Global mind control – Η Προφητευμένη εποχή του RFID Chip

Οι αντιρρήσεις πολιτών για την «Κάρτα του Πολίτη»

Σύμφωνα με τις προθέσεις του υπουργού Εσωτερικών όλοι οι Έλληνες πολίτες μέχρι τέλους του 2011 πρέπει υποχρεωτικά να παραλάβουν την «κάρτα του πολίτη». Πρώτοι θα την παραλάβουν οι υπηρετούντες στα σώματα ασφαλείας….

Οι υπηρετούντες στα σώματα έχουν ήδη παραλάβει τις ηλεκτρονικές «κάρτες», εκτός από ελάχιστους, όπως πληροφορήθηκα στο διαδίκτυο, οι οποίοι αρνούνται.

Επιφυλάσσομαι με τα εξής ερωτήματα: Οι έως τώρα διαφωνίες είναι περιορισμένες, αν όχι ελάχιστες. Γιατί όμως; Επειδή οι υπόλοιποι εγκρίναμε την εφαρμογή του μέτρου αυτού, ή μήπως ακόμη δεν γνωρίζουμε κατά πόσον μας αφορά; Γιατί δεν ερωτηθήκαμε αν συναινούμε; Δεν έπρεπε να συζητηθεί στη Βουλή ο «υποχρεωτικός» χαρακτήρας του μέτρου; Είναι η «κάρτα» μια απλή ταυτότητα ή είναι προπαρασκευή μιας Ηλεκτρονικής Ταυτότητας με την οποία παραχωρούνται σταδιακά όλα τα προσωπικά μας δεδομένα στον εγκέφαλο-Υπολογιστή των Βρυξελλών (κι όχι μόνον); Μόνον χριστιανοί επικαλούνται λόγους αντιρρήσεων συνείδησης ή και άλλες κατηγορίες πολιτών;

Αντιρρησίες μέχρι στιγμής: Mάλλον ολοένα και πληθαίνει o αριθμός των ανθρώπων που αρνούνται τη νέα ταυτότητα. Μέσω του Διαδικτύου, διαχειριστές ιστολογίων, συνδρομητές του youtube και άλλοι πολίτες, κατεβαίνουν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.

Τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα από τη χρήση ηλεκτρονικής Ταυτότητας, δεν χωρούν να παρατεθούν στις γραμμές ενός μόνον άρθρου. Στο παρόν, ας προσέξουμε κάποια πράγματα για το αίτημα των αντιρρησιών που, ως Στάση, ενδεχομένως να παρεξηγηθεί:

α) Την αντίρρηση εξέφρασαν πρώτα άνθρωποι οι οποίοι επικαλέστηκαν λόγο «Ορθόδοξης θρησκευτικής συνείδησης». Αυτό δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι λόγοι αντίρρησης δεν αφορούν και πολίτες που έχουν διαφορετική θρησκευτική συνείδηση καθώς και πολίτες που βλέπουν μη-θρησκευτικούς λόγους. Διότι αν το θέμα της Ταυτότητας είναι πολιτικό, τότε αφορά όλους τους πολίτες.

β) Οι αντιρρησίες ζητούν το μέτρο να επιβληθεί με χαρακτήρα προαιρετικό κι όχι υποχρεωτικό. Έτσι, όσοι πολίτες επιθυμούν να «διευκολύνονται στις αγορές τους μέσω της Κάρτας», να τη δεχθούν, ενώ όσοι δεν θέλουν να συμβληθούν στους όρους του συστήματός της πλατφόρμας της να «συνεχίσουν οικειοθελώς να ταλαιπωρούνται στις αγορές τους».

γ) Κανένας πολίτης να μην απολύεται από τη δουλειά του επειδή επιλέγει να φυλάξει τα προσωπικά του δεδομένα είτε επειδή επικαλείται προσωπικούς λόγους (λ.χ. θρησκευτικής) συνείδησης. Με βάση το Ελληνικό Σύνταγμα και τις διακηρύξεις των δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η Πολιτεία πρέπει όχι μόνον να μην θέσει υπό διωγμόν ανθρώπους αλλά και να επισημοποιήσει δια νόμου τον προαιρετικό χαρακτήρα του μέτρου. Μια τόσο σοβαρή αλλαγή, έπρεπε να συζητηθεί στη Βουλή κι όχι να περάσει τόσο συνοπτικά και αθόρυβα. Ο πολίτης δεν είναι υποχρεωμένος να πείσει, ούτε να διαπραγματευτεί, ούτε να διαβουλευτεί την αξιοπρέπειά του –κάτι το οποίο ανακοίνωσε πρόσφατα και το ΙΝΚΑ καταδικάζοντας απερίφραστα τα προτεινόμενα μέτρα.

