Νικηφόρος Φωκάς
Είναι προφανές ότι ως εδώ φθάσαμε από ενέργειες και παραλείψεις δικές μας και των «μεγάλων συμμάχων» μας, όπως επίσης ότι πρέπει να τα δούμε και τα δύο.Τα δικά μας λάθη μπορούν να συνοψισθούν στις ενέργειες και παραλείψεις που οδήγησαν στην πτώχευση της Ελλάδος από το 1988, δηλαδή την αποβιομηχάνιση της Χώρας και την εξάρτηση από ξένους δανειστές για τη αποπληρωμή ακόμη και του χρέους της. Το Πα.Σο.Κ. οδήγησε τα πράγματα εκεί με την άσκηση κοινωνικής πολιτικής με δανεικά, την άλωση του κράτους από το κόμμα με την επιστροφή στο κομματικό κράτος της δεκαετίας του 1960 και την ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας. Η Ν.Δ. ουσιαστικά αποδέχτηκε και μιμήθηκε την πολιτική του Πα.Σο.Κ., έγινε η δεξιά εκδοχή του Πα.Σο.Κ. με ανάθεση εξουσίας σε δεξιούς συνδικαλιστές και συμμετοχή στην δημοπράτηση δημόσιων έργων με ποσοστά μίζας για το πολιτικό σύστημα (και την σκανδαλώδη χρηματοδότηση και χρεοκοπία των κομμάτων εξουσίας). Και οι άλλες δυνάμεις έχουν ευθύνη ανάλογη της εξουσίας που είχαν στην κοινωνία και την οικονομία. Το πολιτικό σύστημα είναι ένοχο στο σύνολο του και βεβαίως μεγάλες μάζες του λαού συνεργάστηκαν μαζί του η έγιναν όμηροι του. Αυτό βέβαια δεν μειώνει την ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, που πλούτισε ενώ η Χώρα χρεοκόπησε.
Ο ρόλος των μεγάλων συμμάχων μας είναι επίσης σαφής. Αυτοί που ωφελούνται από την κρίση που αντιμετωπίζει η Χώρα την έχουν σχεδιάσει και προκαλέσει η τουλάχιστον προβλέψει και αποδεχθεί. Έγκυρες διπλωματικές πηγές μιλούν για ηχητικό ντοκουμέντο που φέρει τον Χένρυ Κίσσιγκερ να ζητά πριν από πολλά χρόνια από ηγετικά μέλη του λόμπυ του Ισραήλ στην Αμερική να στηρίξουν το Ισραήλ ώστε αυτό να κυριαρχήσει στην Ν.Α. Μεσόγειο και να ελέγξει τις πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές της. Ο Κίσσιγκερ φέρεται να λέει επίσης ότι το Ισραήλ μπορεί να χρειασθεί να διαπραγματευθεί και να δώσει κάτι στην Τουρκία, αλλά όχι στην Ελλάδα η την Κύπρο γιατί αυτές οι χώρες στοχευμένα θα αποδυναμωθούν πολιτικά και οικονομικά (περίπου αυτά που έλεγε και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, για τα αίτια του ξαφνικού θανάτου του οποίου μόνο μία νεκροψία θα μας διαφωτίσει).Πέραν αυτών, έχουμε ήδη την συσχέτιση από την δικαιοσύνη των φακέλων για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις των μελών της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή και της απόπειρας κατά της δολοφονίας κατά του Κ. Καραμανλή. Έχουμε δηλαδή επαρκείς ενδείξεις για το ποιος ανάγκασε τον Καραμανλή να φύγει και να απέχει της πολιτικής σιωπών και ποιος έφερε τον Γ. Παπανδρέου. Όπως έχουμε επαρκείς ενδείξεις από την μαρτυρία του Παν. Ρουμελιώτη για το πώς η Χώρα οδηγήθηκε σε μνημόνια που δεν διαπραγματεύθηκε, δεν διάβασε και δεν οδηγούν παρά στην καταστροφή. Όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν τις Η.Π.Α. και το Ισραήλ (που τώρα ετοιμάζονται να δημιουργήσουν νέα κρίση με την επίθεση κατά της Συρίας, του Ιράν και της Χεζμπολά). Αυτοί δημιούργησαν την κρίση για να κυριαρχήσουν ενεργειακά και να ελέγξουν την Ε.Ε. η οποία ακόμη δεν έχει βρει αποτελεσματικό τρόπο να υπερασπίσει τα μέλη της από αυτή την έξωθεν επίθεση και βλέπει τις αγορές της στον νότο να καταστρέφονται. Τα σενάρια δηλαδή περί κακής Γερμανίας και καλού άξονα Η.Π.Α-Ισραήλ είναι αστεία η πονηρά …
