(ή ο αμοραλισμός των στρατεύσεων)
Πριν αρχίσει αυτό το σημείωμα, παρακαλώ αναλογιστείτε τι σημαίνει «αποκλεισμός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες». Η Βούλα Παπαχρήστου (και η κάθε Βούλα Παπαχρήστου) είχε αποφασίσει από τα εννιά της χρόνια να αφιερωθεί στον πρωταθλητισμό – να ασχολείται με αυτό κάθε μέρα, όλη μέρα. Για να μπορέσεις να φτάσεις μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πρέπει να μην υπάρχει κάτι άλλο στην ζωή σου, να έχεις δοθεί ολόκληρος: αποκλεισμός (και δη με μη αθλητική αφορμή) σημαίνει την εσχάτη των ποινών, σημαίνει καρατόμηση, σημαίνει ηλεκτρική καρέκλα. Και μην βαυκαλιστεί κανείς ότι «έλα μωρέ, θα συμμετάσχει στους επόμενους»: μετά από όλην αυτήν την ιστορία μάλλον η καριέρα της έχει τελειώσει, το μεταπολιτευτικό ιερατείο την θυσίασε στον βωμό της πολιτική ορθότητας. Αλλά ακόμα και σε άλλη περίπτωση (αν κάποτε μια πατριωτική ηγεσία αναστρέψει την κατάφωρη αδικία), η διαφορά της ηλικίας των 23 με αυτήν των 27 στα ολυμπιακά αθλήματα είναι περίπου η διαφορά της 35ετίας για τους λοιπούς εργαζομένους.
Διαφαίνεται όλο και περισσότερο ο ρόλος του δημοσιογράφου Άρη Χατζηστεφάνου στην καταστροφή της ζωής της νεαρής αθλήτριας, ο δημοσιογράφος που αγλαΐζει το λειτούργημα ονομάζοντας «ντοκυμανταίρ» κάποια φιλμάκια που προβάλλουν μία αποκλειστικά άποψη, κάτι που λεξικογραφικά ονομάζεται προπαγάνδα (χωρίς κατ΄ ανάγκην αρνητική χροιά: δηλαδή, διασπορά μιας συγκεκριμένης άποψης –όπως στα λεξικά). Επίσης, διαφαίνεται ότι η αιτία του πολέμου εναντίον της δεν είναι τα… κουνούπια του Δυτικού Νείλου και οι διατροφικές τους προτεραιότητες, αλλά το μέγιστο έγκλημα: το ότι η Βούλα ευχήθηκε «χρόνια πολλά» στον Ηλία Κασιδιάρη στα γενέθλιά του. Η κατηγορία είναι σαφής και δεν επιδέχεται απολογίας: Νεοναζισμός!
Το επίμαχο tweet για τα… κουνούπια δημοσιεύθηκε στις 23 Ιουλίου. Δύο ημέρες μετά, κάποιος «σφύριξε» την φαιδρή αφορμή και πίεσε όσο δεν πάει: η Βούλα Παπαχρήστου βρέθηκε με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς απολογία αποκεκλεισμένη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. (Σε περίπτωση Αμερικανών που ανέβαζαν φωτογραφίες με όπλα παλαιότερα, απλώς τους απαγορεύτηκε να αναρτούν μηνύματα στο twitter.) Δεν έφτανε όμως ο αποκλεισμός, ο Χατζηστεφάνου ήθελε το αίμα της: ξεκίνησε δημόσια πίεση στον χορηγό της, στον φορέα που διασφαλίζει την χρηματοδότησή της: «Αγαπητή ProcterGamble, αν υποστηρίζετε την Βούλα Παπαχρήστου ως την Ολυμπιακή σας πρέσβειρα, υποστηρίζετε τον νεοναζισμό στην Ελλάδα». Η ProcterGamble γνωρίζει το λογικό άλμα ανάμεσα στα… κουνούπια του Δυτικού Νείλου και στον ελληνικό νεοναζισμό, όμως η δημόσια δημοσιογραφική πίεση σε πολυεθνικούς οργανισμούς έχει τους δικούς της κανόνες. Ούτως ώστε να αποσυρθεί ο χορηγός και να τίθεται ζήτημα βιοπορισμού, επιβίωσης για όσους εύχονται χρόνια πολλά στον Κασιδιάρη, όχι μόνο ζήτημα αποκλεισμού.
Για να «χτενιστεί» η κοινή γνώμη, ο αποκαθιστών την δημοκρατία Χατζηστεφάνου συνεχίζει:«ιστορικά, απέναντι στον ναζισμό όσοι δεν ήταν μέρος της λύσης ήταν μέρος του προβλήματος». Όπου «ναζισμός» είναι η Βούλα Παπαχρήστου και τα κουνούπια της. Και συνεχίζει: «μετά από τόση ώρα όσοι μιλούν για αθώο σχόλιο υποθέτω αποκρύπτουν σκόπιμα τις φωτό με όπλο και το retweet Κασιδιάρη». Εδώ ο Χατζηστεφάνου δηλώνει με σαφήνεια: παιδιά, το πρόβλημα δεν είναι προφανώς τα κουνούπια και το πώς θα το πάρουν οι Αφρικανοί συναθλητές. Η κοπέλα πρέπει να αποκλειστεί, στιγματιστεί, εξαφανιστεί, εκμηδενιστεί λόγω της οποιασδήποτε σχέσης με τον Κασιδιάρη –ακόμα και ένα retweet-: όσοι έχουν οποιαδήποτε μη καταγγελτική ανάδραση με το συγκεκριμένο κόμμα του 7% δεν νοείται να βγαίνουν από τον λάκκο τους.
Απ’ ότι φαίνεται, στην Ελλάδα η δολοφονία χαρακτήρων, η ιδεολογική τρομοκρατία, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και άλλα ποικίλματα είναι «οκέυ» αν είσαι δημοσιογράφος και δηλώνεις αριστερός. Είναι μια «νίκη για το κίνημα», νίκη ενάντια στον φασισμό χωρίς να αντιληφθούν ότι τον αναπαράγουν επακριβώς, αλλά με άλλο χρώμα: έτσι η ΔΗΜΑΡ θα μπορεί να θριαμβολογεί με χυδαίες δημόσιες ανακοινώσεις ότι «τώρα που θα δει τους Ολυμπιακούς από το σπίτι της, μπορεί να κάνει όσα αστεία θέλει». Και ο «δεν ξεχνώ – δεν συγχωρώ» Τατσόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει το αίμα του πίσω για το κάποτε αρνητικό της σχόλιο γι’ αυτόν. Οι ευαισθητοποιημένοι και ενσυνείδητοι πολίτες θα γράψουν στα κοινωνικά δίκτυα «καλά να πάθει, αφού μίλαγε με τον Κασιδιάρη». Και λοιπά και λοιπά.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί είναι ότι, δυστυχώς, δουλεύουν για τον Μιχαλολιάκο και στην πράξη όντως «υποστηρίζουν τον νεοναζισμό στην Ελλάδα». Έχοντας τόσες δεκαετίες τα σκήπτρα της επιβολής του δημοσίου λόγου, οι τελετάρχες του αριστερού ιερατείου αδυνατούν να αντιληφθούν ότι αυτά σταδιακά τους φεύγουν απ΄ τα χέρια και ότι ο κόσμος αντιδρά επιθετικά στην επιβολή των αντιλήψεών τους. Όπως ο κόσμος αντέδρασε στην προσπάθεια ανάδειξης της κασιδιαροχτυπημένης Κανέλλη ως περίπου θύματος του Ολοκαυτώματος (αφήστε που έτσι η έμπειρη Κανέλλη κατ΄ ουσίαν εκπαίδευσε τον άπειρο Κασιδιάρη στους κανόνες της τηλεόρασης, αφού πλέον θα είναι πιο προσεκτικός), έτσι τώρα η 23χρονη παρ’ ολίγον ολυμπιακή αθλήτρια κατέστη εθνική ηρωίδα ενάντια σε ένα καταπιεστικό «σύστημα», νομιμοποιώντας την (φερόμενη) στήριξη στην Χρυσή Αυγή από δημόσιο πρόσωπο: πλέον δεν θα είναι ταμπού. Μπροστά στην τηλεοπτική εικόνα του φωνακλά Μιχαλολιάκου με το κωμικά φαρδύ κουστούμι, οι αιμοδιψείς αριστεροί της εγχωρίου συλλογικής μας Πράβδα μοιάζουν όλο και περισσότερο επικίνδυνοι και ο Μιχαλολιάκος, δυστυχώς, όλο και πιο συμπαθής στις μάζες. Όσο η Χρυσή Αυγή αποκρύπτει το πραγματικό αποκρουστικό της πρόσωπο, τόσο η ιδεολογική τρομοκρατία αποκαλύπτει το δικό της. Έχουμε γράψει και αλλού ότι όλα αυτά θέτουν τις βάσεις για έναν μελλοντικό δικομματισμό ΣΥΡΙΖΑ-Χρυσής Αυγής, ο οποίος θα ήταν το χειρότερο δυνατόν σενάριο για την Ελλάδα. Η εδώ προσπάθειά μας να καταστούν σαφή τα γεγονότα δεν σχετίζεται με οποιαδήποτε δικαιολόγηση της Χρυσής Αυγής, αλλά με τον πανικό μπροστά στο ενδεχόμενο να ηγεμονεύσουν οι ελαφρώς παραλλαγμένες σβάστικες στον δημόσιο χώρο και λόγο.
