10.04.2009
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΝΗ ΜΑΛΚΙΔΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΣΥΛΒΑΝΙΑ
Την ώρα που ο Αμερικανός Πρόεδρος Barack Obama μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση κατά την πρώτη ουσιαστικά επίσημη επίσκεψη του εκτός ΗΠΑ, έθετε διακριτικά αλλά με διπλωματικό τρόπο το θέμα της θρησκευτικής ελευθερίας και ζητούσε το άνοιγμα της θεολογικής σχολής της Χάλκης εκπλήσσοντας για ακόμα μια φορά τους αναλυτές μας, στην Νέα Υόρκη έξω από το κτήριο των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), άνοιγε μια νέα σελίδα ιστορικής αποκατάστασης.
Μια σελίδα εθνικής διεκδίκησης και προβολής μιας ακόμα γενοκτονίας που διέπραξε το κράτος των Νεότουρκων υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ που λίγο νωρίτερα εξυμνούσαν οι ΗΠΑ δια του Αμερικανού προέδρου στο μαυσωλείο που κείτεται η σωρός του μεγαλύτερου «σφαγέα» των Ελλήνων και κάθε άλλης εθνικής και θρησκευτικής μειονότητας που επιβίωσε των σφαγών και της καταπίεσης των Σελτζούκων Τούρκων Οθωμανών. Απομεινάρια της μεγάλης βυζαντινής αυτοκρατορίας που ακόμα και η Οθωμανική αυτοκρατορία διατήρησε μιμούμενη την πάλαι ποτέ 1000χρονη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Την ίδια ώρα μια ομάδα νέων, έγραφαν την δική τους σελίδα στην νεότερη ιστορία του Ελληνισμού. Παιδιά δεύτερης γενιάς Ελλήνων μεταναστών στην άλλη άκρη του ατλαντικού στις ΗΠΑ, στην Νέα Υόρκη, στην γη της ελευθερίας και της δημοκρατίας έγραψαν τις πρώτες γραμμές στο μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας μας «Γενοκτονία των Ελλήνων». Το μεγάλο άγνωστο κεφάλαιο στον ευρύτερο απανταχού Ελληνισμό των πέντε ηπείρων.
Στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών{ΟΗΕ} μια μικρή χούφτα ανιδιοτελών αλλά αθροιστικά 100πλασιο σε πνευματική δύναμη όρεξη για αγώνα και εθνική δράση για τα απαράγραπτα δίκαια της Ελλάδας νέων ανθρώπων έθετε για πρώτη φορά με τον πιο επίσημο κατηγορηματικό -αλλά συμβολικό τρόπο- το μεγάλο θέμα της γενοκτονίας. Οργανώθηκε η πρώτη συμβολική συγκέντρωση με τίτλο “σταματήστε τον κύκλο της άρνησης” που οργάνωσαν μια ομάδα νέων. Η συγκέντρωση που υποστηρίχτηκε και από τους Αρμένιους, ήταν συνδιοργάνωση της Πανθρακικής Ένωσης Αμερικής ΟΡΦΕΥΣ, τον Φιλανθρωπικό Ελληνοαμερικανικό Οργανισμό και την Ελληνική Ένωση Αμερικής (HLA), που απαρτίζουν κυρίως νέοι Ελληνο-Αμερικανοί. Οι συγκεντρωμένοι μοίραζαν ενημερωτικά φυλλάδια έκαναν μια πρώτη αρχή για να ανοίξει αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας μας που παρέμενε κλειστό για περισσότερο από 100 χρόνια. Το λόγο πήρε πρώτος ο νεαρός Θρακιώτης Γιαννης Φυδανάκης ο οποίος έκανε την ιστορική αναδρομή και στο χρονικό των σφαγών και της Γενοκτονίας των Ελλήνων. Εκ μέρους της Πανθρακικής Ένωσης την συμβολική ενέργεια χαιρέτισε ο κ. Δημήτρης Μολοχίδης, γραμματέας της Παν- Ποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ- Καναδά ενισχύοντας την προσπάθεια με θερμά λόγια και μετριοπαθή εθνικό λιτό λόγο. Όλοι οι ομιλητές απευθύνονταν στους περαστικούς που έστω και υπό καταρρακτώδη βροχή στέκονταν για λίγο να ακούσουν βλέποντας την φωτογραφία του Κεμάλ Ατατούρκ με τα πλακάτ και την πικετοφορία να παραλαμβάνουν έντυπο ενημερωτικό υλικό στα αγγλικά που ενημέρωνε για τις θηριωδίες των Τούρκων.
