Σύσσωμος ο Ελληνισμός αποχαιρέτησε τον μεγαλύτερο εθνικό ηγέτη του, τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Τον άνθρωπο που με αυταπάρνηση και αποφασιστικότητα πάλεψε σε όλη του τη ζωή για τις αρχές και τις απόψεις του. Τον πολιτικό που υπήρξε, σε εποχές δύσκολες, ένας πραγματικός αγωνιστής για την ελευθερία της πατρίδας του, αρχικά από τον αγγλικό αποικιοκρατικό ζυγό και στη συνέχεια από την τουρκική κατοχή. Τον Πρόεδρο που υπέγραψε την ένταξη της Κύπρου στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια και εξασφάλισε την οικονομική της σταθερότητα, εντάσσοντάς την στη ζώνη του ευρώ. Τον ηγέτη που την κρίσιμη στιγμή πέρασε στην ιστορία με το βροντερό του ΟΧΙ στους σχεδιασμούς των ξένων, που νόμιζαν ότι είχαν ξεμπερδέψει με την Κύπρο.
Ως αγωνιστής της ΕΟΚΑ, ως μαχόμενος δικηγόρος, ως βουλευτής, υπουργός και, στην κορύφωση της πολιτικής του πορείας, ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ξεδίπλωσε όλα του τα χαρίσματα, αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις στην υπηρεσία του κυπριακού Ελληνισμού. Πρότυπο εργατικού ανθρώπου, παράδειγμα ανιδιοτελούς πατριώτη ηγέτη, δίδαξε ήθος και εντιμότητα σε όλες τις στιγμές της δράσης του.
Εύχομαι να υπάρχει και στο μέλλον η Κυπριακή Δημοκρατία. Και τότε θα μπορούμε να λέμε με υπερηφάνεια αλλά και συγκίνηση στις επόμενες γενιές ότι ναι, επιβίωσε, κρατήθηκε όρθια, γλίτωσε από την αιώνια υποδούλωση στους Τούρκους διά του εκτρωματικού σχεδίου Ανάν, επειδή αυτός ο εθνικός ηγέτης στην κρίσιμη στιγμή σήκωσε στις πλάτες του το βάρος της αντίστασης απέναντι στην υφήλιο που βυσσοδομούσε κατά της Κύπρου. Επειδή αυτός ο σπάνιος ηγέτης αδιαφόρησε για τις απειλές, τους εκβιασμούς και τις φοβέρες της διεθνούς διπλωματίας που με τα γαμψά της νύχια ήταν έτοιμη να κατασπαράξει την Κύπρο και να υποθηκεύσει το μέλλον των επόμενων γενιών του Κυπριακού Ελληνισμού.
Το ιστορικό διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου, τη Μεγάλη Τετάρτη 7 Απριλίου του 2004, είμαι σίγουρος ότι δεν θα φύγει ποτέ από την μνήμη των Ελλήνων. Το ανεπανάληπτο ΟΧΙ και το ηρωικό κάλεσμά του προς το λαό να υπερασπιστεί το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία του, θα αποτελεί ένα αιώνιο σύμβολο. Γιατί έφερε και πάλι την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια στο πρόσωπο ολόκληρου του Ελληνισμού, που ήταν πληγωμένος και ντροπιασμένος από τις εθνικές υποχωρήσεις του παρελθόντος. Γιατί μας έδωσε τη δυνατότητα να πιστέψουμε ότι ναι, ο πατριωτισμός μπορεί να έρθει και πάλι στο προσκήνιο. Μας έδωσε την ελπίδα ότι και στο μέλλον θα μπορέσουμε να υπερασπίσουμε με ψηλά το κεφάλι τα εθνικά μας δίκαια. Το 76% του λαού, που απέρριψε το σχέδιο Ανάν με τον μεγαλειώδη τρόπο που του το ζήτησε ο ηγέτης του, του έδωσε ικανοποίηση που ποτέ κανείς ηγέτης δεν είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει. Και γράφει με τα πιο χρυσά γράμματα το όνομα του Τάσσου Παπαδόπουλου στην Ελληνική Ιστορία.
