Όσοι δεν γνωρίζουν την οικογένεια Καρέλια και τους δεσμούς που έχει αναπτύξει όχι μόνο με τους εργαζομένους της ομώνυμης καπνοβιομηχανίας αλλά με ολόκληρη τη Μεσσηνία, πραγματικά εντυπωσιάζονται από τις ανακοινώσεις που παραδοσιακά κάθε χρόνο τέτοια εποχή πραγματοποιεί ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Ανδρέας Γ. Καρέλιας, στην πρωτοχρονιάτικη εορτή των υπαλλήλων.
Δεν είναι τόσο τα επιδόματα, οι έκτακτες οικονομικές ενισχύσεις, οι υποτροφίες και οι προσφορές προς κάθε οικογένεια εργαζομένων με παιδιά, παροχές διόλου ευκαταφρόνητες που κάθε χρονιά ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, αλλά ότι αυτή η πολιτική της εταιρείας υλοποιείται ανελλιπώς εδώ και δεκαετίες και όχι μόνον τα τελευταία χρόνια της ύφεσης. Αποτελεί προσωπική, οικειοθελή δέσμευση των μελών της οικογένειας Καρέλια να επιστρέφει μέρος των εσόδων της καπνοβιομηχανίας με τη μορφή κοινωνικού μερίσματος στο προσωπικό και στην τοπική κοινωνία της Καλαμάτας.
Όσοι εργάζονται στη ιστορική καπνοβιομηχανία αλλά και όλοι οι Καλαματιανοί γνωρίζουν πως εκατοντάδες, στην κυριολεξία, παιδιά έχουν σπουδάσει σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια με υποτροφίες του “Ιδρύματος Γεωργίου και Bικτωρίας Kαρέλια”, πως νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικοί και άλλοι χώροι δημιουργήθηκαν ή συνεχίζουν να λειτουργούν με δωρεές της οικογένειας και τόσες άλλες συνδρομές που ποτέ δεν είδαν το φως της δημοσιότητας.
Όλα αυτά, βέβαια, ίσως δεν θα ήταν εφικτά εάν η αρχαιότερη σήμερα εν ζωή ελληνική καπνοβιομηχανία δεν κατάφερνε να ξεπεράσει στο πρόσφατο παρελθόν επιτυχώς μεγάλους σκοπέλους και να συνεχίζει να αναπτύσσεται με επιτυχία κόντρα σε ένα εχθρικό φορολογικά περιβάλλον για την εγχώρια καπνοβιομηχανία. Σε σε μια εποχή που άλλες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο, το διορατικό μάνατζμεντ και η ικανότητά της Καρέλιας να δημιουργεί νέα σήματα, πολλά εκ των οποίων αποτελούν «σταθμό» στην ιστορία του τσιγάρου, και η απόφαση να πέσει το βάρος της ανάπτυξης στις εξαγωγές και τις αγορές του εξωτερικού ήταν τα στοιχεία που κάθε χρόνο φέρνουν νέα ρεκόρ πωλήσεων και παραγωγής.
Πέρυσι, η Καρέλιας για πρώτη φορά στην ιστορία της πούλησε (εντός και εκτός Ελλάδος) 16,8 δισ. τσιγάρα, αύξηση περίπου 8%, από τα οποία τα 14,6 δισ. τσιγάρα, δηλαδή το 87% του συνόλου, εκτός Ελλάδας. Μάλιστα, στο εξωτερικό οι πωλήσεις της εταιρείας σε καπνό για στριφτό τσιγάρο έφτασαν τους 86 τόνους, παρουσιάζοντας θεαματική αύξηση 144%. Πρόκειται για μια από τις ελληνικές επιχειρήσεις με τη μεγαλύτερη παρουσία στο εξωτερικό καθώς σήμερα τα προϊόντα της βρίσκονται σε πάνω από 70 χώρες. από τη Δυτική και την Αν. Ευρώπη μέχρι τη Β. Αμερική, τη Μ. Ανατολή, την Απω Ανατολή και την Αφρική.
