Μία ακόμη φορά ο Ιός της Ελευθεροτυπίας ασχολείται με το Αντίβαρο. Επειδή, όμως, το δημοσίευμα περιέχει, ως συνήθως, αρκετές ανακρίβειες και αντιφάσεις, παραθέτουμε για ενημέρωση των αναγνωστών μας τα ακόλουθα σχόλια μαζί με το πλήρες άρθρο του Ιού και το πολυσυζητημένο άρθρο του Αντίβαρου.
- Αναγνωρίζει ο Ιός ότι η “στάση του Αντίβαρου στις εκλογές ήταν σχετικά υποτονική“. Εγώ θα έλεγα ότι ήταν απολύτως υποτονική. Διότι το Αντίβαρο δεν θεωρεί ότι μπορεί επ’ ουδενί να “περάσει γραμμή” στους αναγνώστες του, δεν ασχολείται καθόλου με τα κομματικά πράγματα και τα μικροπολιτικά γενικότερα. Ίσως ο Ιός κρίνει εξ ιδίων (δηλαδή: της Ελευθεροτυπίας) τα αλλότρια διότι δεν είναι κρυφό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι “φορτσάρει” στις προεκλογικές περιόδους. Εγώ πάντως έχω τη συνείδησή μου απόλυτα καθαρή
- Ισχυρίζεται ότι “εξαίρεση στην υποτονικότητα” αποτελεί ένα συγκεκριμένο κείμενο, το οποίο περιέγραψε ως εξής: “Πρόκειται για έναν τυπικό εθνικόφρονα αντιπασοκικό λίβελο, μάλλον φτωχό σε περιεχόμενο αλλά χαρακτηριστικό του επιπέδου της σχετικής επιχειρηματολογίας.” Παραδέχεται βέβαια ότι εγώ “κράτησα πισινή” προτάσσοντας – το αναγραφέν σε όλα τα άρθρα του Αντίβαρου – ότι: «όλα τα άρθρα εκφράζουν μόνο τον συγγραφέα τους». Αναρωτιέμαι λοιπόν για ποιον λόγο αυτό να μην θεωρείται αυτονόητο και να θεωρείται “πισινή”(!). Δηλαδή για την Ελευθεροτυπία δεν ισχύει το ίδιο; Και αν δεν ισχύει, τότε ποια γραμμή εκφράζει την εφημερίδα; Η γραμμή του Ιού; ή μήπως το στίγμα του Στάθη, του Τριάντη ή ακόμη και του Παπαδόπουλου-Τετράδη, ο οποίος είχε δεχθεί να μιλήσει στην Ημερίδα του Αντίβαρου για το βιβλίο Ιστορίας το Μάιο του 2007 και τελικά δεν παρέστη για λόγους υγείας; Λοιπόν ας τελειώνουμε με το θέμα αυτό. Το ότι τα άρθρα εκφράζουν μόνο τον συγγραφέα τους είναι αυτονόητο και δεν χρειάζεται να το ερμηνεύουμε ούτε ως “πισινή” ούτε ως “μπροστινή”…
- Συνεχίζει και με κατηγορεί ότι παρά την “πισινή” «έσπευσα όμως να επικυρώσω τη “φερεγγυότητα” του λιβελογραφήματος». Και ακολούθως αντέγραψε τη φράση μου «Το συγκεκριμένο κείμενο ελέγχθηκε πριν δημοσιευθεί και εφόσον όλα τα στοιχεία που περιλαμβάνει τεκμηριώνονται από τις παρεχόμενες σ’ αυτό πηγές, δεν είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί “προπαγανδιστική επίθεση”. Αυτή είναι τουλάχιστον η προσωπική μου γνώμη». Εδώ επανέρχομαι και υπογραμμίζω ότι ναι, όλα ανεξαιρέτως τα στοιχεία και όλες ανεξαιρέτως οι “παλιές δηλώσεις” του κ. Παπανδρέου τεκμηριώθηκαν και συνοδεύτηκαν από τις κατάλληλες πηγές. Αφήνω στον αναγνώστη να το επιβεβαιώσει διαβάζοντας το πλήρες κείμενο παρακάτω.
- Παραθέτει συγκεκριμένα την πρώτη δήλωση την οποία αποκάλυψε Ελληνοκαναδός δημοσιογράφος Θωμάς Σάρας από την εφημερίδα Πατρίδες και Πρόεδρος των Ανταποκριτών στον Καναδά. Ο σχετικός σύνδεσμος της εκτενέστατης μαρτυρίας του δίνεται με πλήρη περιγραφή των συνθηκών. Διανθίζεται μάλιστα από αναφορές και σε άλλα πρόσωπα. Το αν θα την πιστέψει κανείς θα κριθεί από το αν διαβάσει ολόκληρο το κείμενο και -πράγματι- από την αξιοπιστία του μάρτυρα. Αφήνεται όμως στον αναγνώστη και όχι αποκλειστικά στον προκρούστη του Ιού.
- Από κει και πέρα συνεχίζει ο Ιός με το εξής «Επειδή η υπόλοιπη συλλογή ήταν μάλλον φτωχή, συμπληρώνεται με κείμενα… τρίτων περί (ή κατά) του Παπανδρέου – από το «Παρόν» και τον Χρήστο Γιανναρά, μέχρι τον πάλαι ποτέ ΥΠΕΞ της Τουρκίας Ισμαήλ Τζεμ.». Θα απαντήσω παρόλο που δεν έχω καμία υποχρέωση να υπερασπιστώ ένα άλλο κείμενο. Φαίνεται ότι ο Ιός ξέχασε(!), φαίνεται, να διαβάσει τα εξής, τα μισά από τα οποία πιστοποιούνται από την ίδια την Ελευθεροτυπία!
- την δήλωση για το Σχέδιο Ανάν, από το Γραφείο Τύπου και πληροφοριών της Κυπριακής κυβέρνησης
- το δημοσίευμα της Καθημερινής που επιβεβαιώνει τη χρονική στιγμή της δήλωσης
- τη δήλωση περί αγωγού από την Ελευθεροτυπία και την Καθημερινή
- τη δήλωση από συνέντευξη στο περιοδικό ΚΛΙΚ
- τη δήλωση για τα «Τουρκικά Στενά» και πάλι από την Ελευθεροτυπία
- τη δήλωση για την υποψηφιότητα της ΕΕ, στην Καθημερινή
- τη δήλωση για την ελληνοτουρκική προσέγγιση από το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων
- τη δήλωση του κ. Πάγκαλου για τον κ. Παπανδρέου από τα Νέα
- ολόκληρο το άρθρο του Στάθη Σταυρόπουλου για τα λευκά κελιά, από την Ελευθεροτυπία
- τα σχόλια της Ελευθεροτυπίας για μία πρόταση επί της οικονομικής πολιτικής
- τη δήλωση του Ν. Κωνσταντόπουλου για την ανωτέρω πρόταση, από την Ελευθεροτυπία
- επίσης η δήλωση Τζεμ για τον κ. Παπανδρέου έγινε επίσης στην Ελευθεροτυπία
- Το αν όλα αυτά θεωρούνται “φτωχά” ή αναξιόπιστα ας το κρίνει και πάλι ο αναγνώστης.
