Του
Σάββα Καλεντερίδη
Είναι
πλέον φανερό ότι η κοινωνική συμπεριφορά των Ελλήνων έχει αλλάξει και κανείς
δεν μπορεί να είναι σίγουρος από τούδε και στο εξής για την κατάληξη
οποιασδήποτε μαζικής εκδήλωσης, είτε πρόκειται για συναυλία είτε πρόκειται για
παρέλαση. Η οργή του κόσμου μοιάζει με χυμένη βενζίνη που περιμένει κάθε φορά
τη σπίθα, για να ακολουθήσει η κοινωνική έκρηξη.
Η
οργή συσσωρεύτηκε στην κοινωνία λόγω της πολυεπίπεδης και πολυδιάστατης κρίσης
που αγγίζει πλέον του πάντες, και τροφοδοτείται καθημερινά από τις απίστευτες
ανοησίες που γίνονται από πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, που
ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον στην ανικανότητα και την πολιτική βλακεία, που
σχεδόν πάντα συνδυάζονται με την αμετροέπεια και ένα απίθανο θράσος, που
εμπαίζει και εξοργίζει ακόμα περισσότερο την κοινή γνώμη.
Γιατί
τί άλλο θα μπορούσε να προκαλέσει σε έναν πολύπαθο λαό που παρατηρεί τη διάλυση
της οικογένειάς του, της κοινωνίας και της ίδιας της χώρας, το γεγονός ότι ένας
υποτίθεται έγκριτος συνταγματολόγος, όπως είναι ο κ. Βενιζέλος, εισηγείται έναν
νόμο ο οποίος στη συνέχεια κρίνεται αντισυνταγματικός, ενώ ταυτόχρονα
δημιουργεί ένα απίστευτο αλαλούμ στην ήδη διαλυμένη από τους ίδιους τους πολιτικούς
δημόσια διοίκηση;
Πώς
μπορεί να νοιώθει ο Έλληνας πολίτης, όταν ο πολιτικός αυτός, που -όσον αφορά
τον συγκεκριμένο νόμο που επιβάλλει την πληρωμή της ειδικής εισφοράς για τα
ακίνητα με το λογαριασμό της ΔΕΗ- απέτυχε και ως επιστήμονας και ως πολιτικός,
διεκδικεί με αξιώσεις την αρχηγία ενός κόμματος που είναι σίγουρο ότι θα πάρει
και πάλι κάποια στιγμή την εξουσία στα χέρια του;
Πώς
είναι δυνατόν να καταλαγιάσει η οργή του Έλληνα, όταν ο πολιτικός κ. Χρήστος
Παπουτσής, αντί να αναλάβει τις τεράστιες ευθύνες που είχε ως υπουργός
Προστασίας του Πολίτη και να παραιτηθεί, δείχνοντας έμπρακτα το σεβασμό του
απέναντι στους πολίτες που υπέστησαν τεράστιες ζημιές εξ αιτίας της δικής του
ανικανότητας και ολιγωρίας στην υπόθεση της κατάληψης της Νομικής πριν τα επεισόδια
της 12ης Φεβρουαρίου, παραιτήθηκε από το υπουργείο του, λέγοντας σε αυτούς τους
ίδιους πολίτες που καταστράφηκαν εξ αιτίας της πολιτικής του ανικανότητάς, ότι
θα τους σώσει από τη θέση του αρχηγού του κόμματος, που διεκδικεί;
Είναι
σε όλους γνωστό ότι στη συγκεκριμένη οικονομικοπολιτική συγκυρία η ανάπτυξη
είναι το κύριο ζητούμενο για να ξεπεραστεί η κρίση, για την οποία μιλούσε από
την πρώτη μέρα που ξέσπασε η κρίση ο Αντώνης Σαμαράς, όταν ο πρωθυπουργός και
οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλον σε λαϊκισμό και
ανευθυνότητα καταβολής επιδομάτων αλληλεγγύης σε Έλληνες και μετανάστες, με
δανεικά (δόθηκε 1,5 δις ευρώ) που εξασφαλίζαμε με επαχθείς όρους και στη
συνέχεια επιβολής φόρων που αργά αλλά σταθερά σκότωσαν την αγορά.
