Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός.
Ο Αιμίλιος Βεάκης πέθανε στις 29 Ιουνίου 1951 στην Αθήνα, σε ηλικία 66 ετών.
Η Κατίνα Παξινού, μεγάλη και αυτή ηθοποιός συνήθιζε να λέει, εκτιμώντας το τεράστιο ταλέντο του Αιμίλιου Βεάκη: «Ο μεγαλύτερος ηθοποιός του τόπου μας, ο μεγαλύτερος μέσα σε άντρες και γυναίκες».Εκτός από ηθοποιός όμως ήταν και κάτι πιο σπουδαίο, το οποίο επιμελώς έκρυβε.
Ο σεβαστός και ακούραστος δάσκαλό μας στο Κιλκίς κ. Χρήστος Ίντος – και δεινός ερευνητής της τοπικής κυρίως ιστορίας – στο τελευταίο του πόνημα για τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 με τίτλο «Από το Κιλκίς στη Δοϊράνη και στην Στρώμνιτσα (εκδ. «Παρασκήνιο») στην σελίδα 175 μας αποκάλυψε ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο για τους ενδόξους πολέμους.
Ο μεγάλος ηθοποιός Αιμίλιος Βεάκης πολέμησε στο Κιλκίς, κατά την τριήμερο εποποιΐα του 1913, και μάλιστα προήχθη «επ’ ανδραγαθία» σε λοχία, ενώ του απονεμήθηκαν και δύο πολεμικοί σταυροί για την ανδρεία και το θάρρος, που επέδειξε στο πεδίο της τιμής.
Όπως αναφέρει ο Χρήστος Ίντος, το γεγονός αυτό παρέμενε άγνωστο, το κράτησε μυστικό και μόλις το 1981, κατά την διάρκεια έκθεσης ενθυμημάτων του μεγάλου ηθοποιού, που διοργανώθηκε προς τιμήν του στην Αθήνα, 30 χρόνια μετά τον θάνατό του, έγινε γνωστή η ηρωική του συμμετοχή στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Προφανώς ουδέποτε θέλησε «να εξαργυρώσει» την εθνική του δράση ούτε την διατυμπάνισε και την διαφήμισε για να προβληθεί και να επιβραβευθεί με κάποια σύνταξη. Έτσι φέρονται οι ήρωες. Είναι ταπεινοί.
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς