του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη*
Επειδή η πολιτική ορθότητα πάλι χτυπάει κόκκινο και επειδή πολλοί ελευθεριακοί φίλοι έχουν αναγάγει τον αντίλογο σε επίσημη ιδεολογία πρέπει δυστυχώς να ξανασχοληθούμε με το ζήτημα του μεταναστευτικού. Κατά αρχάς πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο όρος «λαθρομετανάστης» είναι δόκιμος και αυτό διότι παράγεται από το συνθετικό «λάθρα», ήτοι άνευ αδείας.
Προσωπικά θεωρώ ότι ο χειρισμός της κυβέρνησης Σαμαρά από τον «Ξένιο Δία» μέχρι τα κέντρα φιλοξενίας ήταν σε ένα βαθμό ορθός διότι ήταν αποτελεσματικός αλλά και με σεβασμό στην υπόσταση των ανθρώπων αυτών. Το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος, η Χρυσή Αυγή, υπάγει κατατρεγμένους – στην πλειοψηφία τους- ανθρώπους, σε υπανθρώπους. Το άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος, ο ΣΥΡΙΖΑ, τους ανάγει σε Πολίτες παραχαράσσοντας το νομικό πολιτισμό αλλά και την πολιτισμική συνάφεια με τους γηγενείς κατοίκους.
Δηλώσεις τύπου Τασίας Χριστοδουλοπούλου «λιάζονται στο κέντρο» δεν αντιλαμβάνομαι γιατί είναι πιο ανθρωπιστικές από τα κέντρα φιλοξενίας όπου τους παρεχόταν τροφή και τουαλέτα, έστω και σε ένα εντελώς συμβατικό πλαίσιο. Τώρα δηλαδή όπου οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τροφή δεν θα καταντήσουν θηρία επικίνδυνα να κλέψουν και να βιαιοπραγήσουν για να τραφούν; Τις φυσικές ανάγκες τους σαν άνθρωποι πού θα τις κάνουν; Στα δημόσια πάρκα προκαλώντας δημόσια υγειονομική βόμβα; Δε θα συνταχθούν σε ομάδες όπου θα προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες για να επιβιώσουν; Ανάμεσα σε αυτούς δεν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ασπάζονται το ακραίο Ισλάμ; Δεν υπάρχουν ανάμεσά τους Σουνίτες, όμοροι με τον τουρκικό πληθυσμό; Έχει καταγγελθεί η Τουρκία για την παράβαση των υποχρεώσεών της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Όταν λοιπόν συγκρούεται το δικαιώμα στην ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών φορολογουμένων οι οποίοι έχουν νομικές υποχρεώσεις με τα δικαίωματα μερίδας των ανθρώπων αυτών οι οποίοι δε δικαιούνται άσυλο είναι σαφές ότι πρέπει να επανέλθουν τα κέντρα κράτησης μέχρι να επανπροωθηθούν στις χώρες προέλευσής τους.
Οι περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης έχουν σοβαρότερους και αυστηρότερους μεταναστευτικούς νόμους ενώ ταυτόχρονα κατόρθωσαν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους έπειτα από την ιδεοληπτική αυτοχειρία της Ελλάδας με την υπογραφή του Δουβλίνο ΙΙ. Επιπλέον, η χώρα έχοντας να αντιμετωπίσει ένα εχθρικό γειτονικό κράτος όπως η Τουρκία που χωρίς κανέναν ενδοιασμό καταπατά τις συμφωνίες που έχει υπογράψει με την Ελλάδα δεν είναι δυνατό να υποχωρεί σε αυτές τις αριστερίστικες ιδεοληψίες. Η αρωγή των λαθρεμπόρων από το τουρκικό κράτος πλέον έχει αποδειχθεί με στοιχεία σε πλείστες περιπτώσεις, όπως στη σύλληψη τούρκου στρατιωτικού μαζί με λαθρεμπόρους ή στην προστασία που παρέχουν τουρκικά περιπολικά στους λαθρεμπόρους. Αντί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει την τουρκική στάση ως αυτό που είναι, δηλαδή εχθρική ενέργεια, και να προσαρμόσει αναλόγως την πολιτική της σε όλα τα επίπεδα χωρίς αυταπάτες ποιεί την νήσσαν ή κοινώς κάνει την πάπια. Ο συνδυασμός των ως άνω παραγόντων έχει ως αποτέλεσμα στην Ελλάδα να «λιμνάζουν» περίπου 1.500.000 μετανάστες τους οποίους λόγω της (επιεικώς) ανοργάνωτης διοικητικής μέριμνας στα σύνορα το κράτος δεν γνωρίζει με ακρίβεια πόσοι εξ αυτών είναι οι πρόσφυγες πολέμου και από ποια χώρα κατάγονται ούτως ώστε να επαναπατριστούν.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα, η υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου εκτιμά ειρωνικά ότι οι μετανάστες την ημέρα «λιάζονται στο κέντρο» και το βράδυ βρίσκουν τους φίλους τους και κοιμούνται σπίτια τους. Γιατί λοιπόν να μην καλέσουμε όποιον έχει οικονομικό ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα από όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου; Να λιαστούμε όλοι παρέα και να φτιάξουμε την Αθηναϊκή κομμούνα. Γνωρίζοντας τα αποτελέσματα δε την Παρισινής κομμούνας μπορούμε και να είμαστε πιο αποτελεσματικοί ούτως ώστε να μην πέσει αυτή τη φορά ο παρεξηγημένος κομμουνισμός. Άλλωστε ο διαφωτισμός που επανεφηύρε την έννοια του Πολίτη είναι γνωστό ότι πρόκειται περί «εθνικιστικού μεσοσταδίου».