Και όλα αυτά με μηδενικό τραπεζικό δανεισμό, ταμειακά διαθέσιμα 243 εκατ. ευρώ (στο τέλος Σεπτεμβρίου 2013) και επενδύσεις 3 εκατ. ευρώ μέσα στο 3013, χρονιά που η Καρέλιας εισέφερε στα δημόσια ταμεία 400 εκατ.ευρώ από έμμεσους και άμεσους φόρους, και 7,1 εκατ. ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ έφερε 170 εκατ. ευρώ σε συνάλλαγμα από διεθνείς πωλήσεις. Ήδη η εταιρεία δρομολογεί νέες επενδύσεις 1,9 εκατ. ευρώ για τις αρχές του 2014, ενώ εξετάζεται η υλοποίηση παρεμβάσεων στην εργοστασιακή της δομή, κίνηση που ενδεχομένως να απαιτήσει κεφάλαια άνω των 6 εκατ. ευρώ.
“Δεν πουλάμε Ελλάδα”
Στο τιμόνι της ιστορικής καπνοβιομηχανίας βρίσκονται σήμερα οι κ.κ. Ανδρέας και Ευστάθιος Καρέλιας, διευθύνων σύμβουλος και αντιπρόεδρος αντίστοιχα, εκπρόσωποι της τέταρτης γενιάς της οικογένειας, και η κυρία Βικτωρία Καρέλια. Σπάνια θα διαβάσει κανείς συνεντεύξεις των επικεφαλής της εταιρείας, καθώς έχουν επιλέξει να αφήνουν τα έργα να μιλούν για αυτούς.
Από τις σπάνιες, όμως φορές που κανείς είχε την ευκαιρία να ακούσει τον 47χρονο διευθύνοντα σύμβουλο της καπνοβιομηχανίας, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας το 2000, μετά τον θάνατο του πατέρα του, να μιλά για την επιχειρηματική του φιλοσοφία, ήταν κατά τη διάρκεια διημερίδας που διοργάνωσαν τον περασμένο Μάρτιο τα Ιδρύματα “Καπετάν Βασίλης”, της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου και “Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια” με τίτλο «Εξάγοντας Ποιοτικά Αγροτικά Προϊόντα»
Στη διημερίδα που διοργανώθηκε τον περασμένο Μάρτιο στο συνεδριακό κέντρο House of Events στο Costa Navarino, ο Ανδρέας Καρέλιας “ξάφνιασε” τους παρευρισκόμενους αποδομώντας τον μύθο της ελληνικότητας που δήθεν αποτελεί πλεονέκτημα για τις διεθνείς αγορές. “Ξεχάστε ότι παράγετε ένα ελληνικό προϊόν. Παράγετε ένα διεθνές προϊόν, του οποίου η παραγωγή τυγχάνει να γίνεται στην Ελλάδα. Μην τονίζετε την ελληνικότητα του προϊόντος με… κίονες και ιστορικές αναφορές, γιατί ο Δανός και ο Κορεάτης ενδιαφέρονται για την ελληνική ιστορία όσο ενδιαφέρεται και ο Έλληνας για τη δανέζικη ή την κορεάτικη ιστορία”, ήταν το μήνυμα που έστειλε στους παραγωγούς και τους εμπόρους που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στο εξωτερικό, προτρέποντας τους να δώσουν έμφαση στην ποιότητα και όχι στην εθνική ταυτότητα του προϊόντος που παράγουν.
Η εφημερίδα της Καλαμάτας “Ελευθερία” είχε αναφερθεί τότε σε επτά συμβουλές που έδωσε ο κ. Καρέλιας στους επίδοξους εξαγωγείς:
• Σωστό εμπορικό σήμα με άψογο τεχνικά και εικαστικά λογότυπο, προτρέποντας παράλληλα τους επιχειρηματίες να προσέχουν πολύ την εμφάνιση τόσο των στελεχών της επιχείρησης όσο και των επιστολόχαρτων, των ιστοσελίδων αλλά και των αυτοκινήτων της εταιρείας.
