Οι πολιτικοί των περισσοτέρων κομμάτων και δη των λεγομένων κομμάτων “εξουσίας” πρέπει είτε να φοβούνται -ως ο οξαποδώ το λιβάνι, την πραγματική Δημοκρατία (παρά τις συνήθεις μεγαλοστομίες) είτε να θεωρούν τον Λαό εντελώς ανεγκέφαλο. Δεν εξηγείται αλλοιώς η περιφρόνηση που δείχνουν σε θεσμούς, διαδικασίες, Συντάγματα για να διατηρήσουν (ή καταλάβουν) την όποια εξουσία. Πάρτε για παράδειγμα την προκήρυξη πρόωρων Εκλογών.
Εντεχνα αποκρύπτουν ότι η Βουλή, ως Νομοθετική εξουσία, εκλέγεται για μία τετραετία ενώ κυβερνήσεις (εκτελεστική εξουσία) μπορούμε να έχουμε πολλές. Με τις αναδομήσεις και παραιτήσεις, ακόμη και του Πρωθυπουργού, οι κυβερνήσεις της εκλεγμένης Βουλής μπορεί να είναι πολλές και το μόνο που χρειάζονται είναι η ψήφος εμπιστοσύνης της Βουλής και ΟΧΙ Νέα Βουλή. Η Βουλή δεν έχει απολύτως κανένα λόγο διάλυσης, ούτε να παρακολουθεί την εξάντληση ή μη κυβερνητικής τετραετίας. Πολύ περισσότερο δεν επιτρέπεται διάλυση δεύτερη φορά για την ίδια αιτία.
Εκτός 1 από 12, οι μεταπολιτευτικές εκλογές ανάδειξης Βουλής έγιναν πρόωρα με επίκληση ίδιων(!!) θεμάτων που κανένα δεν απετέλεσε προεκλογικό αντικείμενο και κανένα δεν επιλύθηκε:
-1977 πρόωρες εκλογές για άμεση αντιμετώπιση Κυπριακού, ελληνοτουρκικών σχέσεων και ένταξης της χώρας στην ΕΟΚ. Ομως η τότε ΕΟΚ είχα αποφασίσει πολιτικά την ένταξη και απέμενε -με την χρήση υπηρεσιακών παραγόντων, το ‘κλείσιμο’ των κεφαλαίων ένταξης. Το δε Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά … καλά κρατούν ακόμη. Φυσικά απεκρύβη το γεγονός του φόβου μητροπολιτικών παραγόντων για την άνοδο του τότε ΠΑΣΟΚ και των σχεδίων μεταπήδησης στην Προεδρία της Δημοκρατίας του τότε Πρωθυπουργού.
-1985 πρόωρες εκλογές για συνταγματική αναθεώρηση και αντιμετώπιση διαχρονικών (sic) εθνικων προβλημάτων. Στην προεκλογική περίοδο επεκράτησε το εξωπέταγμα του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας με αποτέλεσμα η προκύψασα Βουλή κάθε άλλο παρά να έχει τους καλύτερους “συνταγματολόγους”.
-1989, 1989, 1990 Ο πρώτες γίνονται κανονικά οι δεύτερες 5 μήνες μετά και οι τρίτες 6 μήνες αργότερα. Εκλογές αποκλειστικά κομματικών σκοπιμοτήτων .
-1993, πρόωρες, λόγω μη δεδηλωμένης, όμως στην πραγματικότητα λόγω …ΟΤΕ.
-1996 πρόωρες εκλογές για προάσπιση των εθνικών δικαίων Ελλάδος και Κύπρου (!!) και ισότιμη συμμετοχή στην μετεξέλιξη της ΕΕ. Το προεκλογικό σύνθημα βέβαια ήταν ‘καθαρές’ λύσεις -προφανώς εσοκομματικές, γιατί η μέν προάσπιση κατέληξε στην Μαδρίτη και στο Ελσίνκι υπέρ των εθνικών ‘δικαίων’ τής … Τουρκίας, πράγμα που αναίρεσε και κάθε ισοτιμία αντιμετώπισης μας από την ΕΕ.
-2000 και πρόωρες εκλογές για την ένταξη στην ΟΝΕ. Φυσικά, όπως και στα προηγούμενα, κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν διαφωνούσε. Η ΟΝΕ στην πραγματικότητα δεν απασχόλησε ιδιαίτερα την προεκλογική περίοδο, με αποτέλεσμα η μόνη πολιτική επέμβαση που θάπρεπε να συζητηθεί -η αντιστοιχία δηλαδή ευρώ- δραχμής να καταλήξει σε μια υπερανατίμηση του νομίσματος εις βάρος της ελληνικής παραγωγής. Ανισοτιμία που πληρώνουμε συνεχώς.
