Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων
Ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος διαθέτει παιδεία και πολιτική εμπειρία . Όμως δεν μπορώ να καταλάβω πότε κάνει δηλώσεις για να πει κάτι ουσιαστικό και πότε απλώς λέει κάτι δημοσίως για να προκαλέσει εντυπώσεις. Η πρόσφατη δήλωσή του σε γαλλικό ραδιοφωνικό δίκτυο ότι είναι υπέρ της καταργήσεως της εθνικής κυριαρχίας και υπέρ μιας πλήρως Ομοσπονδιακής Ευρωπαϊκής Ενώσεως με προβλημάτισε. Διότι είναι γνωστό στους παροικούντες την ευρωπαϊκή Ιερουσαλήμ ότι ο Φεντεραλισμός απέθανε και επιβιώνει επιτυχώς το εθνικό κράτος. Η διαφορά από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα είναι ότι ενοποιήθηκαν οι δύο Γερμανίες και σήμερα το Βερολίνο με τον όγκο του, την οικονομική του δύναμη και τη σχετική αλαζονεία του αξιοποιεί την τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για να επιβάλει μία μορφή ήπιας ηγεμονίας. Αν αυτό το αποδέχεται ο κ. Πάγκαλος ας το πει ξεκάθαρα. Αν. όμως, ερωτοτροπεί με ιδέες και οράματα ουτοπιστικά καλό θα ήταν να τον καλέσουμε να προσγειωθεί. Καλό και για εκείνον και για την πορεία του έθνους μας.
Ο Φεντεραλισμός ξεκίνησε ως μία ακραία εκδοχή της ευρωπαϊκής ενοποιήσεως. Προτείνει την κατάργηση των εθνικών κρατών ή την ελαχιστοποίηση της κυριαρχίας τους ώστε η Ελλάδα, η Γαλλία κ.λπ. να καταστούν Νομαρχίες μιας υπερκυβέρνησης των Βρυξελλών. Σήμερα αυτά είναι ξεπερασμένα και γενικότερα οι υπερεθνικοί θεσμοί διέρχονται κρίση. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ, της Γιουγκοσλαβίας και άλλων πολυεθνικών μορφωμάτων απέδειξε ότι η έννοια του Έθνους και η αξία του Εθνικού κράτους παραμένουν σταθερά ερείσματα του νέου διεθνούς συστήματος. Ουδείς ευρωπαϊκός λαός θέλει να χάσει πλήρως την εθνική του κυριαρχία και την εθνική του ταυτότητα. Όποιος προτείνει κάτι τέτοιο μάλλον ζει σε λάθος εποχή ή λαμβάνει λανθασμένα μηνύματα.
Η Ευρ. Ένωση είναι χώρος συνεχών αγώνων ειρηνικών και τόπος διαπραγματεύσεων. Κάθε λαός, κάθε έθνος, κάθε κράτος προσπαθεί να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί. Έχουμε φυσικά παραχωρήσει ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας όσον αφορά τα νομισματικά, εμπορικά και οικονομικά θέματα. Δεν έχουμε, όμως, παραχωρήσει ολόκληρη την εθνική μας κυριαρχία. Η Ευρ. Ένωση έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι θα έχει μέλλον μόνον ως μία χαλαρή Συν-ομοσπονδία εθνικών κρατών με σεβασμό στην εθνική ταυτότητα κάθε λαού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ στα πρώτα κείμενα της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης υπήρχε αναφορά στον Ύμνο της Ενώσεως, στο νεώτερο κείμενο που ισχύει σήμερα, δηλαδή στη Συνθήκη της Λισσαβόνας, αυτή η διάταξη απαλείφθηκε. Προφανώς διότι κάθε λαός είναι υπερήφανος για τον δικό του Εθνικό Ύμνο. Για να δούμε δε την προσπάθεια των εθνικών κρατών να διαφυλάξουν καίριους τομείς εθνικής κυριαρχίας και πολιτιστικής ταυτότητας ας θυμηθούμε δύο ενδεικτικά γεγονότα των τελευταίων ετών:
Α) Στις 2.10.20019 οι Ιρλανδοί επικύρωσαν με δημοψήφισμα την προαναφερθείσα Συνθήκη της Λισσαβόνας, τον Καταστατικό Χάρτη της Ευρ. Ενώσεως. Είχαν, .όμως, κατορθώσει μετά το ΟΧΙ τους στο δημοψήφισμα του 2008 να κερδίσουν τρεις δεσμεύσεις από την ηγεσία και τα όργανα της Ευρ. Ένώσεως. Πρώτον ότι δεν θα τους πιέσει κανείς να νομιμοποιήσουν τις αμβλώσεις και τη συμβίωση των ομοφυλοφίλων. Δεύτερον ότι δεν πρόκειται να ενταχθούν σε κάποιο μελλοντικό Ευρωπαϊκό Στρατό. Και τρίτον ότι δεν θα υποχρεωθούν να αυξήσουν τη φορολογία. Δηλαδή ένας ολιγάριθμος λαός 4 εκατομμυρίων επέτυχαν από τα 26 κράτη να γίνει σεβαστό ένα σημαντικό κομμάτι από τον πυρήνα της εθνικής τους κυριαρχίας.
