Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Η κυβέρνηση διαφημίζει την οικονομική της πολιτική ως φιλελεύθερη και επικεντρωμένη στην ανάπτυξη, προβάλλοντας τον εαυτό της ως αυθεντία στον τομέα της οικονομίας. Παρόλα αυτά, η πραγματικότητα αποδεικνύεται διαφορετική, καθώς τα οικονομικά στοιχεία και οι διεθνείς κατατάξεις αναδεικνύουν σοβαρές αδυναμίες και αστοχίες στην εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής.
Χαμηλή Ανάπτυξη Παρά τις Ευνοϊκές Συνθήκες
Το 2023 η Ελλάδα σημείωσε ρεκόρ τουριστών, με πάνω από 30 εκατομμύρια επισκέπτες, και αύξηση άνω του 15% στα έσοδα από τον τουριστικό τομέα. Δεδομένου ότι ο τουρισμός αντιπροσωπεύει το 25% του ΑΕΠ, αυτή η αύξηση θα έπρεπε να έχει μεταφραστεί σε σημαντική οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας ήταν μόλις 2.0%, χαμηλότερη από την προβλεπόμενη του 2.5% και κάτω από τον μέσο όρο άλλων ευρωπαϊκών χωρών με παρόμοια οικονομικά χαρακτηριστικά. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει χάσει το 1/3 του ΑΕΠ της την περασμένη δεκαετία λόγω της κρίσης, θα έπρεπε να καταγράφει πολύ υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης από το πενιχρό 2%.
Χαμηλή Αγοραστική Δύναμη – Ακρίβεια
Η Ελλάδα είναι προτελευταία στην Ευρώπη όσον αφορά την αγοραστική δύναμη του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, περνώντας μόνο τη Βουλγαρία. Αυτό είναι ένα καίριο πλήγμα για μια χώρα που επιδιώκει να θεωρείται οικονομικά φιλελεύθερη και αναπτυξιακή. Με τους ρυθμούς που τρέχει η Βουλγαρία, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να ξεπεράσει και αυτή την Ελλάδα, γεγονός που υποδεικνύει την αποτυχία της κυβέρνησης να ενισχύσει ουσιαστικά το βιοτικό επίπεδο των πολιτών και να καταπολεμήσει υποτυπωδώς την ακρίβεια που ταλανίζει τη χώρα.
Ακολουθεί ενδεικτικά και διάγραμμα εξέλιξης της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων με τον μέσο μισθό σε σχέση με το 2007.
Πολιτική Επιδομάτων και Οικονομική Ορολογία
Η κυβέρνηση εστιάζεται σε σωρεία επιδομάτων, μια πρακτική που παραπέμπει περισσότερο σε σοσιαλδημοκρατική παρά σε φιλελεύθερη πολιτική. Επιπλέον, η χρήση ορολογιών όπως «υπερκέρδη» (και «ελίτ» με δακρύβρεχτο σκεπτικό τύπου «Μάρθα Βούρτση») υποδηλώνει μια οικονομική θεώρηση επηρεασμένη από την αριστερή ιδεολογία. Αυτή η θεώρηση εκφράστηκε και στα πρόσφατα μέτρα έκτακτης φορολόγησης των διυλιστηρίων, τα οποία δέχθηκαν κριτική από τον Θάνο Τζήμερο, ως πολιτικές που δεν κατανοούν τα βασικά της οικονομίας. Ιδού η πρώτη παράγραφος στο πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Πού τα έμαθες αυτά τα Οικονομικά, Κυριάκο;»
«Κυριάκο δεν ξέρω πού τα έμαθες αυτά τα οικονομικά, δεν ξέρω τι σου έχουν πει οι οικονομικοί σου σύμβουλοι, δεν ξέρω με ποια κριτήρια τους επέλεξες, αλλά κατάφερες με μία εξαγγελία να παραβείς βασικότατους κανόνες για τη λειτουργία της οικονομίας, τόσο βασικούς, που όσοι σε άκουσαν, εντός και εκτός της χώρας, και ξέρουν πέντε πράγματα από Οικονομία, τους έπεσε το σαγόνι. Θα προσπαθήσω λοιπόν να σου εξηγήσω γιατί αυτή η εξαγγελία συνιστά οικονομικό κακούργημα, που θα έπρεπε να τιμωρείται με ισόβιο αποκλεισμό από οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα.» (ολόκληρο το άρθρο εδώ)
Δυσκολίες στην Επιχειρηματικότητα
Στον ετήσιο πίνακα του TMF Group (Ιούνιος 2024), η Ελλάδα κατετάγη τελευταία ανάμεσα σε 79 χώρες όσον αφορά την ευκολία λειτουργίας μιας επιχείρησης. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα για επενδύσεις και λειτουργία επιχειρήσεων. Παρά τα πέντε χρόνια διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία θεωρητικά είναι φιλελεύθερη και ευνοϊκή προς τις ξένες επενδύσεις, η Ελλάδα συνεχίζει να βουλιάζει σε όλους τους διεθνείς δείκτες που αφορούν τις επενδύσεις. Αυτή η κατάσταση αποτελεί ένδειξη της αποτυχίας της κυβέρνησης να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.
Συμπεράσματα
Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης αποδεικνύεται ανεπαρκής σε πολλαπλά επίπεδα. Παρά τις ευνοϊκές συνθήκες στον τουρισμό και τις υποσχέσεις για φιλελεύθερη πολιτική, η ανάπτυξη παραμένει χαμηλή, η αγοραστική δύναμη των πολιτών υπολείπεται, και η χώρα αποτυγχάνει να δημιουργήσει ένα φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον. Οι επιλογές της κυβέρνησης, από την επιδοματική πολιτική μέχρι την έκτακτη φορολόγηση και την αποτυχία ελέγχου των παθογενειών, οι οποίες ενισχύουν την ακρίβεια, δεν συνάδουν με τις αρχές μιας φιλελεύθερης οικονομίας, τις οποίες υποτίθεται ότι ενστερνίζεται, και θέτουν σε κίνδυνο την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας. Η Ελλάδα οδεύει σε δεινή πορεία από όποια πλευρά και αν το πιάσει κανείς.