- Από τη βιασύνη της συγγραφή του δημοσιεύματος του Ιού, συμπεριελήφθη και ένα απόσπασμα για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του κ. Παπανδρέου (με αναφορά σε συγκεκριμένη σελίδα από βιβλίο). Αυτό ίσως ήτανε πράγματι υπερβολή. Έτσι, το επίμαχο απόσπασμα αφαιρέθηκε από το Αντίβαρο λίγο μετά τη δημοσίευση. Είχε όμως προλάβει να αναδημοσιευθεί ήδη σε πληθώρα ιστολογίων η αρχική του μορφή. Στο πνεύμα αυτό της αυτοκριτικής, ας μου επιτραπεί να κάνω και μία σύγκριση. Διαβάζουμε στις 21 Ιουνίου 2009 στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία τα εξής:
- «Επί μία ώρα (μαζί με το χρόνο που χρειάστηκε για τη μετάφραση), τα είπαν χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μαξίμου ο Κ. Καραμανλής με τον Τ. Ερντογάν, ο οποίος ήρθε στην Αθήνα για τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Η υλοποίηση των συμφωνιών… για τους μετανάστες και οι παραβιάσεις στο Αιγαίο ήταν δύο από τα βασικά θέματα που μπήκαν στην κουβέντα. Σε τέτοιου είδους συναντήσεις “πιάνεις κλίμα” από τις δηλώσεις που ακολουθούν. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν έγινε χθες, αφού δηλώσεις δεν ήταν προγραμματισμένες. Οπότε τα αποτελέσματα θα προκύψουν από “διαρροές”. Αν τελικά προκύψουν» (η έμφαση με τα έντονα γράμματα είναι δική μου)
- Μία λεπτομέρια: ο Ερντογάν δεν ήρθε ποτέ στην Αθήνα και η συνάντηση στο Μ. Μαξίμου της οποίας τη διάρκεια, το κλίμα, την ατζέντα αλλά και την απουσία προγραμματισμένων δηλώσεων, μας μετέφερε το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας, δεν έγινε ποτέ! Τα περαιτέρω σχόλια αφήνονται και πάλι στον αναγνώστη…
Συμπερασματικά, και εφόσον φαίνεται ότι μας διαβάζουν από την Ελευθεροτυπία, για να μη χάνουν τον χρόνο τους προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν τη στάση του Αντίβαρου, ξεκαθαρίζω ότι το Αντίβαρο πάντοτε θα αντιπολιτεύεται ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Όπως έκανε ανέκαθεν, για παράδειγμα με το βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού ή για τη μαύρη σελίδα που ανήρτησε στις 27 Ιουνίου 2009 (“ημέρα εθνικής ντροπής” την ονομάσαμε – εδώ και το σχετικό άρθρο) όταν η Ελλάδα αναγνώρισε ντε φάκτο την πΓΔΜ ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας” μέσω της αποδοχής προσγείωσης αεροσκάφους με αυτό το όνομα σε ελληνικό έδαφος. Από αυτό το “πάντοτε” που το Αντίβαρο θα αντιπολιτεύεται, εξαιρούνται όλες οι προεκλογικές περίοδοι. Σ’ αυτές η στάση του Αντίβαρου θα είναι υποτονική εκλογικά και πολιτικά. Διότι δεν ενδιαφέρει η μεταφορά γραμμής στους αναγνώστες. Μας ενδιαφέρουν πολύ πιο μακροπρόθεσμοι στόχοι όπως η συλλογική μας αυτοσυνειδησία και η αναζήτηση της χαμένης μας εθνικής ταυτότητας.
Υστερόγραφο: για την ιστορία παραθέτουμε τις αναφορές του Ιού της Ελευθεροτυπίας στο Αντίβαρο
Υστερόγραφο δεύτερο: σημειώνουμε ότι απαντητική επιστολή στον Ιό δεν απεστάλη. Ούτε καν τους ενημερώσαμε για αυτήν εδώ την απάντησή μας.
===============================================
Ακολουθεί το δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας
===============================================
Συνωστισμός στην Πολυκατοικία
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=88408
Εκλογές σήμερα κι όλα δείχνουν πως η Ν.Δ. του Κ. Καραμανλή θα υποστεί μια από τις πιο πανηγυρικές ήττες της. Ηττα ακόμη πιο οδυνηρή, αν ληφθεί υπόψη η άκρως περιορισμένη (αν όχι μηδενική) ακτινοβολία του κυριότερου αντιπάλου της.
Από τη «λαοσύναξη» της 21.6.2000. Είναι προφανές ότι η σημερινή λαϊκή ετυμηγορία θα προκύψει περισσότερο ως αποδοκιμασία του βίου και της πολιτείας αυτών που ευαγγελίστηκαν την «επανίδρυση του κράτους» για να επιδοθούν σ’ ένα όργιο λεηλασίας του δημόσιου πλούτου και συμπίεσης μέχρι ασφυξίας του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών τάξεων, παρά ως εκδήλωση εμπιστοσύνης προς ένα εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Εξ ου και η «βουβαμάρα», δηλαδή η απουσία ενθουσιασμού, που χαρακτήρισε ολόκληρη την προεκλογική περίοδο.
Οι σημερινές εκλογές παρουσιάζουν, όμως, κι ένα άλλο, εκ πρώτης όψεως αντιφατικό, χαρακτηριστικό: δίπλα στους αμιγείς νεοδημοκράτες που θρηνούν για την επερχόμενη πανωλεθρία, σε παρόμοιες οιμωγές το έχουν ρίξει και μια σειρά από πρόσωπα ή συλλογικότητες που -θεωρητικά τουλάχιστον- δεν είχαν την παραμικρή πολιτική σχέση με την κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή.
Ο μίνι εθνάρχης
Αναφερόμαστε στις συνιστώσες του λεγόμενου «πατριωτικού χώρου», η σταδιακή διαμόρφωση του οποίου (με σημείο τομής την εκστρατεία κατά του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού κι αποκορύφωμα την ασύστολη φιλοκυβερνητική πρακτορολογία κατά τα περσινά «Δεκεμβριανά») έχει απασχολήσει επανειλημμένα τη στήλη. Μετά την προκήρυξη των εκλογών, η πλειονότητα αυτού του «χώρου» έσπευσε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να εκδηλώσει την υποστήριξή της προς τη Ν.Δ. και -κυρίως- τον Καραμανλή.
