Οι εξελίξεις στα Βαλκάνια τρέχουν και η Ελλάς πρέπει να τις παρακολουθεί με προσοχή και με γρήγορα ανακλαστικά. Η Εξωτερική Πολιτική έχει επιτυχία όταν βασίζεται σε καλή ανάλυση του παρόντος με προοπτική μέλλοντος και με επίγνωση παρελθόντος. Οι εθνικοί μας στόχοι δεν πρέπει να εγκαταλείπονται λόγω μνημονίων και συναφών προβλημάτων. Η οικονομική κρίση θα περάσει, ενώ τα συμφέροντά μας και οι ιστορικοί δεσμοί μας με τα Βαλκάνια -και με τη Μέση Ανατολή- έχουν βαθειές ρίζες, ιστορικές, θρησκευτικές, πολιτιστικές, εμπορικές.
Στην Αλβανία διεξάγονται βουλευτικές εκλογές στις 23 Ιουνίου. Το εκλογικό σύστημα οδηγεί τα περισσότερα κόμματα να εντάσσονται σε μεγάλους συνασπισμούς με ετερόκλητα, πολλές φορές, ιδεολογικά στοιχεία. Η ελληνική εθνική κοινότητα θα μπορούσε να κατεβάσει ένα και μοναδικό εκλογικό συνδυασμό ώστε να διεκδικήσει ρόλο ρυθμιστού μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, Δημοκρατικού και Σοσιαλιστικού. Τελικά βλέπουμε δύο ελληνικά μειονοτικά κόμματα: Το Κόμμα της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ) υπό τον Ευάγγελο Ντούλε, το οποίο συμμετέχει στον συνασπισμό του Έντι Ράμα και των Σοσιαλιστών, και το κόμμα MEGA υπό τον Χρηστάκη Κίτσιο, το οποίο συμμετέχει στον Κεντροδεξιό συνασπισμό του Πρωθυπουργού Μπερίσα και του Δημοκρατικού Κόμματος. Αναμένεται να εκλεγούν οι δύο αρχηγοί των ελληνικών κομμάτων καθώς και ο Σπύρος Ξέρας με το Δημοκρατικό. Ευχάριστη έκπληξη θα είναι να υπάρχουν περισσότεροι από 3-4 ελληνικής καταγωγής βουλευτές στη νέα Βουλή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι Τσάμηδες, οι οποίοι διεκδικούν επάνοδο στη Θεσπρωτία και τις περιουσίες που έχασαν ως συνεργάτες των Ναζί, κατεβαίνουν με δύο κόμματα. Το πιο μετριοπαθές στεγάζεται στον συνασπισμό της Κεντροδεξιάς (Μπερίσα), ενώ το πιο φανατικό συνασπίσθηκε με τους Σοσιαλιστές του Έντι Ράμα.
Στη Βουλγαρία πραγματοποιήθηκαν βουλευτικές εκλογές μετά την κατάρρευση της Κεντροδεξιάς κυβερνήσεως του Μπόικο Μπορίσοφ και του κόμματος GERB. Το κόμμα αυτό πήρε πάλι την πρώτη θέση, αλλά οι έδρες του δεν επαρκούν για σχηματισμό κυβερνήσεως, λόγω αρνήσεως των υπολοίπων να συνεργασθούν. Τελικά την εντολή έλαβε το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Σεργκέι Στανίσεφ, ο οποίος πρότεινε ως Πρωθυπουργό τον πρώην Υπουργό Πλάμεν Ορεσάρσκι. Σχηματίσθηκε κυβέρνηση με τη συμμετοχή τεχνοκρατών και με τη στήριξη του τρίτου σε δύναμη σχηματισμού, δηλαδή του κόμματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών της ισχυρής μουσουλμανικής μειονότητος. Αυτά τα δύο κόμματα συγκεντρώνουν μόνο τις 120 από τις 240 έδρες το Κοινοβουλίου στη Σόφια. Ακριβώς το 50%. Άραγε θα αντέξουν στην πίεση του GERB και του ακροδεξιού ΑΤΑΚΑ;
Πάντως οι μουσουλμάνοι της Βουλγαρίας υπό τη διακριτική καθοδήγηση της Άγκυρας κατορθώνουν πάντα με το κόμμα τους να γίνονται ρυθμιστές της πολιτικής ζωής στη Βουλγαρία, Κάτι που θα πετύχαιναν και οι Βορειοηπειρώτες στην Αλβανία, αν ήσαν ενωμένοι.
Οι Σέρβοι υπέγραψαν στις Βρυξέλλες μία συμφωνία με το Κόσσοβο που εμφανίζεται ως το δεύτερο αλβανικό κράτος στα Βαλκάνια. Δεν το αναγνώρισαν επισήμως, διότι θεωρούν ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι η κοιτίδα της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και ότι οι Αλβανοί αποσχίσθηκαν με τα όπλα και με τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς. Όμως κατόρθωσαν να αποσπάσουν μία μορφή αυτονομίας για τον θύλακα της Μητρόβιτσα στα βόρεια όπου κατοικούν 40.000 Σέρβοι, όσοι άντεξαν τις διώξεις από τους φανατικούς Αλβανούς εθνικιστές. Τώρα αυτή η λωρίδα εδάφους θα υπάγεται μεν θεωρητικά στην αλβανική διοίκηση της Πρίστινα, αλλά η αστυνομία, η παιδεία και η αυτοδιοίκηση θα είναι στα χέρα των Σέρβων. Η σερβική κυβέρνηση έδωσε μαθήματα αξιοπρέπειας και αποτελεσματικότητος ως προς την προστασία της εθνικής κληρονομιάς της και των ομοεθνών της.
Η Ελλάς ορθώς πράττει και δεν αναγνωρίζει το ανεξάρτητο Κόσσοβο. Αν νομιμοποιήσουμε την απόσχιση εδαφών με χρήση βίας, τότε νομιμοποιούμε το παράνομο τουρκοκυπριακό κράτος.
Κ.Χ. 31.5.2013