Γράφει ὁ Μανώλης Κοττάκης – Διευθυντής τῆς ἐφημερίδος «ΕΣΤΙΑ».
ΑΚΟΥΩ δύο πολύ ἐνδιαφέροντα ἐπιχειρήματα στόν δημόσιο διάλογο ὑπέρ τοῦ γάμου τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν.
Τό πρῶτο εἶναι ὅτι ἔχει νομοθετηθεῖ στίς 15 ἀπό τίς 27 χῶρες τῆς Εὐρωζώνης. Καί ἐπειδή ἡ Ἑλλάδα ἀνήκει στήν Δύση, ὅπως εἶχε πεῖ ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς, μέ τόν γάμο …προσαρμόζεται σέ αὐτήν. Ἀξιοσημείωτο ὅτι τό ἐπιχείρημα αὐτό μέ παραπομπή στόν Ἱδρυτή τῆς ΝΔ τό χρησιμοποίησε ὁ ἐκ τοῦ ΠΑΣΟΚ προερχόμενος ὑπουργός Ἐπικρατείας Ἄκης Σκέρτσος. Προκειμένου νά πείσει γιά τόν γάμο τούς βουλευτές, τόν βλέπω νά πηγαίνει γονατιστός γιά …προσκύνημα μέχρι καί τήν Πρώτη Σερρῶν!
Τό δεύτερο, ἐπίσης, ἐπιχείρημα Σκέρτσου εἶναι ὅτι νομοθέτησαν τόν γάμο οἱ Γερμανοί Xριστιανοδημοκράτες καί οἱ Ἱσπανοί συντηρητικοί, μολονότι πρόκειται γιά χῶρες μέ ἰσχυρή θρησκευτική παράδοση. Καθολική καί Προτεσταντική βεβαίως, ὄχι Ὀρθόδοξη. Καί παρά ταῦτα, κατά τόν Ὑπουργό, δέν ὑπέστησαν ἐκλογική ζημιά.
Καί τά δύο ἐπιχειρήματα δικαιώνουν τήν ἀνάλυση, ὅτι ἡ διαμάχη πού ἔχει ξεσπάσει γιά τό ζήτημα, ξεπερνᾶ κατά πολύ τήν οὐσία του καί ἀγγίζει τόν πυρῆνα κορυφαίων ἐπιλογῶν μας, ὅπως εἶναι ἡ ἔνταξη στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ἡ ποιότητα τῆς Δημοκρατίας μας καί ἡ συνταγματικῶς κατοχυρωμένη θρησκευτική ἐλευθερία. Σ’ αὐτό τό τελευταῖο θά ἐπανέλθω στήν κατακλεῖδα τοῦ σημειώματος.
Ἡ Εὐρώπη λοιπόν! Ἐπειδή τό νομοθέτησε ἡ μισή Εὐρωζώνη, πρέπει νά τό νομοθετήσουμε κι ἐμεῖς. Ἡ Κυβέρνηση μάλιστα ἀφήνει ὑπαινιγμό, ὅτι οἱ περισσότερες ἀπό τίς 12 χῶρες πού δέν τό νομοθέτησαν, ἀνήκουν στήν τέως ἀνατολική Εὐρώπη! Οἱ ὁποῖες ἔχουν καί ἰσχυρή ὀρθόδοξη ἐκκλησία! Ἄν δέν πρόκειται γιά ἐθνικό καί θρησκευτικό ρατσισμό, ἄν δέν πρόκειται γιά τόν ἐλιτισμό πολιτικῶν ἐπαρχιωτῶν πού νόμισαν ὅτι ἔγιναν εὐγενεῖς καί παραδίδουν μαθήματα πολιτικῆς ὀρθότητος, δέν ξέρω γιά τί πρόκειται.
Ἀλλά ἡ μισή Εὐρωζώνη ἔχει νομοθετήσει κι ἄλλα πράγματα. Ὅπως τήν ἐλεύθερη διακίνηση τῶν ναρκωτικῶν. Θά τήν υἱοθετήσουμε κι ἐμεῖς; Ὅπως τήν βιτρίνα μέ τίς πόρνες στίς κάτω χώρες. Θα τήν υἱοθετήσουμε καί ἐμείς; Ὅπως τήν ἐλεύθερη λειτουργία τῶν τζαμιῶν χωρίς κρατική ἄδεια μέ ἰμάμηδες πού δέν ἐλέγχονται ἀπό τό κράτος ἀλλά ἀπό τήν Τουρκία καί ἄλλα ἀραβικά κράτη. Ὅπως τήν οὐδετεροθρησκεία. Μέ συνέπεια τήν ἔξαρση τοῦ ριζοσπαστικοῦ Ἰσλάμ. Θά τήν υἱοθετήσουμε κι ἐμεῖς; Πολλά κράτη ἐπίσης τῆς Ἕνωσης (Ἱσπανία, Δανία, Βέλγιο, Σουηδία Ὁλλανδία, Λουξεμβοῦργο) ἔχουν ἐπιλέξει ὡς πολίτευμά τους τήν βασιλευόμενη δημοκρατία. Τί σημαίνει ἄραγε αὐτό; Θά τήν υἱοθετήσουμε κι ἐμεῖς; Ὅτι ἐπειδή γίνεται κάτι δεκτό σέ μιά εὐρωπαϊκή κοινωνία, πρέπει νά γίνει ὑποχρεωτικά δεκτό καί σέ μία ἄλλη εὐρωπαϊκή κοινωνία; Εἶναι ἴδιες οἱ κοινωνίες; Ἴδιες οἱ κουλτοῦρες; Ὅποιος τό πιστεύει αὐτό, νά σηκώσει τό χέρι.