Β) Στις 30.6.2009 το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας εξέδωσε την απόφασή του ως προς το ερώτημα αν είναι συμβατή η Συνθήκη της Λισσαβόνας με το Γερμανικό Σύνταγμα. Το Δικαστήριο απεφάνθη ότι ναι, μεν, αλλά…. Και το αλλά σημαίνει πολλά. Η Γερμανία θα διατηρεί την εθνική της κυριαρχία και το δικαίωμα να αποφασίζει χωρίς παρεμβάσεις της Ευρ. Ενώσεως σε ορισμένους τομείς και συγκεκριμένα για τον Στρατό, την Αστυνομία, τη φορολογία, την παιδεία, τον έλεγχο των ΜΜΕ και τις σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας. Πάλι βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι λαοί προσπαθούν να διαφυλάξουν την εθνική τους κυριαρχία σε τομείς που άπτονται των εθνικών και κοινωνικών τους ευαισθησιών.
Η ιδιαίτερη δυσκολία για την Ελλάδα είναι η οικονομική μας κατάσταση και η εξάρτησή μας από τις προθέσεις των δανειστών μας. Όμως ακόμη και σε αυτή την κατάσταση δικαιούμαστε και υποχρεούμαστε να αγωνισθούμε για την αξιοπρέπειά μας και τη διαφύλαξη σημαντικού μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Οι ξένοι βρίσκουν και κάνουν. Αν οι ηγεσίες μας τους δίνουν την εικόνα της διαρκούς υποχώρησης και παραχώρησης τότε θα μας ζητούν όλο και περισσότερα. Αντιθέτως αν οι κυβερνώντες τον τόπο μας στέκονται σθεναροί, υπερήφανοι και ξέρουν να λένε ΟΧΙ όταν χρειάζεται τότε και οι δανειστές θα παύσουν να είναι θρασείς. Σε όλα τα πεδία της εξωτερικής πολιτικής η υποχωρητικότητα και τα συμπλέγματα μειονεξίας αποθρασύνουν την άλλη πλευρά.
Ο Φεντεραλισμός του κ. Πάγκαλου, λοιπόν, είναι σεβαστός ως άποψη, είναι όμως τελείως ξεπερασμένος. Θα προσέθετα δε είναι και βλαπτικός για τα εθνικά μας συμφέροντα. Παρά τις προσπάθειες των πάσης φύσεως διεθνιστών (μαρξιστών, νεοφιλελευθέρων, πολυπολιτισμικών κ.ά) τα έθνη και τα εθνικά κράτη ζουν και βασιλεύουν. ΤΙ θα γίνει μετά από 20 χρόνια δεν γνωρίζω. Πάντως σήμερα είναι ανάγκη όλοι μας να προστατεύσουμε ως κόρην οφθαλμού την εθνική μας κυριαρχία.
Κ.Χ. 25.2.2012
3 comments
Πολὺ ὡραῖα ὅλα αὐτά, ἀλλὰ βλέπετε ἐσεῖς νὰ ὑπάρχει Ἑλληνικὸ ἐθνικὸ κράτος ; Εἶναι δυνατὸν νὰ ἀσκήσει κυριαρχί α λαὸς ὁ ὁποῖος πωλεῖ τὴν ψῆφό του ἐπὶ μία γενεὰ τοὐλάχιστον μὲ ἀντάλλαγμα ἀργομισθίες καὶ ὁμοίου εἴδους παροχές ; Ἡ ἄσκηση κυριαρχίας θέλει θυσίες, πρῶτα ἀπὸ τὸν λαό, ὁ ὁποῖος θὰ τὶς ἐπιβάλει διὰ τῆς ψήφου του καὶ στοὺς ἡγέτες του. Τὶς θυσίες αὐτὲς ὁ ἀρθρογράφος καὶ ὅλοι οἱ φωνασκοῦντες περὶ ἐθνικῆς κυριαρχί ας τὶς παρασιωποῦν.
Και εγω συμφωνω οτι τελικα απολαμβανουμε αυτο που μας αξιζει. Αλλα το ερωτημα ειναι: εχουμε το δικαιωμα να υποθηκευσουμε την εθνικη μας κυριαρχια και μαλιστα σε εταιρους που μονο λιγα χρονια πριν μας ισοπεδωσαν; και ας αναλογισθουμε επισης πιο ειναι το δικο τους οφελος.