*Ο Ραφαήλ Α. Καλυβιώτης είναι Πολιτικός Επιστήμων και Συντονιστής του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών
18 comments
Γιὰ φαντάσου ! Βρέθηκε ἄνθρωπος νὰ γράψει στὸ «Ἀντίβαρο» μισὴ καλὴ κουβέντα γιὰ τήν κυβέρνηση Σαμαρᾶ ! Εὖγε γιὰ τὴν μεγαλοψυχία νὰ ἀναγνωρίσει ὁ συγγράψας ὅτι ἡ κυβέρνηση Σαμαρᾶ μερίμνησε γιὰ τὴν τροφὴ καὶ τὴν ἀφόδευση τῶν μεταναστῶν «ἔστω καὶ σὲ ἕνα ἐντελῶς συμβατικὸ πλαίσιο». Δηλαδή, γιὰ νἄχουμε καλὸ ρώτημα, ποιό θὰ ἦταν τὸ πρωτότυπο, μὴ συμβατικὸ «πλαίσιο» (κλασσικὴ λέξη νυφίτσα – weasel word – τοῦ ξυλίνου ψευδο-πολιτικοῦ ψευδο-λόγου) γιὰ τὴν τροφὴ καὶ τὴν ἀφόδευση ;
Ἐπὶ τέλους, ἂν κάποιος δέν ἔχει τίποτε σοβαρὸ νὰ προτείνει, ἂς ἀναγνωρίζει τὸ ἔργο αὐτῶν πού, ἐπὶ τέλους, κάτι ἐπέτυχαν σὲ πολύ δύσκολες συνθῆκες. Ἀλλιῶς ἀποδεικνύει πόσο ἀκατάλληλος εἶναι, λόγῳ ἀντιπολιτευτικῆς μικρονοίας (τὸ λέει καὶ «ψώνιο» ὁ λαός, «μεγαλείων ὀψώνια» ὁ Παπαδιαμάντης), γιὰ νὰ συμβουλεύσει γιὰ ὁτιδήποτε. Νὰ πετιέται στὴν μέση μὲ κοινοτοπίες γιὰ νὰ κάνει τὴν ὕπαρξή του δήλη, δὲν τὸν συμφέρει, διότι διαφημίζει καὶ τὴν κενότητά του.
Τέλος, ἐπὶ τοῦ γλωσσικοῦ, δὲν γράφουμε ὅτι «ἡ κυβέρνηση ποιεῖ τὴν νῆσσαν», ἀλλὰ ὅτι «ποιεῖται τὴν νῆσσαν», δηλαδὴ ὑποκρίνεται, ἀντιποιεῖται τὸ πρόσωπο τῆς πάπιας. Ὄχι τίποτ’ ἄλλο, ἀλλὰ ὑποτίθεται ὅτι ὁ ἱστοτόπος κήδεται, μεταξὺ ἄλλων, καὶ τῆς γλωσσικῆς μας κληρονομίας.
Κύριε Καλυβιώτη,
για μια ακόμη φορά μέσα από άρθρο σας προσεγγίζετε ένα οξύτατο για τη χώρα πρόβλημα, με τρόπο μονομερή και ιδεοληπτικό, βρίσκοντας ευκαιρία να καταγγείλετε την παρούσα κυβέρνηση και μέσω αυτής την Αριστερά εν γένει ως δημιουργό ή τροφοδότη του προβλήματος, ενώ είναι ο παραλήπτης.
Λέτε: “Προσωπικά θεωρώ ότι ο χειρισμός της κυβέρνησης Σαμαρά από τον «Ξένιο Δία» μέχρι τα κέντρα φιλοξενίας ήταν σε ένα βαθμό ορθός διότι ήταν αποτελεσματικός αλλά και με σεβασμό στην υπόσταση των ανθρώπων αυτών.”
Ή αγνοείτε παντελώς τις συνθήκες κράτησης ή σκοπίμως τις εξωραϊζετε, ενώ είναι γνωστό τοις πάσι ότι αυτοί οι υποτιθέμενοι “χώροι υποδοχής” στοιβάζαν καθημερινά χιλιάδες ανθρώπινα θύματα των λαθρεμπόρων σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης.
Γιατί αφού καταπιάνεστε με ένα τέτοιο θέμα που απαιτεί δίκαιη και ορθολογική αντιμετώπιση, επικρίνετε μόνο την ειρωνική κι άστοχη δήλωση της Τασίας Χριστοδουλοπούλου και δεν κατονομάζετε εισέτι ποιοί ήταν αυτοί που υπέγραψαν τη συνθήκη 2 του Δουβλίνου, που καθιστά τη χώρα μας πάρκινγκ λαθρομεταναστών; Δεν τους γνωρίζετε; Να σας διευκολύνω. Ήταν οι γνωστοί, άγνωστοι Σημίτης – Παπανδρέου που το 2003 συνυπέγραψαν και όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις συναίνεσαν σε μία συνθήκη η οποία προβλέπει την επιστροφή των παράνομων μεταναστών, στην χώρα εισόδου τους, που δυστυχώς σε συντριπτικό ποσοστό είναι η Ελλάδα. Απο πού; Aπό τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, αυτές που εσείς θαυμάζετε κι επαίρεσθε ότι “έχουν σοβαρότερους και αυστηρότερους μεταναστευτικούς νόμους”.
