Του Κώστα Πικραμένου*
Σε άρθρο μου πριν από 2 χρόνια (http://anaxfiles.blogspot.fr/2010/04/2030.html, 12.4.2010) είχα προβλέψει την «σταδιακή ένταξη της Ελλάδος στη δυναμική που δημιουργεί η Τουρκική οικονομία». Συγκεκριμένα υποστήριζα ότι οι επιλογές της Ελληνικής ελίτ είναι δύο:
Το αισιόδοξο σενάριο
Η ανόρθωση της οικονομίας μέσω της παραγωγής προϊόντων τα οποία θα καταναλώνει η παγκόσμια αγορά στις δεκαετίες που έρχονται. Τα προϊόντα αυτά θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από υψηλή τεχνολογική προστιθέμενη αξία. Η βιοτεχνολογία, η νανο-τεχνολογία, τα φωτοβολταικα, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, η υγεία αποτελούν τους στρατηγικούς τομείς. Ο Τουρισμός που θα απευθύνεται στις μεσαίες τάξεις αναδυόμενων οικονομιών όπως της Κίνας, της Ρωσίας, της Ινδίας και του Περσικού Κόλπου αποτελούν επίσης στρατηγική επιλογή. Όλα αυτά βεβαίως απαιτούν επενδύσεις τόσο σε οικονομικούς πόρους όσο και ανθρώπινους. Εδώ βρίσκεται η ευθύνη των ελληνικών τραπεζών και των Ελλήνων εφοπλιστών. Αν δεν επενδύσουν μαζικά τα υπερκέρδη τους στους εν λόγω τομείς η Ελλάδα θα βρεθεί σε επίπεδα Βουλγαρίας της δεκαετίας του ΄90.
Το απαισιόδοξο σενάριο
Η σταδιακή ένταξη της Ελλάδος στη δυναμική που δημιουργεί η Τουρκική οικονομία. Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου θα αποκτήσουν άμεση οικονομική εξάρτηση από τη γείτονα χώρα, ηοποία με αιχμή του δόρατος το λιμάνι της Σμύρνης και τα τουριστικά θέρετρα της Αλικαρνασσού και Μαρμαρά θα “συντηρεί” κατ΄ουσίαν τους εναπομείναντες κατοίκους της Λέσβου, Χίου, Σάμου και Δωδεκανήσων. Ήδη οι τοπικές κοινωνίες στα νησιά του Αν. Αιγαίου στρέφουν τις ελπίδες τους στη Μικρασιατική Ακτή. Τούρκοι επιχειρηματίες θα εξαγοράσουν προβληματικές επιχειρήσεις δημιουργώντας σταδιακά ένα ενιαίο οικονομικό χώρο γύρω από το Αιγαιο με κέντρο αποφάσεων την Κωνσταντινούπολη. Αυτή τη φορά δε οι “Νέοι Φαναριώτες” θα είναι η μεσαία συντηρητική μουσουλμανική τάξη της Τουρκία. Η γνώση της τουρκικής γλώσσας θα θεωρείται σε λίγα χρόνια απαραίτητο προσόν για επαγγελματική σταδιοδρομία.
Το άρθρο μου συντάχτηκε ένα μήνα πριν την υπογραφή του Μνημονίου Ι (Μάιος 2010). Σήμερα, περίπου 2 χρόνια μετά, αρχίζουν να υλοποιούνται σταδιακά αλλά σταθερά οι προβλέψεις μου περί του απαισιόδοξου σεναρίου. Το σχέδιο αυτό θα ολοκληρωθεί 10 χρόνια πιο σύντομα, δηλαδή του 2020!!!
Συγκεκριμένα εχτες (Τρίτη 20/3/2012) έλαβε χώρα μία σημαντική συνάντηση στην Πόλη με τεράστια γεωπολιτική/γεωοικονομική σημασία. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Ελληνο-Τουρκικών σχέσεων (από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους) Έλληνες κρατικοί αξιωματούχοι και εκπρόσωποι του ΣΕΒ ζήτησαν από τους Τούρκους της ΤUSIAD/TUSKON/MUSIAD (κεμαλική και ισλαμική βιομηχανική τάξη αντίστοιχα) να…αγοράσουν την Ελλάδα!