Προφανῶς μοιραζόμαστε ὡς γενικές ἀρχές τίς ἴδιες ἀξίες, καί προφανῶς ὑπάρχει ἡ ἑνιαία Εὐρώπη. Προφανῶς ὅμως καί οἱ ἴδιες οἱ εὐρωπαϊκές συνθῆκες, καθώς καί τό παράγωγο δίκαιο, ὅπως οἱ ἀποφάσεις τῶν εὐρωπαϊκῶν δικαστηρίων δίνουν τήν εὐχέρεια στά ἔθνη κράτη νά ρυθμίζουν τίς ἐθνικές πολιτικές ὅπως ἐκεῖνα νομίζουν καί τίς ἐξαιροῦν ἀπό τό κοινοτικό δίκαιο. Διότι αὐτό εἶναι τό πλεονέκτημα τῆς Εὐρώπης. Ὁ πλοῦτος τῶν Ἐθνῶν. Εἴμαστε ὅλοι δυτικοί, ἀλλά ὁ καθένας μέ τόν δικό του τρόπο. Ὁ καθένας εἰσφέρει στό κοινό ταμεῖο ἀξιῶν καί τήν δική του κληρονομιά.
«Δίδω αὐτή τή γυναῖκα γιά τήν ἀναπαραγωγή νόμιμων παιδιῶν» ἦταν ἡ διατύπωση τῆς γαμήλιας τελετῆς στήν ἀρχαία Ἀθήνα μεταξύ τῶν οἰκογενειῶν καί ἡ ἀπάντηση τοῦ γαμπροῦ ἦταν «δέχομαι». Αὐτήν τήν κληρονομιά στήν χώρα πού γέννησε τήν δημοκρατία καί τήν Εὐρώπη θά τήν ἀπεμπολήσουμε, ἐπειδή κάποιοι θέλουν νά ἐντάξουν στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση εἰσαγόμενους θεσμούς;
Ἐξ ἴσου ἐνδιαφέρον ὅπως εἶναι καί τό ἐπιχείρημα τοῦ ἐκλογικοῦ κόστους. Τό χρησιμοποίησε ὁ κύριος Ἄκης Σκέρτσος μιλῶντας στήν «Καθημερινή», λέγοντας πώς οὔτε οἱ Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες ὑπέστησαν ἐκλογική ζημιά πού νομοθέτησαν τόν γάμο οὔτε οἱ Ἱσπανοί συντηρητικοί. Παρακάμπτω τό γεγονός ὅτι κάποιος μετράει τά ἀνθρώπινα δικαιώματα μέ βάση τό ἐκλογικό κόστος καί τίς ψήφους (πολύ φιλελεύθερο!) γιά νά ἰσχυριστῶ τό ἑξῆς. Ὅταν ἀλλάζει κανείς βασικές ἀρχές τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων, αὐτό πού πρέπει νά ἔχει στό φαῦλο μυαλό του δέν πρέπει νά εἶναι μόνο πόσες ψήφους θά χάσει στίς ἑπόμενες ἐκλογές, ἀλλά ποιά θά εἶναι ἡ ἐπίδραση τῶν ἐπιλογῶν του μελλοντικῶς, στήν ἀρχιτεκτονική τῆς κοινωνίας στήν ὁποία ζεῖ.