δ) Μόνον το θρησκευτικό μέρος των αντιρρήσεων αφορά στην επαλήθευση χριστιανικών προφητειών. Όσο κι αν κατηγορούνται ως «φονταμενταλιστές», είναι κακό να επικαλούνται κάποιοι και θρησκευτικούς λόγους; Αν ήταν «μειονότητα» δεν θα τους σεβόμαστε;

ε) Λέγεται ότι το σύστημα εφαρμόσθηκε ήδη στην Αμερική και σε «προηγμένες» χώρες του εξωτερικού. Στην πραγματικότητα, ο «Χαφιές του Καταναλωτή», όπως μέχρι στιγμής χαρακτηρίσθηκε η «κάρτα», δεν έγινε δεκτή ούτε καν από τον αρμόδιο επίτροπο φορολογίας της ΕΕ. Στην Γερμανία χρησιμοποιούν ήδη έναν «πρόδρομο» της ταυτότητας, την «κάρτα» (με τσιπ) για τα ασφαλιστικά ταμεία. Ωστόσο πρόσφατα, μέλη οργάνωσης των Χάκερς αποδεικνύουν ότι οι πολίτες πρέπει να ανησυχούν. Αποδεικνύουν, σε τηλεοπτική επίδειξη, ότι μπορούν να παραβιάζουν την ασφάλεια των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και να κάνουν υποκλοπή δακτυλικών αποτυπωμάτων και ψηφιακής υπογραφής ενός οποιουδήποτε κατόχου κάρτας. Πληροφορούμαι επίσης ότι, στην Αυστραλία δεν δέχτηκαν κάρτα με τσιπ, για λόγους προστασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, στην Κύπρο διατηρούν κάρτα με ανενεργό όμως τσιπ, στην Αγγλία δεν έγινε δεκτή λόγω του κόστους (υψηλότατο κόστος σαρωτών) και των αντιδράσεων για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, ενώ σε πολλές ακόμη χώρες σημειώνονται ανάλογες διαμαρτυρίες πολιτών.

στ) Το πολιτικό μέρος των αντιρρήσεων, είναι βάσιμο και ισχυρό. Επικαλείται τις αρχές της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Κάρτα Ασφάλισης, η ηλεκτρονική φορολογική κάρτα, η «κάρτα πολίτη», συγκλίνουν σε μια ηλεκτρονική πολύ-Ταυτότητα, με ενσωµατωµένο τσιπ, και ειδικό λογισµικό. Αυτό ενημερώνει μια Βάση Δεδομένων με πάσες προσωπικές πληροφορίες. Δρομολογεί, έτσι, την κατάργηση του Τραπεζικού Απορρήτου, του Ιατρικού Απορρήτου, και γενικά κάθε είδους απορρήτου της ιδιωτικής ζωής.

ζ) Δεν διαφωνεί κανείς ότι η κάρτα «διευκολύνει τις συναλλαγές» και εξασφαλίζει εν μέρει «ασφάλεια των πολιτών». Πώς όμως; Η Βάση Δεδομένων ενημερώνεται για την οικονομική μας κατάσταση (ακίνητα, κινητές αξίες, λογαριασμοί, οφειλές), την οικογενειακή, την υγεία (φάρμακα, εισαγωγές σε νοσοκομεία, κληρονομικό ιστορικό), τις μετακινήσεις και κάθε δραστηριότητα. Στα Δεδομένα θα αποκτήσουν πρόσβαση όλοι οι τρίτοι που θα καλύπτουν την διοικητική και ελεγκτική αδυναμία του Κράτους, λ.χ. πολυεθνικές, ασφαλιστικές, τράπεζες, διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικά γραφεία, εισπρακτικές κ.λπ., οι χάκερς,…ακόμη και (ενδεχόμενα) ολοκληρωτικά καθεστώτα… Προκαλούν τρόμο οι ξεκάθαρες, πλέον, δηλώσεις πολιτικών για την αναγκαία παντοδυναμία μιας «παγκόσμιας διακυβέρνησης» -που θα επιβάλλει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς με χαρακτηριστικά υπερεθνικής κατοχής.

Μετά το στάδιο εφαρμογής της «κάρτας», αναμένεται να μεταβούμε στις «εξελιγμένες» μορφές, δηλαδή την εμφύτευση microchip RFID μέσα στο σώμα μας και την παρακολούθηση της ιδιωτικής μας ζωής; Θέτω τον προβληματισμό διότι ήδη εμφυτεύονται τα RFID σε Αμερικανούς. Ξένα ρεπορτάζ κάνουν λόγο για τις βιομετρικές επιδράσεις του chip, σενάρια καταγγέλλουν ότι το RFID μπορεί να επηρεάζει το νευρικό σύστημα, την ψυχολογία, το σώμα του κατόχου του και να καθιστά κάθε άνθρωπο στο έλεος των διαθέσεων καθεστώτων και άγνωστων κέντρων αποφάσεων.

Επιφυλάσσομαι λοιπόν με μια πρόβλεψη: Τι περιθώριο θα έχουμε για να προλάβουμε να αρνηθούμε το RFID όταν ήδη θα έχουμε παραχωρήσει σε άγνωστους μηχανισμούς το δικαίωμα πρόσβασης στα προσωπικά μας δεδομένα; Οπωσδήποτε, θα είναι αργά. Μήπως η γνώμη μας και τα δικαιώματά μας πρέπει να λειτουργήσουν από τώρα; Όταν σωπαίνουμε ή στιγματίζουμε έναν κίνδυνο, τότε ενισχύουμε μια κρίση.

Πηγή : ιστολόγιο

http://mariapapadopoulou.blogspot.com/2010/11/blog-post_7249.html

Μαρία Παπαδοπούλου

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Κυριακής 21/11/2010, σελ.16.

http://files.eleftheria.gr/pdf/%7B2E0C1D31-7361-43E7-8CED-6A50C3C82F54%7D_21-11-2010-pdf.pdf

Επίσης, αναρτήθηκε στη διαβούλευση της κυβέρνησης για την κάρτα του πολίτη

http://www.opengov.gr/ypes/?p=931&cpage=10#comment-17386

.