Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης ανήρτησε το παρακάτω μήνυμα στις τρεις ομάδες του facebook, οι οποίες είχαν δημιουργηθεί με τίτλο το όνομά του. Παρατίθεται το κείμενό του στα αγγλικά, το οποίο γράφτηκε χωρίς τη δυνατότητα χρήσης ελληνικών χαρακτήρων.
Dear Friends,
Despite my manifold duties, frequent travel, and OVER 130-150 e-mails, letters, and phone calls per day I manage to remain reasonably informed of what you all write and I am grateful to those who, without really knowing me, are kind with their words and generous with their wishes. More importantly – if I may say so – I remain aware of the rapidly deteriorating situation in our country and alternate between deep sorrow and anger because the dying political world remains so self-centered, unimaginative, and planning – if they manage it – to revive old, failed, frustrated “leaders” – if that, indeed, is the word that suits them!
My views are constantly refined and updated as circumstances change and new needs – dangers – arise and require. But, I dare say, they have remained remarkably consistent because they were born out of deep and constant reflection and practical experience. They can be found in my numerous articles and six books written in Greek during the last five years, including my sui generis autobiography “Writing for myself” (NOT about myself). My most recent stance, consistent with the above philosophy, can be found in my interview with Mr. Savides for ERT 3 and I urge those interested to re-see it (assuming they have nothing better to do which I earnestly hope they have! Watch, as I do when free, some of the wonderful old Greek comedies of the early sixties and experience the “uncomplicated” Greece I knew when young and also enjoy yourselves in the company of Vassiliadou,Photopoulos, Stavridis, Gionnakis, Konstandaras, Beggos and so many others!)
But back to serious matters.
The key idea is that posts, chairs and honours do not matter and, certainly, do not interest me. What matters is a new beginning, with new policies, and new people to apply them because they believe in them. The situation – economic and strategic – of our country is SO BAD – that even these ideas may be coming too late. But the ideas of the dying political world, re-applied by the surviving “heavy weights” of both main parties, simply will NOT do.
A simpler statement than the above there could not be. Yet, though I can think of answers, I cannot be the one who will turn the switch on and transform the heat into energy. For that switch is in the hands of others!
Apologies for replying in English but my blackberry has no Greek fonts; and apologies also for being such an intermittent correspondent acknowledging your kind, indeed, inspiring, notes but life is rarely as we wish it to be!
1 comment
Ανταποκρινόμενος στην παράκληση του κ. Ευαγγέλου Πολιτάκου, παραθέτω το ως άνω, από 14 Μαίου 2012,μήνυμα του κ. Βασιλείου Μαρκεζίνη, σε πρόχειρη μετάφρασή μου:
Αγαπητοί Φίλοι,
Παρ’ όλα τα πολλαπλά καθήκοντα, συχνά ταξείδια και πάνω από 130 – 150 e-mails, γράμματα και τηλεφωνήματα, που έχω κάθε ημέρα, καταφέρνω να πληροφορούμαι σωστά όσα γράφετε όλοι. Και είμαι, πραγματικά, ευγνώμων σ’ εκείνους, που είναι ευγενείς και φιλικοί μαζύ μου, καίτοι δεν με έχουν γνωρίσει από κοντά.
