Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 27 Μαρτίου 2018.
Η στρατηγική – ο Θεός να την κάνει – της Ελλάδας έναντι των Σκοπίων είναι η εξής. Η Ελλάς έχει την θέση Α και τα Σκόπια την θέση Ω. Κάποια στιγμή εμείς προτείνουμε την θέση Μ, στo εικαζόμενο ρεαλιστικό μέσον των δύο θέσεων. Η απέναντι πλευρά την απορρίπτει και λέγει «εσείς στο Μ, εμείς στο Ω, άρα δεν τα βρίσκουμε». Σε επόμενο χρόνο, προτείνουμε την θέση Σ, η οποία ομοίως απορρίπτεται λόγω απόστασης Σ-Ω. Κατόπιν, πάμε στο Φ κοκ. Έτσι, διολισθαίνουμε σταδιακά προς την θέση Ω χωρίς να το καταλάβουμε. Η θέση Ω είναι αμετακίνητη από το 1991: Μακεδονία σκέτο έναντι όλων.
Αδυνατώ να βρω καλύτερο πλαίσιο ερμηνείας του πρόσφατου τραγελαφικού περιστατικού, όπου ο Έλληνας πρωθυπουργός με το χαμόγελο του βλακός απήντησε σε Σκοπιανή δημοσιογράφο ότι «εύχεται σε μερικούς μήνες να συστήνεται ως δημοσιογράφος της Άνω Μακεδονίας». Ας δούμε ορισμένες αναφορές του όρου «Άνω Μακεδονία».
Ο Ηρόδοτος στο 7.173.4 περιγράφει την εισβολή του Ξέρξη: «εσβολήν ες Θεσσαλούς κατά την Άνω Μακεδονίην δια Περραιβών κατά Γόννων πόλιν, τη περ δή και εσέβαλε η στρατιή Ξέρξεω». Πάλι ο Ηρόδοτος στο 8.137-139 περί Περδίκκα «εξ ‘Άργεος έφυγον ες Ιλλυριούς (…) εκ δε των των Ιλλυριών υπερβαλόντες ες την Άνω Μακεδονίην απίκοντο ες Λεβαίην πόλιν».
Ο Θουκυδίδης στο 2.99.1 «ες την κάτω Μακεδονίαν, ης ο Περδίκκας ήρχεν. Των γαρ Μακεδόνων εισι Λυγκησταί και Ελιμιώται κα άλλα έθνη επάνωθεν, ά ξύμμαχα μεν εστι τούτοις και υπήκοα, βασιλείας δ’ έχει καθ’ αυτά», καθώς και στα επόμενα δύο χωρία (1.59 και 2.100): «και καταστάντες «οι Αθηναίοι» επολέμουν μετά Φιλίππου και των Δέρδου αδελφών άνωθεν στρατιά εσβληκότων», «ίππους δε προσμεταπεμψάμενοι από των άνω συμμάχων».
Ο Στράβων (7, C326): «και δη και τα περί Λύγκον και Πελαγονίαν και Ορεστιάδα καί Ελίμειαν την Άνω Μακεδονίαν εκάλουν, οι δε ύστερον και ελευθέραν» και ο ίδιος ξανά στο 7, απόσπασμα 12: «ότι Πηνειός ορίζει την Κάτω και προς τη θαλάττη Μακεδονίαν από Θετταλίας και Μαγνησίας, Αλιάκμων δ’ την Άνω Μακεδονίαν».
Ο Λίβιος (45.29.9 και 45.30.6) αναφερόμενος στη διαίρεση της Μακεδονίας σε τέσσερις «μερίδες» μετά την ήττα του Περσέα στην Πύδνα το 168 π.Χ. από τους Ρωμαίους υπό τον Αιμίλιο Παύλο, ορίζει ως τέταρτη μερίδα την Άνω Μακεδονία «trans montem Boram», με έδρα την Πελαγονία και σύνορα την Ιλλυρία και την Ήπειρο. Αναφέρει σ’ αυτήν, ως κατοίκους, τους Εορδούς, Λυγκηστές, Πελαγόνες και προσθέτει, ως περιοχές, την Ατιντανία, την Τυμφαία και την Ελιμιώτιδα.
Η Άνω Μακεδονία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 20ου αιώνα στα Σλαβικά ως Gorna Makedonija. Αποτελεί όμως δόκιμο ιστορικό όρο και περιγράφει την περιοχή των σημερινών νομών Καστοριάς, Φλώρινας, Κοζάνης και Γρεβενών.