Πώς
είναι δυνατόν λοιπόν να καταλαγιάσει η οργή του Έλληνα, όταν βλέπει να φεύγει
κακήν κακώς από το υπουργείο Ανάπτυξης ως αποτυχημένος ο κ. Χρυσοχοΐδης, για να
τον υποδεχτεί μια υπουργός, που συνέδεσε το όνομά της με την πιο μαύρη σελίδα
στην ιστορία της ελληνικής παιδείας μεταπολεμικά, όπου τα Ελληνόπουλα
υποχρεώθηκαν να διαβάζουν τα μαθήματά του από φωτοτυπίες, αφού η πρωτοφανής
ανικανότητα της ιδίας και λοιπών πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων δεν
επέτρεψαν την εκτύπωση και διανομή βιβλίων;
Πέρα
από τις αντικειμενικές συνθήκες που τροφοδοτούν και γιγαντώνουν την οργή του
κόσμου, πέρα από τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων για την κατάσταση της
οικονομίας που ανέλαβε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2009, υπάρχουν
και διακινούνται στην κοινή γνώμη θεωρίες που μιλούν για συγκεκριμένο σχέδιο
πλανητικών οικονομικών δυνάμεων, που είχε ως πρώτο στόχο την οικονομική
καταστροφή της Ελλάδος και ως επόμενο στόχο την καταστροφή και τη χειραγώγηση
της Ευρωζώνης.
Σύμφωνα
με τις θεωρίες αυτές, το σχέδιο στήθηκε επί Σημίτη, με τα περίφημα swaps της Goldman Sachs, όπως δηλώνουν στο Bloomberg ο διατελέσας πρόεδρος στον
Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) Σπύρος Παπανικολάου και ο
προκάτοχός του, Χριστόφορος Σαρδέλης, που αποκαλύπτουν για πρώτη φορά λεπτομέρειες
του συμβολαίου που βοήθησε την Ελλάδα να κρύψει το αυξανόμενο δημόσιο χρέος της
για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να γίνει μέλος
της Ευρωζώνης, με όρους και προϋποθέσεις που προδιέγραφαν τη σημερινή κατάληξη.
Επίσης,
σύμφωνα με τις ίδιες θεωρίες, μια ομάδα ατόμων που σχετίζονται με τα ίδια
κέντρα, με επικεφαλής τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, ανέλαβαν το έργο του
αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές και της υπαγωγής της στο πρώτο Μνημόνιο,
που υπαγορεύτηκε από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, με το οποίο συνομιλούσε ο κ.
Παπανδρέου προτού καν αναλάβει πρωθυπουργός!
Ενώ
όμως μιλούσαμε για θεωρίες, δηλαδή για σενάρια και σκέψεις που δεν στηρίζονταν
σε αποδείξεις, ήλθαν οι συνταρακτικές καταγγελίες της κ. Γεωργαντά, μέλους του
Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με την οποία το έλλειμμα της χώρας για το 2009
σκοπίμως παρουσιάστηκε στο 15,4% από την Eurostat, καθώς «…έπρεπε να φανεί
μεγαλύτερο από αυτό της Ιρλανδίας, που ήταν 14%, ώστε να παρθούν δυσβάσταχτα
μέτρα κατά της Ελλάδας… Το έλλειμμα για το 2009 έβγαινε γύρω στο 12%,
ασκήθηκαν πιέσεις από την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία και τον πρόεδρό της
Βάλντερ Ραντερμάχερ, ο οποίος ήθελε να μπουν μέσα στο έλλειμμα και οι δαπάνες
των δημοσίων επιχειρήσεων και των ΔΕΚΟ».
