Στα δύσκολα που ήδη βιώνουμε αυτές τις μέρες της βαθειάς Οικονομικής κρίσης, προστέθηκε και η κατάθεση μετά από τις μεθοδεύσεις του Ντάουνερ, του 77σέλιδου “εγγράφου των συγκλίσεων και αποκλίσεων” στο Κυπριακό. Πρόκειται ουσιαστικά για την επισημοποίηση της κωδικοποίησης των συγκλίσεων που “πέτυχε” ο Δ. Χριστόφιας κατά την θητεία του. Το θέμα “ξεσκεπάστηκε” από τουρκοκύπριο ηγέτη κι όχι μετά από επίσημη ενημέρωση (εγείρονται συνεπώς, κάποια αμείλικτα ερωτήματα), ενώ η κυβέρνηση άφηνε να νοηθεί ότι θα είχαμε μια “περίοδο χάριτος” στο Κυπριακό, προς αντιμετώπιση κατά προτεραιότητα της Οικονομικής κρίσης, που θα εκτεινόταν, τουλάχιστο μέχρι το Φθινόπωρο.
Καθόλου δεν μας καθησυχάζει το “μπάλωμα” που επιχειρείται από τους κυβερνόντες που φαίνεται ότι γνώριζαν για την ύπαρξη του εγγράφου, αλλά επέλεξαν να αφήσουν την πολιτική ηγεσία και τον λαό στο σκοτάδι. Υπάρχει ο εκ των υστέρων ισχυρισμός ότι ο ίδιος ο πρόεδρος ζήτησε το έγγραφο «για να είναι σε θέση, στο στάδιο της καλής προετοιμασίας, να γνωρίζει πώς με σοβαρότητα και τεκμηρίωση θ’ αποσύρει όσες των προτάσεων κρίνονται ως απαράδεκτες». Να πιστέψουμε δηλαδή ότι ο στόχος είναι να καταγραφούν τα αρνητικά, για να υιοθετηθεί μια σκληρή γραμμή, με τήρηση της βασικής προεκλογικής δέσμευσης (ότι δεν δεσμεύουν τον νέο πρόεδρο οι “προσφορές” του Χριστόφια); Αυτά είναι μάλλον για τους αφελείς! Κινούνται δυστυχώς στα πλαίσια της γνωστής νοοτροπίας που είχε ως αποτέλεσμα τις απαράδεκτες εκπτώσεις αρχών της πλευράς μας, με δικαιολογίες του τύπου… «Απλώς είναι ιδέες προς συζήτηση και δεν σημαίνει ότι τα δεχθήκαμε» και… «…τίποτε δεν είναι συμφωνημένο, αν δεν συμφωνηθούν όλα…»
Πάντως, η αναμενόμενη (γι’ αυτούς που έχουν αντιληφθεί ποια είναι τα… γονίδια αυτής της κυβέρνησης), αιφνίδια τοποθέτηση του επίμαχου εγγράφου, στο διαπραγματευτικό τραπέζι, ξεσήκωσε θύελλες αντιδράσεων στον πολιτικό κόσμο της Κύπρου. Γιατί τα έχουν με τον Ντάουνερ κάποιοι, γιατί να εξεγείρονται και να συμπεριφέρονται σαν να μην το περίμεναν; Μήπως γιατί θα “καταρρεύσει”, σαν χάρτινος πύργος, όπως συνηθίζεται να λέγεται ακόμα μία “δέσμευση” του προέδρου; Γιατί θα εκλείψουν οι λόγοι παραμονής σε μια κυβέρνηση, ενός προέδρου που δεν τηρεί τις προεκλογικές του υποσχέσεις και τόσο εύκολα σκίζει τα “συμβόλαια τιμής” που είχε υπογράψει προεκλογικά με τους σημερινούς του εταίρους στην κυβέρνηση;
