Οι αποκαλύψεις γιά τα εξοπλιστικά στην πραγματικότητα επιβεβαίωσαν την κοινή πεποίθηση: ότι στην διαδικασία παραγγελιών στρατιωτικού υλικού εμφιλοχωρούσε εδώ και χρόνια αθρόος χρηματισμός των αρμοδίων αξιωματούχων. “Ο κόσμος το είχε τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι”, κατά την λαϊκή παροιμία. Η τεραστίων διαστάσεων, όπως αποδεικνύεται τώρα, διαφθορά, ήταν διακομματική. Στην ουσία, το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης χρησιμοποίησε τις μίζες από τα εξοπλιστικά ως βασική δεξαμενή μαύρου χρήματος, ώστε να αναπαράγει εις το διηνεκές (όπως νόμιζε) την πολιτική του κυριαρχία.
Αλλά δεν είναι μόνον η ροή του μαύρου χρήματος από τις μίζες, που μετέτρεψε την Ελληνική Δημοκρατία σε ένα διεφθαρμένο, κλειστό και αυτο-αναπαραγόμενο ολιγαρχικό σύστημα με ποινικά χαρακτηριστικά. Οι σκοτεινοί κομματικοί μηχανισμοί διέφθειραν συνειδήσεις στον κρίσιμο γιά την εθνική μας επιβίωση χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Μετέτρεψαν, με ποικίλες πιέσεις και έντεχνα μεταμφιεσμένους εκβιασμούς και υποσχέσεις, ανθρώπους που είχαν ορκιστεί να δώσουν την ζωή τους γιά την πατρίδα, σε συνενόχους τους.
Το ακόμη χειρότερο είναι ότι το κύκλωμα της διαφθοράς στα εξοπλιστικά έθεσε σε κίνδυνο της εθνική ασφάλεια. Όταν η παραγγελία ενός οπλικού συστήματος γίνεται με κριτήριο όχι την καταλληλότητά του αλλά το ύψος της μίζας, αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα πόσο εκτεθειμένη κινδυνεύει να βρεθεί η χώρα στην επόμενη εθνική κρίση, μη διαθέτοντας τα κατάλληλα στρατιωτικά εργαλεία.
Ίσως αυτό εξηγεί το λεγόμενο “φοβικό σύνδρομο” της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Γνωρίζοντας οι ένοχοι αξιωματούχοι τις αποκλίσεις και τις υστερήσεις των οπλικών συστημάτων που παρελάμβαναν εν σχέσει με αυτά που εξυπηρετούσαν τις ελληνικές γεωστρατηγικές ανάγκες, γνώριζαν τις συνέπειες που θα είχε μία στρατιωτική αντιπαράθεση. Γι’ αυτό και άφησαν, χωρίς να αντιδράσουν, τους Τούρκους να καταρρακώσουν κάθε έννοια ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, στον αέρα και στην θάλασσα.
Τώρα, όμως, ήρθε η ώρα της κρίσεως. Ο κορυφαίος μεσοπολεμικός κοινωνιολόγος Ευάγγελος Λεμπέσης, στο κλασσικό έργο του “Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΒΛΑΚΩΝ”, είχε διατυπώσει το εξής αξίωμα: ο απατεώνας εξ ορισμού είναι βλαξ. Ο ευφυής βρίσκει καλύτερους τρόπους από την απάτη γιά να διακριθεί. Επίσης ο ευφυής γνωρίζει ότι κάποια στιγμή θα καταλήξει στην φυλακή. Έστω και καθυστερημένα, ας το διδαχθούν όσοι θαύμαζαν και ζήλευαν ή και ψήφιζαν διάφορους άκηδες.
Οι παλαιότεροι Έλληνες πολιτικοί, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Παναγής Τσαλδάρης, ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, ο Αλέξανδρος Παπάγος, ο Γεώργιος Καρτάλης, ο Γεώργιος Παπανδρέου κλπ., επεδίωκαν την επανεκλογή τους ασκώντας επιτυχή διακυβέρνηση, παράγοντας σπουδαίο έργο, υπερασπιζόμενοι σθεναρά τα εθνικά συμφέροντα, εφαρμόζοντας κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Ο λαός τους αντάμειψε με δεκαετίες πολιτικής αποδοχής και διάκρισης και-το κυριώτερο- με αγαθή φήμη. Ήταν αρκετά ευφυείς, μορφωμένοι και ικανοί, ώστε να γνωρίζουν ότι η βασιλική οδός προς την επιτυχία είναι η ακεραιότητα του χαρακτήρα, η χρηστή διοίκηση και η προαγωγή του εθνικού και κοινωνικού συμφέροντος. Οι περισσότεροι πέθαναν πάμπτωχοι, αλλά η πατρίδα τους κήδεψε με ευγνωμοσύνη και η ιστορία τους κατέγραψε με χρυσά γράμματα.
Τα λαμόγια της τελευταίας τριακονταετίας, αντιθέτως, που απέκτησαν υψηλά αξιώματα έρποντας και λείχοντας, δεν διέθεταν ούτε ηθική ακεραιότητα ούτε ικανότητες ούτε καν στοιχειώδη ευφυία. Θα τελειώσουν τις μέρες τους σε κάποια φυλακή ή εκτός αυτής με “ανήκεστο βλάβη”. Στην χειρότερη περίπτωση ως φυγόδικοι και καταδιωκόμενοι από την Ιντερπόλ. Και πάντως μακρυά από την ελληνική κοινωνία, την οποία οδήγησαν στην χρεωκοπία αυτοί και οι πάτρωνές τους. Και στην οποία κάθε εμφάνισή τους θα προκαλεί κύματα αηδίας και σφοδρές αντιδράσεις.
Η Δικαιοσύνη εκπληρώνει την αποστολή της. Δική της υπόθεση είναι η εκδίκαση και η επιβολή παραδειγματικών ποινών στους εγκληματίες και στους απατεώνες. Χρέος της κοινωνίας, τώρα, είναι να εξοστρακίσει το ταχύτερο τις διεφθαρμένες πολιτικές δυνάμεις από τον δημόσιο βίο. Ταυτόχρονα, να απαιτήσει την θέσπιση νομοθετικού πλαισίου που θα χαρακτηρίζει την διαφθορά στις ένοπλες δυνάμεις Εσχάτη Προδοσία.
Δημοσιεύθηκε στην πρωινή εφημερίδα “Kontra News” την Τετάρτη, 15.1.2014.
* Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.