Θά γεννᾶ αὐτή ἡ κοινωνία εὐτυχισμένους ἤ δυστυχισμένους ἀνθρώπους; Ψυχές ἀθῶες ἤ ψυχές τραυματισμένες καί ἐλλειμματικές, χωρίς τό πρότυπο τῆς μητέρας καί τοῦ πατέρα; Ὁ κύριος Σκέρτσος μέτρησε τό ἐκλογικό κόστος γιά τήν Μέρκελ καί γιά τούς Ἱσπανούς, ἀλλά δέν εἶδε πώς ὁ ἄκρατος δικαιωματισμός σέ θέματα μειονοτήτων, εἴτε αὐτός ἀφορᾶ τούς μετανάστες, εἴτε τίς θρησκευτικές ἐλευθερίες, εἴτε τούς ΛΟΑΤΚΙ, ἔχει σαπίσει τίς εὐρωπαϊκές κοινωνίες πού τόν υἱοθέτησαν. Δέν εἶδε ἐπίσης ὅτι στήν Ἀμερική ἀνεβαίνουν κατακόρυφα οἱ μετοχές τοῦ δόγματος τῆς Ὀρθοδοξίας (ἄσχετα ἄν τούς καρπούς τούς δρέπει ἡ ρωσσική ἐκκλησία καί ὄχι ὁ φιλο-γκέι Ἐλπιδοφόρος), καθώς οἱ Ἀμερικανοί πολῖτες ἀπορρίπτουν τόν τρόπο πού διαχειρίστηκαν τίς ἐλευθερίες τους στήν πανδημία οἱ ἄλλες ἐκκλησίες (ἀγγλικανική, προτεσταντική) καί προστρέχουν σέ αὐτήν. Στίς ἀρχές καί τίς ἀξίες της.
Αὐτό πού ἐκεῖνος ὀνομάζει «πρόοδο», ἔχει ἤδη σπάσει στά δύο καί στά τρία τίς εὐρωπαϊκές κοινωνίες, οἱ ὁποῖες, γιά νά μιλήσουμε καί μέ ὅρους ἐκλογῶν, δέν ἀντιδροῦν σέ πρῶτο χρόνο ἀλλά σέ δεύτερο καί σέ τρίτο. Ἄς κοιτάξουν ὅλοι αὐτοί πού λανσάρουν τόν ἄκρατο δικαιωματισμό ποιά εἶναι ἡ πολιτική καί κοινωνική κατάσταση σήμερα στήν Γαλλία, στήν Ἰταλία, στήν Ἱσπανία, στήν Φινλανδία, στήν Σουηδία, στήν Ὁλλανδία, καί βεβαίως καί στήν Γερμανία. Εἶναι ὅλες χῶρες πού ἔχουν υἱοθετήσει μεταξύ ἄλλων καί τήν ἰσότητα στόν γάμο. Χῶρες μέ χαλαρούς δεσμούς καί χαλαρούς θεσμούς πλέον. Ὅπου ὁ καθένας βαφτίζει τήν ἀτομική του ἐπιθυμία «θεσμό» καί τήν ἐπιβάλλει.
Τά ἐπίχειρα λοιπόν αὐτῆς τῆς νομοθετικῆς πρωτοβουλίας δέν θά τά νοιώσουμε ἀπολύτως στίς ἑπόμενες ἐκλογές ὅπου βεβαίως θά ὑπάρχουν συνέπειες. Θά τά ζήσουμε σέ βάθος δεκαετίας. Ἀλλά ὁ ὑπουργός Ἐπικρατείας θά εἶναι τότε πολιτικά συνταξιοῦχος καί δέν θά κληθεῖ νά ἀπολογηθεῖ γιά αὐτά, οὔτε ὁ φίλος του ὁ κύριος Πατέλης.
Τρία τελευταῖα ζητήματα: πρῶτον, σταματῆστε τά ψέματα. Δέν πρόκειται μόνο γιά τόν γάμο. Προσπαθεῖτε κάνοντας χρήση μίας συγκυριακῆς κοινοβουλευτικῆς πλειοψηφίας καί χωρίς νά ἔχετε ἐνημερώσει τόν ἑλληνικό λαό προεκλογικῶς, χωρίς νά ἔχετε περιλάβει τήν «μεταρρύθμιση» στίς προγραμματικές δηλώσεις ξεκάθαρα, χωρίς νά ἔχει γίνει προηγούμενη συζήτηση πρίν ἀπό τήν λήψη τῆς ἀπόφασης μέσα στό ὑπουργικό συμβούλιο καί στό κόμμα, νά ἐπιβάλλετε μία συνολική παραδοξότητα στούς Ἕλληνες πολῖτες. Ὅτι τά φῦλα δέν εἶναι δύο ἄλλα τρία. Γι’ αὐτό καταργήσατε τήν ἔννοια «δύο φύλων» ἀπό τήν Γενική Γραμματεία ἰσότητας, γι’ αὐτό ἀμφισβητεῖτε τήν ἔννοια τοῦ «βιολογικοῦ φύλου» μέ τό ὑλικό πού διανέμει τό Ἰνστιτοῦτο ἐκπαιδευτικῆς πολιτικῆς στά δημοτικά σχολεῖα, γι’ αὐτό καταργήσατε τίς θεραπεῖες μεταστροφῆς (ἀλλά δέν βγάζετε λέξη πού μία δεκαεξάχρονη στήν ὁποία ἀπαγορεύσατε τήν πρόσβαση στόν ψυχολόγο γιά τήν ταυτότητά της ἔπεσε νεκρή ἀπό ναρκωτικά ὡς πειραματόζωο!).