Ήταν αυτονόητο, όμως, ότι όταν υπερασπίζεσαι με πάθος και αποφασιστικότητα τα εθνικά συμφέροντα της πατρίδας σου, γίνεσαι κόκκινο πανί για τους ξένους που έχουν τα δικά τους. Τότε, προσπαθούν να αποδομήσουν την εικόνα και το έργο σου. Να σου σκαρώσουν χίλια δυο πράγματα. Να σε χτυπήσουν αλύπητα διά των μέσων ενημέρωσης που ελέγχουν, με σκοπό να δημιουργήσουν σε τμήμα του πληθυσμού μια ψεύτικη, στρεβλή, αρνητική εικόνα ως προς κάποιες πτυχές του πολιτικού σου έργου. Ώσπου να πετύχουν να σε ρίξουν από την εξουσία και να επιβάλουν κάποιον υποτακτικό τους, που πλέον θα λέει σε όλα ΝΑΙ.
Δέκτης ενός τέτοιου απίστευτου και ανηλεούς πολέμου έγινε μετά το ΟΧΙ ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Δέκτης μιας ολομέτωπης καθημερινής επίθεσης από τους ξένους αλλά και τους ντόπιους υποτακτικούς τους, που δεν του συγχώρησαν ότι μπήκε εμπόδιο στα σχέδιά τους. Όλα αυτά οδήγησαν στην απίστευτη αχαριστία, ατιμία και αγνωμοσύνη του Κυπριακού Ελληνισμού, στις εκλογές του περασμένου Φεβρουαρίου, απέναντι στον ηγέτη που κράτησε όρθια την Κύπρο. Όταν οι πολίτες κατάλαβαν τι είχαν κάνει, ήταν πια αργά για να μετανιώσουν. Ας αποτελέσει αυτό ευρύτερο δίδαγμα για το τί μπορεί να πάθει ένας λαός εάν δεν βάζει το μυαλό του να δουλέψει, αλλά «χάφτει» εύκολα και αβασάνιστα ό,τι του «πλασάρουν» τα μέσα ενημέρωσης για να δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα εναντίον του ηγέτη της χώρας του.
Οι δύσκολες στιγμές δεν έχουν περάσει για τον Ελληνισμό. Οι μάχες που θα πρέπει να δοθούν είναι περισσότερες από αυτές που πέρασαν. Ο Ελληνισμός θα δεχτεί ολομέτωπες πιέσεις. Για να υποχωρήσει στην Κύπρο και να δεχτεί σχέδιο παραπλήσιο ή και χειρότερο από το σχέδιο Ανάν. Για να δεχτεί όλες τις αξιώσεις της Τουρκίας κατά της Ελλάδας στο Αιγαίο και τη Θράκη. Για να δεχτεί την αλλαγή των βιβλίων Ιστορίας ώστε να αλλοιωθεί η εθνική μας συνείδηση. Για να δεχτεί παραχωρήσεις προς τα Σκόπια που θα εγκυμονούν κινδύνους για την εθνική μας ακεραιότητα. Για να δεχτεί τη διάλυση της πατρίδας μας διά του βίαιου μετασχηματισμού της σε πολυπολιτισμική κοινωνία – αχταρμά.
Σε αυτές τις στιγμές που θα έρθουν, χρειαζόμαστε την παρακαταθήκη του Τάσσου Παπαδόπουλου. Δεν θα είναι κοντά μας ως φυσική παρουσία. Η απώλεια είναι μεγάλη γιατί ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος είναι πραγματικά αναντικατάστατος. Θα είναι όμως πάντα παρών στην καρδιά και στο νου μας. Με το έργο του, με τις πατριωτικές ιδέες του, με το αγωνιστικό του παράδειγμα. Θα είναι πάντα παρών με εκείνο το συγκινητικό κάλεσμα στο ιστορικό του διάγγελμα. Γιατί το δικό του ΟΧΙ θα μας έρχεται πάντοτε στη μνήμη. Για να μας δίνει δύναμη να πούμε τα δικά μας ΟΧΙ, όταν χρειαστεί για την πατρίδα. ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΑΣ ΠΡΟΕΔΡΕ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ! ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ – ΤΖΑΚΗΣ
e-mail: gepatz@otenet.gr.