Φυσικά, αυτή η υποστήριξη παρουσιάζει αξιοσημείωτες διαβαθμίσεις, ευθέως ανάλογες προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, την προσωπική ιδιοσυγκρασία, την πολιτική προϊστορία και τη σημερινή πολιτική ταυτότητα των επιμέρους συνιστωσών και παραγόντων.
Κάποιοι στρατεύθηκαν με τα μπούνια στην υποστήριξη του «Εθνάρχη» Jr, ενώ άλλοι φρόντισαν να πάρουν αποστάσεις απ’ την απεχθή εσωτερική πολιτική του, περιοριζόμενοι στην εξύμνηση της εθνοπρεπούς στάσης του στα «εθνικά θέματα». Αλλοι πάλι απέφυγαν να ταχθούν ρητά υπέρ του Καραμανλή, επιδιδόμενοι απλώς σε πολεμική κατά των «εθνομηδενιστών» αντιπάλων του. Υπάρχει, τέλος, η μερίδα του «χώρου» που τάχθηκε με σαφήνεια υπέρ του ΛΑΟΣ, χωρίς όμως να αποκόπτει πλήρως την επαφή με τους ιδοκτήτες των πάνω ορόφων της «Πολυκατοικίας».
Δυσδιάκριτα καθίστανται, έτσι, ορισμένες φορές, τα όρια ανάμεσα στη στήριξη του «αμιγούς νεοκαραμανλισμού» και στη συμπόρευση με το ΛΑΟΣ. Στη σύγχυση αυτή συμβάλλει και η στάση του ίδιου του Καρατζαφέρη, που συχνά μιλάει στο όνομα όλης της παράταξης: η εφημερίδα του κατήγγειλε π.χ. την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες σαν «πράξη ανευθυνότητας» του πρωθυπουργού, που όχι μόνο παραδίδει την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ αλλά και «ενδεχομένως να αποβεί μοιραία για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών» («Α1» 5.9.09).
Από την άλλη, ένα μέρος του «πατριωτικού χώρου» τάχθηκε ρητά εναντίον του ΛΑΟΣ, άλλοτε καταγγέλλοντάς το σαν «διασπαστή» της ενότητας των εθνικοφρόνων κι άλλοτε καταφεύγοντας στην ανοιχτή πρακτορολογία.
«Εθνικός» πολυ-χώρος
Δύσκολα μπορεί επίσης να διαπιστώσει κανείς πόσες και ποιες από τις δεκάδες «πατριωτικές» αντιπασοκικές ιστοσελίδες (του τύπου «Δράση Πολιτών για την προστασία της κληρονομιάς μας») που εμφανίστηκαν στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αποτελούν αυτοτελείς συνιστώσες του «πατριωτικού χώρου» και ποιες συνιστούν απλώς τμήμα του οπλοστασίου «γκρίζας προπαγάνδας» της Ν.Δ.
Θα περιοριστούμε, ως εκ τούτου, στις επώνυμες κινήσεις του «χώρου».
Κοινή συνισταμένη του «πατριωτικού χώρου» είναι η επικέντρωσή του σε δυο σημεία: (α) στην «εθνική επικινδυνότητα» του Γιώργου Παπανδρέου, και (β) στην εξύμνηση της «στροφής προς τη Ρωσία» του απερχόμενου μικροεθνάρχη, που κινδυνεύει από την επικράτηση των «αμερικανόφιλων» φραξιών των δύο μεγάλων κομμάτων.
Αυτή η πτυχή, η διαμόρφωση δηλαδή κατά τα τελευταία χρόνια ενός «ρωσικού κόμματος», που διαπερνά οριζόντια τους σχηματισμούς και τη διανόηση της χώρας (κατ’ εικόνα και ομοίωση του προϋπάρχοντος αντίστοιχου «αμερικανικού»), είναι κάτι που θ’ απασχολήσει τους μελλοντικούς ιστορικούς των ημερών μας. Προς το παρόν, αρκούμαστε στην επισήμανση της μικρής ή μεγάλης διαπλοκής αυτού του «κόμματος» με τον εν λόγω «χώρο».
**Ο δικτυακός τόπος «Αντίβαρο» ήταν, ως γνωστόν, αυτός που το 2006-2007 διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική ώσμωση του «χώρου», οργανώνοντας την ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών ενάντια στο βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού. Σε σύγκριση με άλλες συνιστώσες, η στάση του στις εκλογές υπήρξε σχετικά υποτονική. Με μια, μοναδική, αλλά εμβληματική εξαίρεση: το πολυσέλιδο κείμενο «Ο ελληνικός λαός προ των ευθυνών του. Σταχυολόγηση παλιών δηλώσεων του Γιώργου Παπανδρέου», που αναρτήθηκε εκεί στις 21 Σεπτεμβρίου από κάποιον «Τηλέμαχο Μ.», για να υιοθετηθεί ταχύτατα από μια σειρά άλλα blogs του «χώρου».
Οι «λαοσυνάξεις» του 2000 έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα για την ώσμωση του «πατριωτικού χώρου». «Αντίβαρο» στον Γιωργάκη
* Πρόκειται για έναν τυπικό εθνικόφρονα αντιπασοκικό λίβελο, μάλλον φτωχό σε περιεχόμενο αλλά χαρακτηριστικό του επιπέδου της σχετικής επιχειρηματολογίας. Από τις παρατιθέμενες «παλιές δηλώσεις» του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, πρώτη και καλύτερη φιγουράρει η υποτιθέμενη δημόσια συνηγορία του υπέρ της… εκχώρησης εθνικού εδάφους στην Τουρκία – «δήλωση» που υποτίθεται ότι έγινε το 1999 κι «αποκάλυψε» πρόσφατα κάποιος ελληνοκαναδός δημοσιογράφος. Είναι το ίδιο «ντοκουμέντο» που επικαλέστηκε κι ο Καρατζαφέρης στο ντιμπέιτ των «6», αποσπώντας τα ειρωνικά σχόλια του Παπανδρέου για τη σοβαρότητα των πηγών του.
* Επειδή η υπόλοιπη συλλογή ήταν μάλλον φτωχή, συμπληρώνεται με κείμενα… τρίτων περί (ή κατά) του Παπανδρέου – από το «Παρόν» και τον Χρήστο Γιανναρά, μέχρι τον πάλαι ποτέ ΥΠΕΞ της Τουρκίας Ισμαήλ Τζεμ.
