλογο υπόγειο εργοστάσιο κοντά στην ιερή πόλη Qum, όπως και για το εργοστάσιο κατασκευής συστημάτων φυγοκεντρισμού στην πόλη Mashhad στα σύνορα με το Τουρκμενιστάν. Πρόκειται συνολικά για δώδεκα στόχους από τους οποίους πιο σημαντικοί είναι τα δύο εργοστάσια εμπλουτισμού του ουρανίου.
Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του περιοδικού Time το Ισραήλ έχει απωλέσει τη δυνατότητα να καταστρέψει τις εγκαταστάσεις κατασκευής πυρηνικών όπλων του Ιράν με ένα αποφασιστικό πλήγμα, όπως είχε κατορθώσει για να εμποδίσει το Ιράκ το 1981 και τη Συρία το 2007 από το να γίνουν πυρηνικές δυνάμεις. Το πιθανότερο αποτέλεσμα φαίνεται ότι θα είναι κάτι ανάλογο με τον βομβαρδισμό της γερμανικής παραγωγικής μηχανής κατά τα δύο τελευταία χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η γιγαντιαία αεροπορία των Συμμάχων απέτυχε να προξενήσει σημαντικές ζημίες στη γερμανική βιομηχανία και να τερματίσει έτσι τον πόλεμο. Ακόμη και αν το Ισραήλ περιοριστεί στο να καθυστερήσει την κατασκευή των πυρηνικών όπλων, και τότε είναι αμφίβολο το αν θα κατορθώσει να προξενήσει ζημία ικανή να εμποδίσει την Τεχεράνη να αποκτήσει πυρηνικά όπλα για ένα ή δύο χρόνια. Η αεροπορική δύναμη που θα επιχειρήσει θα πρέπει να πραγματοποιήσει εκατοντάδες εξόδους σε μια απόσταση πάνω από 1000 χιλιόμετρα από τις βάσεις της και πάνω σε μια επιφάνεια 1,3 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή κοντά δέκα φορές της επιφάνειας του Αιγαίου. Αυτό απαιτεί μεγάλο αριθμό αεροσκαφών ανεφοδιασμού της δύναμης κρούσης με καύσιμα. Η μόνη αεροπορία που διαθέτει τον απαιτούμενο αυτό αριθμό είναι η αεροπορία των ΗΠΑ. Επιπλέον, το Ισραήλ δεν διαθέτει αεροπλανοφόρα τα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν βάση κοντά στους στόχους. Ένα πρόσθετο σοβαρό πρόβλημα φαίνεται να αποτελεί η ανάγκη για ειδικής μορφής εκρηκτικό εξοπλισμό. Το εργοστάσιο της Natanz βρίσκεται στα υπόγεια ενός εξαόροφου κτηρίου, αυτό δε της Qum κάτω από βράχους πάχους 80 μέτρων. Ακόμη και ο εξοπλισμός που διαθέτουν οι ΗΠΑ δεν φαίνεται ικανός να διαπεράσει τέτοια εμπόδια. Αναφερόμαστε στο αόρατο στα ραντάρ προηγμένο βομβαρδιστικό Β-2 που διαθέτει οπλισμό κατάλληλο για διάτρηση πολλών μέτρων σκυροδέματος ή βράχων.
Η απειλή που επιμένει να πραγματοποιήσει το Ιράν δεν είναι δυνατό να αφήσει αδιάφορο το Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ. Καθυστέρηση δυναμικής αντιμετώπισης σημαίνει ότι στο άμεσο μέλλον Ισραήλ, ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν πολύ πιο δύσκολη συγκυρία με το Ιράν πυρηνικά οπλισμένο. Είναι πολύ πιθανό ότι οι ΗΠΑ θα αναγκασθούν αυτές πια να επέμβουν χωρίς καθυστερήσεις.