Πρόταση εξόδου από την κρίση της Νεωτερικότητας
Δημήτρης Γερούκαλης, Σωτήρης Γουνελάς, Θεόδωρος Ι. Ζιάκας, Ιωάννης Ζώης, Γιώργος Κοντογιώργης, π. Νικόλαος Λουδοβίκος, Α. Μουστάκης
επιμέλεια: Δημήτρης Γερούκαλης
Η έκδοση του παρόντος βιβλίου, από τον φιλόξενο εκδοτικό οίκο ΑΡΜΟΣ, είναι το επιστέγασμα του εγχειρήματος του δημοσίου διαδικτυακού διαλόγου, το οποίο διοργάνωσαν οι ιστοσελίδες ΑΝΤΙΦΩΝΟ το καλοκαίρι του 2010, υιοθετώντας την σχετική μου πρόταση.
Η Ορθόδοξη παράδοση, η Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αντί να αποτελεί συμπαγή χώρο και τρόπο εκφράσεως του ανθρώπου, αναδείξεως της πολλής Αγάπης του Θεού και ιμάντα πορείας προς την Θέωση, «δοκιμάζεται» και «ταλανίζεται» από «εκκλησιολογικούς φιλελευθερισμούς», «μεταπατερικές αναλύσεις» και «φορτία», τα οποία ούτε επεδίωξε, ούτε επιτρέπει.
Η «εκ του μηδενός» δημιουργία του ανθρώπου, από την άπειρη αγάπη του Θεού, είναι η αφετηρία της πορείας από το κατ’εικόνα προς το καθ’ομοίωση.
Οι λόγοι των όντων, ως θελήματα της θείας βουλήσεως, αποτυπώνονται στην όλη κτίση και η εξάρτηση των κτιστών όντων καθορίζεται από την δυναμική πορεία του κτιστού προς το άκτιστο, κατά τα στάδια της τελειώσεως, και όχι από κλειστά αρχέτυπα..
Τίποτα δεν μπορεί να παρεμβάλλεται μεταξύ του θελήματος του Θεού και της κτίσεως, και υφισταμένης άλλωστε ενεργειακής σχέσεως Θεού και κόσμου, όλα τα κτίσματα, αισθητά και νοητά, κινούνται και πορεύονται κατά την ενέργειαν της φύσεως τους.
Με αυτήν την θεολογική βάση, και μακριά από φιλοσοφικούς ακροβατισμούς, παρήχθη έργο διαφορετικό του συνήθους και ιδιαίτερης δυναμικής.
Το περιεχόμενο του παρόντος τόμου δεν αποτελεί παράθεση κειμένων και αποτύπωση παραλλήλων θέσεων, αλλά συμπληρωματικών με σκοπό την ανάδειξη του νοήματος της ζωής και, επίσης, να αναδείξει την πορεία εξόδου από την κρίση της νεωτερικότητας.
«… εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν, όταν δε έλθει το τέλεον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται.»
(Απόστολος Παύλος, Προς Κορινθίους, Α΄ 13,9-10).
«… βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρον εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον, άρτι γιγνώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην.»
(Απόστολος Παύλος, Προς Κορινθίους, Α’13,12)