Τοῦ Κωνσταντίνου Χολέβα- Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος
Ἡ νῆσος Χίος, ἡ Ἱερά Μητρόπολις Χίου Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν καί τό Γένος ὁλόκληρο ἀποτίουμε φόρον τιμῆς στή ἱερά μνήμη τοῦ Ἐθνομάρτυρος Πλάτωνος Φραγκιάδου, Μητροπολίτου Χίου κατά τήν σφαγή τοῦ 1822. Ἡ ἀνακομιδή τῶν σεπτῶν ὀστῶν του δίδει καί σέ ἐμέ, τόν ταπεινό Μακεδόνα προσκυνητή, τήν ἀφορμή γιά νά ἀναβαπτισθῶ στά ἑλληνορθόδοξα ἰδανικά, τά ὁποῖα ἐκεῖνος ὑπηρέτησε, διακόνησε καί ἐκήρυξε. Καλούμεθα ὅλοι νά γευθοῦμε τά νάματα τῆς Χριστιανικῆς καί Ἑλληνικῆς παιδείας, τήν ὁποία ἔλαβε καί μετέδωσε. Νά κλίνουμε εὐλαβῶς τό γόνυ ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς μνήμης του. Νά διδαχθοῦμε ἀπό τό μαρτύριό του. Νά θρηνήσουμε καί πάλι γιά τά θύματα τῆς σφαγῆς καί τῆς καταστροφῆς. Ἀλλά καί νά λάβουμε μήνυμα ἐλπίδος καί αἰσιοδοξίας, διότι τό αἷμά του δέν πῆγε χαμένο. Σήμερα ἡ Χίος, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ εἶναι Ἐλεύθερη, Ὀρθοδοξη, Ἑλληνική.
Ὁ Ἐθνομάρτυς ἀγωνίσθηκε γιά τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα καί ὡς λόγιος, καί ὡς Ἱεροκῆρυξ καί ὡς ποιμενάρχης. Διακόνησε τήν Πατριαρχική Ἀκαδημία ὡς σχολάρχης, διάδοχος τοῦ ἐπίσης Ἐθνομάρτυρος διδασκάλου του Μητροπολίτου Δωροθέου Πρωίου, ὁ ὁποῖος συνόδευσε στό μαρτύριο τόν Ἅγιο Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄. Ἐμψύχωσε τόν λαό τοῦ Κυρίου καί μετέδωσε μέ κάθε τρόπο μηνύματα Ἐλευθερίας πνευματικῆς καί ἐθνικῆς. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἔλαβε θέσιν ὑπέρ τοῦ Ἀγῶνος τῆς Ἐθνεγερσίας καί ἐκήρυξε τήν Ἐπανάσταση στήν Χίο. Συνεργάσθηκε μέ ἄλλους κληρικούς, μοναχούς καί ἀγωνιστές γιά τήν εὐόδωση τῆς ἐθνικῆς ὑποθέσεως. Ἦταν στό νησί του παρών, ὄρθιος καί ἀγέρωχος, ὅταν πάτησε τό πόδι του ὁ τουρκικός ὄλεθρος. Τότε πού ἄφωνη ἡ πεπολιτισμένη Εὐρώπη ἐπληροφορεῖτο τήν ἐκ βάθρων καταστροφή, δήωση καί ἐρήμωση τῆς νήσου τοῦ Ὁμήρου. Τότε πού ὁ μέγας λόγιος τῆς Γαλλίας Βίκτωρ Οὑγκώ ἔγραψε τούς περίφημους στίχους:
Τοῦρκοι διαβῆκαν χαλασμός, θάνατος πέρα ὥς πέρα
Τῆς Χίου τὄμορφο νησί μαύρη ἀπομένει ξέρα!
