Φαίνεται ότι οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στα Σκόπια ταρακούνησαν πολλούς εντός και εκτός Ελλάδος, διότι κατέδειξαν ότι πολλά σάπια υπάρχουν στο … βασίλειο της Ψευδομακεδονίας. Η γειτονική μας χώρα καθημερινά αποδεικνύει ότι δεν είναι δημοκρατική, ότι δεν έχει εσωτερική συνοχή και σταθερότητα, ότι αδυνατεί να ζήσει χωρίς αλυτρωτικούς μύθους, ότι έχει κατορθώσει να βρίσκεται σε τριβές με όλους τους γείτονές της και ότι μοναδικός λόγος υπάρξεώς της είναι η εξαγωγή αλυτρωτισμού και εδαφικών – μειονοτικών διεκδικήσεων.
Ο Νίκολα Γκρούεφσκι νίκησε στο εσωτερικό μέτωπο με ποσοστό 47% επικεφαλής του εθνικιστικού συνασπισμού, του οποίου ηγείται το ΒΜΡΟ-ΔΠΜΗΕ. Είναι κωμικοτραγικό ότι ο κήρυκας του μακεδονισμού ηγείται ενός κόμματος , το οποίο παραπέμπει στην βουλγαρική οργάνωση ΒΜΡΟ των κομιταζήδων του 1893 και έχει ως έμβλημα τον βουλγαρικό λέοντα! Τώρα αρχίζουν, όμως , τα δύσκολα. Ο Γκρούεφσκι έχει να διαλέξει μεταξύ δύο μεθόδων Κοσσοβοποιήσεως της χώρας του: Είτε de jure είτε de facto. Και εξηγούμαι: Από την συμφωνία της Αχρίδος του 2001 είναι υποχρεωμένος να συγκυβερνήσει με ένα από τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα. Αν μεν επιλέξει το Κόμμα Δημοκρατικής Ενσωμάτωσης του Αλί Αχμέτι, το οποίο βγήκε πρώτο μεταξύ των Αλβανών, τότε θα υποχρεωθεί να δεχθεί τέτοιες αλλαγές στη νομοθεσία και στη δομή του κράτους, οπότε θα δημιουργηθεί πλέον μία δυαδική αλβανοσλαβική Ομοσπονδία, με τους Αλβανούς να έχουν πλήρη αυτονομία στις δυτικές επαρχίες και 50% συγκυριαρχία στο υπόλοιπο κράτος. Και αυτό ως πρώτο βήμα μέχρι να αποφασίσουν οι Αλβανοί την απόσχισή τους ενθαρρυμένοι από την περίπτωση του Κοσσόβου. Αν τώρα ο κ. Γκρούεφσκι επιλέξει να συγκυβερνήσει με το Δημοκρατικό Κόμμα των Αλβανών του κ. Θάτσι, το οποίο πήρε την δεύτερη θέση μεταξύ των Αλβανών παρά την εξόφθαλμη ενίσχυσή του από τον Γκρούεφσκι, τότε ο Αλί Αχμέτι, έμπειρος περί τα όπλα από την εξέγερση του 2001, θα διαμαρτυρηθεί με δυναμικό τρόπο και δεν αποκλείεται να ξαναδούμε ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των δύο εθνικών κοινοτήτων, Σλάβων και Αλβανών.
Για την Ελλάδα τα μηνύματα είναι πολλά και σημαντικά. Πρώτον ότι δεν υπάρχει λόγος να βιαζόμαστε να παραχωρήσουμε το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας σε ένα κράτος, το οποίο δεν είναι βέβαιο ότι θα υπάρχει μετά από λίγα χρόνια . Και αν επιβιώσει, ίσως έχει τελείως διαφορετική μορφή από την σημερινή με ενίσχυση της θέσης των Αλβανών, οι οποίο δέχονται ακόμη και το κρατικό όνομα «Δημοκρατία της Αχρίδος». Δεύτερον ας προσέξουμε τις καταγγελίες που έκανε την προπαραμονή των εκλογών της 1-6-2008 η αρχηγός της Σοσιαλδημοκρατικής αντιπολιτεύσεως Ραντμίλα Σεκερίνσκα. Κατηγόρησε μεταξύ άλλων την κυβέρνηση του Γκρούεφσκι ότι έβλαψε τις σχέσεις με την Ελλάδα τυπώνοντας αλυτρωτικούς χάρτες, οι οποίο περιλαμβάνουν ελληνικά εδάφη. Αυτό έχει σημασία, διότι κάποιοι στα Σκόπια , αλλά και στην Ελλάδα, απαντούν ότι οι αλυτρωτικοί χάρτες εκδίδονται μόνον από ιδιώτες και δεν εκφράζουν επίσημη πολιτική. Η κ. Σεκερίνσκα τούς διαψεύδει. Τρίτον δεν πρέπει να περάσει ασχολίαστη η απαράδεκτη ρητορική επίθεση του Σχισματικού Αρχιεπισκόπου Στεφάνου κατά της ελληνικότητος της Θεσσαλονίκης . Όλα αυτά ελέχθησαν στην Ρώμη παρόντος του Ν. Γκρούεφσκι, ο οποίος ούτε τότε ούτε αργότερα απεδοκίμασε τα λεχθέντα. Άρα τα αποδέχεται και τα υιοθετεί. Τέταρτον. Το γεγονός ότι ο Γκρούεφσκι πήρε υψηλό ποσοστό μετά από μία προεκλογική περίοδο με εθνικιστικές κορώνες πρέπει να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η αδιαλλαξία του θα συνεχισθεί σχετικά με το όνομα και τα συμπαρομαρτούντα. Αφού η σλαβική κοινότητα τον επιβράβευσε για όσα έλεγε, έχει κάθε λόγο να συνεχίζει να τα λέει και –το χειρότερο- να τα πιστεύει. Είναι αφελές αυτό που νομίζουν ορισμένοι συμπατριώτες μας, ότι δηλαδή τα όσα ελέχθησαν προσφάτως στα Σκόπια ήσαν απλώς προεκλογικά πυροτεχνήματα. Ας το καταλάβουμε επιτέλους ότι αυτή είναι η κρατική ιδεολογία της Ψευδομακεδονίας και οι θιασώτες της θα αποθρασύνονται όσο βλέπουν εμάς να υποχωρούμε.
Είναι καιρός πλέον να δηλώσουμε προς τα Σκόπια και προς την διεθνή κοινότητα ότι η διαπραγμάτευση για το όνομα αρχίζει πλέον από μηδενική βάση δεδομένων των συνεχών προκλήσεων εκ μέρους της ηγεσίας και άλλων φορέων της ΦΥΡΟΜ. Και μηδενική βάση σημαίνει ότι δεν συζητούμε ούτε για σύνθετη ούτε για παράγωγη ονομασία. Δεχόμαστε μόνον ονομασία, η οποία δεν θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Η Ελλάς δεν έχει κανένα λόγο να υποχωρεί και να παραχωρεί. Τα Σκόπια είναι εκείνα που μας έχουν ανάγκη λόγω των σοβαρών προβλημάτων εθνικής, πολιτικής και οικονομικής βιωσιμότητος.
Κωνσταντίνος Χολέβας Πολιτικός Επιστήμων 8-6-2008.