Να σας φρεσκάρω στη μνήμη ότι οι χώρες αυτές μέσα απο “ειρηνικές” και ωμής ένοπλης βίας επιδρομές από τον καιρό της αποικιοκρατίας μέχρι τις μέρες μας, λεηλάτησαν, κούρσεψαν και κατέστρεψαν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών του λεγόμενου “τρίτου κόσμου”, εξόντωσαν, βίασαν και πούλησαν σε σκλαβοπάζαρα τους κατοίκους τους κι έχτισαν πλέον ένα απροσπέλαστο τείχος σε μια Ευρώπαϊκή Ένωση που χτίστηκε υποτίθεται πάνω στα κληροδοτηθέντα ιδανικά του λεγόμενου “Διαφωτισμού” σας, τα καταπληκτικά εκείνα περί ασφάλειας, ειρήνης ευημερίας. Εύγε, άξια η κρίση σας, να τα χαίρεσθε!
Θα παραπεμψω σε ενα ερωτηματολογιο -κοινου- συμπολιτη μας, με ενα αρχικο κοματι της αναρτησης του :
ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ … Οι 50 Ε ρ ω τ ή σ ε ι ς Ε ν ό ς Π ο λ ί τ η…
-http://catakravgi.blogspot.com/2010/01/5-0.html#ixzz3LhAL8qPc
(01) Η ψήφος στους Μετανάστες τι ακριβώς θα προσθέσει στην χώρα που λέγεται Ελλάδα;
(02) Τι ακριβώς έχει η χώρα Ελλάδα που (και) με το δικαίωμα ψήφου θα προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους;
(03) Γιατί τονίζεται συνεχώς, η οικονομική ωφέλεια της χώρας από τους Μετανάστες; Πότε ερευνήθηκε κάτι τέτοιο σε επίπεδο Επιστημονικού μέτρου, και σε συλλογική κλίμακα;
(04) Γιατί όλοι μας, έχουμε μπολιαστεί ότι δεν προτιμώνται κάποιες δουλειές και “ευτυχώς που υπάρχουν οι Μετανάστες”, ΕΝΩ, η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες εγκατέλειψαν αυτές τις δουλειές διότι οι Μετανάστες έριξαν τα μεροκάματα;
(05) Αντίθετα, γιατί λογίζεται το παραπάνω σαν επιτυχία διότι, υποτίθεται, κρατά την Ελληνική οικονομία ανταγωνιστική;
Εγω θα προσθεσω μια 51η ερωτηση :
Γιατι κανενας “δημοσιογραφικός οργανισμός” (με ή χωρις εισαγωγικα) δεν εστειλε καποιο κλιμακιο στις χωρες προέλευσης να ερευνησουν και να μας πληροφορησουν σχετικα με τα ΚΙΝΗΤΡΑ, τα ΚΡΙΤΗΡΙΑ, τα ΜΕΣΑ και την ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ υλοποίησης της αποφασης και της εκτελεσης της, απο πλευράς δυνητικου μεταναστη / προσφυγα και των “καναλιών” που ακολουθει;;
Τέλος, ποιο το ΚΟΣΤΟΣ;;
Αγαπητέ κ. Γεωργάνα, δυστυχώς για σας δεν διαβάζετε την ιστοσελίδα του Αντίβαρου στο facebook. Εκεί, είναι συνήθης η κατηγορία μεταξύ των σχολιαστών ότι το Αντίβαρο προπαγανδίζει υπέρ της ΝΔ(!). Ο καθένας λοιπόν βλέπει αυτά που θέλει να δει. Σημειώνω ότι το άρθρο βάσει του οποίου η εν λόγω κατηγορία καλά κρατεί είναι το εξής, πριν από ενάμιση χρόνο – http://www.antibaro.gr/article/9520
Κατά τα άλλα, προφανώς όλοι εκείνοι αγνοούν όσα σημειώνετε εσείς συχνά.
Η πραγματικότητα είναι αυτό που έχω κατά καιρούς εκφράσει, ότι δηλαδή ο κάθε συγγραφέας άρθρου εκπροσωπεί τον εαυτό του και μόνο. Γι’ αυτό όλα τα συμπεράσματα περί κοινής θέσης του Αντίβαρου είναι εσφαλμένα.
«η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες εγκατέλειψαν αυτές τις δουλειές διότι οι Μετανάστες έριξαν τα μεροκάματα».