* Το ακροτελεύτιο μαργαριτάρι της συνιστά, ωστόσο, η «εκμυστήρευση» της πρώην συζύγου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, δημοσιευμένη εδώ και δυο δεκαετίες, ότι στα νιάτα του ο Γιώργος «ήταν εκ πεποιθήσεως άθεος» και αρνούνταν να κάνει (και) πολιτικό γάμο!
* Και το κείμενο κλείνει με την -εκ νέου- υπενθύμιση προς τους ψηφοφόρους: «Οι Ελληνες πολίτες πρέπει να έχουν γνώση και μνήμη πριν διαμορφώσουν γνώμη και δώσουν ψήφο. Ο ελληνικός λαός τίθεται προ των ευθυνών του».
**Το δημοσίευμα προκάλεσε την αντίδραση κάποιων, που συμμερίζονται μεν τις εθνικές «ανησυχίες» του, αλλά ξαφνιάστηκαν με την «απρόσμενη» στράτευσή του στο πλευρό της Ν.Δ.
* Απαντώντας στις αιτιάσεις τους, ο δημιουργός και διαχειριστής του δικτυακού τόπου Ανδρέας Σταλίδης κράτησε μεν πισινή («όλα τα άρθρα εκφράζουν μόνο τον συγγραφέα τους»), έσπευσε όμως να επικυρώσει τη «φερεγγυότητα» του λιβελογραφήματος: «Το συγκεκριμένο κείμενο ελέγχθηκε πριν δημοσιευθεί και εφόσον όλα τα στοιχεία που περιλαμβάνει τεκμηριώνονται από τις παρεχόμενες σ’ αυτό πηγές, δεν είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί “προπαγανδιστική επίθεση”. Αυτή είναι τουλάχιστον η προσωπική μου γνώμη».
Με άλλα λόγια, αρκεί κάποιος στον Καναδά να ισχυρίζεται κάτι εναντίον κάποιου, για να θεωρηθεί η «μαρτυρία» του 100% αξιόπιστη και ν’ αναμεταδοθεί (όχι ως ισχυρισμός αλλά) σαν αδιαμφισβήτητο «γεγονός»!
* Στοιχειώδης σοβαρότητα θα επέβαλλε, ωστόσο, έναν απλό έλεγχο της φερεγγυότητας του «μάρτυρα». Αν ήθελε, ο κ. Σταλίδης θα μπορούσε π.χ. να «ξεφυλλίσει» ηλεκτρονικά το περιοδικό «Patrides» του Θωμά Σάρρα, στον οποίο ανήκει η πατρότητα της «αποκάλυψης» της υποτιθέμενης «δήλωσης» του 1999. Μπορεί να μην του έκαναν εντύπωση ούτε η επιλεκτική προβολή του ΛΑΟΣ ούτε οι φιλοχουντικές κορόνες του εν λόγω δημοσιογράφου, που τον περασμένο Δεκέμβρη πληροφορούσε την ομογένεια για την πάνδημη νοσταλγία της 21ης Απριλίου από τους σημερινούς Ελληνες.
Θα διαπίστωνε, ωστόσο, ένα περίεργο «έλλειμμα»: πριν από τις εκλογές του 2004, ο ίδιος δημοσιογράφος είχε αρθρογραφήσει ξανά κατά του Γιώργου Παπανδρέου, με άξονα -τι άλλο;- τα λεγόμενα «εθνικά θέματα»: Από τα (τότε) επιχειρήματά του απουσιάζει ωστόσο παντελώς η «δήλωση» (περί εκχώρησης εθνικού εδάφους) που υποτίθεται ότι είχε γίνει σχετικά πρόσφατα!
**Αν το «Αντίβαρο» αισθάνεται την ανάγκη της τεκμηρίωσης, για κάποιες άλλες συνιστώσες του «πατριωτικού χώρου» τα ίδια πράγματα θεωρούνται μάλλον αυτονόητα. Ιδού ένα παράδειγμα:
* «Εθνομηδενιστική θύελλα Παπανδρέου ενόψει», μας προειδοποιεί ολοσέλιδο ανώνυμο άρθρο του «Ελεύθερου Κόσμου», την επαύριο της αποπομπής του εκδότη του από τα ψηφοδέλτια του ΛΑΟΣ (20.9.09). «Αυτός, λοιπόν, ο αμερικανοτραφής τύπος με τη “ρευστή εθνική συνείδηση”, σε λίγες εβδομάδες θα είναι πρωθυπουργός και θα διαφεντεύει τις τύχες της χώρας. …Ελέω ονόματος και πολλών αστοχιών και σκανδάλων της κυβέρνησης Καραμανλή και των απερίγραπτων τύπων που την απαρτίζουν. Αλλά λόγω και της λήθης και της ενασχόλησης κάποιων Ελλήνων με όλα τα θέματα (κυρίως τσέπης και στομαχιού), εκτός των εθνικών. Κάποιος δεν είπε σ’ αυτούς τους συμπολίτες μας ότι ευημερία χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει. Οτι αν ανοίξουν οι μπουκαπόρτες, θα μπει πολύ νερό και θα πνιγούμε όλοι».
* Και για όποιον δεν κατάλαβε, δυο σελίδες παρακάτω το ίδιο φύλλο συνεχίζει με την πληροφορία ότι «ξερογλείφονται οι Τούρκοι στη Θράκη, ενόψει Giorgos». Οι «πράκτορες της Αγκυρας», διαβάζουμε, όχι μόνο «ψήνονται για υπουργείο» στη νέα κυβέρνηση, αλλά και «ετοιμάζονται για συνδιοίκηση στη Θράκη, καθώς ο εθνομηδενιστής Giorgos είναι προ των πυλών!».
* Οπως εξηγεί, άλλωστε, ο εθνικοσοσιαλιστής συνεργάτης της εφημερίδας «Λυκόφρων», «ο Γιωργάκης έρχεται και μαζί του φέρνει και όλο τον ανθελληνικό συρφετό. Μαζί του έρχεται η αρχή του τέλους για την Ελλάδα. Κι αν το ανθελληναριό πετύχει τους σκοπούς του, θα είναι ευθύνη όλων μας». Στον απερχόμενο πρωθυπουργό καταλογίζεται, αντίθετα, ότι «εκτελεί την εντολή της Bilderberg [sic] να παραδώσει την εξουσία στον Γιωργάκη».
Προφανώς, η απόκρουση του τελευταίου επαφίεται στον πατριωτισμό των απλών ψηφοφόρων της παράταξης.
**Με πολύ διαφορετικό λεξιλόγιο, την ίδια περίπου επιχειρηματολογία προβάλλει στην ιστοσελίδα του και το «Ρεσάλτο» του Θύμιου Παπανικολάου.