Ὁ Ἐπίσκοπος Πλἀτων συνελήφθη καί ἐρρίφθη στά ὑπόγεια τοῦ Κάστρου τῆς Χίου μαζί μέ τόν διάκονό του Μακάριο. Ἐπί 41 ἡμέρες ἀνέμεναν καρτερικῶς τόν θάνατο. Βασανίσθηκαν, στερήθηκαν τήν τροφή καί τό καθαρό νερό, ἀλλά δέν λύγισαν. Ὁ καλός ποιμήν τίθησι τήν ψυχήν αὐτοῦ ὑπέρ τῶν προβάτων. Ὁ Πλάτων Φραγκιάδης ὑπέμεινε ἀγόγγυστα μέ προσευχή καί θερμή πίστη πρός τόν Κύριο. Μετά ἀπό 41 ἡμέρες ἀπηγχονίσθη στήν πλατεῖα Βουνακίου τῆς πόλεως Χίου καί ἐτέθη ἐπικεφαλῆς τῆς χορείας ἀναριθμήτων κληρικῶν καί λαϊκῶν τῆς Χίου, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος. Ἡ παρακαταθήκη του μένει εἰς τόν ἀιῶνα καί ἀποτελεῖ ὁδηγο γιά κάθε Χῖον, γιά κάθε ἀξιοπρεπῆ Ἕλληνα , γιά κάθε Ὀρθόδοξο κληρικό.
Οἱ μαρτυρίες τῶν αὐτοπτῶν ἀναφέρουν ὅτι ὁ τουρκικός ὄχλος ζητωκραύγαζε κατά τόν ἀπαγχονισμό τοῦ Μητροπολίτου, τοῦ Διακόνου, τῶν λοιπῶν κληρικῶν καί προκρίτων. Γιά νά ἐξευτελίσουν ἀκόμη περισσότερο τό Ἱερό λείψανο τοῦ Μητροπολίτου οἱ Τοῦρκοι τοποθέτησαν στήν ἱερά κεφαλή του τουρκικό σαρίκι καί παρέδωσαν τά σώματα στούς Ἑβραίους πού τά ἔρριξαν στή θάλασσα.
Ἐπισκεπτόμενοι μέ εὐλάβεια τήν Χίο, τήν ἀκριτική αὐτή περιοχή, ἀπέναντι ἀπό τίς αἰματοβαμμένες καί πλήρεις ἑλληνικῆς Ἱστορίας καί μνήμης μικρασιατικές ἀκτές, διακηρύσσουμε ὅτι ἐπιθυμοῦμε τήν εἰρηνική συμβίωση μέ ὅλους τούς γειτονικούς λαούς. Ἀλλά δέν ἀπεμπολοῦμε οὔτε σπιθαμή γῆς. Ἡ γῆ τῆς Χίου καί τῶν γύρω νησιῶν καί κάθε κομμάτι τῆς ἑλληνικῆς γῆς εἶναι γεμάτη ἀπό ὀστᾶ μαρτύρων καί ἡρώων. Τήν πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσωμεν. Θά ἀγωνισθοῦμε ὅλοι, στρατός κλῆρος καί λαός ὑπέρ τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καί τῆς ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητος , ἄν καί ὅποτε χρειασθεῖ. Στέλνουμε μήνυμα πρός τους γείτονες: Εἴμαστε φιλειρηνικός λαός, ἀλλἀ ὄχι ἀφελής. Δέν ζητοῦμε ἐκδίκηση, ἀλλά ταὐτοχρόνως δέν διαγράφουμε τούς μάρτυρές μας ἀπό τήν Ἱστορική μνήμη.