3 κρατικοί αξιωματούχοι που κατέχουν θέσεις – κλειδιά στην διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων ΔΕΚΟ και κρατικών υποδομών (αεροδρόμια, λιμάνια, ορυχεία, κα) συναντήθηκαν με Τούρκους εκπροσώπους επιχειρηματικών ενώσεων προκειμένου να τους πείσουν ότι τώρα πρέπει να …αγοράσουν το Ελληνικο βιλαέτι. Οι συγκεκριμένοι αξιωματούχοι ενεργούν υπό την «υψηλή εποπτεία» των Λουκά Παπαδήμου, Βαγγέλη Βενιζέλου και Αντώνη Σαμαρά κατ εντολήν της Τροικας.
Ο Πάνος Πρωτόψαλτης, συντονιστής ιδιωτικοποιησεων του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, ο Αριστομένης Συγκρός, διευθύνων συμβουλος του Invest in Greece SA, o Iωάννης Πατσιαβός, υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του ΣΕΒ και ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ΓΓ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας του ΥΠΕΞ ασκώντας οικονομική διπλωματία παρουσίασαν στους Τουρκους βιομηχάνους την δραματική κατάσταση της Ελλάδος και την ελπίδα τους όπως το Τουρκικό κεφάλαιο επιστρέψει στο Yunanistan μετά από 200 χρόνια…απουσίας!
Ο Αριστομένης Συγκρός δήλωσε ότι «η κρατική εταιρία Invest in Greece SA δεσμεύεται να διευκολύνει τους Τούρκους επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα». Πρότεινε ότι «ο τουρισμός, η ενέργεια, τα τρόφιμα και οι επικοινωνίες είναι οι τομείς που θα ενδιαφέρουν τους Τουρκους»
Ο Ιωάννης Πατσιαβός δήλωσε ότι «οι Τουρκικές επιχειρήσεις μπορούν να παίξουν κρίσιμο ρόλο(!) στην εξαγορά ή τη συμμετοχή τους στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα σε μακροπρόθεσμη προοπτική».
Ο υπεύθυνος οικονομικής διπλωματίας της Ελλάδος, Κων/νος Παπαδόπουλος δήλωσε απερίφραστα ότι «θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να βοηθήσουμε τους Τούρκους επιχειρηματίες να ανακαλύψουν τις πλέον κερδοφόρες για αυτούς ευκαιρίες στην Ελλάδα…»
Συμπέρασμα:
Η Ελληνικη βιομηχανική τάξη (όση έχει απομείνει) και οι κρατικοί αξιωματούχοι που εφαρμόζουν τις πρόνοιες του Μνημονίου ΙΙ αντί να προσελκύσουν κεφάλαια από αναπτυσσόμενες χώρες του G20 (Kίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία, Νότια Κορέα, Νότια Αφρική, Αυστραλία, Αραβικά Εμιράτα κα) απευθύνονται στους φίλους του Ερντογάν και των Πασάδων για να σώσουν την ελληνική οικονομία. Φανταστείτε για παράδειγμα την Αρμενία να ζητάει από το Αζερμπαιτζάν να αγοράσει τις υποδομές της. Τη Βοσνία από τη Σερβία. Τη Γεωργία από τη Ρωσία. Τη Συρία από το Ισραήλ. Το Πακιστάν από την Ινδία. Την Νότια Κορέα από τη Β. Κορέα. Τη Κούβα από τις ΗΠΑ.
Μετά τα συλληπητήρια Αβραμόπουλου/Μπακογιάννη για τους νεκρούς Τούρκους στρατιώτες, τα ζεϊμπεκικα του ΓΑΠ, τις κουμπαριές Καραμανλή, το κινητό του Μπεγλίτη, τα Ιμία, το φιάσκο Οτσαλάν, τους S-300 και τη Μαδρίτη του Σημιτη, τα εκατοντάδες διαβήματα του ΥΠΕΞ, τις φωτιές στην Ελλάδα, τις φρεγάτες σε Σούνιο/Ραφήνα, τις 50 διερευνητικές επαφές, τα καραγκιοζιλίκια του Μπουτάρη ΗΡΘΕ η ώρα για την επίσημη παράδοση «γης και ύδατος» στο Τουρκικό κεφάλαιο.
Ποιος θα σταματήσει τη ξεφτίλα;
*Ο Κώστας Πικραμένος είναι συγγραφέας του βιβλίου «Wikileaks – Tα διπλωματικά έγγραφα για την Τουρκία» (http://ekdotika.blogspot.com)
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/03/blog-post_2140.html