Δεύτερον, ἐσεῖς πού εἶστε τό κόμμα τοῦ κράτους δικαίου καί ὁ φύλακας τῶν θεσμῶν, διαβάστε προσεκτικά τό ἄρθρο 21 τοῦ Συντάγματος, τό ὁποῖο παραβιάζετε μέ τήν νομοθετική πρωτοβουλία σας. Αὐτό ὁρίζει ὅτι «ἡ οἰκογένεια ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καί τῆς προαγωγῆς τοῦ ἔθνους καθώς καί ὁ γάμος, ἡ μητρότητα καί ἡ παιδική ἡλικία τελοῦν ὑπό τήν προστασία τοῦ κράτους». Προσοχή, ὑπό τήν προστασία, γράφει τό Σύνταγμα, ὄχι ὑπό τήν δίωξη τοῦ κράτους!
Καί τό τρίτο: Πόσο ὑποκριτές μπορεῖ νά εἶστε, ὅταν ἡ «Καθημερινή» ἀποκαλύπτει ὅτι δημόσια ἀκολουθεῖτε τήν τακτική «στοργή καί προδέρμ» γιά τούς βουλευτές σας, ἀλλά ἰδιωτικά τούς ἀπειλεῖτε, ὅτι ἡ καταψήφιση τοῦ νόμου θά ἔχει συνέπειες καί θά «καταγραφεῖ» ἡ στάση τους γιά τό μέλλον; Αὐτό σημαίνει τό «κατά συνείδηση»; Δημοκράτες στίς κάμερες καί δικτάτορες στό παρασκήνιο;
Γι’ αὐτό λοιπόν ἐπιμένω ὅτι ἐδῶ δέν πρόκειται πλέον γιά τήν υἱοθέτηση ἑνός θεσμοῦ ἀλλά γιά τόν τρόπο πού βλέπουμε τήν Εὐρώπη καί τήν Δημοκρατία. Εἶναι πολύ μεγαλύτερο τό διακύβευμα. Καί δυστυχῶς, ἄν κρίνω ἀπό τά ἐπιχειρήματα πού διοχετεύει τό Μέγαρο Μαξίμου σήμερα στίς ἐφημερίδες, θά ἔλεγα ὅτι ὁ τρόπος πού τό προσεγγίζουν κάποιοι ἔνοικοί του εἶναι σφόδρα ρατσιστικός.
Ρατσιστικός, διότι διαβάσαμε τό ἐπιχείρημα πώς τό brain drain, ἡ διαρροή ἐγκεφάλων στό ἐξωτερικό, ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι δέν ἔχει νομοθετηθεῖ στήν Ἑλλάδα ὁ γάμος τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν!!! Ἐνῷ τώρα πού θά νομοθετηθεῖ, θά τρέξουν νά προσληφθοῦν μέ 3,60! Ρατσιστικός, διότι διαβάσαμε διαρροές, ὅτι οἱ κάτοικοι τῆς ἑλληνικῆς περιφέρειας εἶναι περίπου καθυστερημένοι σέ σύγκριση μέ τούς κατοίκους τοῦ λεκανοπεδίου. Ὁ ἐλιτισμός τοῦ Μαξίμου χωρίζει τούς Ἕλληνες σέ πρώτης καί δεύτερης κατηγορίας. Δυστυχῶς, ὅπως διαπιστώσαμε, ἐκτοξεύθηκαν ἀπειλές ἀκόμα καί στόν λαϊκό τραγουδιστή Νῖκο Οἰκονομόπουλο, πού διατύπωσε τήν ἄποψη ὑπέρ τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας.
Ρατσισμός καί δημοκρατία δυστυχῶς δέν πᾶνε μαζί. Οὔτε Εὐρώπη καί δημοκρατία. Οὔτε ἐλιτισμός καί δημοκρατία. Οὔτε Σύνταγμα καί ἀνελευθερία. Ἡ συζήτηση γιά τόν γάμο λοιπόν εἶναι παραπλανητική. Δέν συζητᾶμε γιά τόν γάμο. Συζητᾶμε γιά τό διαζύγιό μας ἀπό μία κοινότητα ἀξιῶν.
Ἄρθρο στήν «ΕΣΤΙΑ», Τρ. 16 Ἰανουαρίου 2024, φ. 42.753 σελ. 1,3 (αναδημ. στην ηλεκτρονική έκδοση 17/01/2024).