-2004 πρόωρες για την ένταξη της Κύπρου που όμως είχε … κλείσει, λίγους μήνες πριν. Η πραγματικότητα (η αποδοχή δηλαδή από τους κυβερνώντες του σχεδίου Ανάν αποκρύπτεται. Και ο προεκλογικός αγώνας διεξάγεται πρωτότυπα με το …δαχτυλίδι.Τον ορισμό διαδόχου από τον …Πρωθυπουργό. Ο οποίος γνωρίζοντας τον εθνοκτόνο χαρακτήρα του Σχεδίου Ανάν για Κύπρο και Ελλάδα, προτιμά να φάει το όνειδος ο διάδοχος του, που στέλνεται από τον λαό στην …αναμονή. -2007 και το έθιμο συνεχίζεται. Πρόωρες για την …σύνταξη προϋπολογισμού. Παγκόσμια πρωτοτυπία, μια απλή συνεργασία υπηρεσιακών παραγόντων και Πολιτικών Προϊσταμένων να απαιτεί “νωπή” προσφυγή στις κάλπες. Κανείς βέβαια δεν εξήγησε πόσο καιρό διατηρείται νωπή, ωσάν να είναι λαχανικό, η λαϊκή εντολή.
-2009, παραλογισμός!!. Νωπή εντολή για τα ….οικονομικά. Εκλογή δηλαδή …νομοθετικής εξουσίας για μια κρίση που δεν δημιούργησε ο Λαός , ούτε φυσικά η κυβέρνηση, ούτε είναι η αιτία των προβλημάτων μας, ούτε οι Τράπεζες μας είχαν σημαντική συμμετοχή στα αμερικάνικα τοξικά ομόλογα. Αποτέλεσμα να πλασσάρεται προεκλογικά ως “όραμα” των κομμάτων εξουσίας, το αν θα πάρει αύξηση ο κόσμος ενός ή δύο …καφέδων το μήνα, ή ποιός θα κάνει τον μάγκα στον ..Αλμούνια.
Ανατρέξαμε στο παρελθόν για να διαπιστώσουμε ότι όλες οι επικκλήσεις πρόωρων εκλογών ήταν προσχηματικές, χωρίς αποτέλεσμα για τις αιτιάσεις που προέβαλλαν (για την συνταγματική πτυχή, μπορεί κανείς να ανατρέξει στο άρθρο του κ. Ε. Δικαίου στο www.antibaro.com από όπου και οι αιτιάσεις). Θα μπορούσαν να λυθούν είτε υπηρεσιακά είτε με δημοψήφισμα είτε με απλή …”ΔΗΜΟ”σκόπηση, είτε στο κάτω κάτω με παραίτηση. Που σημαίνει κατ’ αρχήν μετασχηματισμό της μη αντιπροσωπευτικής ‘δημοκρατίας’ σε πραγματικά αντιπροσωπευτική με ανάκληση εκπροσώπων ανικάνων να επιλύουν προβλήματα. Παρεμπιπτόντως πρίν τιην διάλυση, εκάστοτε, της Βουλής κάθε κυβέρνηση θεωρούσε καθήκον της να ψηφίζει και ένα εκλογικό Νόμο , που τον βάφτιζε ‘ενισχυμ
ένη (sic) αναλογική’. Πλήρης θεώρηση των ψηφοφόρων ως λειτουργικά αναλφάβητων. Γιατί το επίθετο ενισχύει την ιδιότητα και όχι το ανάποδο που κάνει ο Νόμος. Επομένως είναι αδύνατον να περιμένει κανείς ότι θα λύσουν, αυτοί, προβλήματα Παιδείας.
Ετσι ο Λαός πορεύεται με ηγεσίες που κάνουν οτιδήποτε για την εξουσία μέσα σε ένα σύστημα που κάθε άλλο παρά θυμίζει το “….όνομα μεν δια το μη ές ολίγους, αλλ’ ές πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται..”. Και, βεβαίως, αντιλαμβάνεται ότι κάποιιο λάκκο έχει η ..φάβα. Δεν μπορεί ο Καραμανλής να αποφάσισε ξαφνικά να θάψει, πολιτικά, εαυτόν και κόμμα. Ομως αυτό θα μας απασχολήσει σε επόμενη επιφυλλίδα.
του Γιώργου Κακαρελίδη
Καθηγητού εφαρμογών στην Επιχ. Ερευνα&Στατιστική
ΤΕΙ Πατρών
gkakarel@gmail.com.