Ο μόνος που έδωσε το παρόν από τους παλαιούς και δραστήριους Ομογενείς ήταν ο Ηλίας Τσεκερίδης της Ομοσπονδίας Ποντίων Αμερικής ο οποίος όχι μόνο χαιρέτισε με θερμά λόγια την συμβολική διαμαρτυρία έξω από την έδρα του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, αλλά προέτρεψε τους νέους να αναλάβουν και περαιτέρω δράση. Στην συμβολική προσπάθεια υπήρχαν και αρκετοί άλλοι νέοι και νέες που έδωσαν το παρών έστω και κάτω από αυτή την καταρρακτώδη βροχή. Την συγκέντρωση έκλεισε ο γνωστός αγωνιστής για το μείζονος σημασίας εθνικό ζήτημα της γενοκτονίας Θεοφάνης Μαλκίδης ο οποίος με καθαρό εθνικό μεστό λόγο έδωσε όλο το στίγμα της προσπάθειας που ξεκίνησε από μια μικρή ομάδα τονίζοντας ότι όλα τα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας του Ελληνισμού ξεκίνησαν από λίγους. Η Πανθρακική Ένωση Αμερικής ΟΡΦΕΑΣ υπό τον νεαρό Ελληνοαμερικανό Γιάννη Φυδανάκη, ένα μετριοπαθή νέο γεννημένο στις ΗΠΑ που με κάθε τρόπο αγωνίζεται για τα εθνικά μας θέματα στην Αμερική, υπό καταρρακτώδη συνεχή βροχή έδωσε ένα ακόμα μάθημα υγιούς πατριωτισμού με μια ευπρεπή συμβολική συγκέντρωση διαμαρτυρίας και ενημέρωσης, χωρίς κορώνες, χωρίς εθνικιστικές εξάρσεις.
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης που επέστρεψε από την Αμερική μετέφερε το κλίμα μιλώντας στο ράδιο Χρόνος 87,5.
Χθες επιστρέψατε από το συνέδριο, θα θέλαμε τις πρώτες εκτιμήσεις για να μας βάλετε και στο πνεύμα του συνεδρίου.
-Καταρχήν το ετήσιο συνέδριο το οποίο γίνεται εδώ και 29 χρόνια στην Πενσυλβάνια στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, αφορά τη γενοκτονία και το ολοκαύτωμα, είναι το μεγαλύτερο το οποίο γίνεται σε όλο τον πλανήτη και εκεί συμμετέχουν πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται ειδικότερα με τις γενοκτονίες, των Αρμενίων, είτε αυτές οι οποίες σημειώθηκαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία και στην Αφρική και φυσικά με το εβραϊκό ολοκαύτωμα. Εδώ και δύο χρόνια για πρώτη φορά από ελληνικής πλευράς έχουν δεχθεί την δική μου συμμετοχή, φέτος ήταν η δεύτερη, όπου ανέδειξα το ζήτημα των γενοκτονιών.
Πριν κ. Μαλκίδη από την Ελλάδα δεν πήγαινε κανένας σε αυτό το συνέδριο;
-Για να είμαστε ειλικρινείς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τουλάχιστον μετά την καταστροφή του 1922 δυστυχώς το ζήτημα αυτό όπως και γενικότερα κατά την άποψή μου το ζήτημα που αφορούσε τους Έλληνες που ζούσαν στην Θράκη, στην Μικρά Ασία και στον Πόντο, έμενε στο περιθώριο για λόγους που σχετιζόταν με συμφέροντα πολιτικής ή γενικότερα εξαρτήσεις και δεσμεύσεις. Εδώ και περίπου 15 χρόνια το ζήτημα πλέον έχει ξεφύγει από την γνωστή του προσέγγιση, δηλαδή φολκλόρ, κάποια τραγούδια και κάποιους χορούς και προσπαθούμε να αναδείξουμε την σημαντικότερη παράμετρο και αιτία για την οποία όλος αυτός ο πολιτισμός και η ιστορία των Ελλήνων που ζούσαν στο πρώην οθωμανικό κράτος ήταν ουσιαστικά η αιτία για την οποία και καταστράφηκε αυτό το μεγάλο ψηφιδωτό το οποίο υπήρχε εκεί μέχρι το ’22.