Αυτό το όνομα θέλει να χαρίσει, έτσι δωρεάν, στους Σλάβους ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του. Απερίγραπτο το μέγεθος του αλυτρωτισμού που θρέφει αυτό το όνομα.
Δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://macedonia.antibaro.gr ξεκίνησε συλλογή υπογραφών κατά της παραχώρησης του όρου Μακεδονία στα Σκόπια κάτω από σύντομη επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ώρα χρέους για όλους τους Έλληνες, από την Κεφαλή του Κράτους μέχρι τον τελευταίο.
16 comments
Τό ὅτι εἶναι κάποιος “πτυχιοῦχος” ἐγγράμματος δηλαδή, δέν σημαίνει ὅτι εἶναι καὶ μορφωμένος ἤ ὅτι εἶναι καί λειτουργικά ἐγγράμματος.
Τώρα ὁ συγκεκριμένος εἶναι προφανῶς ἀγεωγράφητος. Φυσικό, ἀφοῦ μᾶλλον δὲν ἔχει διαβάσει Ὅμηρο, Ξενοφῶντα κτλ. γιά νὰ καταλαβαίνῃ τί σημαίνουν τά Ἄνω, Ἄνοδος, Κάτω, Κάθοδος καί πῶς διαχρονικά ἐξελίχθηκαν.
Κι ἔτσι ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ στέλνει πεσκέσι τήν δυτική Μακεδονία στούς γείτονες για νά τούς ἀνοίξῃ ἡ ὄρεξη καί μέ τήν Κάτω.
Σιγά μην ήξερε ο Αλέξης, κατά που έπεφτε στην αρχαιότητα η άνω Μακεδονία κι αν επρόκαμε να διαβάσει καν Ηρόδοτο και Θουκυδίδη. Ο άνθρωπος και οι περί αυτόν δεν είναι μόνον αγεωγράφητοι – άλλος για Λέσβο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη! – αλλά είναι και εις βάθος ανιστόρητοι και το χειρότερο επιπόλαιοι.
Ως να μην έφτανε η διαφωνία επι του θέματος του πρωθυπουργού με τον ΥΕΘΑ, του κότσαρε κι από δίπλα το ραμολιμέντο τον Κουβέλη. Σύγχυση, αδυναμία συντονισμού, αλληλοκαρφώματα, καθένας το δικό του, τρείς λαλούν και δυό χορεύουν, τη μια έτσι την άλλη γιουβέτσι, οι αλλοπρόσαλλοι! Το μόνο που μας σώζει είναι ότι αφενός οι δικοί μας, μπερδεύουν τόσο πολύ τα μπούτια τους που στο τέλος δεν βγάζουν άκρη και οι ίδιοι, αφετέρου οι Σκοπιανοί, όπως και οι Τουρκαλάδες, τα στηλώνουν, οπότε μέχρι να ξεμπερδέψουν το κουβάρι, λύση γιόκ!
Ο Αλέξης είμαστε εμείς. Από εμάς αντλεί εξουσία. Ειναι ο πρώτος υπουργός, δηλαδή ο πρώτος υπηρέτης του λαού. Δεν ψηφίζουμε άπαξ την τετραετία, αλλά κάθε μέρα. Έστω ότι δεν ξέρει. Εμείς ξέρουμε; έστω ότι δεν ξέραμε, εμείς που συζητάμε κάτω από αυτό το άρθρο, αυτά τουλάχιστον τα ξέρουμε τώρα. Πριν δύο μήνες ίσως όχι. (Εγώ, ας πούμε δεν τα ήξερα).
Σημασία έχει λοιπόν να προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε μια κακή λύση. Μια λύση με τον όρο Μακεδονία είναι μια κακή λύση.
Να η ευκαιρία.
http://macedonia.antibaro.gr
Το έχουμε ξανακάνει με πολύ λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας. Άλλο να σηκώνεις εσύ ένα θέμα από το μηδέν, άγνωστο και στο ευρύ κοινό και στους ειδικούς, πριν 11 χρόνια με το 1/5 της διείσδυσης του ίντερνετ, και άλλο σήμερα όταν έχει προηγηθεί ξεσηκωμός σε 19 Συλλαλητήρια.