Ὁ Ἐθνομάρτυς Πλάτων μέ τή γενναιότητά του ὑπενθυμίζει ποιά εἶναι ἡ ἀποστολή τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμένος καί Ἐπισκόπου. Νά ἀγωνίζεται πνευματικῶς καί εἰρηνικῶς γιά τήν σωτηρία τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου του. Ἀλλά καί νά εἶναι πρῶτος σέ κάθε τίμιο ἐθνικό Ἀγῶνα. Νά εἶναι ἕτοιμος νά ἀποθάνει καί νά θυσιασθεῖ γιά νά δοξασθεῖ τό ὄνομα τοῦ Κυρίου καί τῆς γλυκυτάτης ἑλληνικῆς πατρίδος. Ὁ Πλάτων Φραγκιάδης ἀκολούθησε τό παράδειγμα τοῦ Γρηγορίου Ε΄, τοῦ Κυρίλλου Στ΄ τοῦ ἀπό Ἀδριανουπόλεως, τοῦ Κύπρου Κυπριανοῦ καί τῶν σύν αὐτῷ ἀναιρεθέντων κληρικῶν καί πολλῶν ἄλλων ποιμένων τῆς Ἀνατολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Στό σύχρονο αὐτό μαρτυρολόγιο ἐνετάχθησαν ἀργότερα πολλοί ἄλλοι Ἱεράρχες. Κατά τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση, κατά τόν Μακεδονικό Ἀγῶνα, κατά τήν Μικρασιατική τραγωδία, κατά τήν ὑπό τῶν Νεοτούρκων γενοκτονία τῶν Ποντίων Ἑλλήνων. Ἡ ἔναντι τῆς Χίου κειμένη γῆ τῆς Ἰωνίας φυλάσσει ἱεροκρυφίως τό κατακρεουργηθέν ἅγιο λείψανο τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Χρυσοστόμου Καλαφάτη, Μητροπολίτου πρώην Δράμας καί μετέπειτα Σμύρνης. Αἰωνία ἔστω ἡ μνήμη ἁπάντων τῶν Ἐθνομαρτύρων Ἐπισκόπων, κληρικῶν καί ἡγουμένων!
Ἰδιαιτέρα σημασία ἀποκτᾶ ἡ μνήμη καί ἡ θυσία τοῦ Ἐθνομάρτυρος σήμερα, κατά τή διάρκεια τῆς σοβούσης κρίσεως, τῆς ὁποίας ποικιλὠνυμες καί πολύπλευρες εἶναι οἱ φανερώσεις καί οἱ συνέπειες. Ἡ ἱερά σκιά τοῦ Ἐπισκόπου Πλάτωνος καί τῶν λοιπῶν ἐθνομαρτύρων τῆς Χιακῆς τραγωδίας τοῦ 1822 μᾶς θυμίζουν ὅτι αὐτός ὁ τόπος, αὐτός ὁ λαός ἀντιμετώπισε πολύ χειρότερα προβλήματα καί βαρύτερες καταστάσεις, ἀλλά ἐπέζησε καί ἀπελευθερώθηκε. Τοῦτο ὀφείλεται στήν Ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία τῶν προγόνων μας καί στήν ἀκλόνητη ἐμμονή τους σέ Χριστό καί Ἑλλάδα. Ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ Γλῶσσα, ἡ φιλομάθεια, ἡ κοινοτική ἀλληλεγγύη, ἡ διαχρονική ἱστορική συνείδηση τῆς Ἑλληνικῆς συνέχειας, ἡ ναυτοσύνη μας, ἡ διάθεση γιά προσφορά, τό πνεῦμα αὐτοθυσίας, αὐτά ἦσαν τά πνευματικά ὅπλα πού μάς κράτησαν ὄρθιους. Ἀντιθέτως ὁ ὑλισμός, ὁ εὐδαιμονισμός, ὁ τυχοδιωκτισμός και ἡ ἥσσων προσπάθεια πού καλλιεργοῦνται ἀπό δῆθεν προοδευτικές ἰδεολογίες ὁδηγοῦν μέ μαθηματική ἀκρίβεια σέ ἠθική καί οἰκονομική κρίση, σέ ἔκπτωση ἀξιῶν, σέ ἐθνική κατάθλιψη.
Ὄχι, δέν θά ἀπογοητευθοῦμε, δέν θά ἀπελπισθοῦμε. Δέν θά μᾶς καταβάλει ἡ κρίση τῆς ἐποχῆς μας. Μποροῦμε και πρέπει νά τήν ξεπεράσουμε. Μέ ἐπίγνωση του παρελθόντος καί μέ προοπτική μέλλοντος κοιτάζουμε μπροστά καί προχωροῦμε. Ὁ Χαρίλαος Τρικούπης, ὁ ὁποῖος ἐκήρυξε τήν πτώχευση τοῦ 1893 ἦταν ὁ ἴδιος ὁ ὁποῖος διεκήρυξε ὅτι Η ΕΛΛΑΣ ΠΡΟΩΡΙΣΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΗ KAI ΘΑ ΖΗΣΗ.