Έτσι λοιπόν εδώ και λίγα περίπου χρόνια, υπάρχει μία κινητικότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Και στο εξωτερικό προσπαθούμε να αναδείξουμε το ζήτημα της γενοκτονίας των Ελλήνων είτε με παρεμβάσεις και εισηγήσεις σε τέτοια διεθνούς και μεγάλου κύρους επιστημονικά συνέδρια, αλλά και όπου αλλού χρειαστεί και ενδεχομένως με αυτή την παρουσία είχαμε και πριν δύο χρόνια σημαντική αναγνώριση από την ομοσπονδία από το όργανο των ακαδημαϊκών που ασχολούνται με τη γενοκτονία στην οποία συμμετέχω όπου αναγνώρισε το 2007 τη γενοκτονία των Ελλήνων οι οποίοι ζούσαν στο οθωμανικό κράτος.
Είναι σημαντικό νομίζω, από ό,τι γνωρίζω στο συνέδριο παραβρέθηκαν 50 ερευνητές από όλο τον κόσμο και τέθηκαν επί τάπητος όλα τα θέματα που αφορούν τις γενοκτονίες.
-Θεωρώ ότι επειδή τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ελληνική περίπτωση, γενοκτονία των Ελλήνων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος παρά την μακροχρόνια απουσία και σιωπή που υπήρχε γι’ αυτό το ζήτημα, τα τελευταία χρόνια ειδικότερα μέσα στους κόλπους της διεθνούς ενώσεως ακαδημαϊκών για την μελέτη των γενοκτονιών, ή του διεθνούς δικτύου των ακαδημαϊκών για την γενοκτονία και από τα ετήσια συνέδρια που γίνονται για το ολοκαύτωμα και τις γενοκτονίες, πραγματικά πρώτο, γίνεται μία παρουσία σημαντική όχι μόνο από πλευράς συμβολικής προσέγγισης αλλά και ουσιαστικής σε ό,τι αφορά το ζήτημα της γενοκτονίας των Ελλήνων, πραγματικά μέσα από αυτά τα συνέδρια, το διάλογο, τη συζήτηση και την συνεχή έρευνα γίνεται μία προσπάθεια καταγραφής αλλά και ανάδειξης αυτού του ζητήματος. Μην ξεχνάτε ότι εδώ στην Ελλάδα υπήρχε και υπάρχει ένα μεγάλο κενό γι’ αυτό το θέμα. Φανταστείτε τι κενό υπάρχει το οποίο πρέπει να καλυφθεί στο εξωτερικό. Να φανταστείτε ότι αυτό το ζήτημα πραγματικά όπου παρουσιάζεται προσεγγίζεται με μεγάλο ενδιαφέρον και με μεγάλη συζήτηση και συνέχεια κάθε εισήγησης. Τώρα σε ό,τι αφορά το ζήτημα το δεύτερο το οποίο είναι κατά την γνώμη μου επίσης πολύ σημαντικό, αφορά ένα πολιτικό εργαλείο. Πραγματικά φαίνεται ότι οι συνεχείς παρεμβάσεις, παρουσιάσεις και παρουσίες Ελλήνων στο εξωτερικό και μάλιστα σε τέτοιου υψηλού επιπέδου συνέδρια, δίνει την δυνατότητα σε πάρα πολλούς πολιτικούς να έρθουν σε επαφή. Μην ξεχνάτε ότι αυτά τα συνέδρια στην συνέχεια γίνονται πρακτικά συνεδρίων και αποστέλλονται σε ανθρώπους ή σε θεσμούς οι οποίοι ουσιαστικά λειτουργούν ως πολιτικοί μοχλοί προκειμένου να πιέσουν.