Τότε,
ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος παρότι ανήκε στην ομάδα καταστροφής της Ελλάδος
υπό τον κ. Παπανδρέου, συνεχίζει το «έργο» του ως υπουργός Περιβάλλοντος,
Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής της κυβέρνησης Παπαδήμου, αντί να ερευνήσει
τις καταγγελίες της κ. Γεωργαντά την εκπαραθύρωσε και συνέχισε να στηρίζει τον
πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, κ. Γεωργίου, ο οποίος σημειωτέον υπήρξε στέλεχος του ΔΝΤ
από το 1989 μέχρι τον Ιούλιο του 2010, όταν ήδη προθερμαινόταν για να αναλάβει
τον νέο ειδικό ρόλο!
Οι
θεωρίες αυτές, που δηλητηρίαζαν το κλίμα και αύξαναν την οργή του κόσμου
απέναντι στους πολιτικούς, βρήκαν τις αποδείξεις που περίμεναν και επιζητούσαν
οι διακινητές των θεωριών αυτών. Όμως, αντί η κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος
να καθαρίσουν έντιμα και ειλικρινά το τοπίο και να αποδώσουν ευθύνες σε εκείνους
που έπρεπε, αποφάσισαν να κάνουν …Εξεταστική Επιτροπή, τροφοδοτώντας ακόμα
περισσότερο την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών, αφού είναι γνωστό πλέον
ότι όλες οι εξεταστικές οδηγούν σε κουκούλωμα και εμπαιγμό.
Ενώ
όμως το κλίμα είναι αυτό που περιγράφουμε, έρχεται στη δημοσιότητα επιστολή του
κ. Γεωργίου προς τον επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα κ. Τόμσεν, με την οποία
ένας Έλληνας κρατικός αξιωματούχος ζητεί από έναν ξένο να πράξει τα «δέοντα»
για να αλλάξει ο νόμος για την ΕΛΣΤΑΤ προκειμένου να «αποσαφηνιστεί» ο ρόλος
του προέδρου της Αρχής.
Το
τραγικό της υπόθεσης είναι ότι μετά από 20 ημέρες το αίτημα του κ. Γεωργίου, ο
οποίος σημειωτέον συνεχίζει να είναι προϊστάμενος ελληνικής αρχής,
ικανοποιήθηκε, αφού η κυβέρνηση προχώρησε στη συγκεκριμένη αλλαγή της
νομοθεσίας, δίνοντας βάση στη θεωρία που έλεγε ότι λειτουργούσε στην κυβέρνηση
μια ομάδα με συγκεκριμένο ρόλο και αποστολή, με άτυπο επικεφαλής το κ. Τόμσεν!
Αν
και ο κόμπος με τους άθλιους πολιτικούς έχει φθάσει στο χτένι από καιρό, η
περίπτωση του κ. Γεωργίου, που αποκαλύφθηκε ότι δρα ως εγκάθετος ξένης δύναμης
στην καρδιά της χώρας, αν δεν ξεκαθαριστεί και αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη, θα
τροφοδοτήσει με ανεξέλεγκτη οργή την ελληνική κοινή γνώμη, που επαναλαμβάνουμε
παρατηρεί εμβρόντητη τη διάλυση της πατρίδος.
Οι
έντιμοι πολιτικοί δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, αν κινηθούν προς την κατεύθυνση
της εκκαθάρισης του τοπίου από την ομάδα εκείνων που κινήθηκαν με σχέδιο για να
καταστρέψουν τη χώρα.
Τουναντίον,
αν δεν το κάνουν, θα πρέπει να φοβούνται τη διογκούμενη οργή του λαού. Ας
κάνουν κάτι άμεσα, πριν είναι αργά για όλους. Η κατάσταση είναι περισσότερο από
κρίσιμη, όπως θα διαπιστώσουν στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου.
Ήλθε
η ώρα των ευθυνών, η ώρα που πρέπει να ξεκαθαρίσει η ήρα απ’ το στάρι!
Κυριακάτικη
Δημοκρατία
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/03/blog–post_390.html