Συγγνώμην, ἀλλὰ στὴν διάρκεια τῶν ἐτῶν τοῦ εὐρὼ 2002-2008 τὰ μεροκάματα στὴν λαθρομεταναστομάνα Ἑλλάδα αὐξήθηκαν περίπου 40%, ἐνῶ στήν, προστατευομένη ἀπὸ τὴν Συνθήκη Δουβλῖνο 2, Γερμανία ἀνέβηκαν μόλις 10%. Πόσο κουτοπόνηροι μπορεῖ νὰ εἶναι αὐτοὶ πού γράφουν τέτοια κραυγαλέα ψέμματα καὶ πόσο θέλουν νὰ τὰ πιστέψουν αὐτοὶ πού ἐπιδοκιμαστικῶς τὰ ἀναπαράγουν !
Ἀγαπητὲ κύριε Ἐκδότα,
Ὅπως εἶναι παγκοίνως γνωστόν, τὸ facebook εἶναι ὁ τόπος συναθροίσεως τοῦ ψηφιακοῦ ὄχλου, συνεπῶς δὲν μπορῶ νὰ γνωρίζω τὶ διαμείβεται ἐκεῖ.
Δεύτερον, μήπως τὰ κείμενα πού δημοσιεύονται κατὰ καιροὺς στὸ «Ἀντίβαρο» ἐπιλέγονται μὲ τὴν βοήθεια τῆς τύχης, δηλαδή, λίγο-πολύ, ἀπὸ κάποιας μορφῆς κληρωτίδα, ὅπως ἀνεδείκνυαν οἱ ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι τοὺς περισσοτέρους ἀπὸ τοὺς ἄρχοντές τους ; Ἑὰν ὄχι, προφανῶς ἐκεῖνος πού ἐπιλέγει ποιὰ θὰ δημοσιεύσει καὶ ποιὰ ὄχι, δὲν μπορεῖ νὰ νίπτει ἐντελῶς τὰ χεῖράς του, ἐὰν τὰ κείμενα αὐτὰ περιέχουν προφανεῖς ἀνακρίβειες. Φυσικὰ τὴν κυρία εὐθύνη φέρει ὁ ὑπογράφων τὰ κείμενα, ἀλλὰ ὑπάρχει συνυπευθυνότης ἐκείνου πού ἐπιτρέπει νὰ ἐμφανίζεται στὴν κεφαλίδα τοῦ κειμένου ὁ τίτλος «Ἀντίβαρο». Διότι, ἐὰν τὸν θεωρήσουμε ὅλως ἀνεύθυνο, συντρέχει περίπτωσις ἰδιωτείας : «Ἂς γράφουν ὅ,τι νομίζουν, ἐγὼ κοιτῶ τὶς δουλειές μου».
Μία ὑπενθύμισις ἀκόμη : Τὸ Δουβλῖνο Ι ὑπεγράφη τὸ 1990 (κυβέρνηση Μητσοτάκη) τὸ ΙΙ τὸ 2003 (κυβέρνηση Σημίτη) καὶ τὸ ΙΙΙ τὸ 1013 (κυβέρνηση Σαμαρᾶ-Εὐαγγέλου Βενιζέλου). Ἂν μελετήσει, βεβαίως, κανεὶς τὶς ρυθμίσεις καὶ τῶν τριῶν κανονισμῶν, θὰ διαπιστώσει ὅτι οὔτε ἕνας ἀπὸ τοὺς μετανάστες πού ἔρχονται στὴν Ἑλλάδα δὲν ἐπιλέγει νὰ ἔλεθει στὴν χώρα μας διότι ἰσχύει ὁ ὡς ἄνω κανονισμός. Ἔρχονται διότι εἴμαστε πλησιέστερα στὶς χῶρες καταγωγῆς τους, διότι ἔχουμε ἐκτεταμένα σύνορα καί διότι, στὴν περίοδο 2000-2008 ἡ ζήτηση γιὰ τὶς ὑπηρεσίες τους στὴν χώρα μας ἦταν σὲ τρελλὰ ἐπίπεδα. Μόνον γιὰ τὸ τρίτο μπορεῖ κανείς, ἴσως, νὰ κατηγορήσει τὶς Ἑλληνικὲς κυβερνήσεις. Εἰδικῶς ἡ κυβέρνηση Σημίτη δὲν ἔπρεπε μὲ κανένα τρόπο νὰ διακινδυνεύσει τὴν τότε ὑπὸ διαπραγμάτευσιν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ἐπιμένοντας στὸ θεωρητικὸ μόνον δικαίωμά της νὰ ξεφορτώνει τοὺς λαθρομετανάστες σὲ ἄλλες Εὐρωπαϊκές χῶρες.