(Εν τω μεταξύ, έχει ενδιαφέρον το αδιέξοδο στο οποίο έφερε την κυβέρνηση η πρωτοβουλία του αυτοκρατορικού συζύγου Ισιδώρου Κούβελου. Αφ΄ ης στιγμής το ζήτημα βγήκε εκτός συνόρων, ήτοι μετά τον αποκλεισμό της αθλήτριας από τον Σύζυγο, ήταν ήδη χαρακτηρισμένο ως «ρατσιστικό». Αν η κυβέρνηση αντιδρούσε, τα διψασμένα για ελληνικό αίμα διεθνή ΜΜΕ θα την κατεδίκαζαν ως προκρίνουσα τον ρατσισμό και τις ακροδεξιές τάσεις. Αν η κυβέρνηση σώπαινε, και δεδομένης της έκτασης που έλαβε το θέμα στην ελλαδική κοινή γνώμη, ο Σαμαράς θα υφίστατο σημαντική προσωπική φθορά σε μια κρίσιμη στιγμή «αξιολόγησης» – γιατί ποιός θα προσλάμβανε την φθορά, ο Αβραμόπουλος, ο Παναγιωτόπουλος ή ο Λυκουρέντζος; Μία ή άλλη, ένας άνθρωπος κερδίζει μακροπρόθεσμα απ΄ όλο αυτό. Ντόρα, εσύ;)
Στο χατζηστεφάνειο “Dear @ProcterGamble, if you are supporting @papaxristoutj as your #Olympics ambassador, you support neonazism in #Greece”, εμείς απαντούμε: “Dear @Debtocracy and @Catastroika fans, if you are supporting @xstefanou, you support ideological terrorism, censorship and character assasination in #Greece. @papaxristoutj”. Όχι για να πιάσει τόπο, αλλά έστω ώστε η αλήθεια να λέγεται.
13 comments
Ἕκτη ἀνάρτηση μέσα σὲ ὀκτὼ ἡμέρες γιὰ τὴν ὑπόθεση Παπαχρήστου. Ἐνδιαφέρον ἔχει ἡ δυσαρμονία μεταξὺ τῳν σχολιαστῶν, ἐνδεικτικὴ ὅτι κατασκευάζουν τὶς ἀπόψεις τους στὸ γόνατο.
Στὴν ἀρχὴ δέχθηκαν ὅτι τὸ tweet ἦταν ἀνόητο καὶ ὀρθῶς ἐζήτησε συγγνώμην, μετὰ ὅτι δὲν ἦταν ρατσιστικό καὶ ὅτι ἦταν δικαίωμα τῆς ἀθλητρίας νὰ γράφει ὅ,τι θέλει (ἂν καὶ ἐκπροσωπεῖ τὴν Ἑλλάδα καὶ χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τοὺς πολυεθνικοὺς χορηγούς της), σήμερα ὅτι δὲν πειράζει ποὺ συμπαθεῖ τὸν Κασιδιάρη καί ὅτι, πάντως, καλύτερα νὰ ἀνεχθοῦμε τοὺς συνοδοιπόρους τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς» διότι κινδυνεύουμε ἀπὸ χειρότερα.