Ὁ Ἐθνομάρτυς Πλάτων καί τά Ἑλληνορθόδοξα ἰδανικά του μᾶς δείχνουν τόν δρόμο τῆς τιμῆς και τῆς ἀξιοπρεπείας.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ!
(Σ.Σ. Τά ὀστᾶ τοῦ Ἐθνομάρτυρος εὑρίσκοντο στή βάση τοῦ ἀγάλματός του στήν Χίο. Στίς 19 Ἰουνίου 2013 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκος μετέφερε μέ ἱεροπρέπεια μέρος τῶν ὀστῶν στόν Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Χίου καί ἕνα ἄλλο μέρος στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου στίς Οἰνοῦσσες, τό νησί τῆς ναυτωσύνης. Ἐντός τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ ἀνεγνώσθησαν μηνύματα τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου καί τοῦ Ἀρχηγοῦ ΓΕΕΘΑ, Στρατηγοῦ Μιχαήλ Κωσταράκου).
4 comments
Αθάνατος να μείνη ο Πλάτων Φραγκιάδης. Εσείς οι καλοί Χριστιανοί να το θυμίζετε στους επισκόπους σας και να βγάλετε κι άλλους όσους μπορήτε ρασοφόρους και προβάλατέ τους σαν ήρωες, μήπως και ξεπλύνετε τις προδοσίες σας κατά των Ελλήνων από συστάσεως του Βυζαντινού κράτους, το οποίο ακόμη το ονειρεύεστε και το δοξολογάτε… Το βαμμένο στο αίμα των Ελλήνων και φτιαγμένο στις στάχτες των Βιβλιοθηκών δηλ. ανατολικό ρωμαϊκο κράτος.
Αγωνιστής ο Φραγκιάδης. Άξιος!
Οι συσχετίσεις της Ελευθερίας των Ελλήνων και του Κλήρου όμως είναι λίγο … ανατριχιαστικές σχεδόν ειρωνικές και φυσικά επικίνδυνες για το μέλλον του, απ’ τα κόκκαλά του, ιερού Ελληνικού Γένους, το οποίο φυσικά μεγαλούργησε μόνον εκτός χριστιανικής Εκκλησίας.
“Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει…” συμβουλεύει ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθιους επιστολή. Ας το έχουμε υπ´οψην όταν εξασκουμε το δικαίωμα μας τoυ ελεύθερoυ λόγου.
Οσοι εμπιστεύονται τον λόγο του Χριστού και προσπαθούν να θέσουν σε εφαρμογή τον νόμο Του, αντιλαμβάνονται σύντομα ότι οτιδήποτε κάνουν στην ζωή τους το κάνουν προς δόξα Κυρίου, διότι τότε μόνον έχει αξία. Αυτό συμπεριλαμβάνει και την θυσία για την πατρίδα η οποία ειναι δώρο Θεού όπως και όλα τα πράγματα, διότι όλα και όλοι ειναι δημιούργηματά Του και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε ειναι να τα αντιπροσφέρουμε ευχαριστιακά.
Το πόρισμα αυτής της εκλογής ειναι ότι όσοι δοξάσθηκαν απο τον Κύριο δεν έχουν ανάγκη της ανθρώπινης δόξας. Εάν αυτή προέρχεται απο παρόμοιους μιμητές Κυρίου, ειναι ευπρόσδεκτη. Εάν προέρχεται απο μισούντες τον Κύριο ειναι κολακεία και απαράδεκτη. Ας το θυμόμαστε αυτό όσοι απο εμάς αισθανόμαστε πατριώτες.
