του Μελέτη Η. Μελετόπουλου*
Η Κορέα ανήκει γεωγραφικά σε γεωπολιτικό σύστημα στους αντίποδες του ευρωπαϊκού. Άλλωστε οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν συνδέονται γεωστρατηγικά με την περιοχή. Ώστε η εικόνα που έχουν οι ευρωπαίοι αναλυτές είναι θολή και ελλιπής. Αντιθέτως η αμερικανική οπτική είναι σαφέστερη, διότι προσεγγίζει την περιοχή απ’ευθείας από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού, ενώ οι ΗΠΑ μετέχουν ενεργώς στο γεωπολιτικό σύστημα του Ειρηνικού.
Η αποσταθεροποίηση στην περιοχή υπό προϋποθέσεις ευνοεί την ανάσχεση με στρατιωτικά μέσα της ανόδου της Κίνας. Το στρατιωτικό πεδίο είναι προνομιακό για τις ΗΠΑ. Οπότε η μετάθεση του σινοαμερικανικού ανταγωνισμού από την μονομαχία του κόστους παραγωγής σε μία γεωστρατηγική αναμέτρηση, είναι ένας τρόπος απάντησης της αμερικανικής πολιτικής στην ραγδαία ισχυροποίηση της Κίνας. Άλλωστε, αποτελεί πάγια αμερικανική πολιτική η υποστήριξη της οικονομικοπολιτικής κυριαρχίας με στρατιωτικά μέσα.
Η κρίση οδηγεί αναπόφευκτα στον επανεξοπλισμό της Ιαπωνίας, άρα στην δημιουργία ισχυρού και επικίνδυνου αντίπαλου δέους έναντι του σινικού κολοσσού. Όπως επίσης και στην ανάπτυξη πυρηνικής τεχνολογίας από την Νότιο Κορέα (ήδη ετέθη το θέμα επισήμως). Έτσι, αν συνυπολογισθούν οι στρατιωτικές βάσεις που αναπτύσσουν οι ΗΠΑ στην Αυστραλία, δημιουργείται γεωστρατηγικός κλοιός γύρω από την Κίνα.
Η διάρρηξη, εξ άλλου, των σχέσεων της Βορείου Κορέας με τον παραδοσιακό γεωπολιτικό της κηδεμόνα, την Κίνα, μεταβάλλει την πρώτη σε ανεξέλεγκτο άρα μονίμως αποσταθεροποιητικό παράγοντα της περιοχής. Μία διαρκώς υποφώσκουσα κρίση στον Ειρηνικό θα υποχρεώσει την Κίνα να αυξήσει δραστικά τις αμυντικές της δαπάνες και επομένως να συρρικνώσει την επένδυση και την κατανάλωση.
Άρα αντικειμενικά η βορειοκορεατική επιθετικότητα, ανασφάλεια, καχυποψία, άρνηση ομαλής ένταξης στο διεθνές σύστημα διακρατικών σχέσεων, απότοκα βεβαίως του προσωποπαγούς, ολοκληρωτικού, μονοκομματικού καθεστώτος, διευκολύνει την ανάσχεση της πορείας της Κίνας προς την παγκόσμια κυριαρχία.
Από την άλλη, μεσοπρόθεσμα, η μετεξέλιξη της Κίνας σε στρατιωτικό κολοσσό μπορεί να επαληθεύσει την αρχή της ετερογονίας των σκοπών. Σύμφωνα με αυτήν, η προσπάθεια επίτευξης ενός βραχυπρόθεσμου στόχου μπορεί να οδηγήσει μεσοπρόθεσμα στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
*Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.