Ὅπως τὸ «Ἀντίβαρο» πολέμησε τὴν Ρεπούση, ὄχι γιὰ τὶς ἀπόψεις της, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἀπόπειρά της νὰ τὶς καταστήσει κρατικὸ βιβλίο, ἔτσι καὶ δὲν πρέπει νὰ ἀνέχεται τὴν ὁποιαδήποτε ὑπάλληλο τοῦ κράτους νὰ προσβάλλει δημοσίᾳ τὴν πολιτική του, ἀκόμη καὶ ὅταν ἡ πολιτικὴ αὐτὴ εἶναι λανθασμένη.
Φαιδρὰ ἡ προσπάθεια νὰ ταυτισθοῦν πρωθυστέρως οἱ ἐπικριτὲς Παπαχρήστου μὲ τὸν Χατζηστεφάνου. Λὲς καὶ περιμένει ἀκόμα κανεὶς νὰ πάρει γραμμὴ ἀπὸ τὸν Περισσό !
Ἡ μονομέρεια τῶν σημερινῶν ἀθλητῶν, ἡ ὁποία μᾶλλον φταίει γιὰ τὸ σκάνδαλο, δὲν ἐνοχλεῖ κανέναν ; Παιδὶ ἐννέα χρόνων, ποὺ ἀφοσιώνεται σὲ ὁτιδήποτε μὲ τυφλὸ φανατισμό, ἐμένα μοῦ φαίνεται προσβολὴ κάθε ἑννοίας Ἑλληνικῆς παιδείας. Προσθέστε τὴν ἐθιστικὴ ὑπερπροπόνηση καὶ τὰ ἀναπόφευκτα φάρμακα καὶ εἶναι ἀξιοπερίεργο ποὺ δὲν ἔχουμε περισσότερα κρούσματα ἀθλητικῆς ἠλιθιότητος.
Τέλος, καλὸν εἶναι νὰ σημειώσουμε ὅτι, στοὺς σημερινοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες, οὔτε τὰ φάρμακα φθάνουν. Τὰ μετάλλια μοιράζονται χονδρικῶς χρόνια πρὶν τὴν ἔναρξη τῶν ἀγώνων καὶ εἶναι ἀντικείμενο σκληρῆς διπλωματίας. Τὸ νὰ στείλουμε ἐκεῖ ὡς ἀντιπρόσωπο κάποιον ἰδεολόγο θὰ σήμαινε νὰ ἀποχαιρετήσουμε γιὰ πάντα τὴν δυσαναλόγως ὑψηλὴ θέση ποὺ ἔχουμε στὴν Ὀλυμπιακὴ ὑπόθεση.
Οσοι ζητησαν τον αποκλεισμο της Β.Π για ενα χαζο αστειο και ακομα περνανε τον εαυτο τους για “προοδευτικο””δημοκρατικο” κλπ θυμιζουν την απαντηση του ιθαγενη στον Ιεραπόστολο. Ρωτησε ο Ιεραπόστολος “Εχετε καννιβαλους εδω??” “ΟΧΙ πάτερ, χτες φαγαμε τον τελευταιο”!
Η Β.Π. ειναι “ναζί” ο κ. Χατζηστεφανου που της κοβει το ψωμι ειναι προοδευτικός!!!
Τὸ ἀποκλεισμὸ ἐπεκρότησαν, γιὰ ἄλλον ὅμως λόγο, καὶ οἱ ἀνένδοτοι, σκοταδιστές, θρησκόληπτοι, ρομαντικοί, ὀπισθοδρομικοί, ἀντιδραστικοί καὶ γνησίως πατριῶτες.
… καὶ Τουρκοφάγοι, πῶς τὄπαθα καὶ τὸ ξέχασα !
Το σχόλιο-αστείο της Παπαχρήστου δεν είναι ρατσιστικό κατ’ εμέ. Εκτός και αν έχω εγώ ρατσιστικές απόψεις και δεν το έχω καταλάβει. Βοηθήστε με σας παρακαλώ..