Ένα ακόμα υπέροχο άρθρο από τον κ. Χολέβα, άριστο μελετητή της ιστορίας και το σπουδαιότερο, ορθό ερμηνευτή της. Δυστυχώς όμως αυτό δεν ισχύει για ορισμένους αναγνώστες του που ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι κόλλημα έχουν και συρρέουν στις ορθόδοξες ιστοσελίδες, πάντα για να κάνουν την νεο-ειδωλολατρική πρπαγάνδα τους ακόμα κι αν συμφωνούν έστω και εν μέρει με τα άρθρα τα οποία σχολιάζουν.
Η μεγαλύτερη αδυναμία ημών των ελλήνων είναι η διχόνοια και ακολουθούν η προδοσία και η ξενομανία. Αυτές οι αδυναμίες οδήγησαν και στην πτώση των ελληνικών αξιών και αυτὀς ήταν και ο λόγος που δεν απελευθερωθήκαμε ποτέ από τους ρωμαίους και ο λόγος που αργήσαμε τόσο να απελευθερωθούμε από τους τούρκους. Οι ρωμαίοι έκαναν τους διγωμούς κατά εθνικών και αργότερα οι ιουδαίοι και οι ρωμαίοι πρώτοι χριστιανοί ανταπέδωσαν. Άλλο αν μαζίτους ακολούθησα και κάποι έλληνες που στη αρχή, στα χρόνια των διωγμών του Διοκλιτιανού και του Δεκίου τους ένωνε με τους ρωμαίους η εθνική ελληική θρησκεία, το δωδεκάθεο δηλαδή, και μετά στα χρόνια του Θεοδοσίου, ο χριστιανισμός. Μετα υποδουλήθαμε στους τούρκους, αλλά κάποιοι εβραιοφαναριώτες, κάποιοι οπαδοί της νοοτροπίας “σφάξε με αγά μου να αγιάσω” και κάποιοι τοπικοί ηεγμόνες και προύχοντες με το τοπικισμό και τον εγωϊσμό τους καθυστέρησαν τη μέρα της λευτεριάς του έθνους. Τώρα που είμαστε ελεύθεροι από τους τούρκους, είμαστε σκλάβοι του οικονομικού κονσόρτσιουμ της Τρόϊκας και των διεθνών τραπεζιτών στο οποίο μας έβαλαν κάποιοι προδότες ξενομανείς και δοσίλογοι πολιτικοί. Και ομως λαός τι κάνει; Τους ψηφίζει και μετά χωρίζεται σε κλίκες, παρατάξεις και φατρίες που τσακώνονται για θέματα που ξεκινούν από το ποδοόσφαιρο και καταλήγουν στη θρησκεία. Στο κλίμα αυτό της διχόνοιας προστίθεται και ο μιμητισμός ξενόφερτων τάσεων, όπως το επικίνδυνο κίνημα της Νέας Εποχής που στην Ελλάδα αποκτά οπαδούς με την προπαγάνδα της αναθεωρητικής σχολής της ιστορίας και του δήθεν εσωτερικού αλυτρωτισμού, ότι δηλαδή είμαστε αιχμάλωτοι των σφαλμάτων των πατεράδων μας βυζαντινών (ρωμιών υπηκόων της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) και πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, στους άξιους παππούδες μας τους αρχαίους έλληνες. Ξεχνούν όμως ότι χάρη στην ορθοδοξία υπάρχουν ζωντανά πολλά στοιχεία του ελληνισμού, όπως το ομόγλωσσον και το όμαιμον που έλεγε ο Θουκυδίδης. Οι έλληνες της ύστερης αρχαιότητας απλώς συνειδητοποίησαν αυτό που ήδη είχαν συνειδητοποιήσει κάποιοι αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι όπως ο Σωκράτης ότι ο Θεός είναι ένας και γιαυτό και έγιναν ορθόδοξοι χριστιανοί όταν πια ο χριστιανισμός είχε δημιαμορφωθεί πλέον και είχε ωριμάσει ως θρησκεία. Σε καιρούς κρίσεως