Αγαπητέ κ. Γεωργάνα. ΄Δε βλέπω πως συνδέεται η ένταξη της Κύπρου με την υπογραφή του προδοτικού “Δουβλίνο ΙΙ”. Επίσης σε προηγούμενο σχόλιό σας αναφέρετε την αύξηση 40% των ημερομισθίων. Γνωρίζετε όμως ποια ήταν η αύξηση του επιπέδου των τιμών; Δε νομίζω να ήταν 10% όπως στη Γερμανία. Επειδή έχω την αίσθηση ότι ζόυσαμε στην ίδια χώρα εκείνη τη περίοδο, οι μετανάστες πράγματι έκαναν τις δουλειές που απαξιούσαν να κάνουν οι Έλληνες. Σκοπός των Ελλήνων ήταν να κάνουν business (επί το ελληνικότερον)
Ἀγαπητὲ κύριε ἢ ἀγαπητὴ κυρία leon11gr,
Δυστυχῶς, ἀκόμη καὶ ἂν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν καὶ τὸν δείκτη Τιμῶν Καταναλωτοῦ, ἡ πραγματικὴ ἀμοιβὴ τῆς ἐργασίας στὸ σύνολο τῆς χρονικῆς περιόδου 2001-2012 αὐξανόταν ταχύτερα στὴν Ἑλλάδα ἀπ’ ὅτι στὴν Γερμανία. Μόλις τὸ 2013 ἔκλεισε ἡ ψαλίδα, μετὰ δηλαδή, ἀπὸ τέσσαρα χρόνια κρίσεως ! Ἀλλὰ δὲν βλέπω νὰ κατηγορεῖ κανεὶς γιὰ προδότες αὐτοὺς πού, ὅταν δίνονταν αὐτὲς οἱ καταστροφικὲς αὐξήσεις, ὑπερθεμάτιζαν καὶ ζητοῦσαν ἀκόμη μεγαλύτερες. Ἀντιθέτως, ποζάρουν ὡς φίλοι τοῦ λαοῦ ποὺ κατέστρεψαν καὶ ὡς πατριῶτες, ἐνῶ αὐτοὶ ποὺ προσπάθησαν νὰ μετριάσουν τὴν καταστροφὴ συκοφαντοῦνται μὲ ἀδιάντροπα ψέμματα, ἀκόμη καὶ ἐδῶ στὸ «Ἀντίβαρο». Οἱ συκοφάντες δὲν ὀρρωδοῦν ἀκόμη καὶ ὅταν τὰ γραφόμενά τους βρίθουν ἀνακριβειῶν καὶ λογικῶν ἀντιφάσεων. Βλέπετε, ὅταν ἡ λασπολογία, λόγῳ τῆς διανοητικῆς ὀκνηρίας τῶν πολιτῶν, ἀποδίδει, δὲν εἶναι συμφέρον νὰ δεσμευομεθα ἀπὸ τέτοιες εὔθραυστες ἰδέες ὅπως ὁ σεβασμὸς στὴν πραγματικότητα καὶ τὴν λογική.
Μπορεῖτε νὰ ἐπιβεβαιώσετε τοὺς ὑπολογισμούς μου μὲ στοιχεῖα ἀπὸ τὴν βάση δεδομένων AMECO ἐδῶ : http://ec.europa.eu/economy_finance/ameco/user/serie/SelectSerie.cfm
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν συμφωνία Δουβλῖνο Ι, ΙΙ καὶ ΙΙΙ καὶ κάθε συμφωνία πού εἶναι ἀποτέλεσμα διαπραγματεύσεως, προφανῶς ἀγνοεῖτε τὸ πῶς γίνεται αὐτὴ ἡ διαπραγμάτευση στὸν Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο. Ὅλες οἱ κυβερνήσεις ἔχουν καταλόγους μὲ τὸ τὶ θέλουν νὰ ‘δοῦν νὰ θεσμοθετεῖται ὡς Εὐρωπαϊκὴ πολιτικὴ, κάτι σὰν ρουσφετολόγιο, καί, γιὰ κάθε στήριξη πού δίδουν σὲ ἄλλη κυβέρνηση, περιμένουν κάποιο ἀντάλλαγμα. Οἱ Ἑλληνικὲς κυβερνήσεις ἀκολούθησαν τὴν μέθοδο πού ἀκολουθοῦν καὶ ὅλες οἱ ἄλλες κυβερνήσεις τῶν ἑταίρων. Πήραμε τὴν στὴριξη γιὰ τὴν Κύπρο καὶ δώσαμε τὸ Δουβλῖνο ΙΙ. Πολύ ἔξυπνα πράξαμε, διότι το Δουβλῖνο, ἂν ποτὲ βάλουμε σὲ τάξη τὴν οἰκονομία μας, μποροῦμε πάντοτε νὰ τὸ διορθώσουμε. Ἐνῶ ἡ ἔνταξη τῆς Κύπρου, πού ἐθεωρεῖτο διπλωματικῶς ἀκατόρθωτη, δέν ὑπάρχει τρόπος νὰ ἀναστραφεῖ.
Αγαπητέ κ. Γεωργάνα,
από το ύφος γραφής σας πολύ εύκολα θα μπορούσα να σας φανταστώ πριν καμιά 10αριά χρόνια να γράφετε «όπως είναι παγκοίνως γνωστόν, το ίντερνετ είναι ο τόπος συναθροίσεως ψηφιακού όχλου» (ελπίζω ως εδώ να συμφωνείτε με την υπόθεσή μου), εντούτοις όμως σας βλέπω συχνό επισκέπτη και σχολιαστή. Φαίνεται ότι έχετε βρει ορισμένα στέκια. Αντίστοιχα, θα σας έλεγα ότι ίσως αξίζει κανείς να ψάξει αντίστοιχα στέκια στο facebook. Πάντως, δεν ήταν αυτή η αρχική μου σύσταση. Απλά θεωρώντας δεδομένο ότι άλλοι σχολιάζουν στον ιστοχώρο κάτω από ένα άρθρο, και άλλοι σχολιάζουν κάτω από την ανάρτηση του ιδίου άρθρου στο facebook, σας μετέφερα το κλίμα εκεί. Βεβαίως, για λόγους ιστορικούς, θα προτιμούσα κι εγώ σχόλια στον ιστοχώρο, ώστε να μείνουν δεμένα με το άρθρο.