Με εκτενή ανάλυσή του που τιτλοφορείται «Το διακύβευμα των εκλογών» (8.9.09 κ.εξ), ο διαχειριστής (με το ψευδώνυμο «Ροβεσπιέρος») και το alter ego του (με την υπογραφή «παλαίμαχος») δίνουν γραμμή: «Δεν πρέπει να ηττηθεί ο Καραμανλής».
* «Στη Ν.Δ.», διαβάζουμε, «λόγω της ιστορικής της διαμόρφωσης, δεν έχουν αλωθεί ολοκληρωτικά, όπως στο “εκσυγχρονιστικό” ΠΑΣΟΚ, τα στοιχεία της “εθνικής ευαισθησίας”. Είναι ισχυρός ακόμα ο “εθνικός σπόνδυλος” στον ιστορικό λαϊκό “κορμό” της Ν.Δ. Αυτό προκαλεί κάποιες αναστολές και σημαντικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση της εθνικής μας ισοπέδωσης».
* Κι αν για το κόμμα υπάρχουν κάποιες επιφυλάξεις, τα πράγματα είναι πολύ απλά όσον αφορά τον ηγέτη:
«Ο Κώστας Καραμανλής, παρ’ όλες τις μεγάλες υπονομεύσεις που υφίσταται εσωτερικά, είναι ο μοναδικός έλληνας πολιτικός της τελευταίας εικοσαετίας που τόλμησε να πει, έστω και με μισόλογα, κάποια ΟΧΙ στους πλανητικούς κηδεμόνες και να πάει “κόντρα”». Ως εκ τούτου, «η σχεδιαζόμενη (από τους “νταβάδες”) ήττα του Καραμανλή επιταχύνει την υλοποίηση των εθνικών μας συμφορών. Η ελαχιστοποίηση της ήττας ή η νίκη του δυσκολεύει και καθυστερεί τους νεοταξικούς σχεδιασμούς».
Ρεσάλτο στους «νταβάδες»
Εκτός από τη Ν.Δ., όλοι οι άλλοι είναι λίγο-πολύ όργανα του εχθρού:
– «Το ΠΑΣΟΚ είναι το ίδιο το “εκσυγχρονιστικό παρακράτος”. Αποτελεί την πιο ανοιχτή, την πιο επιθετική και πιο μακάβρια αιχμή του πλανητικού ιμπεριαλισμού».
– «Η μακάβρια επιθετική αιχμή αυτού του εφιάλτη είναι ο “εκσυγχρονιστικός”, “αριστερός”, δορυφόρος του: ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ποικίλες “αριστερίστικες” σέχτες».
– «Το ΚΚΕ πάνω στα καυτά εθνικά και κοινωνικά προβλήματα λέει τα αντίθετα ακριβώς από αυτά που λέει ο λαός και το χειρότερο κατηγορεί τον ελληνικό λαό σαν “ρατσιστή”, αν εκδηλώσει και την παραμικρή διαμαρτυρία. Γι’ αυτό ο λαός θα το στείλει το ΚΚΕ εκεί που θα έπρεπε να έχει πάει από καιρό: στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας».
– Ακόμη και το ΛΑΟΣ, «αποτελεί το “πατριωτικό” σκέλος του “εκσυγχρονιστικού” κράτους-παρακράτους», αφού «αποτελεί το δούρειο ίππο αυτού του παρακράτους για τη διάλυση της Ν.Δ.».
* Οσο για τη δικαιολόγηση αυτής της ανοιχτής συμπαράταξης με την πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών, οι αριστερογενείς εθνικόφρονες δεν δυσκολεύονται να τη δικαιολογήσουν βάσει της συγκυρίας: «Σήμερα το κοινωνικό ζήτημα μορφοποιείται πιεστικά στο “εθνικό” ζήτημα. Η αιχμή του “κοινωνικού” είναι το “εθνικό”. Αμεσα και πιεστικά τα πλανητικά κέντρα προωθούν εθνικές συμφορές για την Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντικό να καθυστερήσει η εθνική μας τραγωδία».
**Παρόμοιο σκεπτικό -περί προτεραιότητας του «εθνικού» απέναντι στο «κοινωνικό»- προβάλλει και ο κύκλος των εντύπων «Αρδην» και «Ρήξη» του Γιώργου Καραμπελιά.
«Ολα τα “κινήματα” συριζαίων, ΚΚΕδων και κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών είναι ψευτοκινήματα, κατάλληλα μόνο για να ανακουφίζουν την ψευδή συνείδηση γερασμένων γραφειοκρατών και πολιτευτών», διακήρυξαν αμέσως μετά την προκήρυξη των εκλογών.
* «Το σύστημα στην Ελλάδα απειλείται μόνο όταν θίγεται η σχέση του με το καθεστώς της εξάρτησης και τα λοιπά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Γι’ αυτό και Αμερικανοί, εκσυγχρονιστές, Πρετεντέρηδες και ψευδοεπαναστάτες Εξαρχείων και Κολωνακίου, τον “αστό” Τάσσο Παπαδόπουλο μισούσαν κατάβαθα κι όχι τον αστείο Αλαβάνο ή τον ενδοτικό Χριστόφια και τα πρόσφατα… μουστάκια της Αλέκας» («Εκλογές εσωτερικού χώρου», «Ρήξη» 5.9.09).
* Αυτή η πρόταξη του εθνικού καθορίζει και τα όρια της κριτικής απέναντι στον πρωθυπουργό: «Τον Καραμανλή, στις προηγούμενες εκλογές, η στάση του απέναντι στον Μπους στο Σκοπιανό τον εξέλεξε κι όχι η ανικανότητά του στις πυρκαγιές ή ο συγχρωτισμός του με τα λαμόγια της παράταξής του. Και όμως και αυτός ευθυγραμμίζεται με τη φωνή της λοιπής ελίτ των παρασίτων και πρωτοστατεί στην αποσιώπηση».
Η σχέση Καραμανλή – Πούτιν έφερε τη συμπάθεια του «πατριωτικού χώρου» στον πρώτο. * Η συμπάθεια προς τον μίνι εθνάρχη μπερδεύει, βέβαια, κάπως το συντάκτη του κειμένου, που ξεχνά ότι το βέτο στο Βουκουρέστι τέθηκε μετά (κι όχι πριν) τις εκλογές του 2007.
