Ἐθνικός Ὕμνος, ἄκουσμα καί ἀκρόαμα λαϊκό.

Γράφει ο Δημήτρης Καπράνος.

Μέ τό πού σηκώθηκα, προχθές Σάββατο ἔψαξα νά βρῶ ποῦ ὑπάρχει κατάστημα «Μασούτη» στήν πόλη μας, τόν Πειραιᾶ. Μοῦ ἀρέσει νά πηγαίνω στό σοῦπερ-μάρκετ. Μάλιστα, μέχρι πρό τινος ἀπολάμβανα πρωινό καφεδάκι στό ὑπερῶον τοῦ «Σκλαβενίτη», στό Πασαλιμάνι, μέ θέα τά σκάφη καί τό «Αὐγό». Ἔτσι ἀποκαλοῦμε οἱ Πειραιῶτες τό πέτρινο ρολόι, τό σημεῖο πού ἔδωσαν ραντεβού ἡ Ἀλίκη καί ὁ Παπαμιχαήλ καί πῆγαν στήν θέση τους ἡ Λαμπροπούλου καί ὁ Μαλλοῦχος.

Δυστυχῶς, ὅμως, ὁ κορωνοϊός μᾶς ἔβγαλε στά παγκάκια, σάν τούς πρώτους ἐξ Ἀλβανίας μετανάστες, στίς ἀρχές τοῦ ’90…

Ἔψαξα, λοιπόν, νά βρῶ πού ὑπάρχει «Μασούτης», γιά νά ψωνίσω ἀπό ἐκεῖ τά προϊόντα πού μοῦ εἶχε ἀποβραδίς περιλάβει σέ σημείωμα ἡ συμβία…

Μοῦ ἀρέσει νά χαζεύω τά ράφια (χωρίς νά πολυκοιτάζω πλέον τίς τιμές, καθ’ ὅτι χρειάζεται νά βγάλω τά γυαλιά, νά τά φορέσω, νά τά ξαναβγάλω κ.λπ.), νά παρατηρῶ τήν ποικιλία τῶν κρασιῶν (αὐξάνονται καί πληθύνονται οἱ ἑλληνικές ἐτικέτες), νά περιεργάζομαι τά ἀλλαντικά (σχεδόν ἀπαγορευμένα στό σπίτι), νά χάνομαι στίς ποικιλίες τῶν τυριῶν, νά περιπλανῶμαι στά τόσα πολλά εἴδη καφέ καί τσαγιοῦ καί νά καταλήγω στά «νερά», στά ὁποῖα κάθε τόσο προστίθενται νέες ἐπωνυμίες. Διερωτῶμαι πιά πόσες πηγές ἔχει αὐτός ὁ τόπος καί κάθε τόσο μοῦ περνᾷ ἡ ἰδέα νά μετατρέψω σέ «ἐμφιαλωμένο» τό νερό τοῦ πηγαδιοῦ μας στήν Σαλαμῖνα, πού εἶναι μιά χαρά…

Αὐτή τήν φορά, ὅμως, ἤθελα νά ἐντοπίσω τόν ἐν Πειραιεῖ «Μασούτη» μέ στόχο νά ἀποτίσω φόρο τιμῆς στήν ἐπιχείρηση, ἡ ὁποία, τήν παραμονή τῆς Ἐθνικῆς Ἑορτῆς, μετέδωσε ἀπό τά μεγάφωνα τῶν καταστημάτων της τόν Ἐθνικό Ὕμνο! Εἴδαμε τά σχετικά βίντεο στό διαδίκτυο καί ἐνθουσιαστήκαμε! Μέ τό πού ἀκούστηκαν οἱ πρῶτες νότες, οἱ πελάτες παράτησαν ὅ,τι ἔκαναν ἐκείνη τήν στιγμή καί στάθηκαν προσοχή!

Καί ἐξηγέρθη ἡ ἀριστερή «θολοκουλτούρα». Ἔβγαλαν σπυράκια οἱ διάκονοι τῆς «προόδου» (ὅπως καί ἐκείνη ἡ Μυρσίνη Ζορμπᾶ τῶν «ἐκσυγχρονιστῶν» τοῦ Σημίτη, πού ξύνισε μέ τήν παρέλαση καί τούς ξένους προσκεκλημένους) καί ἀπεφάνθησαν ὅτι τό σοῦπερ-μάρκετ τοῦ «Μασούτη» μετετράπη σέ …στρατόπεδο ἐπειδή ἀκούστηκε ὁ Ἐθνικός Ὕμνος! Δέν γνωρίζουμε γιά ἐσᾶς, ἀγαπητοί, ἀλλά ἐμᾶς πολύ μᾶς ἄρεσε ἡ εἰκόνα τῶν πελατῶν σέ στάση προσοχῆς. Ὅπως μᾶς ἐνθουσίασαν καί οἱ πολλές σημαῖες ἐφέτος στά μπαλκόνια. Σάν κάτι νά ἄλλαξε μέ τήν ὑγειονομική κρίση! Σάν νά δόθηκε παλμός σέ χορδές πού εἶχαν ἀτονήσει! Ἄς ἀφήσουμε τούς «προοδευτικούς» νά μαραίνονται μέσα στήν μιζέρια τους, ἄς τούς ἀφήσουμε νά σεληνιάζονται μέ τίς ἔννοιες «Πατρίδα», «Ὀρθοδοξία», «Ἔθνος». Ἄς τούς θυμίσουμε ὅτι τό πλέον λαϊκό ἆσμα καί ἄκουσμα σέ ὅλες τίς χῶρες τοῦ κόσμου, σέ ὅλες τίς πατρίδες καί σέ ὅλα τά ἔθνη, εἶναι ὁ Ἐθνικός Ὕμνος!

Συγχαρητήρια στήν ἐπιχείρηση «Μασούτη» γιά τήν πρωτοβουλία της!!! Ἡ στάση τῶν πελατῶν στό ἄκουσμα τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου, ἔδειξε πολλά. Καί ἴσως αὐτή ἡ στάση ἦταν ἐκεῖνο πού ἐνόχλησε τούς μπερδεμένους. Κι ὅσο περισσότερο ἐνοχλεῖται ἡ «θολούρα» τόσο τό καλύτερο γιά τήν πατρίδα…

Άρθρο στην “ΕΣΤΙΑ”, Κυρ. 29 Μαρτίου 2021, φ. 41.918, σελ. 1, 4.