Προχωρώ στο δεύτερο. Επαναλαμβάνετε συχνά τη συγκεκριμένη παρατήρηση προς εμένα. Η απάντησή μου θα είναι παρόμοια με τις προηγούμενες φορές: υπάρχει ένας αριθμός φίλων και συνεργατών οι οποίοι αρθρογραφούν στο Αντίβαρο. Δεν ενδιαφέρει τόσο πολύ η διαφορά στις απόψεις του ενός από τον άλλον (ή οι δικές μου από κάποιον από αυτούς). Αν υπάρχουν ανακρίβειες, τότε θα χρησιμοποιήσω το πολιτειακό παράδειγμα. Όπως η αντιπολίτευση ελέγχει την κυβέρνηση, κατά την αρχή λειτουργίας του πολιτεύματός μας, έτσι και οι αναγνώστες μπορούν να ελέγχουν το περιεχόμενο της αρθρογραφίας. Παρόλο που δεν τυγχάνει να σχολιάζουν όλοι οι αρθρογράφοι, θεωρώ ότι κατά καιρούς διαβάζουν τα σχόλια, οπότε τα λαμβάνουν υπ’ όψιν. Ομοίως και εγώ. Κατά την άποψή μου δεν συντρέχει λόγος «κόκκινης κάρτας» σε κανέναν αρθρογράφο. Από κει και πέρα, όλα μπορούν να ειπωθούν και να συζητηθούν. Να προσθέσω ότι η μετάβαση από την «αντιπολίτευση» στην «κυβέρνηση» είναι ευκολότερη υπόθεση στο Αντίβαρο από όσο στην χώρα.
Ανδρέας.
Ὡς πρὸς τὸν ψηφιακὸ ὄχλο : ἀκόμα καὶ πρὶν ἀπὸ δέκα χρόνια, αὐτοὶ πού ἔμπαιναν στὸ διαδίκτυο δὲν ἦταν ὁ Ἀρδάνης καὶ ὁ Μπαρδάνης. Λόγῳ τοῦ facebook, ἀλλὰ καὶ λόγῳ τῆς συνεχοῦς πτώσεως τοῦ κόστους (χρηματικοῦ καὶ γνώσεων) προσβάσεως στὸ διαδίκτυο, σήμερα μπαίνουν πολλοὶ περισσότεροι «τέως ἄγνωστοι μουσόληπτοι, ἐκ τοῦ παραχρῆμα Λαμπριάτικοι ψάλται». Κάποιος πού θέλει νὰ καταπολεμήσει τὴν ἰδιωτεία δὲν πρέπει νὰ ὁμολογεῖ ὅτι τοῦ ὑπαγορεύουν τὶς ἐπιλογές του οἱ οἱονεὶ δημοσκοπήσεις του ψηφιακοῦ αὐτοῦ ὀχλοπολτοῦ. Καὶ μάλιστα νὰ ἀφήνει νὰ ἐννοεῖται ὅτι οἱ κατηγορίες περί εὐνοίας πρός συγκεκριμένο κόμμα στὸ facebook τὸν καθοδηγοῦν στὸ νὰ ἐπιλέγει πιὸ ἐπικριτικὴ στὰση πρὸς τό ἴδιο κόμμα στὸ «Ἀντίβαρο».
Ὠς πρὸς τὴν ἐπιλογὴ τῶν κειμένων : Ἂν διάβασα καλὰ τὴν ἀπάντηση τοῦ διαχειριστοῦ, ὅποιος εἶναι συνεργάτης τοῦ «Ἀντιβάρου», παραμένει ἰσοβίως συνεργάτης, ἀκόμη καὶ ἂν παραφρονήσει ἢ πωλήσει τὴν πέννα του. Αὐτὸ δὲν συνάδει μὲ τὴν πραγματικότητα πού βλέπει ἀκόμη καὶ ὁ περαστικὸς ἀναγνώστης. Γιὰ παράδειγμα, τὰ πρόσφατα κείμενα τοῦ Γιανναρᾶ δὲν ἐμφανίζονται στὸ «Ἀντίβαρο» καὶ δικαίως διότι θὰ κατέστρεφαν τὴν ὅποια ἐναπομείνασα καλὴ φήμη του. Δέν μπορεῖ ἡ διαχείρισις τοῦ «Ἀντιβάρου» νὰ εἶναι ἐξ ἴσου ἐλεήμων πρὸς ἄλλους ποὺ παρουσιάζουν τὰ ἴδια συμπτώματα ἐκλύσεως τῶν πνευματικῶν τους δυνάμεων ; Καλύτερα δὲν εἶναι νὰ προλαμβάνουμε τὸν διασυρμὸ κάποιου, κάποτε ἀξιακούστου, προσώπου παρὰ νὰ τὸ ὑποβάλλουμε σὲ δημόσιο χλευασμό σὲ ἕναν ἀκόμη ἱστοχῶρο ; Ἀφῆστε ποὺ ἐνθαρρύνουμε καὶ τοὺς ἐναπομείναντες ὀπαδούς του (διότι κάθε βλάκας ἔχει καὶ τὸν ὀπαδό του) νὰ παραμένουν στὶς πλάνες τους.