**Λίγο μεταγενέστερη εκδοχή του ίδιου μανιφέστου («Αρδην» τχ. 76) καταλήγει σε κάλεσμα υπέρ της αποχής ή του άκυρου. Κι εδώ, όμως, η βασική κριτική προς τη Ν.Δ. γίνεται εκ των ένδον, επειδή «φαίνεται να εγκαταλείπει ακόμα και εκείνα τα μέτωπα που έδιναν στον Καραμανλή ένα στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι του ΓΑΠ, δηλαδή την έστω δειλά “εθνικότερη” πολιτική της, όπως φάνηκε στο σχέδιο Ανάν, στο Βουκουρέστι για τα Σκόπια, στους αγωγούς». Απεναντίας, «η ευθυγράμμιση» του Κωστάκη «με την ενδοτική υπουργό Εξωτερικών του, του αφαιρεί κάθε συγκριτικό πλεονέκτημα».
**Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το άρθρο που υπογράφει, στο ίδιο τεύχος, ο υπεύθυνος σύνταξης του περιοδικού Γιώργος Ρακκάς: «Οποιαδήποτε λογική “αυτόνομης καθόδου”» των πέραν του ΛΑΟΣ δυνάμεων του «πατριωτικού χώρου», ξεκαθαρίζει, «κάνει πάρα πολύ κακό σήμερα. Πρώτον, γιατί, σ’ αυτές τις εκλογές, η ψήφος αυτή ευνοεί αντικειμενικά την ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ». Το πού θα πάνε οι ψηφοφόροι που θα χάσουν τη δυνατότητα να «σταυρώσουν» Καραμπελιά, είναι θέμα ερμηνείας του αναγνώστη.
* Μέχρις εδώ, τα πράγματα θα μπορούσαν να θεωρηθούν λίγο-πολύ αναμενόμενα. Ο θρήνος για την απομάκρυνση του Καραμανλή επεκτάθηκε, ωστόσο, πέρα από τον σκληρό πυρήνα του «πατριωτικού χώρου».
* «Είναι εντυπωσιακά ανατριχιαστικό, ως επίδειξη ισχύος των “εξωθεσμικών” κύκλων της εξουσίας, αυτό που συνέβη με τον απερχόμενο κακήν-κακώς πρωθυπουργό», αποφαίνεται π.χ. στο «Πριν» ο Γιώργος Δελαστίκ (6.9.09).
«Φωστήρας της πολιτικής ουδέποτε υπήρξε ο Κώστας Καραμανλής. Αλλά και τόσο κρετίνος πολιτικά ώστε να προκηρύξει ιδία πρωτοβουλία εκλογές που θα τον στείλουν αναπότρεπτα στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας σίγουρα δεν είναι. Είναι φανερό ότι εκβιάστηκε και υπέκυψε. Προφανώς τον κρατούν πολύ γερά σε προσωπικό επίπεδο. Τον συνέθλιψαν οι μηχανισμοί της άρχουσας τάξης και τον διώχνουν κλωτσηδόν».
Θρήνος για τον Κώστα
* Η λύπη για την τύχη του μίνι εθνάρχη θα ήταν ίσως πολιτικά αδιάφορη, αν δε συνοδευόταν από τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον μετά την αναχώρησή του: «Αυτό που έχει σημασία για τη χώρα και τον ελληνικό λαό είναι ότι, με αυτή τη στάση του Καραμανλή, η Ελλάδα επιστρέφει μισόν αιώνα πίσω στη δεκαετία του 1950, από τη σκοπιά της αμερικανοκρατίας. Αρχηγός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου, αρχηγός της Ν.Δ. η Ντόρα (!),ο απόλυτος εφιάλτης. Πολιτικός αμερικανοκρατικός Μεσαίωνας».
* Ομως ακόμη και στο κοινωνικό πεδίο τα πράγματα κατά τον κ. Δελαστίκ θα χειροτερέψουν με την ανατροπή της Ν.Δ., αφού «η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία δημιουργεί ευνοϊκότερο πλαίσιο για πιο αντιλαϊκά μέτρα».
* Ακόμη σαφέστερη είναι η ανάλυση του ίδιου δημοσιογράφου στη λαρισινή «Ελευθερία» (12.9.09): με την ήττα της Ν.Δ., διαβάζουμε, «θα προκύψει ένα πολιτικό σκηνικό που θα ακυρώσει ό,τι αξιόλογο έργο παρουσίασε ο ίδιος ο κ. Καραμανλής. […] Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, υπάρχουν τρία σοβαρά θέματα, στα οποία η στάση του Κ. Καραμανλή απέσπασε την ενθουσιώδη συναίνεση και επιδοκιμασία τουλάχιστον του 80% του ελληνικού λαού».
* Πρόκειται για το βέτο στο Βουκουρέστι, τη στάση του στο Κυπριακό και «την προώθηση της ενεργειακής συμφωνίας με τη Ρωσία. […] Και τα τρία αυτά επιτεύγματα θα απειληθούν με αναίρεση αμέσως μετά τις εκλογές».
* Προφανώς μέχρι τώρα μας κυβερνούσαν αντιιμπεριαλιστές δημοκράτες και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι…
================================================
το επίμαχο άρθρο του Αντίβαρου
================================================
| Ο ελληνικός λαός προ των ευθυνών του. Σταχυολόγηση παλιών δηλώσεων του Γιώργου Παπανδρέου |  |
 |
 |
| Αρθρογραφία – Πολιτική |
| Συντάκτης: Τηλέμαχος Μ |
| Δευτέρα, 21 Σεπτεμβρίου 2009 |
| Ο ελληνικός λαός προ των ευθυνών του. Σταχυολόγηση παλιών δηλώσεων του Γιώργου Παπανδρέου. Για να ξέρουμε τι μας περιμένει.
Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες από σήμερα ο ελληνικός λαός θα κληθεί να επιλέξει νέα κυβέρνηση. Φαβορί της αναμέτρησης είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Καλό είναι λοιπόν να θυμηθούμε ορισμένες από τις δηλώσεις του τα προηγούμενα χρόνια, ώστε να τεθεί ο κάθε ψηφοφόρος προ των προσωπικών του ευθυνών για την επιλογή που προβλέπεται να κάνει. Άξονας εξωτερικής πολιτικής; «Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας» [Εφημερίδα Πατρίδες του Καναδά. Η δήλωση έγινε από τον κ. Παπανδρέου απευθυνόμενος στον εκδότη της εφημερίδας κ. Θωμά Σάρα, σε δημόσια εκδήλωση παρουσία πλήθους κόσμου και μαρτύρων, όπως για παράδειγμα ο Έλληνας πρέσβης στον Καναδά Γιάννης Θωμόγλου. Η εκδήλωση έγινε το 1999, όταν ο κ. Παπανδρέου ήτανε Υπουργός Εξωτερικών] Σχέδιο Ανάν «Τώρα που έχει έρθει η ώρα της κρισιμότερης απόφασης της σύγχρονης ιστορίας μας, η μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη, συνεπής στις αρχές, στους αγώνες και στις παραδόσεις μας, λέει το «ναι» στο κοινό μέλλον των δυο Κοινοτήτων, το «ναι» στην κοινή συμβίωση, το «ναι» στην ένταξη μιας επανενωμένης Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λέει «ναι» στη συνεργασία και «όχι» στο διχασμό. Λέει «ναι» στην προοπτική και «όχι» στη στατικότητα… Το ΝΑΙ θα είναι μια γενναία ιστορική, πατριωτική στάση υπέρβασης του παρελθόντος» [Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, Κυπριακή Κυβέρνηση, 8/4/2004] Η δήλωση αυτή έγινε 2 ώρες πριν το προγραμματισμένο διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου. Γεγονός διπλωματικά και πολιτικά απρεπέστατο διότι επιχείρησε να προκαταβάλει την τοποθέτηση του Προέδρου της Κύπρου. Απόσπασμα από την Καθημερινή 8.4.2004 Nα σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί η τοποθέτηση του προέδρου του ΠAΣOK κ. Γιώργου Παπανδρέου υπέρ του «ναι», προκαλώντας αντιδράσεις στην Kύπρο κυρίως για τον χρόνο εκδήλωσής της.
Αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη Δυσαρεστημένος από τη διακρατική συμφωνία Ελλάδας – Ρωσίας για τον αγωγό ρωσικού πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη εμφανίστηκε στην Αλεξανδρούπολη ο Γ. Παπανδρέου, λέγοντας ευθέως ότι «…η διακρατική συμφωνία κατοχυρώνει τα συμφέροντα μόνο της μιας πλευράς» (σ.σ.: της Ρωσίας). [Ελευθεροτυπία 10 Σεπτεμβρίου 2009 με τίτλο «Παγώνει τον αγωγό»] Αξίζει να δούμε την δήλωση αυτή σε συνδυασμό με τη δήλωση του Αμερικανού υφυπουργού των εξωτερικών επί Μπους Aποτελεί στρατηγικό λάθος το 80% του φυσικού αερίου της χώρας σας να προέρχεται από την Gazprom. H πρακτική αυτή πλησιάζει σε αυτό που λέμε μονοπώλιο, είπε και εξαντλώντας τα όρια πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση εν όψει της επίσκεψης Kαραμανλή στη Mόσχα στα τέλη Aπριλίου, συμπλήρωσε, «αναρωτιέμαι ποια πολιτική ηγεσία δεν βλέπει ότι μια τέτοια εξάρτηση είναι επικίνδυνη». [Καθημερινή 11 Απριλίου 2008 – φαίνεται πως οι Έλληνες είναι έτοιμοι να δεχθούν αυτήν την πολιτική ηγεσία που ζητούσαν από τότε οι Αμερικάνοι]
Επίσκεψη στη Νέα Υόρκη στις 23 Σεπτεμβρίου 2009, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές! Κατά την κορύφωση της προεκλογικής περιόδου, την επομένη της τηλεμαχίας με τον κ. Καραμανλή και 9 ημέρες πριν τις κρισιμότερες εκλογές της ζωής του, ο Γιώργος Παπανδρέου θα ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη με αφορμή τη σύνοδο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! [Είδηση από το i–live.gr, 17 Σεπτεμβρίου 2009]
Θράκη Βεβαίως, οι Συνθήκες μιλάνε για μουσουλμάνους. Kατά καιρούς, το θέμα της μειονότητας τίθεται παράλληλα με το θέμα της διεκδίκησης εδαφών. Εάν δεν αμφισβητούνται τα σύνορα, ποσώς μ’ ενδιαφέρει το αν ο ένας λέγεται μουσουλμάνος ή Τούρκος, Βούλγαρος ή Πομάκος. [Περιοδικό ΚΛΙΚ, Αύγουστος 1999. Η συνέντευξη η οποία οδήγησε στο πρωτοσέλιδο BRAVOYORGO από την Hurriyet στις 28 Ιουλίου 1999, ΜΙΑ μόνο ημέρα μετά την κυκλοφορία του περιοδικού]
Καραχασάν και Πομάκοι Δεν είναι μόνο ότι η εκλεκτή του υποψήφια για την υπερνομαρχία της Θράκης, μουσουλμάνα κ. Καραχασάν υπήρξε από τα πλέον δραστήρια μέλη της περιβόητης «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», αλλά και ότι η κ. Καραχασάν καλεί ανοιχτά τους Πομάκους της περιοχής να χαρακτηρίζονται Τούρκοι!!
Βαφτίζει Τούρκικα τα στενά(!) Ύστερα από προφορική εντολή του υπουργού Εξωτε-ρικών Γ. Παπανδρέου προς τις Βρυξέλλες, η Ελλάδα αποδέχθηκε το αίτημα της Τουρκίας να αλλάξει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, η διεθνώς κατοχυρωμένη από τη Συνθήκη του Μοντρέ του 1936 ονομασία των ”Στενών” σε ”Τουρκικά Στενά”. Το τουρκικό αυτό αίτημα έχει έρθει πιεστικά στους κόλπους του ΝΑΤΟ εδώ και ένα χρόνο με την Αθήνα μα ην συναινεί στην αλλοίωση της ορολογίας της διεθνούς Συνθήκης του Μοντρέ για τα Στενά μέχρι πριν από λίγες μέρες”. [Ελευθεροτυπία 7 Ιουνίου 2002 – είδηση υπ’ αριθμόν 6 στην επισκόπηση του ελληνικού τύπου] Τουρκία και ΕΕ «Θα σύρουμε το κάρο της Τουρκίας στην Ε.Ε.» [Καθημερινή, 19 Δεκεμβρίου 1999] Αυτόκλητος εκπρόσωπος του Τουρκικού Υπουργείου των Εξωτερικών(!) Σχόλιο του κ. Παπανδρέου για τη δημοσίευση στον Τούρκικο τύπο «μαύρης λίστας» Ελλήνων για την είσοδό τους στην Τουρκία “Tέτοιες πράξεις προέρχονται από ακραίους κύκλους της Τουρκίας οι οποίοι θέλουν να φρενάρουν την ελληνοτουρκική προσέγγιση“, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στον ραδιοφωνικό “Flash” και σχολιάζοντας το δημοσίευμα της “Σαμπάχ”, σύμφωνα με το οποίο οι τουρκικές αρχές έχουν απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα 56 προσωπικοτήτων της πολιτικής και κοινωνικής ζωής από χώρες της Ευρώπης μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. [Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, 26 Μαρτίου 2000] Άδειασμα την επόμενη ημέρα, αφού ο (πραγματικός) εκπρόσωπος του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών παραδέχθηκε την ύπαρξη της μαύρης λίστας!! Ανώτατος αξιωματούχος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών φέρεται ότι δήλωσε στην εφημερίδα πως “κατά καιρούς το υπουργείο Εσωτερικών θέτει περιορισμούς εισόδου στη χώρα, αλλά η συγκεκριμένη λίστα με τα άτομα των οποίων η είσοδος στην Τουρκία απαγορεύεται αναθεωρήθηκε το 1999 [Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, 27 Μαρτίου 2000] Ο Θόδωρος