Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι τόσο οι εκφρασμένες φαντασιώσεις του Προέδρου της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν, όσο η ανοχή που αυτή έδειξε έναντι του, με την απόφαση που έλαβε στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Η απόφαση ελήφθη για λόγους καθαρά συμφεροντολογικούς και δείχνει τον πολιτικό αβδηριτισμό ηγετών χωρών – μελών της. Βεβαίως αποθρασύνει τον πρόεδρο Ερντογάν και αυξάνει τις πιθανότητες περαιτέρω έντασης στα σύνορα της ΕΕ.
Οι φαντασιώσεις του ηγέτη της Τουρκίας είναι προφανείς και δεν είναι σημερινές. Από καιρό φαντασιώνεται ότι είναι σουλτάνος, ότι μεταφέρει στο σήμερα τους 15ο και 16ο αιώνες. Κτίζει παλάτι, βάζει κατάλληλα ντυμένους φρουρούς για να του θυμίζουν την εποχή, πηγαίνει ως κατακτητής στο Ναό της Αγίας Σοφίας και διαβάζει το Κοράνι, πλάθει στη φαντασία του τα όρια της ηγεμονίας του, που εκτείνονται από τον Καύκασο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη έως τη Μέση Ανατολή, την Κύπρο και την Βόρεια Αφρική.
Αντιλαμβανόμαστε το πόσο επικίνδυνες είναι οι φαντασιώσεις του Προέδρου Ερντογάν αν σκεφθούμε τι θα συνέβαινε στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο αν φαντασιώσεις και επιδιώξεις σαν του Τ. Ερντογάν είχαν η Άγγελα Μέρκελ για την Γερμανία, ο Σεμπάστιαν Σουλτς για την Αυστρία, ο Εμμανουέλ Μακρόν για τη Γαλλία, ο Τζουζέπε Κόντε για την Ιταλία, η Ίνγκριντα Σιμονίτε για την Λιθουανία, ο Ματέους Μοραβιέτσκι για την Πολωνία, ο Στέφαν Λέβεν για τη Σουηδία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την Ελλάδα… Αν όλοι τους δεν θεωρούσαν δεδομένα τα σύνορα των χωρών τους και έδειχναν με ποικίλους τρόπους ότι επιδίωκαν να τα επεκτείνουν εκεί που ήσαν κάποτε…
Οι ηγέτες των χωρών μελών της ΕΕ – μεταξύ αυτών της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας και της Μάλτας – υπονόμευσαν την απόφαση για κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, αφού συνεχίζονται – παρά την προειδοποίηση του περασμένου Συμβουλίου – οι προκλητικές της ενέργειες σε βάρος των εταίρων τους Ελλάδος και Κύπρου. Εγράφη ότι την μετέθεσαν στις καλένδες του Μαρτίου… Έχουν ευθύνη για την πράξη τους, να ανεχθούν τη συμπεριφορά του προέδρου Ερντογάν και ελπίζεται να μην υπάρξουν επιπτώσεις στην ειρήνη της περιοχής μας.
Είναι παράλογο και άδικο η ηγεσία της ΕΕ να επιδιώκει να αυξήσει την επιρροή της έναντι της Ρωσίας στην Ουκρανία και στη Λευκορωσία και να δέχεται να μειωθεί η επιρροή της έναντι της Τουρκίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στην παρακαυκάσια περιοχή. Είναι παράλογο και άδικο να επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσία για την εισβολή και προσάρτηση της Ουκρανικής Κριμαίας και να συμπεριφέρεται ως να μην συμβαίνει τίποτε με την εκ μέρους της Τουρκίας εισβολή και κατάληψη του 34% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η λογική και το δίκαιο θυσιάζονται στον βωμό της Τουρκίας, του «σημαντικού συμμάχου που έχει ρόλο κλειδί στη συμμαχία», όπως δήλωσε πρόσφατα ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γιενς Στόλτενμπεργκ… Και ας έχει αγοράσει τους ρωσικούς πυραύλους S – 400…-