Δηλαδή: παρά τα φαινόμενα, και τον τίτλο του άρθρου, ουσιαστικά η εστίαση δεν είναι ο πρωθυπουργός, αλλά εμείς οι ίδιοι. Ο εαυτός μας. Εξάλλου, αυτό σημαίνει η φράση “Αντίβαρο στην ιδιωτεία”.
Με καθε σεβασμο, θεωρω οτι ο admin εχει λαθος θεαση του προβληματος, κυρίως με το “ουσιαστικά η εστίαση δεν είναι ο πρωθυπουργός, αλλά εμείς οι ίδιοι. Ο εαυτός μας.”
Ο “Τσιπρας της ψηφου μας” (διευκρινιζω, ΟΧΙ δικιάς μου) ηταν εκεινος που “έσκιζε…” και εκεινος που καλουσε σε δημοψηφισματα.
Κατα τα άλλα, κανείς ηγετης δικαιουται να επικαληται “αγνοια” ή “συγχυση”, ποσο μαλλον να τον περιβαλλουμε εμεις με τετοιες αδυναμίες !! Αυτο και αν ειναι “ιδιωτεία” !!
Οσο για τα γεγονοτα αφορόντα τους Σκοπιανους, καποιοι αιτιαζουν καποια “παλια χρέη”… όσο υπερβολικο αν φαινεται σε πολλους, το “ηθικο βαρος”, αλλα, κυρίως, η εξ απαλων ονυχων αριστεροστροφη, διεθνηστικη νοηματοδοτηση του “Μακεδονικου” στο μυαλό τους, ειναι ενα σημαντικο προβλημα.
Ισως να κρυβονται και “ιδιοτελιες” στενες ή ευρυτερες. Ο Σορος ειναι “κοινός φίλος” !!
Παραπέμπω προς αξιολόγηση :
http://www.pronews.gr/elliniki-politiki/syriza/665621_monadiko-ntokoymento-i-apisteyti-istoria-me-hreos-toy-syriza-sta
To pronews δεν είναι αξιόπιστος ιστοχώρος. Μπερδεύει πραγματικότητες με φαντασίες.
Δεν έχει όμως τόσο σημασία. Σημασία έχει να καταλάβουμε τι εννοώ.
Απάντησα στα δύο σχόλια («δεν είναι λειτουργικά εγγράματος» και «σιγά μην ήξερε») λέγοντας ότι το προκείμενο εδώ δεν είναι να βγάλουμε συμπεράσματα για τον πρωθυπουργό, αλλά τι κάνουμε εμείς γι’ αυτό το θέμα.
Ελπίζω τώρα να είναι σαφέστερο.
Όχι αγαπητέ Ανδρέα!
Η αντίληψη αυτή, ότι “ο Αλέξης είμαστε εμείς” και κατ’επέκταση η εμετική παγκαλική ρήση “μαζί τα φάγαμε και τα κάναμε” είναι λαθεμένη και σκοπίμως παραπλανητική, επιδώκοντας να μετακυλίσει τις ευθύνες για τις καταστρεπτικές απάτριδες επιλογές των κυβερνώντων, συλήβδην στον ελληνικό λαό.
Είναι μια θεώρηση εγλωβισμένη μέσα στο πλαίσιο της αστικής λεγόμενης δημοκρατίας, η οποία αστική μπορεί να είναι – με την έννοια ότι από το επικλινές και παρηκμασμένο πια αθηναϊκόν άστυ, μια κάστα πολιτικών γραφειοκρατών του μειοψηφούντος στην κοινωνία κυβερνητικού συνασπισμού, κυβερνά με τρόπο απολυταρχικό ολόκληρη τη χώρα και τους πολίτες της, ψηφίζοντας νόμους και εκχωρώντας εθνική κυριαρχία, χωρίς να λογοδοτεί σε κανέναν – δημοκρατία πάντως δεν είναι. Για τον απλούστατο λόγο ότι κουμάντο δεν κάνει ο λαός, ή έστω αυθεντικοί εκπρόσωποί του – ούτε καν αντιπροσωπευτικό δεν είναι το σύστημα αυτό, που έχει επικρατήσει απανταχού στη Δύση – αλλά οι υπερεθνικοί πλέον επικυρίαρχοι δια των εδώ εκπροσώπων τους, του πολιτικού προσωπικού των νεμόμενων τη διακυβέρνηση κομμάτων.