Πιο σημαντικό, εν τούτοις, είναι – αν μου επιτρέπετε- , ότι είμαι απολύτως ενήμερος για την ραγδαία επιδεινούμενη κατάσταση της Χώρας μας και τα αισθήματά μου εναλλάσσονται από λύπη σε θυμό, διότι ο πολιτικός κόσμος, που δύει, παραμένει, παρά ταύτα, ομφαλοσκοπών, χωρίς φαντασία, σχεδιάζοντας –αν έχουν έστω αυτή τη δυνατότητα – να αναστήσουν παλιούς, αποτυχημένους, απογοητευμένους «ηγέτες» – αυτή η λέξη τους ταιριάζει ακόμη…
Επεξεργάζομαι (και προσαρμόζω αν η ανάγκη το απαιτεί) συνεχώς τις απόψεις μου, καθώς αλλάζουν συνεχώς τα δεδομένα και νέες ανάγκες – αλλά και κίνδυνοι…- εμφανίζονται απειλητικά . Παρ’ όλ’ αυτά, τολμώ, να πω, ότι τα κείμενα μου διατηρούν αξιοθαύμαστη συνέπεια, διότι έχουν προκύψει από βαθειά και συνεπή σκέψη και επίγνωση της πραγματικότητος. Βρίσκονται στα πολυάριθμα άρθρα μου και σε έξη βιβλία μου, που γράφτηκαν στα τελευταία πέντε χρόνια, περιλαμβανομένης της ιδιόρρυθμης αυτοβιογραφίας «Γράφοντας για τον εαυτό μου» (ΟΧΙ περί εμού…- στα αγγλικά η διαφορά είναι πιο προφανής).
Την πιο πρόσφατη τοποθέτησή μου, συνεπή στην προεκτεθείσα αντίληψη, μπορεί να βρει, όποιος ενδιαφέρεται, στη συνέντευξή μου με τον κ. Σαββίδη για την ΕΤ 3. Παροτρύνω να την ξαναδούν όσους ενδιαφέρονται. (Αν δεν έχουν να κάνουν κάτι πιο ευχάριστο, που ειλικρινώς ελπίζω ότι θα έχουν! Παραδείγματος χάριν, αυτό που κάνω όταν έχω ελεύθερο χρόνο, να παρακολουθούν τις υπέροχες παλιές Ελληνικές κωμωδίες των αρχών της δεκαετίας του ’60 και να ξαναβρούν την απλή Ελλάδα, που γνώρισα στα νειάτα μου, και να διασκεδάζουν με την παρέα της Βασιλειάδου, του Φωτόπουλου, του Σταυρίδη, του Γκιωνάκη, του Κωνσταντάρα, του Βέγγου και τόσων άλλων!)
Επιστρέφω σε σημαντικά θέματα.
Η κεντρική ιδέα είναι, ότι δεν έχουν σημασία πόστα, καρέκλες και τιμές και, φυσικά, δεν ενδιαφέρουν εμένα. Αυτό που είναι σημαντικό, είναι μια νέα αρχή, με νέες πολιτικές και νέους ανθρώπους ικανούς να τις εφαρμόσουν, γιατί πιστεύουν πραγματικά σ’ αυτές. Η – οικονομική και στρατηγική- κατάσταση της Χώρας μας είναι ΤΟΣΟ ΚΑΚΗ, που ακόμα κι αυτές οι ιδέες ίσως έρχονται πολύ αργά… Αλλά οι ιδέες του δύοντος πολιτικού κόσμου, που επανεκτίθενται από τους επιβιούντες και επιχειρούντες να σηκώσουν τα βάρη των δύο κυρίων κομμάτων, πολύ απλά ΔΕΝ μπορούν να πετύχουν.
Απλούστερη διατύπωση από τα παραπάνω δεν μπορεί να γίνει. Εν τούτοις, αν και έχω να προτείνω λύσεις, δεν είμαι εκείνος, που μπορεί να γυρίσει τον διακόπτη και να μετατρέψω την φλόγα σε ενέργεια. Γιατί τον διακόπτη βαστούν άλλοι στα χέρια τους!
Ζητώ συγγνώμη, που απαντώ στην Αγγλική, αλλά το blackberry, που χρησιμοποιώ, δεν έχει Ελληνικούς χαρακτήρες.
Επίσης ζητώ συγγνώμη που δεν είμαι συνεπής στην αλληλογραφία, καίτοι εκτιμώ τις ευγενείς παρατηρήσεις σας, που μου δίνουν έμπνευση και κουράγιο, αλλ’ η ζωή έρχεται σπάνια, όπως την επιθυμούμε!