Γράφει ο Δημήτρης Β. Βερδελής, Τελειόφοιτος Νομικής
Η ανωτέρω φράση ενός από τους σημαντικότερους οικονομολόγους της Αυστριακής Σχολής οικονομικής σκέψης και συγγραφέως των έργων: ‘Ο δρόμος προς τη Δουλεία’ και ‘Το Σύνταγμα της Ελευθερίας’ αποτελεί συμπέρασμα πολλών ανθρώπων που ασχολούνται με την πολιτική θεωρία και την πολιτική οικονομία. Λόγω όμως της πυκνότητας της ο Hayek κατηγορείται από τους σοσιαλιστές ως αντεπιστημονικός. Θα ήθελα λοιπόν να εκθέσω και να αναπτύξω σε λίγες γραμμές την σκέψη αυτού του κορυφαίου οικονομολόγου.
Ο σοσιαλισμός στην σύγχρονη μορφή του ξεκίνησε ως ιδεολόγημα από τον Karl Marx και τον Friedrich Engels οι οποίοι ως κορωνίδα μεταξύ των θεωριών τους είχαν την θεωρία του Ιστορικού Υλισμού. Με λίγα λόγια η θεωρία αυτή έλεγε ότι κάθε ιστορικό – κοινωνικό φαινόμενο έχει τη ρίζα του στις οικονομοτεχνικές συνθήκες της παραγωγής. Δηλαδή κατά την θεωρία του ιστορικού υλισμού η επανάσταση του 1821 και οι συμφωνίες του Beethoven είχαν λόγους συγκεκριμένους που έγιναν έτσι λόγους υλικούς, τεχνικούς και οικονομικούς.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσο αντεπιστημονική είναι αυτή η βασική για τον σοσιαλισμό θεωρία.
Αν μπορούσε η οικονομική επιστήμη να συμπυκνωθεί σε μία λέξη αυτή η λέξη θα ήταν η λέξη «σπανιότητα»: Δεν μπορούν οι πάντες να κατέχουν τα πάντα γιατί οι πόροι που ο άνθρωπος έχει στην διάθεσή του και μπορεί να εκμεταλλευθεί είναι πεπερασμένοι. Στον σοσιαλισμό υπάρχει η φαντασίωση ότι οι πάντες μπορούν να κατέχουν τα πάντα και ότι οι υλικοί πόροι δεν θα τελειώσουν ποτέ.
Μια άλλη μεγάλη πλάνη του σοσιαλισμού είναι πως το κράτος ξέρει καλύτερα από μας. Η πατερναλιστική αυτή αντίληψη για την κοινωνία έφερε την ΕΣΣΔ στην κατάρρευση. Η ΕΣΣΔ κατέρρευσε επειδή το κράτος νόμιζε πως ήξερε καλύτερα από τον καθένα τον σκοπό που ήθελε να επιτύχει, τα μέσα από τα οποία θα τον επιτύγχανε και τον τρόπο μέσα από τον οποίο αυτός ο σκοπός θα πραγματοποιούταν. Τα οικονομικά βασίζονται στην έλλογη ανθρώπινη δράση και οι σοσιαλιστές δεν φαίνεται να διάβασαν καλά αυτό το μάθημα.
Η ηθική απαξία του σοσιαλισμού
Ένας από τους σκοπούς του σοσιαλισμού είναι να επέλθει η λεγόμενη «κοινωνική δικαιοσύνη» ο βασικός τρόπος μέσω του οποίου θα μπορέσει να επέλθει αυτή η πολυπόθητη «κοινωνική δικαιοσύνη» είναι η αναδιανομή του εισοδήματος μέσω της «προοδευτικής» φορολογίας. Δηλαδή φορολογούμε περισσότερο τους πλούσιους για να δώσουμε χρήματα στους φτωχούς και αυτό γίνεται για λόγους αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη εξ ορισμού ενέχει το εκούσιο της δωρεάς, η ηθική απαξία της βίαιης αρπαγής του εισοδήματος δεν συνιστά αλληλεγγύη αλλά ληστεία. Εδώ οι σοσιαλιστές δεν είναι απλώς ανίδεοι είναι και ανήθικοι.
Νομίζω κατέδειξα πολλές από τις πλάνες των σοσιαλιστών με βάση το σκεπτικό του Friedrich Hayek καθιστώντας τον περισσότερο κατανοητό στους φίλους σοσιαλιστές.