Εκτός αυτού όμως παραβρεθήκατε και την Δευτέρα σε μία εκδήλωση των Ηνωμένων Εθνών η οποία διοργανώθηκε από την πανθρακική ένωση Αμερικής «Ορφέας» και αφορούσε την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του θρακικού Ελληνισμού.
-Ναι, με αφορμή την 6η Απριλίου η οποία τιμάται ως μια ημέρα η οποία ουσιαστικά εντάθηκαν και συνεχίστηκαν οι διωγμοί του θρακικού Ελληνισμού, έγινε μία πολύ σημαντική και συμβολικής αλλά και ουσιαστικής προσέγγισης εκδήλωση στο κτίριο των Ηνωμένων Εθνών, όπου με πρωτοβουλία των Θρακών που ζουν στην Αμερική και μάλιστα του προέδρου, ενός νέου ανθρώπου μόλις 25 ετών, του Ιωάννη Φυντανάκη ο οποίος κατάγεται από το χωριό Σοφικό Διδυμοτείχου του Ν. Έβρου, γεννημένος στις ΗΠΑ, πήρε την πρωτοβουλία και μαζί με φορείς ελληνοαμερικανικών οργανώσεων, την ελληνοαμερικανική ένωση, τους Ποντίους, Μικρασιάτες, Κωνσταντινουπολίτες των ΗΠΑ, καθώς και τους Αρμένιους, έφτιαξαν μία πάρα πολύ ωραία εκδήλωση η οποία ουσιαστικά ανέδειξε το ζήτημα της γενοκτονίας των Ελλήνων σε ένα χώρο όπου ουσιαστικά θα έπρεπε να αποτελεί χώρο επίλυσης των προβλημάτων που αφορούν τέτοια θέματα. Πραγματικά η εκδήλωση παρότι έγινε κάτω από καταρρακτώδη βροχή, ακόμα και οι άνθρωποι που ζουν στη Νέα Υόρκη πραγματικά έβλεπαν αυτό το καιρικό φαινόμενο με πάρα πολύ μεγάλη περιέργεια μια και δεν είναι τουλάχιστον συνηθισμένοι σε τέτοια ακραία φαινόμενα, παρότι οι καιρικές συνθήκες δεν επέτρεπαν να γίνει μία εκδήλωση έτσι τουλάχιστον όπως είχε σχεδιαστεί, είχαμε μεγάλη προσέλευση κόσμου όχι μόνο Ελλήνων, αλλά Αρμενίων, Ιταλών, ακόμη και Κινέζων, ανθρώπων οι οποίοι όχι μόνο συμμετείχαν στην εκδήλωση αλλά και πήραν το ενημερωτικό υλικό και μέσα από τις προσεγγίσεις, τους χαιρετισμούς και τις ομιλίες που έγιναν σχετικά με το θέμα.
Λίγοι γνωρίζουν γι’ αυτό κ. Μαλκίδη, βέβαια είναι η 6η Απριλίου του 1914 είναι μια ημερομηνία ορόσημο για την ιστορία του θρακικού Ελληνισμού και όπως ονομάστηκε από πολλούς ιστορικούς ως «Μαύρο Πάσχα». Είναι η απαρχή των γεγονότων της εξαφάνισης μπορούμε να πούμε και όλου του πογκρόμ που δημιουργήθηκε πριν το 1922 ακόμα.