Από αυτούς τους επικυρίαρχους αντλούν την αυθαίρετη (ερήμην του λαού) εξουσία τους οι κυβερνώντες και αυτών τις εντολές υπηρετούν, όχι του ελληνικού λαού, ο οποίος στο σύνολό του σχεδόν, έχει περιέλθει στη θέση του υπηρέτη και του υποτελούς των επικυρίαρχων δυνάμεων. Το δε εκλογικό καλπονοθευτικό σύστημα, είναι σκέτη κοροϊδία και κουκλοθέατρο για αφελείς.
Εγώ προσυπέγραψα την καμπάνια κατά της παραχώρησης του ονόματος, χωρίς να πιστεύω ότι θα έχει κάποια επιρροή στους αδίστακτους κυβερνητικούς ανευθυνουπεύθυνους. Αν τελικά η συμφωνία για το όνομα, στο οποίο η κυβέρνηση λίγο-πολύ τα έχει βρει με τους Σκοπιανούς, αποτραπεί, τούτο θα οφείλεται σε ετερογενείς παράγοντες και όχι στην διαμαρτυρία των Ελλήνων πολιτών, την οποία το πολιτικό προσωπικό εν γένει, γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι, ούτε βέβαια στον πατριωτισμό των παρακεντέδων αυτών, που “ο διεθνιστικός κοσμοπολίιτισμός τους” ταυτίζει με τον εθνικισμό και επομένως μισούν ότι έχει να κάνει με πατρίδα και ιστορία, πόσο μάλλον με τις υπερβατικές γι’αυτούς έννοιες της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.
Ελευθέριε, η πρώτη φράση του επίμαχου σχολίου ήταν αυτή «Ο Αλέξης είμαστε εμείς. Από εμάς αντλεί εξουσία.» Το δεύτερο σκέλος είναι επεξηγηματικό. Εξηγεί τι εννοεί το πρώτο. Εννοεί ότι αντλεί την εξουσία από εμάς. Η επόμενη φράση λέει ότι πρωθυπουργός σημαίνει πρώτος υπηρέτης του λαού. Και μετά συνεχίζει και λέει ότι έστω λοιπόν ότι είναι αστοιχείωτος. Είναι. Ωραία. Το δια ταύτα ποιο είναι; μένουμε στο συμπέρασμα αυτό ή κάνουμε κάτι γι’ αυτό; εγώ λέω ότι κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Τι; αυτό που προτείνω.
Δεν έχουν καμία σχέση όλα αυτά με την ερμηνεία σου ότι είναι επέκταση του «μαζί τα φάγαμε». Δεν λέω ότι όλοι μαζί είμαστε αστοιχείωτοι. Λέω ότι εφόσον εμείς είμαστε η πηγή της εξουσίας, κι αυτός είναι ο υπηρέτης μας, έχουμε χρέος να προσπαθήσουμε να τον συνεφέρουμε, να τον αλλάξουμε, να τον σταματήσουμε, να δείξουμε τέλος πάντων, την δυσαρέσκειά μας ή έστω απλώς την γνώμη μας. Δηλαδή να κάνουμε κάτι εμείς. Όχι να σταθούμε στο τι είναι.
Αυτό λέω.
Ανδρέας.
Ανδρέα,
Καταλαβαίνω τι λές. Διαφωνώ ωστόσο με το πρώτο, συμφωνώ με το δεύτερο σκέλος.
Στο πρώτο: Ότι “πηγή της εξουσίας είμαστε εμείς” και ότι “αντλεί εξουσία από εμάς” είναι φράσεις που εμπεριέχονται μεν στο Σύνταγμα και υποτίθεται χαρακτηρίζουν το πολίτευμα, αλλά αυτά είναι λόγια μόνο, κενά περιεχομένου γιατί στην πράξη δεν ισχύουν. Εάν ίσχυαν το πολίτευμα θα ήταν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Δεν είναι. Τύποις ονομάζεται έτσι. Στην ουσία είναι μια μετεξέλιξη του προ του 1789 απολυταρχικού συστήματος με “δημοκρατικό” μανδύα.
Στο δεύτερο, ως προς το τι κάνουμε εμείς: Διατηρούμε το δικάιωμα να διαφοροποιούμαστε ή να έχουμε εντελώς αντίθετη από την κρατούσα άποψη και βεβαίως να τους βρίζουμε.
Δεν μας επιτρέπεται όμως – λόγω ακριβώς αυτού του ανελεύθερου απολυταρχικού καθεστώτος – να έχουμε λόγο ή να επηρεάζουμε τις αποφάσεις που λαμβάνονται, είτε για τα εσωτερικά, είτε για τα εθνικά ζητήματα.