Ασφαλέστατα δεν είναι ρατσιστικό. Το σχόλιο υπήρξε μία απλή πρόφαση.
Πάνε από γκάφα σε γκάφα, εκεί στην ΕΟΕ.
EOE: Ζητά 150 ευρώ πίσω από τους αθλητές που αποκλείστηκαν!
Τώρα επιδεικνύουν και πνεύμα οικονομίας!!
Δέν ἀποφασίζουμε ἐμεῖς τὶ εἶναι ρατσιστικὸ καὶ τὶ δὲν εἶναι στὸ πλαίσιο τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Τὸ άποφασίζει ἡ Διεθνὴς Ὀλυμπιακὴ Ἐπιτροπὴ καὶ, πίσω άπ’ αὐτήν, οἱ χορηγοί.
Σωστά. Αποφασίζουν μάλλον οι χορηγοί μέσω της ΔΟΕ. Ποιά είναι όμως τα κριτήρια γιά μιά τέτοια πολύ σημαντική απόφαση; Διότι το να στιγματιστεί ένας αθλητής ή μία αθλήτρια με ρατσιστική συμπεριφορά, σημαίνει τεράστια ηθική βλάβη και οικονομική ασφυξία.
Πράγματι, ἐδῶ εἶναι τὸ ὡραῖο ! Τοὺς χορηγοὺς δὲν τοὺς συμφέρει νὰ ἀκούεται συνεχῶς ὂτι κάποιος ποὺ κάποτε ἐνίσχυσαν εἶναι ρατσιστής, ἀκόμη κι ἂν αὐτὸς εἶναι. Ὁπότε, εὐχαρίστως θὰ ξαναδώσουν χρῆμα σὲ κάποιον ποὺ θὰ κρατήσει σωφρόνως τὸ στόμα του κλειστό. Ἄλλωστε, οἱ φίλαθλοι, καὶ οἱ δημοσιογράφοι ἀκόμη, τείνουν νὰ ξεχνοῦν τὰ σφάλματα κάποιου ποὺ θὰ ἐπιτύχει σπουδαία ἀθλητικὴ ἐπίδοση. Αὐτὸ τὸ σενάριο, λοιπόν, τὸ σενάριο τῆς λήθης προσπαθοῦν νὰ παίξουν, ἡ ἀθλήτρια, οἱ ἀθλητικὲς ἀρχές καὶ οἱ χορηγοί. Τὸ «Ἀντίβαρο», ὅμως, δέν θέλει νὰ τὸ καταλάβει. Ἐξ οὗ καὶ ἕξι κύριες ἀναρτήσεις σὲ ὀκτώ ἡμέρες.
Δηλαδή εννοείτε κ. Γεωργάνα ότι η καταστροφή της αθλητικής καριέρας της Β.Π. θα έρθει λόγω της υπενθύμισης (έξι ημέρες μετά) των συνθηκών της άδικης καρατόμησής της, και όχι της καρατόμησης αυτής καθ’ εαυτής; δηλαδή λέτε να δέχεται άκριτα κανείς μία αδικία, επειδή η λήθη θα την σκεπάσει γρηγηρότερα αν δεν αντιδράσει; επιτρέψτε μου να διαφωνώ. Το ότι θα ξεχαστεί εν καιρώ, δε σημαίνει ότι κακώς διαμαρτύρεται ο κόσμος, έστω έξι ημέρες μετά. Υπάρχει και ο χρόνος αντίδρασης. Γεγονός, σκέψη, αντίδραση, γραφή, αποστολή, δημοσίευση. Δρν γίνονται όλα αυτόματα.
Μία άλλη παράμετρος του θέματος είναι, κατά πόσο ήταν η απόφαση νόμιμη.
Μήπως η κοπέλα θα έπρεπε τελικά να κάνει χρήση της προσκλήσεως του αρθρογράφου;
Καταστροφὴ σταδιοδρομίας θὰ ὑπάρξει μόνον ἐφ’ ὅσον συνεχίσουν ὡρισμένοι νὰ θορυβοῦν γιὰ τὸ θέμα. Στό περιβάλλον τῆς Ὀλυμπιακῆς μαφίας, ὅπου ἀκόμη, κατὰ τὰ φαινόμενα, ἐνδιαφέρεται καὶ ἔχει τὸ ὑπόλοιπα προσόντα νὰ εἰσδύσει ἡ ἀθλήτρια, ἡ σιωπὴ (ὀμερτά) εἶναι ἡ μᾶλλον ἐκτιμωμένη ἀρετή. Κυνικὸ ἀσφαλῶς, ἀλλὰ ἡ βελτίστη λύση, δεδομένων τῶν συνθηκῶν. Νομίζω τὶς περιέγραψα ἐπαρκῶς χωρὶς νά διαβάσω καμμία διαφωνία.
Γενικῶς προτιμῶ νὰ πράττω κατὰ τῆς ἀδικίας, παρὰ νὰ φωνάζω ἀνωφελῶς. Λόγια χορτάσαμε !
Ἐπειδὴ τὸ θέμα τοῦ νήματος ἀναφέρει καὶ τὴν νομιμοποίηση :
Πρώτον, οἱ δικηγόροι συχνὰ χαριτολογοῦν ὅτι ἡ λέξις «ΝΟΜΙΜΟΝ» εἶναι ἀπὸ τὶς σχετικῶς ὀλίγες ποὺ διαβὰζονται καὶ ἀνάποδα !
Δεύτερον, ὅπως γράφει (βιαστικὰ καὶ μὲ προφανεῖς ἀβλεψίες διορθωμένες ἐδῶ) σχολιαστὴς σὲ δικτυακὴ συζήτηση, παραπομπὴ στὴν ὁποία ὑπάρχει καὶ στὸ παρὸν νῆμα :
«Κ. Καπώνη φαίνεστε έξυπνος άνθρωπος. Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβετε ότι ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή η ποινή επιβάλλεται από ένα όργανο που δεν υπάρχει ή δεν είναι αρμόδιο, είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί στην εν λόγω αθλήτρια, με δεδομένο μάλιστα ότι η ποινή της δεν γράφεται πουθενά; Αν ακολουθηθεί η διαδικασία που λέτε (και που είναι η νόμιμη), η αθλήτρια θα πρέπει να πάει στο Λονδίνο όπου θα υποβληθεί στη διαδικασία, όχι από την ΕΟΕ, αλλά πλέον από τη ΔΟΕ και εκεί όποια ποινή της επιβληθεί, ακόμα και επίπληξη, γράφεται σε ποινολόγιο που θα την ακολουθεί για όλη την υπόλοιπή της καριέρα. Ό,τι γράφει εκεί δεν ξεγράφει. Τι είναι τελκά προτιμότερο; Να της επιβληθεί μια – ίσως και βαριά – ποινή που δεν γράφεται πουθενά και το βιβλιάριό της να μείνει καθαρό, ή να της επιβληθεί ακόμα και μια ελαφρύτερη ποινή που θα καταχωρηθεί ;
Νομικά, μια χαρά σκέπτεστε… Πρακτικά όμως σας είναι αδύνατον να σκεφτείτε. Και εκείνο που τελικά μετράει δεν είναι το τυπικό μέρος μιας υπόθεσης, αλλά η ουσία της. Εσείς έχετε αναγάγει τον τύπο σε θεό, αλλά την ουσία ούτε που την αγγίζετε.»
Τρίτον, θὰ συμβουλεύαμε ποτὲ κανέναν νὰ ὑποβάλει ἐκουσίως ἑαυτὸν στὴν δικαιοδοσία τῆς Ὁλυμπιακῆς μαφίας ; Δὲν ἔχουμε πρόσφατο τὸ παράδειγμα τοῦ Βραζιλιανοῦ Μαραθωνοδρόμου ἀπὸ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες τῶν Ἀθηνῶν τοῦ 2004, ὁ ὁποῖος, εἰς ἀνταμοιβὴν γιὰ τὴν σιωπή του, ἡ ὁποία δὲν ἐτὰραξε τὴν ἡσυχία τῶν Ὀλυμπίων γραφειοκρατῶν, ἔλαβε τὸ μετάλλιο Πιὲρ ντὲ Κουμπερτέν, διάκριση σπανιωτέρα κι ἀπὸ βραβεῖο Νόμπελ ;