Δεν κατάλαβα ποιες «οιονεί δημοσκοπήσεις» «υπαγορεύουν τις επιλογές μου»; τι εννοείτε;
Επίσης, καμία καθοδήγηση για επιλογή περισσότερο ή λιγότερο επικριτικής στάσης. Δεν είπα αυτό. Είπα ότι έχετε διαφορετική άποψη από άλλους ανθρώπους βλέποντας πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα. Το ανέφερα ως τεκμήριο ότι καμία από τις δύο απόψεις δεν είναι ορθή.
« … την ιστοσελίδα του Αντίβαρου στο facebook. Εκεί, είναι συνήθης η κατηγορία μεταξύ των σχολιαστών ότι το Αντίβαρο προπαγανδίζει υπέρ της ΝΔ(!).»
Αὐτὴ εἶναι, ἀπ’ ὅσο μπορῶ νὰ καταλάβω ἡ «οἱονεὶ δημοσκόπησις». Ἐφ` ὅσον προσέξατε τὴν συχνὴ, μεταξὺ τῶν ἐκεῖ σχολιαστῶν, κατηγορία καὶ τὴν θεωρεῖτε «κατηγορία», αὐτὸ σημαίνει ὅτι σᾶς ἐνοχλεῖ κάπως καὶ θέλετε νὰ τὴν ἀποσείσετε.
Ἀλλά, βεβαίως, αὐτὸ δὲν εἶναι τὸ κύριο ἐρώτημά μου. Τὸ κύριο ζήτμα εἶναι γιατί ἐπιμένετε νὰ ἐκθέτετε ἀνθρώπους ποὺ περισσότερο χρειάζονται τὸν οἷκτό μας στὴν χλεύη καὶ τὴν αὐξανομένη ἀνυποληψία. Ἂς ἐκτίθενται μόνοι τους ὅπου μποροῦν, Εἶναι ἀνάγκη νὰ τοὺς ἐκθέτει καὶ τὸ «Ἀντίβαρο» μὲ ἐνσυνειδήτως λαμβανομένας ἀποφάσεις του ; Δέν ἀξίζουν, οἱ συνάνθρωποί μας αὐτοί, τὸν σεβασμὸ πού δείχνει τὸ «Ἀντίβαρο» στὸν Γιανναρᾶ ;
@ admin
Αγαπητέ Ανδρέα Σταλίδη,
η απεύθυνσή μου αυτή δεν έχει σχέση με το παρόν άρθρο και την προηγηθείσα συζήτηση.
Επειδή τελευταίο σας σχόλιο βρήκα εδώ, θέλω να καταθέσω ένα ερώτημα ως προς την πολιτική της ιστοσελίδας σας και παρακαλώ για μια ευθεία απάντηση στο θέμα που έχει ως εξής:
Θέλησα να κάνω ένα σχόλιο στο πρόσφατο άρθρο /βιβλιοκριτική του Δημήτρη Παράξενου το σχετικό με τον Κάφκα της 30/4/2015, όχι για να σχολιάσω τα γραφόμενα του εισηγητή, αλλά γιατί ο Κάφκα ως συγγραφέας μου είναι πολύ αγαπητός και ήθελα κάτι να γράψω γι’ αυτόν και το έργο του· δεν μου επιτρέπεται όμως γιατί στο άρθρο αυτό όπως παρατήρησα, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα που γράφει βιβλιοκριτικές ο κ. Παράξενος, τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα, με εξαίρεση εκείνο για τους “Δαιμονισμένους” του Ντοστογιέφσκι στο οποίο επίσης σας είχα ζητήσει την πρόσβαση για να σχολιάσω. Εγείρονται λοιπόν εύλογα τα παρακάτω ερωτήματα:
Το Αντίβαρο έχει κάποια ενιαία στάση επί του θέματος ή είναι στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε αρθρογράφου, εν προκειμένω κριτικογράφου να δέχεται ή να αποκλείει την κατάθεση σχολίων σε άρθρα/κριτικές του;
Ποιός αποφασίζει αν θα επιτρέψει ή όχι τα σχόλια, το Αντίβαρο ή ο αρθρογράφος;
Θεωρείτε λογικό στα περισσότερα άρθρα ο σχολιασμός να επιτρέπεται και σε κάποια να αποκλείεται;
Το πράγμα γίνεται δυσχερέστερο και επιτρέψτε μου απεχθέστερο, καθώς ο αποκλεισμός αφορά επί άρθρου κριτικής σε έργο συγγραφέα και μάλιστα από τους πιο μεγάλους που το έργο του επιδέχεται πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης και προσέγγισης.
Θα περιμένω κάποια αντίδρασή σας για να πράξω αναλόγως, είτε να συνεχίσω να σχολιάζω καμμιά φορά, είτε να σας αποχαιρετήσω μια και καλή, γιατί την λογοκρισία η ψυχή μου δεν την αντέχει.
Ελευθέριος
κ. Γεωργάνα, απλώς είπα ότι εσείς έχετε την εντύπωση Α, ενώ άλλοι την εντύπωση Β. Και αυτά τα δύο είναι άκρα αντίθετα. Η δική μου οπτική είναι ότι καμία από τις δύο δεν ευσταθεί. Τώρα, η χρήση της λέξης «κατηγορία» ας μη γίνει αντικείμενο περαιτέρω συμπερασμάτων.