Ελευθέριε,
Δεν είναι μετεξέλιξη του προ του 1789 απολυταρχικού, αλλά τού προ αυτού ολιγαρχικού (αριστοκρατικού κατ’ όνομα μόνο) συστήματος. Το σύστημα τού κοινοβουλευτισμού, όπως αυτός εφαρμόζεται τουλάχιστον στην Ελλάδα, είναι η κομματοκρατία, με όλα τα κακά επακόλουθα, ήτοι οικογενειοκρατία, διαφθορά και επικράτηση των μετρίων και κάτω. Οι συμμορίες, που αυτοαποκαλούνται κόμματα, εμποδίζουν την άνοδο των αρίστων και “χρησιμεύουν” να διαιρούν μονάχα τον λαό. Το λέει και η λέξη “κόμμα”, άλλωστε.
Ο Γ. Κοντογιώργης (και ασφαλώς όχι μόνον, αλλά αυτόν θυμούμαι τώρα) έχει πλειστάκις αναφερθεί στο θέμα και υπάρχουν αρκετά βίντεο. Στο http://lomak.blogspot.gr/ μπορεί να βρει κανείς αρκετά.
Αξιότιμοι σχολιαστες και κε διαχειριστα,
Εχω βαρεθει να ακουω κοινοτυπίες που τοσο κατάφορα προσπαθουν να ΒΙΑΖΟΥΝ την ΛΟΓΙΚΗ αλλα και την ΝΟΗΣΗ μας… και μετα να ακουω ΜΟΜΦΕΣ διοτι ΑΛΥΣΟΔΕΣΜΙΟΙ “ΚΑΘΙΣΑΜΕ / ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ” να υποστουμε τον βιασμο !!
Κε Σταλιδη, σας ειπα, αλλα δεν δωσατε καμια σημασια : οτι ο Τσιπρας εφτασε απο τ0 4% στο 34% ΣΚΙΖΟΝΤΑΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ… αυτη ηταν η εντολη του “κυριαρχου λαου”. Πέραν, βεβαιως, της “κολοτουμπας” το ΟΧΙ (61+% …μοναδικο στη Ευρωπη !!) του δημοψηφισματος. Οπως και να αναπλαστει το “ερωτημα” η απαντηση ηταν ΟΧΙ !!.
Ελπιζω να μην επιχειρηματολογησετε περι του αποτελεσματος των μετεπειτα εκλογων του Σεπτεμβριου 2015.
Διατηρώ μαλιστα υποψια ακομα και για το αν και κατα πόσο ή εκλογικη διαδικασια ειναι ανοθευτη !! Εχει ολα τα κρυψίνοα (high tech) χαρακτηριστικα της πονηρίας, της προετοιμασίας της κοινης γνωμης μεσω “δημοσκοπησεων” -τα ερωτηματα των οποιων ειναι για γελια- περιλαμβανομενης !!
Πολύ με εκαλυψαν οι προλαλησαντες σχολιαστες. ωστα να μην επαναλαβω οσα υποστηριξαν.
Θα προσθεσω το εξης, που θεωρω αληθες αλλα ΤΡΑΓΙΚΟ. Η Βουλη των Ελλήνων κατακλυζεται απο “ευηκοους τοις ξενοις”, υποστηριζοντες τον μυθο της “Ψωροκωσταινας”, και απο “αριστερο-διεθνιστες” και αρα εθνομηδενιστες -στα χναρια των Κομιτέρν. Σε κανενα άλλο -μικρο- Κρατος της Ευρωπης αλλα και παγκοσμιως (πλην Αφρικης;;) δεν υπαρχει τοση εχθρα κατα του οικειου Εθνους ως ήθους και έθους !!!
Το ΟΧΙ ομως των Ελληνων βοά, και θα βοά εσαει !!
Το “πρακτέο” εχει καταστεί πλέον ΑΝΕΙΠΩΤΟ, και σταματηστε να προκαλητε με αυτην την ερωτηση. Ο Ελευθεριος το διατυπωσε στην πλέον συντηρητικη μορφή του.
@ “Πατριώτη”
Αυτό δεν είπα κι εγώ; Tότε είχαμε τους ελέω Θεού βασιλιάδες με μια κάστα αριστοκρατών από γύρω, τώρα έχουμε τους ελέω λαού κομματάρχες με τα κομματικά τους φέουδα και τις φράξιες.