-Πραγματικά και μάλιστα επειδή πολύ σωστά το τονίζετε, ήταν Πάσχα του 1914 όπου ξεκίνησαν και από τότε εντάθηκαν όχι μόνο οι διωγμοί του θρακικού Ελληνισμού, μετά ακολούθησαν οι διωγμοί του ποντιακού και μετέπειτα του μικρασιατικού Ελληνισμού, θελήσαμε να δώσουμε μέσα από μια τέτοια πρωτοβουλία σε ένα τέτοιο χώρο που είναι νομίζω παγκόσμιας σημασίας, την διάσταση που πρέπει να δοθεί και νομίζω νέοι άνθρωποι από όλο τον πλανήτη διαδήλωσαν την αντίθεσή τους όχι μόνο στα εγκλήματα που έγιναν στο παρελθόν, αλλά ουσιαστικά διαδήλωσαν την αντίθεσή τους ότι τα εγκλήματα αυτά όχι μόνο δεν αναγνωρίζονται, αλλά συνεχίζονται και από άλλους κρατικούς θεσμούς ή οτιδήποτε άλλο. Θεωρώ ότι πραγματικά αυτή η πρωτοβουλία ανέδειξε ένα θέμα το οποίο για πάρα πολλά χρόνια ήταν αποσιωπημένο και μάλιστα σε ένα τέτοιο χώρο ο οποίος έχει μεγάλη σημασία πολιτική, επιστημονική, συμβολική και ουσιαστική.
Να δώσουμε και σε αριθμητικά δεδομένα την όλη αυτή επιχείρηση την οποία έκαναν οι Νεότουρκοι στην ουσία για να διώξουν όλο το ελληνικό στοιχείο που ζούσε εκεί στην περιοχή, πόσοι ζούσαν σε αυτές τις περιοχές κ. Μαλκίδη; Ξεκίνησαν το 1914, έφτασαν μέχρι το 1922, πόσοι ζούσαν, πόσοι έφυγαν;
-Κοιτάξτε, τα στοιχεία τα οποία διαθέτουμε μέχρι σήμερα και τα οποία παρουσιάζουμε στα διάφορα επιστημονικά συνέδρια και στις παρουσιάσεις σε όλο τον κόσμο, είναι δύο. Είναι η πρώτη οθωμανική απογραφή του 1912 και δεύτερο είναι η απογραφή του Πατριαρχείου το 1913-14. Με βάση αυτά τα στοιχεία μιλάμε ότι πάνω από 2.000.000 Έλληνες ζούσαν στο οθωμανικό κράτος, στον Πόντο, στην Μικρά Ασία, στην Θράκη και στην Καππαδοκία. Το 1928, 6 χρόνια μετά την καταστροφή στην επίσημη απογραφή που έγινε από το ελληνικό κράτος, απογράφησαν ως πρόσφυγες μόνο 1.220.000 που σημαίνει ότι με βάσει τα αριθμητικά δεδομένα λείπουν πάνω από 800.000 άνθρωποι οι οποίοι τελικά δολοφονήθηκαν, εκδιώχθηκαν, έχασαν την ζωή τους μέσα από αυτό το καθεστώς γενοκτονίας από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς. Αυτά τα στοιχεία μπορώ να πω, παρόλο που πρόκειται για ανθρώπινες ζωές, είναι πολύ συντηρητικά να μιλάμε μόνο για 800.000. Κατά την γνώμη μου είναι πολύ περισσότερες μια και δεν περιλαμβάνουν στοιχεία όπως για παράδειγμα ανθρώπων που ζούσαν ως κρυπτοχριστιανοί εκείνη την περίοδο στον Πόντο, για παράδειγμα άνθρωποι που είχαν φύγει στην Ρωσία αλλά και στον ελλαδικό χώρο προκειμένου κατά την διάρκεια των σφαγών να γλυτώσουν την ζωή τους και επίσης δεν περιλαμβάνονται περίπου 60-70.000 άνθρωποι οι οποίοι έχασαν την ζωή τους όταν ήρθαν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες ανάμεσα στο 1822-1828. Θυμάστε ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν προσβληθεί από διάφορες αρρώστιες στα διάφορα μέρη όπου είχαν καταφύγει ως πρόσφυγες. Συνεπώς μιλάμε για πάνω από 800.000 Έλληνες των οποίων την μνήμη τίμησαν Θρακιώτες, Πόντιοι, Μικρασιάτες, Αρμένιοι, άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων σε ένα παγκόσμιο κέντρο όπως είναι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.
Σας ευχαριστώ πολύ κ. Μαλκίδη.
Δήμος Μπακιρτζάκης
http://www.xronos.gr/interviews/detail.php?ID=45566&print=Y
.