Επί της ουσίας και επειδή βλέπω ότι δεκάδες φορές κάνετε το ίδιο σχόλιο, δεν έχω κάτι καινούργιο να σας απαντήσω. Αν κάποιον αρθρογράφο τον θεωρείτε ανυπόλυπτο, με γεια σας με χαρά σας. Αντιλαμβάνομαι τη διαφορά οπτικής γωνίας, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι προς το παρόν.
Ελευθέριε,
η εξ ορισμού επιλογή είναι ότι όλα τα άρθρα επιδέχονται σχολιασμό. Όταν, πρόσφατα, ο Δημήτρης Παράξενος ζήτησε να μην υπάρχει σχολιασμός στις βιβλιοκριτικές του, έκανα δεκτό το αίτημα από σεβασμό στο πρόσωπο. Η προσωπική μου προτίμηση είναι ο ανοιχτός και ελεύθερος διάλογος παντού. Ταυτόχρονα, δέχομαι τις επιφυλάξεις ενός συνεργάτη/αρθρογράφου και δεν θα το χαρακτήριζα αυτό «λογοκρισία».
Σχολιασμός επί της διαδικασίας και όχι επί άρθρου, μπορεί να γίνει εδώ – http://www.antibaro.gr/dialogos, δηλαδή στη σελίδα «Περί του Αντίβαρου / Περί του διαλόγου στο Αντίβαρο» στην οριζόντια μπάρα ψηλά.
Όπως καλά γνωρίζετε, επιχειρήθηκε πριν από 9-10 μήνες η δημιουργία ενός φόρουμ όπου εκεί οι χρήστες θα αναρτούσαν δικά τους θέματα προς συζήτηση. Αυτό έγινε λίγο μετά την περίοδο που τα σχόλια είχαν κλείσει τελείως. Δεν είχε επιτυχία και επανήλθαμε εδώ.
Ανδρέας.
Εἶναι, στ’ ἀλήθεια, ἀγαπητὲ κύριε Σταλίδη τόσο ἁπλᾶ τὰ πράγματα ὅπως νὰ ἐπιλέγει κανεὶς τὴν Α μάρκα τσιγάρων ἔναντι τῆς Β ; Ἔτσι, δηλαδή, ἐπιλέγετε νὰ φιλοξενήσετε στὸ «Ἀντίβαρο» τὸν Α καὶ ὄχι τὸν Β ; Ἀνεξαρτήτως τῶν ἀσυναρτησιῶν, συχνότατα κραυγαλέων, πού ἐπιμένει νὰ ἀναπαράγει ὁ Α, οἱ ὁποῖες ἐμφανίζονται μαθηματικῶς πιὸ συχνὰ ἀπ’ ὅτι προλαβαίνουν οἱ ἀναγνῶστες νὰ τὶς ἐπισημαίνουν ; Τὸ παράδειγμα τοῦ Γιανναρᾶ δείχνει ὅτι ἕνα κατώφλι ἐλέους ὑπάρχει. Ἂς μοῦ ἐπιτραπεῖ νὰ σᾶς ἱκετεύσω καὶ πάλι νὰ δειχθεῖτε ἐξ ἴσου ἐλεήμων καὶ γιὰ ἄλλους λιγώτερο προβεβλημένους, ἂν καί, πιθανῶς, περισσότερο βεβλαμμένους.
Απορία: τόσες λέξεις, τόσος κόπος, τόσος χρόνος, για ποιον λόγο; αν δεν θέλετε να διαβάζετε κάποιον επειδή είναι «βεβλαμμένος», όπως λέτε, μην το κάνετε. Εκτιμώ βέβαια το ενδιαφέρον σας για το κύρος του Αντίβαρου. Προς το παρόν, ούτε καν γνωρίζω ποιους ακριβώς εννοείτε.
ΥΓ. Δεν ξέρω από πού αντλείται τα συμπεράσματά σας για το «παράδειγμα Γιανναρά». Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο πρόσφατα, αλλά πάντοτε, προτιμούσα τα βιβλία του από την αρθρογραφία του. Όταν η αρθρογραφία του ήταν συναφής με τα βιβλία του, ήταν εξίσου υπέροχη. Στην υπόλοιπη θεματολογία του, όχι εξίσου υπέροχη.
Ανδρέα,
Εμ Παράξενο τονε λένε παράξενα χούγια θα έχει, προς τα οποία εσείς δυστυχώς συμμορφώνεστε.
Ο Παράξενος προβάλλοντας μια τέτοια άλογη απαίτηση, δεν σέβεται μήτε εσάς, μήτε τους αναγνώστες στους οποίους αλίμονο απευθύνεται για να τους μορφώσει, μήτε ακόμη χειρότερα το όνομα και το έργο του συγγραφέα που παρουσιάζει.
Αλλά νόμιζα ότι η διαχείριση των σχολίων θα διέπονταν από κάποια δεοντολογία και όχι από τις προσωπικές προτιμήσεις του καθενός! Με γειά σας, με χαρά σας, να τον χαίρεσθε τον γερο Παράξενο!
Εμένα πάντως ξεχάστε με. Ευχαριστώ για τη μέχρι τώρα φιλοξενία.