Ν. Λυγερός
Ενώ έχουμε μια ιστορία γεμάτη με στρατηγικές κινήσεις στην Αρχαιότητα, στο Βυζάντιο, στην Επανάσταση, πολλοί θεωρούν ότι δεν μπορούμε να έχουμε υψηλή στρατηγική. Προωθούν επιχειρήματα που δίνουν έμφαση στους άλλους, αλλά ποτέ στην ελληνική πραγματικότητα. Μιλούν συνεχώς για κοινωνική μιζέρια, λες και δεν έχουμε άλλη επιλογή για το μέλλον μας. Κι όμως η ελληνική σκέψη εφηύρε τη στρατηγική, για να μπορεί ο αδύναμος να αντιμετωπίσει τον δυνατό, μέσω της νοημοσύνης του. Γι’ αυτό το λόγο, δεν ισχύει η προηγούμενη προσέγγιση. Το άλλο πρόβλημα που προκαλεί αυτή η στάση, είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού κοιτάζει απαξιωτικά τη χώρα μας, με αποτέλεσμα να φεύγει η νεολαία μας στο εξωτερικό, διότι δεν έχει κατανοήσει, ούτε επινοήσει ότι υπάρχει μέλλον στην Ελλάδα. Το πιο προβληματικό είναι να πείσουμε κι αυτόν τον πληθυσμό όσο πιο γρήγορα γίνεται, διότι η φυγή του ενισχύει την λανθασμένη αρχική άποψη. Ένας άλλος τομέας έχει υποστεί κόστος και είναι αυτός των Ενόπλων Δυνάμεων. Εδώ οι δυσκολίες έρχονται η μία μετά την άλλη κι η ακολουθία τους δεν δείχνει κανένα φως. Κι όμως, ειδικά η αεροπορία θα αποκτήσει γρήγορα μια μεγαλύτερη σημασία παράλληλα με το ναυτικό λόγω του απέραντου γαλάζιου. Αν δεν έχουμε αυτά τα δεδομένα στο μυαλό μας, όχι μόνο δεν μπορούμε να σκεφτούμε την ιδέα της ελληνικής υψηλής στρατηγικής, αλλά δεν βλέπουμε καν πώς μπορεί ν’ αλλάξει η κατάσταση στη χώρα μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι η υψηλή στρατηγική δεν εξαρτάται από το μέγεθος της χώρας, αλλά από τη νοημοσύνη του λαού της. Έχουμε ένα διαχρονικό παρελθόν που δεν αξιοποιούμε λόγω της κυριαρχίας της κοινωνίας που δεν πιστεύει στις αξίες μας. Η οικονομική προσέγγιση των πάντων δεν επιτρέπει την ανάπτυξη σκέψης του μέλλοντος. Έτσι έχουμε πολλούς άξιους ανθρώπους στην Ελλάδα που προσπαθούν να επιβιώσουν ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν όλοι τους ένα καλύτερο μέλλον στην πατρίδα μας. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να δώσουμε έμφαση στη στρατηγική και να μην περιοριζόμαστε συνεχώς στο τακτικό επίπεδο. Αλλιώς δεν υπάρχει πλαίσιο για τη στρατηγική διαχείριση των κρίσεων. Αυτό που λείπει είναι το στρατηγικό βάθος της σκέψης, ενώ κοιτάζουμε συνεχώς το μέτωπο. Μόνο που μέτωπο δίχως βάθος δεν επιτρέπει τη δράση του εγκεφάλου. Για να αλλάξουμε πραγματικά και ουσιαστικά τα δεδομένα πρέπει να αναπτύξουμε την υψηλή στρατηγική μας, για να αναδείξουμε την εμβέλεια της σκέψης μας. Αλλιώς είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε τις πιέσεις των άλλων. Ο Ελληνισμός όμως είναι μια αντεπίθεση στη βαρβαρότητα. Αυτό είναι το μήνυμά του για όλους μας. Όταν το κατανοήσουμε σε βάθος, θα επινοήσουμε την ανάγκη της υψηλής στρατηγικής για την Ελλάδα μας.