Το λάθος τους χειρότερο από έγκλημα

O όρος «λάθος» σημαίνει την παρέκκλιση από το ορθό σε όλα τα επίπεδα, πρακτικό, θεωρητικό, ηθικό, κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό κ.λ.π.

Ο Ταλλεϋράνδος μάλιστα αξιολογούσε ως βαρύτερο ατόπημα το λάθος από το έγκλημα.

Αναφορικά με τον εκ προμελέτης φόνο της ελληνικής κοινωνίας με όπλο την οικονομία, η σιδηρά κυρία του εκ των δυναστών μας ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ μας ζήτησε εσχάτως συγγνώμη. Την συνόδευσε μάλιστα με δήλωση μετανοίας πρέπει να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας. Πρέπει να αναγνωρίζουμε πότε τα πράγματα δεν έχουν εξετασθεί σε βάθος».

Εξαιρετικά εύγλωττος ο ελληνοκύπριος νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης, έως χθες διαπρύσιος υπερασπιστής του ευρώ και της αχαλίνωτης χρηματοπιστωτικής οικονομίας, βρήκε την «Δαμασκό» του. Θεωρεί χαμένη την εμπιστοσύνη στις αγορές και τη δυνατότητα αυτορρύθμισής τους. Εισηγείται κατάργηση του ενιαίου νομίσματος  εφόσον αυτό δεν καθίσταται φιλικό προς την ανάπτυξη και την απασχόληση. Και είναι εντελώς απίθανο, προσθέτουμε εμείς, να καταστεί τέτοιο.

Όσο για τις ισχύουσες συνταγές σταθεροποίησης τού ευρώ ο νομπελίστας δηλώνει ευθαρσώς ότι «κοστίζουν στην Ευρώπη θέσεις εργασίας και δημιουργούν μια χαμένη γενιά μορφωμένων νέων ανθρώπων».

Αλλά η αληθινή μετάνοια, ή είναι έμπρακτη, δηλαδή επανόρθωση και αυτοκάθαρση, ή αλλιώς είναι φαρισαϊσμός. Η μετάνοια της Λαγκάρντ όφειλε να συνοδεύεται με στροφή 180 μοιρών στην ακολουθούμενη πολιτική της εξοντωτικής λιτότητας. Αντίθετα υπάρχει δαιμονική εμμονή σ’ αυτήν την οποία υλοποιεί με φανατισμό ο διατηρούμενος στη θέση του αρχιτέκτων της καταστροφής Πόουλ Τόμσεν. Του νομπελίστα εξ άλλου η έμπρακτη μετάνοια θα ήταν να ηγηθεί διεθνούς σταυροφορίας για την ανάπτυξη με δικαιοσύνη στον κόσμο. Και ασφαλώς σε Κύπρο και Ελλάδα.

Ζητούμενο είναι ένα ρεαλιστικό Εθνικό Σχέδιο ομαλής απεμπλοκής από το Μνημόνιο. Είναι θετικό ότι πλέον η συζήτηση για επιστροφή στη δραχμή έπαψε να μας τρομάζει και εφιαλτικά σενάρια όπως εκείνα του 2012 («Μυστική Έκθεση Μαξίμου», Έκθεση Εθνικής Τράπεζας) έχουν εξαφανιστεί από την ατζέντα.

Παραταύτα μια ενδημούσα τρομώδης ατμόσφαιρα καθηλώνει σε απραξία τους πολίτες και εξακολουθεί να αναχαιτίζει υποφώσκουσες δράσεις.

«Καιρός παντί πράγματι». Aλλά «έρχεται ώρα και νυν εστί»!Η οργή του λαού να μετατραπεί σε οργανωμένη σαρωτική αντίσταση. Το ζήτημα είναι να ξεκινήσει…

Αυτοί που διέλυσαν το κράτος επικαλούμενοι την τάχα υπερτροφία του δημόσιου τομέα απέκρυψαν την πρόσφατη Έκθεση του ΟΟΣΑ που καταρρίπτει το μύθο τους:

α) Μέσος όρος απασχολούμενων στην κεντρική κυβέρνηση 15,5% του εργατικού δυναμικού των χωρών μελών. Για την Ελλάδα 7,9%.

β) Προμήθειες  Δημοσίου στις χώρες ΟΟΣΑ 29% των κρατικών δαπανών.  Στην Ελλάδα 18%.

Η εσωτερική υποτίμηση ευτέλισε μισθούς, συντάξεις, εισοδήματα, ενώ οι τιμές των προϊόντων τραβούν την ανηφόρα και τα καθιστούν απρόσιτα. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής η διάλυση της κοινωνικής συνοχής και η ανάδυση του αντικοινωνικού συνδρόμου της ατομικής επιβίωσης. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!

Πάνω σ’όλα έρχεται ο εμπαιγμός περί πρωτογενούς πλεονάσματος με αθέατη όψη του, βέβαια, την ….. δευτερογενή χρεοκοπία.

            Κακό να σε διοικούν κυβερνήτες κατώτεροι των περιστάσεων. «Χαλεπόν άρχεσθαι υπό χερείονος», έλεγε ο σοφός Δημόκριτος. Και ο ταπεινός γέρων της Σκιάθου υπογράμμιζε : «Το πλείστον κακόν οφείλεται αναντιρρήτως εις την ανικανότητα της ελληνικής διοικήσεως» (Παπαδιαμάντης, Βαρδιάνος στα σπόρκα).

Κομματοκρατικό και πελατειακό το ισχύον και αγρίως πλέον κλυδωνιζόμενο σύστημα εξουσίας. Στρατιές νεόπτωχων και νεοαστέγων από τη μια. Και από την άλλη προκλητική κερδοσκοπία που μετράει εξαμηνιαία κέρδη τραπεζών 4 δις.ευρώ, όταν στην αναθάλλουσα Ιρλανδία καταγράφονται κέρδη μηδέν. Οι 206 Εισηγμένες του Χρηματιστηρίου μέτρησαν κέρδη 150%. Και οι συνέλληνες δισεκατομμυριούχοι έφτασαν τους 455. Πρωτείο και εκτροφείο διαφθοράς. Ο πρώην με τις πλαστές πινακίδες που μονοπώλησε την αρνητική δημοσιότητα των ημερών μακάρι να ήταν ο άσωτος υιός και όχι σάρξ εκ της σαρκός αυτού του συστήματος. Αυτό είναι το εκτροφείο της διαφθοράς.

Στην καταθλιπτική ατμόσφαιρα των ημερών η( μόνη) καλή είδηση είναι ότι ύστερα από 14 χρόνια δοκιμάσθηκε το πυραυλικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς S-300. Στην Κρήτη έστω αντί ως όφειλε στην Κύπρο. Την αλήθεια για την εθνικά επώδυνη περιπέτεια των πυραύλων πρόλαβε να αποκαλύψει ο Γλαύκος Κληρίδης: « Ο Κώστας Σημίτης πήρε την απόφαση να μην έρθουν οι S-300 στην Κύπρο, ανέλαβα εγώ την ευθύνη και εγώ το φορτώθηκα».