όπως τώρα, ας αφήσουν κάποιοι καλοθελητές την προπαγάδα της μισαλλοδοξίας και της διχόνοιας και ας κοιτάξουν πως θα αντισταθούμε όλοι μαζί στον κοινό εχθρο, την παγκοσμιοποίηση. Αυτή πρέπει να πολεμούν και όχι την Ελληνορθοδοξία, το τείχος και το οχυρό αυτό της παράδοσης και το μόνο όπλο που μας έχει απομείνει εντελώς αλώβητο ανά τους αιώνες. Αλλιώς κάποιοι αφήνουν κερκόπορτες ανοιχτές και θα είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για ο,τιδήποτε συμβεί…
Ένα ακόμα υπέροχο άρθρο από τον κ. Χολέβα, άριστο μελετητή της ιστορίας και το σπουδαιότερο, ορθό ερμηνευτή της. Είναι πολλοί οι εθνομάρτυρες και οι άγιοι της μαρτυρικής και ακριτικής Χίου και ένας εξ αυτών είναι ο κυρός Πλάτων Φραγκιάδης. Αιωνία και αξιομακάριστος η μνήμη αυτού. Τιμή και δόξα προσήκει στο τιμημένο και αιματοβαμμένο ράσο. Είναι τεράστια η συνεισφορά της Εκκλησίας στους αγώνες του έθνους και αμέτρητοι οι ρασοφόροι ήρωες της. Λίγοι δυστυχώς όμως τους γνωρίζουν γιαυτό και συγχαρητήρια πολλά αξίζουν όσοι γράφουν τέτοι άρθρα και με συνέπεια, ιστορική ακρίβεια και προπάντων ορθή ιστορική ερμηνεία.
Δυστυχώς όμως αυτό δεν ισχύει για ορισμένους αναγνώστες του που ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι κόλλημα έχουν και συρρέουν στις ορθόδοξες ιστοσελίδες, πάντα για να κάνουν την νεο-ειδωλολατρική πρπαγάνδα τους ακόμα κι αν συμφωνούν έστω και εν μέρει με τα άρθρα τα οποία σχολιάζουν. Η μεγαλύτερη αδυναμία ημών των ελλήνων είναι η διχόνοια και ακολουθούν η προδοσία, ο εγωκεντρισμός και η ξενομανία. Πόσοι και πόσοι φιλόσοφοι, ποιητές, ιστορικοί, ρήτορες, στρατηγοί και πολιτικοί της αρχαίας Ελλάδας δε εξορίστηκαν και δεν πολεμήθηκαν ασυστόλως και πολλές φορές σχεδόν αναίτια λόγω μικροσυμφερόντων και μικροπρεπών ατιπαραθέσεων; Ας μην ωραιοποιούμε και εξιδανικεύουμε λοιπόν τη αρχαία Ελλάδα.
Αυτές οι αδυναμίες της διχόνοιας, της προδοσίας, του εγωκεντρισμού και της ξενομανίας οδήγησαν και στην πτώση των ελληνικών αξιών και αυτὀς ήταν και ο λόγος που δεν απελευθερωθήκαμε ποτέ από τους ρωμαίους και ο λόγος που αργήσαμε τόσο να απελευθερωθούμε από τους τούρκους. Οι ρωμαίοι έκαναν τους διωγμούς κατά τω χριστιανών και αργότερα οι ιουδαίοι και οι ρωμαίοι πρώτοι χριστιανοί ανταπέδωσαν. Άλλο αν μαζί τους ακολούθησαν και κάποι έλληνες που στη αρχή, στα χρόνια των διωγμών του Διοκλιτιανού και του Δεκίου τους ένωνε με τους ρωμαίους η εθνική ελληνική θρησκεία, το δωδεκάθεο δηλαδή, και μετά στα χρόνια του Θεοδοσίου, ο χριστιανισμός. Μετα υποδουλωθήκαμε στους τούρκους, αλλά κάποιοι εβραιοφαναριώτες, κάποιοι οπαδοί της νοοτροπίας “σφάξε με αγά μου να αγιάσω” και κάποιοι τοπικοί ηγεμόνες και προύχοντες με το τοπικισμό και τον εγωϊσμό τους καθυστέρησαν τη μέρα της λευτεριάς του έθνους.