Κάποιοι πάντως, είχαν προβλέψει την τραγική αυτή εξέλιξη, αλλά αντιμετωπίστηκαν με χλευασμό, με τα γνωστά αστεία “επιχειρήματα” της πρόσφατης προεκλογικής εκστρατείας: «Η κρίση θέλει ηγέτη», «…ο Νίκος Αναστασιάδης άλλαξε», «ο Νίκος Αναστασιάδης δεσμεύτηκε έναντι του ΔΗ.ΚΟ., του ΕΥΡΩΚΟ», κ.ο.κ. Όλοι αυτοί, συν όσοι υπήρξαν τα θύματα μιας παραπλάνησης βασισμένης στην “επιστημοσύνη” της επικοινωνιολογίας καθώς κι αυτής των δημοσκοπήσεων (με το χρήμα στους τραπεζικούς λογαριασμούς των Μ.Μ.Ε. να ρέει άφθονο), οφείλουν έστω και κατόπιν εορτής, να αναθεωρήσουν την στάση τους. Με δεδομένο ότι ο Νίκος Αναστασιάδης πέτυχε την εκλογή του στην προεδρία με συγκεκριμένες δεσμεύσεις που ΔΕΝ τηρήθηκαν (το κούρεμα των καταθέσεων έχει ήδη δώσει χαριστικό κτύπημα στην Οικονομία, η κωδικοποίηση των συγκλίσεων Χριστόφια-τουρκοκυπρίων επισημοποιείται με το επίμαχο 77σέλιδο έγγραφο), αυτή η κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται πλέον να είναι στην εξουσία. Περιμένουμε να δούμε: Πρώτον, πότε θα αποχωρήσουν από την κυβέρνηση τα συγκυβερνώντα κόμματα και δεύτερον πότε θα απαιτήσει σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος (και οι πολίτες, όταν το επιβάλουν δυσμενείς εξελίξεις), την παραίτηση της κυβέρνησης.
Ο λαός έδωσε ήδη αρκετή πίστωση χρόνου στη νέα κυβέρνηση, ειδικά στο θέμα της διερεύνησης του σκανδάλου της Οικονομικής καταστροφής. Δεν μπορούν να δοθούν άλλα περιθώρια όμως! Γιατί με την κατάθεση του εγγράφου του Ντάουνερ, ξεκινά και επίσημα η διασύνδεση της λύσης του Κυπριακού με το Μνημόνιο και την εξόρυξη του φυσικού αερίου, που είναι πλέον ευρέως γνωστή ως “λύση πακετοποίησης” (με την “λύση” συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με τις επιπλέον πιέσεις που θα προέρχονται από αδίσταχτους δανειστές, να παρέχει όλα τα εχέγγυα για την υφαρπαγή του φυσικού αερίου και την τελική παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία).
Ο πολιορκητικός κλοιός στενεύει ασφυκτικά… Όλο και πιο πολλοί μιλούν τώρα για την μεγάλη ευκαιρία για λύση στο Κυπριακό. Από το ύφος δε των δηλώσεων και των ανακοινώσεων, πολύ εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι ο μικρός πληθυσμός των Ελλήνων της Κύπρου, θεωρείται αναλώσιμος, φτάνει να υλοποιηθούν τα σχέδια των ισχυρών της γης. Έρχονται δύσκολες μέρες, πιο δύσκολες κι από αυτές του 2004. Με βάση τις εξελίξεις, το πιο πιθανό σενάριο είναι να εγκλωβιστεί η Κύπρος σε μια πορεία που θα την οδηγεί στην Τουρκοποίηση, χωρίς να υπάρχει κάποια οδός διαφυγής. Στο νέο “δείπνο της ντροπής”, που προοριζόταν για την 29η Μαΐου , επέτειο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης ( δεν είδαμε επίσημη αντίδραση, ένδειξη κι αυτό των γονιδίων αυτής της κυβέρνησης ) μάλλον ενεργοποιείται ένας νέος σχεδιασμός που οδηγεί στην “σύγχρονη άλωση της Κύπρου”. Έλληνες… γρηγορείτε!!!
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος (23.05.2013)