Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Η αποτυχία της Μεταπολίτευσης έγκειται σε ένα πολύ απλό πράγμα: ότι δεν ενέταξε τις αμυντικές ανάγκες της χώρας στην οικονομία της. Αντίθετα, βολεύτηκε σε μεγάλες αγορές με μεγάλες προμήθειες, οπότε πάντα έμενε κάτι στην άκρη και έμεναν όλοι ευχαριστημένοι.
Για παράδειγμα, από την δεκαετία του 1980 η Τουρκία ήτανε συμπαραγωγός των F-16! Τέσσερις χώρες παράγουν αυτά τα αεροσκάφη τοπικά, εκτός από τις ΗΠΑ: η Τουρκία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Νότια Κορέα. (εικόνα 1 από τη Britannica και πηγή 1, και εικόνα 2 και πηγή 2)
Και η Ελλάδα κύριε; η Ελλάδα πληρώνει και αγοράζει. Εν μέρει μπορεί να κάνει και μερικές μετατροπές.
Ιδού λοιπόν το αποτέλεσμα. Εξαγωγές αεροσκαφών της Τουρκίας στην εικόνα 3 και πηγή 3. Έφτασαν τα 2 δις δολλάρια το 2022!
Ας δούμε και την Ελλάδα για σύγκριση. 74.7 εκατομμύρια δολλάρια το 2022 (εικόνα 4 και πηγή 4)
Και δεν είναι μόνο αυτά. Με τις «εύλογες απορίες» του Παπαχελά τις προάλλες (λέτε να γίνει μία καλή μεταγραφή από την πολιτική του κατευνασμού στον ρεαλισμό και την σκληρή γραμμή;), είδαμε την έκπληξη πώς συμβαίνει το κακό παιδί της Δύσης να παίρνει τελικά όλα όσα ήθελε! Πληρώνει 23 δις δολλάρια για εξοπλισμό και εμείς 8.6 δις. Δεν λέω ότι είναι λίγα. Για τα μέτρα μας είναι πολύ καλά.
Και μία σύγκριση στον ίδιο άξονα
Πάμε όμως παρακάτω.
Η Τουρκία θέλει να κάνει την πρώτη πτήση δικού της μαχητικού πέμπτης γενιάς, του TF-X στις 29 Οκτωβρίου 2024. Το σχέδιο είναι να παράγει το πρώτο το 2028 και από τότε και μετά να παράγει 24 κάθε χρόνο! (εικόνα και πηγή 5)
Ας πούμε ότι θα αργήσει λίγο. Δεν αλλάζουν και πολλά.
Και όλα αυτά, την ώρα που τα drones της είναι σχεδόν εφάμιλλα των αμερικανικών.
Τη μοίρα σου τη φτιάχνεις μόνος σου. Δεν σου φταίνε ούτε οι γείτονες όταν κάνουν τα σωστά γι’ αυτούς, ούτε οι τρίτοι που επίσης κάνουν τα σωστά γι’ αυτούς.