Η ΔΗΜΑΡ προτείνει :
•Τη λειτουργία των Εκκλησιών και των αναγνωρισμένων Θρησκειών ως Ν.Π.Ι.Δ. Εκκλησιαστικού Τύπου – sui generis.
• Την πλήρη κατάργηση του Θρησκευτικού όρκου, σύμφωνα με το πνεύμα των περισσοτέρων Εκκλησιών και Θρησκειών, από την πολιτική, διοικητική και δικαστική ζωή της χώρας. Την αντικατάστασή του με λογοδοσία.. στην «Τιμή και τη Συνείδηση» και την υποχρέωση της διαφύλαξης του Συντάγματος και την υπακοή στους Νόμους του Κράτους.
• Τη φορολόγηση της Εκκλησιαστικής και Μοναστηριακής περιουσίας καθώς και της περιουσίας των Πατριαρχείων και όλων των Εκκλησιών και Θρησκειών. Η φορολόγηση είναι υποχρέωση του Κράτους και δεν νοείται σε αυτήν καμία εξαίρεση και απαλλαγή.
• Τη σταδιακή κατάργηση της μισθοδοσία των ιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος με απόδοση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε αυτήν. Η μισθοδοσία των ιερέων καμίας Εκκλησίας δεν μπορεί να βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Την απρόσκοπτη ανέγερση χώρων λατρείας όλων των Θρησκειών. Η ίδρυση ευκτηρίων οίκων δεν υπόκειται σε καμία άλλη άδεια της διοίκησης ή άλλης εκκλησιαστικής αρχής, παρά μόνο στην έκδοση οικοδομικής αδείας.
• Την εκ βάθρων αναθεώρηση τόσο των αναλυτικών προγραμμάτων όσο και των σχολικών εγχειριδίων του μαθήματος των Θρησκευτικών. Τα ζητήματα της πίστης και η κατήχηση δεν μπορούν να αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αντίθετα επιβάλλεται να αποτελούν μέρος της οι Θρησκείες και το Θρησκευτικό φαινόμενο, ως φαινόμενο του πολιτισμού και ιδιοσυστατικό των κοινωνιών, που είναι σε θέση να συμβάλλει στη διαμόρφωση ηθικού και αξιακού κώδικα, να δώσει απαντήσεις στις πνευματικές αναζητήσεις των νέων και να βοηθήσει στην γνώση, την κατανόηση και την αποδοχή του διαφορετικού, καθώς και την περιφρούρηση της πνευματικής ταυτότητας όλων μέσα σε μια πλουραλιστική κοινωνία. Η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών αποτελεί αποκλειστική ευθύνη της πολιτείας δια του ΥΠΒΜΘ.
• Την κατάργηση κάθε είδους Προσευχής και υποχρεωτικού εκκλησιασμού τόσο στην Εκπαίδευση όσο και στο στράτευμα. Παρόλα αυτά θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων των στρατευμένων.
Η παγκοσμιοποίηση έχει διευρύνει την κυκλοφορία και τη διάδοση των πολιτισμικώναγαθών αλλά έχει παράλληλα οδηγήσει σε επικίνδυνες πολιτισμικές αναδιπλώσεις. Ο σύγχρονος εθνικισμός και ο ρατσισμός δεν αποτελεί μόνο ένα ιστορικό επεισόδιο η μια επιβίωση παλαιών μορφών ισχύος, αλλά ένα παγκόσμιο φαινόμενο με βαθιές ρίζες, τοοποίο εξελίσσεται συνεχώς και εμφανίζει, κατά
κύριο λόγο, πολιτισμικά χαρακτηριστικά.Οι νέες κατώτερες «φυλές», στις σύγχρονες κοινωνίες, είναι οι «άλλοι»
–
μετανάστες, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, «κοινωνικά αποκλεισμένοι»
–
που στιγματίζονται και περιθωριοποιούνται. Η ΔΗΜΑΡ
θεωρεί πως οι μετανάστες
μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην πολιτισμική ανάπτυξη μιας χώρας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οπολιτισμός να λειτουργήσει ως γέφυρα που θα διευρύνει την ανεκτικότητα στη διαφοράκαι τη δημιουργική μίξη των πολιτισμικών δράσεων.
Στη φυσιογνωμία του ελληνικού δημοτικού σχολείου επιβιώνει ένας ισχυρόςεθνοκεντρισμός
,
που παρεμποδίζει τη δημοκρατική εκπαιδευτική ένταξη χιλιάδωνπαιδιών
–
μεταναστών και την προοπτική της ουδετερόθρησκης εκπαίδευσης.