Τώρα που είμαστε ελεύθεροι από τους τούρκους, είμαστε σκλάβοι του οικονομικού κονσόρτσιουμ της Τρόϊκας και των διεθνών τραπεζιτών στο οποίο μας έβαλαν κάποιοι προδότες ξενομανείς και δοσίλογοι πολιτικοί. Και ομως λαός τι κάνει; Τους ψηφίζει και μετά χωρίζεται σε κλίκες, παρατάξεις και φατρίες που τσακώνονται για θέματα που ξεκινούν από το ποδοόσφαιρο και καταλήγουν στη θρησκεία. Στο κλίμα αυτό της διχόνοιας προστίθεται και ο μιμητισμός ξενόφερτων τάσεων, όπως το επικίνδυνο κίνημα της Νέας Εποχής που στην Ελλάδα αποκτά οπαδούς με την προπαγάνδα της αναθεωρητικής σχολής της ιστορίας και του δήθεν εσωτερικού αλυτρωτισμού, ότι δηλαδή είμαστε αιχμάλωτοι των σφαλμάτων των πατεράδων μας βυζαντινών (ρωμιών υπηκόων της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) και πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, στους άξιους παππούδες μας τους αρχαίους έλληνες. Ξεχνούν όμως ότι χάρη στην ορθοδοξία υπάρχουν ζωντανά πολλά στοιχεία του ελληνισμού, όπως το ομόγλωσσον και το όμαιμον που έλεγε ο Θουκυδίδης. Οι έλληνες της ύστερης αρχαιότητας απλώς συνειδητοποίησαν αυτό που ήδη είχαν συνειδητοποιήσει κάποιοι αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι όπως ο Σωκράτης ότι ο Θεός είναι ένας και γιαυτό και έγιναν ορθόδοξοι χριστιανοί όταν πια ο χριστιανισμός είχε διαμορφωθεί πλέον και είχε ωριμάσει ως θρησκεία. Σε καιρούς κρίσεως όπως τώρα, ας αφήσουν κάποιοι καλοθελητές την προπαγάδα της μισαλλοδοξίας και της διχόνοιας και ας κοιτάξουν πως θα αντισταθούμε όλοι μαζί στον κοινό εχθρο, την παγκοσμιοποίηση. Αυτή πρέπει να πολεμούν και όχι την Ελληνορθοδοξία, το τείχος και το οχυρό αυτό της παράδοσης και το μόνο όπλο που μας έχει απομείνει εντελώς αλώβητο ανά τους αιώνες. Οι ίδιοι που το παίζουν νεο-εθνικοί μεταφέρουν αδιακρίτως στοιχεία διαστρεβλωμένα και παρερμηνευμένα από τη Δύση και τις σχολές της μετανεοτερικότητας και του αναθεωρητισμού που αφορούν το ενδόξο αρχαιοελληνικό παρελθόν μας και απλώς αντιγραφουν τις ξενόφερτες τάσεις της Δύσης για δήθεν επιστορφή στον πολυθεϊσμό. Άλλοι πάλι καταφεύγουν στη Ουνία και τον οικουμενισμό προδίδοντας και αυτοί.
Μέσα από την Ορθόδοξη θεολογία διατηρήθηκε η γλώσσα, η αρχαία ελληνική φιλοοσοφία, η ρητορική ο πολιτισμός, η ιστορία και η παράδοση. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε την διαχρονία και διαχρονικότητα μας με την αρχαία Ελλάδα, ας κοιτάξουμε να διατηρήσουμε τη Ορθοδοξία αναλλοίωτη κόντρα στα σχέδια του κάθε Κίσσινγκερ και του καθε Μέτερνιχ. Αλλιώς κάποιοι αφήνουν κερκόπορτες ανοιχτές και θα είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για ο,τιδήποτε συμβεί στο έθνος…