Πάγκαλος για τον Γ. Παπανδρέου Αναφερόμενος στον υπουργό Εξωτερικών, ο Θόδωρος Πάγκαλος είπε ότι είναι «σοβαρή έλλειψη φρόνησης να λέει κάποιος, όπως ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ότι χρειάζονται υποχωρήσεις από Ελλάδα και Τουρκία για να τα βρούμε και ότι άλλαξε το κλίμα». Αυτά είναι αμερικάνικα και επίσημη ανθελληνική προπαγάνδα των Αμερικανών, είπε ο κ. Πάγκαλος σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του τηλεοπτικού σταθμού και δεν πρέπει να την υιοθετούμε και να την κάνουμε δική μας θέση. Χαρακτήρισε μάλιστα την τακτική του Γιώργου Παπανδρέου απαράδεκτη, ότι κάνει ζημιά στην εξωτερική πολιτική της χώρας και δεν σχετίζεται με την αντικειμενική πραγματικότητα. Σε αντίθεση με τον ίδιο, είπε, ο Γιώργος Παπανδρέου ασκεί πολιτική ίσων αποστάσεων, μια τακτική που είναι αδιέξοδη και που δεν οδηγεί πουθενά στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Ο Ισμαήλ Τζεμ για τον Γ. Παπανδρέου Κάποτε είπα στον Γιώργο Παπανδρέου πειράζοντάς τον: “Αν κάποια μέρα τα βρεις δύσκολα στην ελληνική πολιτική ζωή, μη λυπηθείς. Βάζεις υποψηφιότητα στην Τουρκία και θα εκλεγείς αμέσως…“ [“ΕΨΙΛΟΝ”-25/1/2004. Αναφορά σ’ αυτή τη δήλωση, και σε άλλες σχετικές με τον Γ.Α.Π. από την εφημερίδα Χρόνος 27/2/2004]
Λευκά κελιά στην Τουρκία (Ο γελοιογράφος Στάθης για τον Γ. Παπανδρέου) Στις 15/3/01, στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε., ο Βέλγος υπουργός, για να εξυπηρετήσει τις γαλλογερμανικές σκοπιμότητες, πρότεινε να καταδικαστεί η Τουρκία για την κατάσταση των πολιτικών της κρατουμένων (“λευκά κελιά”, δολοφονίες κλπ). Ενώ κανείς υπουργός δεν τόλμησε να έχει αντίρρηση, ούτε ακόμη και ο επίτροπος Φερχόιγκεν, σηκώθηκε ο Γιωργάκης και υποστήριξε ότι “η τουρκική κυβέρνηση ρυθμίζει το καθεστώς των φυλακών προς την σωστή κατεύθυνση” και ακύρωσε την έκδοση απόφασης! Από τότε, έχουν πεθάνει 107 απεργοί πείνας. [Απόσπασμα και πάλι από την εφημερίδα Χρόνος 27/2/2004] Προς τη σωστή κατεύθυνση προχωρεί η Τουρκία» όχι μόνον γενικώς, αλλά και εις ό,τι αφορά στα λευκά κελλιά! Ο Χρήστος Γιανναράς για τον Γ. Παπανδρέου Eξαμερικανισμένος σταλινισμός;
[Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην Καθημερινή, 22/2/2004]
Οικονομική πολιτική Κανένας δεν πιστεύει ότι ο Παπανδρέου θα δώσει του χρόνου αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις μεγαλύτερες από τον πληθωρισμό, επειδή ο Αλμούνια παραμονεύει στη γωνία και περιμένει τέλη Οκτωβρίου στο νέο προϋπολογισμό τα μέτρα που έχει προτείνει για την οικονομία. Πρόταση του κ. Παπανδρέου στις αρχές του 2004 ήτανε το δικαίωμα στους εργοδότες να διατηρούν ανασφάλιστους τους νέους για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Μετά το διάστημα αυτό προβλέπονταν ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ για μέχρι το 50% των εργαζομένων!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ Ε; ΠΡΟΤΑΣΗ – ΣΟΚ κατά ανεργίας νέων Ευκαιρίες απασχόλησης στους νέους επιχειρεί να δώσει η πρόταση-σοκ του Γ. Παπανδρέου, από το Λαύριο, για κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών. Η απαλλαγή θα ισχύει για 4 χρόνια και στη συνέχεια η επιχείρηση θα υποχρεούται να διατηρήσει το 50% των προσληφθέντων. Αν και πρόκειται για υπό διαμόρφωση πρόταση, στην περίπτωση που εφαρμοστεί αυτούσια, μπορεί, κατά τους συνδικαλιστές, να προκαλέσει παρενέργειες στα οικονομικά των Ταμείων, ανταγωνισμό για ανασφάλιστη απασχόληση στους νέους και να βάλει στον «πειρασμό» απόλυσης των «ηλικιωμένων» από τις επιχειρήσεις. [Ελευθεροτυπία, 21 Ιανουαρίου 2004, την ίδια ημέρα έχουμε και ολόκληρο άρθρο της Ελευθεροτυπίας -που στήριζε τότε και στηρίζει σήμερα τον Γιώργο Παπανδρέου- να διαπιστώνει μόνο “δυσκολίες” στην εφαρμογή του μέτρου και να αντιτάσσει απλώς ότι “οι απολύσεις θα πρέπει να είναι αιτιολογημένες”!!!. Αυτό μόνο απασχολούσε την (αριστερή; ουδέτερη;) εφημερίδα: “να είναι αιτιολογημένες οι απολύσεις”!!] Οργίλη αντίδραση στο παραπάνω μέτρο από τον τότε Πρόεδρο του Συνασπισμού κ. Νίκο Κωνσταντόπουλο Ακρωτηριάζει την κοινωνική προστασία Δεν είναι το νέο αυτό που φέρνει ο Γ. Παπανδρέου, είναι απλώς ο νεοφιλελευθερισμός, δήλωσε χθες ο Νίκος Κωνσταντόπουλος κατά τη συνάντησή του με αντιπροσωπείες των σωματείων απολυμένων από τη Σίσερ Πάλκο, τον όμιλο Αυγερινοπούλου και την Ολυμπιακή Αεροπορία.
Ο Ελληνικός λαός τίθεται προ των ευθυνών του. |
.