• “Το καλό design πουλάει, και πουλάει ακριβά”, για τις συσκευασίες.
• “Κανένας καταναλωτής δεν μας έχει ανάγκη”, για τη σημασία της διαφοροποίησης του προϊόντος, προσθέτοντας ότι καμία έρευνα αγοράς δεν μπορεί να δημιουργήσει νέα επιτυχημένα προϊόντα.
• “Η προβολή στο ράφι”, συμβουλεύοντας παράλληλα τους επιχειρηματίες να ενοικιάζουν πάντα λίγο μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που αντιστοιχεί στο ποσοστό των πωλήσεών τους
• “Ο έλεγχος της τιμής του προϊόντος”, για τα οφέλη του να ακολουθείται διαφορετική τιμολογιακή πολιτική σε κάθε χώρα.
• “Ο περιορισμός των πωλήσεων… αυξάνει τις πωλήσεις” για το πως και γιατί το στοκάρισμα οδηγεί σε αδιέξοδο τους πελάτες, και τέλος, “το σημαντικότερο κεφάλαιο είναι ο άνθρωπος”, για τη σημασία που διαδραματίζει το ανθρώπινο δυναμικό στην ανάπτυξη μιας επιχείρησης.
Και σε όλα αυτά, το προφανές: η σημασία της σκληρής δουλειάς. Ο επικεφαλής της Καρέλιας και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας θεωρούν το εργοστάσιο της εταιρείας “δεύτερο σπίτι τους” και πολύ συχνά, όταν δεν βρίσκεται με μια βαλίτσα στο χέρι για σημαντικά επαγγελματικά ταξίδια, ο φόρτος της εργασίας απαιτεί την παραμονή του εκεί για μερόνυχτα. Όταν, πάντως βρίσκει ελεύθερο χρόνο, η τέχνη της φωτογραφίας είναι αυτή που τον έχει κερδίσει.
Όπως ο ίδιος αναφέρει, το καλοκαίρι του 2005 απέκτησε μια φωτογραφική μηχανή Nikon D2X και ανακάλυψε πως όφειλε να βελτιώσει την τεχνική του. Αγοράζοντας διάφορα βιβλία φωτογραφίας, μαγνητίστηκε τα γραφόμενα του αμερικανού φωτογράφου Μπράιαν Πέτερσον. Λίγες εβδομάδες αργότερα, παρακολουθούσε τα πρώτα του online μαθήματα με καθηγητή τον ίδιο τον Πέτερσον, τον οποίο λίγο καιρό αργότερα παρακολούθησε δια ζώσης σε μαθήματα στη Σαντορίνη και στη Λυών. Το 2006 φωτογραφία του με τίτλο «Η παραλία στο Ακρογιάλι» βραβεύτηκε ως η καλύτερη του μήνα από το βρετανικό περιοδικό «Digital Camera», που το 2007 ετοίμασε αφιέρωμα στη δουλειά του…
2 comments
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Αν είσαι Μεσσήνιος….
Καιρία εἶναι ἡ ἀποδόμηση ἀπὸ πλευρᾶς τοῦ βιομηχάνου τοῦ «μύθου τῆς Ἑλληνικότητας», ὁ ὀποία, «δῆθεν, άποτελεῖ πλεονέκτημα στὶς διεθνεῖς ἀγορές». Πράγματι ὁ καπνοβιομήχανος ἔχει άπόλυτο δίκιο, διότι ἡ Ἑλληνικότητα δὲν εἶναι ἐμπόρευμα, ἀλλὰ «τζιβαϊρικὸν πολυτίμητον» γιὰ τὰ μύχια τῆς ψυχῆς καὶ ὄχι γιὰ νὰ πωλεῖται καὶ νὰ ἀγοράζεται μὲ χρήματα, μὲ ἀναγνωσιμότητα («Ἀντίβαρο» τὸ πρόσεξες 😉 ἢ μὲ ψήφους.