Ο αρχιτεκτων της Ευρωπαικης Ενωσης Jean Monnet, υποστηριζομενος απο τις ΗΠΑ, προωθησε την ομοσπονδοιακη Γερμανια και εν συνεχεια την ομοσπονδοιακη Ευρωπη, μεχρι που δημιουργηθηκε το Ευρω. Οι κτητορες του Ευρω ηταν αρκετα νηφαλιοι ωστε να γνωριζουν εκ των προτερων οτι ενα νομισμα και ενα επιτοκιο σε ριζικα διαφορετικες οικονομιες ειναι ουτοπια. Ο απωτερος σκοπος τους ομως ηταν η πολιτικη ενωση και δημιουργια του υπερ κρατους, εις βαρος της εθνικης κυριαρχιας. Οπως παρατηρουμε στο παγκοσμιο πολιτικο επιπεδο, τα διεθνη προβληματα χρησιμοποιουνται ως προφασεις για παραπανω ελεγχο και σφαιρα επιρροης.
Ο Monnet λοιπον προτεινε ηδη απο το 1943 οτι “δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη, εάν τα κράτη ανασυσταθουν με βάση την εθνική κυριαρχία … Οι χώρες της Ευρώπης είναι πολύ μικρές για να εγγυηθούν οι λαοί τους την απαραίτητη ευημερία και την κοινωνική ανάπτυξη… τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να ανασυσταθουν σε μια ομοσπονδία…”.
Απο τοτε εχουμε μαρκετινγκ σωρειας ονοματων (European Coal and Steel Agreement, Common Market, EEC, EC, EU) με φυσικη καταληξη μαλλον το “United States of Europe”, πιθανως με πρωτευουσα Βρυξελλες, αν θυμηθουμε τον λογο του πατρος Παισιου για το “θηριο των Βρυξελλων”.
Εμεις τωρα, πνιγμενοι στην τρικυμια της τυραννικης κρισης, πολλοι απο εμας “πειναλεοι ανθρωπισκοι” (κατα Παπαδιαμαντη), πρεπει να αναλογισθουμε αν πρεπει να συνεχισουμε οπως ειμαστε αμετανοητοι, προσφεροντας πολλαπλα οφελη αντι πινακιου φακης. Αν αυτη ειναι η συλλογικη μας εκλογη τοτε δεν μας αξιζει η χωρα που μας παρεδωσαν οι προγονοι μας.
Αν ομως αισθανθουμε την αναγκη για πνευματικη αναστηλωση και εννοησουμε οτι “ουκ επ’αρτω μονον ζησεται ανθρωπος”, αγωνιζομενοι κατα των παθων της ιδιοτελειας και ατομικου συμφεροντος, τοτε και ηγετες θα βγαλουμε και θα δημιουργησουμε κρατος και οικονομια που στηριζεται σε σταθερο εδαφος.
Ας ξεκινησουμε την προσωπικη μας αναστηλωση σημερα, εορτη αναστηλωσεως των ιερων εικονων και θριαμβου της Ορθοδοξιας, πρεσβεια της Αγιας Θεοδωρας.
Ἐμ γιατί λέτε τιμοῦμε τὴν Ἁγία Θεοδώρα ; Διότι, μαζὶ μὲ ὅσους ἀνέτρεψαν τὴν Εἰκονομαχία, κατόρθωσε νὰ μείνει ἡ Χριστιανική μας πίστη μακριὰ ἀπὸ τὶς ἐπιταγὲς καὶ τὶς ἀνάγκες τοῦ κοσμικοῦ κράτους. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἀναστήλωση τῶν Εἰκόνων εἶναι μοναδικὸ κατόρθωμα καὶ μὲ τὰ κοσμικὰ μέτρα. Σκεφθεῖτε μόνον ὅτι χρειάσθηκε προσπάθεια 150 ἐτῶν ! Μόνο ποὺ τὸν ἀγῶνα δὲν τὸν ἔδωσαν οἱ ἀθλητὲς αὐτοὶ μόνον γιὰ μᾶς τοὺς πειναλέους ἀνθρωπίσκους, ἀλλά γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ γιὰ αὐτοὺς ποὺ κλονίζονται καὶ θυσιάζουν στὸ Χρυσὸ Μοσχάρι ἢ στὸ «Θηρίο τῶν Βρυξελλῶν». Ἅμα οἱ ἀγωνιστὲς αὐτοὶ περιορίζονταν στὸ νὰ ἀποσχισθοῦν ἀπὸ τὸ εἰκονομαχικὸ κράτος, ὂπως θὰ τοὺς προτείνατε ἐσεῖς, ἡ ἀγῶνας γιὰ τὴν πραγματικὴ πίστη θὰ εἶχε χαθεῖ ἀπὸ τότε. Ἔννοια σας, ὅμως. Ζεῖ ὁ Θεός μας καί ἔχει ἔλεος καὶ Χάρη καὶ γιὰ τοὺς ὑπολοίπους Εὐρωπαίους καὶ γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Ἂς μετανοήσουμε ἐμεῖς γιὰ τὰ δικά μας πολλὰ σφάλματα καὶ θὰ μετανοήσουν κι αὐτοὶ γιὰ τὰ δικὰ τους καί, μάλιστα, πολύ νωρίτερα ἀπ’ ὅτι φανταζόμαστε.