Για να διορθωθούν τα δικά μας λάθη και να αντιμετωπίσουμε τους «μεγάλους συμμάχους» μας,πρέπει να αλλάξει ριζικά το πολιτικό σύστημα της Χώρας (δεξιά, κέντρο και αριστερά), και να αναθεωρήσουμε τις συμμαχίες μας. Δεν φθάνουν οι μεταρρυθμίσεις από το ένοχο πολιτικό σύστημα, το οποίο αναζητεί αποδιοπομπαίους τράγους (βλ. Τζοχατζόπουλο)για να κρύψει τις συνολικές του ευθύνες και υπερασπίζεται τα προνόμια του (π.χ. 300 βουλευτές, 50 υπουργοί και λεγεώνες παρατρεχάμενοι).Η τρικομματική κυβέρνηση περιμένει την Γερμανία να δώσει λύση μετά τις εκλογές τον Σεπτέμβριο με εμβάθυνση της πολιτικής ένωσης και νέα άφεση χρέους(ίσως με πρόσχημα έναντι των Γερμανών ψηφοφόρων τις πολεμικές αποζημιώσεις) ώστε το χρέος μας να γίνει βιώσιμο (με συνέχιση βέβαια της λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων αλλά και ευρωπαϊκές επενδύσεις). Η αξιωματική αντιπολίτευση το γνωρίζει αυτό και σπεύδει να ρίξει την κυβέρνηση με ρεσάλτο για να παρουσιάσει την «διάσωση» της Ελλάδος και της Ευρώπης ως δικό της έργο. Βέβαια, η «διάσωση» ούτε βέβαιη είναι ούτε ίσως θα αφορά την πραγματική οικονομία η το σύνολο της κοινωνίας. Πραγματική διάσωση μπορεί να γίνει μόνο με την αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας από τον λαό η και τον στρατό (που θα ψάλλει το «Χαίρε, ω χαίρε ελευθεριά», όπως έκαναν οι ναυτικοί δόκιμοι το Μ. Σάββατο). Η επανάσταση οφείλει να οδηγήσει σύντομα στον σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα προκηρύξει εκλογές για συντακτική βουλή και αναπροσαρμογή του διεθνούς προσανατολισμού της Χώρας. Οι βουλευτές της τελευταίας 30ετίας πρέπει να μη είναι εκλόγιμοι και τα μέλη των κυβερνήσεων της τελευταίας 6ετίας να κρατηθούν σε κατ΄ οίκον περιορισμό μέχρι να ολοκληρωθούν οι έρευνες για τις ευθύνες τους (εκτός να αποφασίσουν να μονάσουν)! Έτσι και μόνο έτσι θα υπάρξει ανανέωση (νοοτροπίας) στην ελληνική βουλή.
Το νέο Σύνταγμα οφείλει να ενσωματώσει τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που έχουν ήδη ωριμάσει, όπως, για παράδειγμα, την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό και την επαναφορά των ρυθμιστικών αρμοδιοτήτων του Προέδρου, την μείωση του αριθμού των βουλευτών στους 150 και των μελών της κυβέρνησης στους 15 (με ανάθεση καθηκόντων αναπληρωτών υπουργών και υφυπουργών σε υπηρεσιακούς παράγοντες), την θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής με συνταγματική επιταγή, την συνταγματική προστασία της γλώσσας, της θρησκείας και του πολιτισμού του λαού, και την πλήρη αναδιοργάνωση της εκπαίδευσης του λαού-στρατού.Η μεταρρύθμιση της παιδείας σε μία Χώρα με ένα παγκόσμιας εμβέλειας πολιτισμό αλλά μικρούς αριθμούς είναι όρος επιβίωσης. Το ίδιο ισχύει για την στρατιωτική εκπαίδευση σε μία Χώρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε πολεμώντας, αντιμετωπίζει εσωτερικές και εξωτερικές απειλές κατά της ασφάλειας της και έχει ανάγκη την στρατιωτική λιτότητα και αλληλεγγύη για να ξεπεράσει την σημερινή πολύπλευρη κρίση.
Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά!