Sunday 6 October 2024
Αντίβαρο
Γιώργος Παπαθανασόπουλος Ρωσία

Κύριλλος, Σαμαράς και Πούτιν: Μήπως;…

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

depaΣοκ στην κυβέρνηση από το ότι η Ρωσία αιφνιδιαστικά και την τελευταία στιγμή απέσυρε το ενδιαφέρον της από την αγορά της ΔΕΠΑ. Το κυβερνητικό σοκ είναι απολύτως δικαιολογημένο, λόγω της τεράστιας ηθικής και υλικής ζημίας που αυτή προκάλεσε. Όλο το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων πηγαίνει πίσω και η επιχείρηση δημιουργίας θετικού κλίματος στο εξωτερικό για επενδύσεις στην Ελλάδα δέχθηκε σοβαρό πλήγμα. Για την απόσυρση του ενδιαφέροντος των Ρώσων γράφτηκαν και θα γραφτούν πολλά σενάρια. Τα κυριότερα από αυτά είναι πως οι Βρυξέλλες μπλόκαραν την υποβολή της προσφοράς των Ρώσων, πως ο ενεργειακός ρωσικός κολοσσός GAZPROM, που θα προχωρούσε στην αγορά της ΔΕΠΑ, έχει ο ίδιος πολλά οικονομικά προβλήματα, και πως οι Αμερικανοί εμπόδισαν την επένδυση… Και τα τρία αυτά σενάρια μπορούν να θεωρηθούν χωρίς καμία πραγματική βάση, γράφονται χωρίς στοιχεία, και στηρίζονται μόνο σε υποθέσεις. Το βέβαιο είναι πως αν είχαν κάποια δόση αλήθειας  πρώτη η κυβέρνηση θα τα γνώριζε και δεν θα είχε τόση προσμονή από τη συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση, ούτε θα αιφνιδιαζόταν από την απόσυρση! Διότι όλα τα ρεπορτάζ έγραψαν ότι έως την τελευταία στιγμή αναμενόταν η πρόταση της ρωσικής εταιρείας…

Ο μόνος που ξέρει την αληθινή αιτία της απόσυρσης του ρωσικού ενδιαφέροντος από την ΔΕΠΑ είναι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και οι άμεσοι συνεργάτες του. Με αυτού την εντολή απεσύρθη η GAZPROM από την μεγάλη επένδυση στην Ελλάδα. Σημειώνεται ότι έως την περασμένη εβδομάδα και τα ανώτατα στελέχη της εν λόγω εταιρείας θεωρούσαν δεδομένη την απόφαση για την αγορά της ΔΕΠΑ. Μόλις την περασμένη εβδομάδα άλλαξε στάση ο Πρόεδρος Πούτιν και μετά την απόφασή του να ματαιωθεί η αγορά ο εκπρόσωπος της ρωσικής εταιρείας Σεργκέϊ Κουπριάνοφ υποστήριξε τη δικαιολογία πως από μέρους της ελληνικής πλευράς δεν υπήρξαν οι απαραίτητες εγγυήσεις ότι η οικονομική κατάσταση της ΔΕΠΑ δεν θα επιδεινωθεί έως την ολοκλήρωση της αγοράς της, που προβλεπόταν να διαρκέσει ένα περίπου χρόνο. Το γεγονός είναι πως οι Ρώσοι από καιρό γνώριζαν τον χρόνο που θα χρειαζόταν η ολοκλήρωση της αγοράς και το περιβάλλον στο οποίο η εταιρεία βρίσκεται και το ερώτημα που γεννάται είναι γιατί έθεσαν την επιφύλαξή τους αφού ακύρωσαν την επένδυση; Γιατί η στροφή τους την τελευταία στιγμή; Τι ενόχλησε τον Πρόεδρο Πούτιν και τον έκανε να δώσει την εντολή να ακυρωθεί η μεγάλη αυτή επένδυση στην Ελλάδα;

Μέσα στα σενάρια που κυκλοφορούν προσθέτουμε ένα, που έχει γεωθρησκευτική διάσταση. Είναι βέβαιο ότι τον καιρό αυτό υπάρχει πλήρης ταύτιση Κρεμλίνου και Πατριαρχείου της Μόσχας στις επιδιώξεις του δεύτερου. Είναι βέβαιο ότι η Ελληνική Κυβέρνηση και η Εκκλησία της Ελλάδος υποβάθμισαν στα, κατά τη δική μας άποψη, όρια της διπλωματικής ευγενείας και εθιμοτυπίας την επίσκεψη του Πατριάρχου Μόσχας. Όμως η άποψη του Ρώσου πρέσβεως στην Αθήνα και κατ’ επέκταση του Κρεμλίνου είναι πως η στάση της Ελληνικής Πολιτείας και της Ελλαδικής Εκκλησίας ήταν υποτιμητική και προσβλητική προς τον κ. Κύριλλο, την ώρα μάλιστα που αυτός φιλοξένησε αβραμιαία τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο και την αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος τον περασμένο χρόνο στα όρια της δικαιοδοσίας του και του απέδωσε σημαντικές τιμές, αλλά και του προσέφερε ικανό χρηματικό ποσό βοηθείας για τους οικονομικά χειμαζόμενους Έλληνες. Προφανώς η συμμετοχή του κ. Σαμαρά το μεσημέρι της Δευτέρας, 3 Ιουνίου, στο φιλικό τραπέζι που παρέθεσε ο Αρχιεπίσκοπος, προς τιμήν του  κ. Κυρίλλου στο εστιατόριο “Ιθάκη” της Βουλιαγμένης – για να δει και λίγο θάλασσα…- δεν άλλαξε την αρνητική εικόνα που προκάλεσε στη Μόσχα η συμπεριφορά της κυβέρνησης και της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Είναι λοιπόν δυνατό ένα τέτοιο “επεισόδιο” να επηρέασε την απόφαση του Προέδρου Πούτιν σε ένα ζήτημα μεγάλων πολιτικών, γεωπολιτικών και οικονομικών διαστάσεων; Όποιος δεν γνωρίζει την ψυχολογία των Ρώσων και σκέπτεται μόνο με καρτεσιανούς όρους λογικής ασφαλώς θα βρει “τρελό” το εν λόγω σενάριο. Όμως για την ψυχοσύνθεση των Ρώσων μήπως δεν είναι και τόσο παράλογο; Μήπως;…-

3 comments

marettuccia 14 June 2013 at 09:12

Γιατί το πάτε μακριά; Μπορεί να φταίει ο έρωτας που φώλιασε επισήμως πλέον στην καρδιά του Πούτιν! Αστάθμητος παράγοντας….

Reply
admin 14 June 2013 at 12:30

Προσωπικά, μοιράζομαι τις επιφυλάξεις σας κ. Παπαθανασόπουλε για τον ρόλο των Αμερικανών, Ευρωπαίων ή την οικονομική κατάσταση της Gazprom.

1. Οι Ρώσοι συνέλαβαν και απέλασαν έναν Αμερικανό διπλωμάτη ως πράκτορα, μόλις πριν από ένα μήνα, στις 14 Μαΐου 2013 (http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-22529251). Αυτό είναι μάλλον μεγαλύτερη πληγή στις σχέσεις των δύο χωρών από το ενδεχόμενο εξαγοράς ενός ποσοστού της ΔΕΠΑ. Επίσης, μαίνεται η αντιπαράθεση περί Συρίας με εμπλοκές και βέτο στο ΣΑ του ΟΗΕ και σήμερα(!) οι ΗΠΑ να διακηρύττουν ότι θα ενισχύσουν τους αντάρτες, διότι ο Ασάντ χρησιμοποιεί χημικά όπλα, την ώρα που οι Ρώσοι τον υποστηρίζουν. Ασφαλώς, η προτεραιότητα βαρύτητας σε κάτι δεν ακυρώνει το ενδιαφέρον σε άλλα ζητήματα, όμως δεν τα καθιστά κρίσιμα ώστε να δικαιολογούν την υποχώρηση που είδαμε.

2. Ήταν γνωστές οι επιφυλάξεις των Ρώσων για το ενδεχόμενο μπλοκαρίσματος της Κομμισσιόν. Είχαν ένα δίκιο, ως προς το ποσό που θα έχαναν στο ενδεχόμενο αυτό. Το δέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση ήδη την πρώτη φορά (από τις τρεις) που ο πρόεδρος της Gazprom επισκέφθηκε την Ελλάδα. Και τέλος. Η Γερμανία με τη Ρωσία έχουν ήδη αγαστή συνεργασία στον North Stream. Το γεωπολιτικό παιχνίδι είναι εν δράση, όμως και πάλι δεν δικαιολογεί πλήρως την υποχώρηση.

3. Η Gazprom αυτές τις μέρες ανακοίνωσε άνοιγμα στην Ανατολική Ασία. Οι τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου διεθνώς δεν δικαιολογούν την υπόθεση του άρθρου, συνεπώς συμφωνώ με την κρίση σας. Δείτε μία ανακοίνωση στις 11 Ιουνίου 2013 – http://www.gazprom.com/press/news/2013/june/article163867/

Θα προσθέσω και έναν τέταρτο παράγοντα ο οποίος πρέπει επίσης να απορριφθεί. Το γεγονός ότι στην Ελλάδα χρέωναν 30% περισσότερο από όσο αλλού οι Ρώσοι. Ήταν ήδη γνωστό ότι η Gazprom είχε δεχθεί (κατόπιν πίεσης της κυβέρνησης) να μειωθούν οι τιμές. Υποχώρηση την τελευταία στιγμή δεν δικαιολογείται.

Και έρχομαι στο προκείμενο. Έστω ότι θα είχαν μία απώλεια από αυτή τη μείωση τιμών. Το ζήτημα είναι το εξής. Η Gazprom ήταν ο μοναδικός αξιόπιστος υποψήφιος. Εδώ καταρρέει σαν χάρτινος πύργος το επιχείρημα της αντιπολίτευσης περί «ξεπουλήματος». Σε ένα «ξεπούλημα» συρρέεουν οι υποψήφιοι να αρπάξουν τη λεία. Συνεπώς δεν πρόκειται για «ασημικά αξίας». Ουδείς άλλος ενδιαφέρθηκε.

Το αντίτιμο που προσέφερε η Ρώσικη εταιρεία στη μη δεσμευτική της πρόταση ήταν καθαρά υψηλότερο από την εκτίμηση της αξίας της εταιρείας. Γιατί προσέφεραν αυτό το κάτι παραπάνω λοιπόν οι Ρώσοι; Επειδή κανείς δεν χαρίζει λεφτά, υποθέτουμε ότι μ’ αυτό το επιπλέον ποσό «αγόραζαν» κάτι άλλο, κάτι ποιοτικό. Αυτό ήταν το γερό «μπάσιμο» στην Ελλάδα. Δηλαδή η ενίσχυση ενός γεωπολιτικού άξονα, ως διπλωματικό ατού. Οι σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας μετά το διάλειμα 2009-2012 φαινόταν να έχουν αποκατασταθεί και αυτό θα το επιβεβαίωνε.

Ο λόγος της υποχώρησης πρέπει να είναι επιπλέον οικονομικός και όχι γεωπολιτικός. Υπάρχει μεγάλος αριθμός ιδιωτών (επιχειρηματιών), με τεράστια χρέη προς τη ΔΕΠΑ. Δέχονταν οι Ρώσοι να δώσουν το αντίτιμο της εταιρείας, δέχονταν να δώσουν κάτι παραπάνω για να εδραιώσουν μία συμμαχία με το μάτι στο μέλλον, δέχονταν να εναρμονίσουν τις τιμές τους με αυτές άλλων χωρών, όχι όμως εάν αυτή η αγορά θα τους προκαλούσε μεγαλύτερα προβλήματα. Τα χρέη προς τη ΔΕΠΑ είναι της τάξης δεκάδων εκατομυρίων ευρών, ίσως και περισσότερα. Τα συσσωρευμένα χρέη είναι ένα σημαντικό ποσοστό της συνολικής αξίας της εταιρείας. Μέσα στο περιβάλλον της κρίσης, ίσως αυτά επιδεινωθούν. Αυτός πρέπει να είναι ο λόγος της υποχώρησης: η μη εξασφάλιση, νομική ή πολιτική ακόμη ίσως, ότι θα πιεστούν όσοι χρωστούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Όταν είναι χρέη προς το δημόσιο, είναι κάπως ευκολότερο ένας ιδιώτης, και μάλιστα συνομιλητής των κυβερνήσεων και της πολιτικής τάξης, να μην πληρώνει εγκαίρως. Αυτό όμως δεν μπορεί να το κάνει δεκτό μία επιχείρηση που φέρνει τα χρήματά της στη χώρα. Το ίδιο πρόβλημα ίσως επανέλθει και με μελλοντικές απόπειρες αποκρατικοποιήσεων.

Ανδρέας Στ.

Reply
Νεκτάριος Κατσιλιώτης 17 June 2013 at 13:48

Το θέμα της Ρωσσίας πρέπει να εξεταστεί πάρα πολύ προσεκτικά.Η ελληνική διπλωματία δεν θα πρέπει να
προσεγγίζει την χώρα αυτή όταν είναι στον άξονα Γερμανίας-Κίνας-Αράβων γιατί προωθεί την Τουρκία
και τις συνιστώσες της.Το πως θα το καταλαβαίνουν οι πολιτικοί μας; Από τις διπλωματικές κινήσεις του
Πούτιν και του επιτελείου του καθώς και από τις συνεντεύξεις των τεχνοκρατών του.
Νεκτάριος Κατσιλιώτης
Ιστορικός-Εκδότης

Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.