Όσο απών ήταν από την τότε εξουσία ο Θεός, άλλο τόσο είναι κι από τη σημερινή ο λαός και το έθνος! Ένοιες μόνο, για να δικαιολογούν την εξουσία τους, και φυσικά τη μάσα τους στη υγεία των κορόϊδων.
Πάντως το σύστημα αυτό με όλη τη διαφθορά του, δεν είναι στην Ελλάδα μόνο, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Ή η ανθρωπότητα και το πολιτικό της σύστημα, όπως λέει κι ο Κοντογιώργης, βρίσκεται ακόμη σε εμβρυακό στάδιο εξέλιξης – πράγμα που εγώ δεν το πιστεύω – ή δεν έχει καμμιά ελπίδα πραγματικά να εκδημοκρατιστεί και η περίοδος της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας, που αποτελεί πυξίδα κι οδηγό στη σκέψη πολιτικών στοχαστών όπως ο Καστοριάδης κι ο Παϊωάαννου, ήταν μια αναλαμπή που εμφανίστηκε στον ιστορικό χρόνο και κράτησε όσο ένας διάττοντας αστέρας.
Διόρθωση: “Παπαϊωάννου” – όχι ο μπουζουκτζής, ο στοχαστής· έγραψα το όνομα του βιαστικά και λάθος πριν, πλάϊ σε αυτό του Καστοριάδη. Ο Κώστας Παπαϊωάννου, υπήρξε υψηλού επιπέδου πολιτικός στοχαστής και φιλόσοφος στην Ευρωπαϊκή σκέψη, πρωτοπόρος στην κριτική του στον Μαρξ και καταδικαστικός απέναντι στον Σταλινισμό, σε μια εποχή – αρχές της δεκαετίας του ’50 – που τα ρεύματα αυτά ήσαν κυρίαρχα.
“Ευχαριστώ” για την μη αναρτηση του σχολιου μου
Κάνετε λάθος κ. Γιάννη. Βιάζεστε σε συμπεράσματα. 3 ώρες και 17 λεπτά μετά το σχόλιό σας, το οποίο δεν είχε αναρτηθεί επειδή είχε θεωρηθεί spam από το akismet (κάτι που γνωρίζατε από την πρώτη στιγμή, διότι είδατε -υποθέτω- ότι δεν αναρτήθηκε αμέσως μετά την υποβολή του), είναι πολύ λίγος χρόνος για να θεωρήσετε ότι κάποιος το έλεγξε και το απέρριψε από το να το δημοσιεύσει. Ειδικά εφόσον σ’ αυτόν εδώ τον ιστοχώρο δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, και ειδικά εφόσον στην πράξη ένας άνθρωπος μόνο κάνει αυτήν την δουλειά. Ε δεν γίνεται και επί 24ωρου βάσεως. Αν γραφτείτε μέλος και γράφετε ως μέλος τα σχόλιά σας, μειώνεται ο κίνδυνος να απορρίπτονται από το σύστημα. (πάλι υπάρχουν δικλείδες, όπως πχ αριθμός των συνδέσμων κλπ, αλλά πολύ χαλαρότερες από σχόλια απλών επισκεπτών).
Βεβαίως, στο άθλημα των βεβιασμένων συμπερασμάτων, οι Έλληνες είμαστε παγκόμιοι και σταθεροί Ολυμπιονίκες, οπότε δεν είναι εκτός νόρμας η σκέψη σας. Απαντώ όμως, μήπως και προλάβω και άλλους στο μέλλον.
Ευχαριστώ.
@Admin
Εχετε δικιο στο εξης: Ολοκληρη σχεδον η ιστορικη Μακεδονια περιλαμβανεται στα σημερινα ελληνικα συνορα, χονδρικα στη γραμμη που οριζουν οι λιμνες Πρεσπας-Δοιρανης.
Η αποψη οτι “υπαρχει η γεωγραφικη περιοχη της Μακεδονιας, που περιλαμβανει την ελλαδικη Μακεδονια του Αιγαιου, τη Μακεδονια των Σκοπιων, και τη βουλγαρικη Μακεδονια του Πιρίν, αρα δεν εχουμε μονοπωλιο στο ονομα”, ειναι οχι απλως μια μπούρδα, αλλα ενα ξεδιαντροπο ψευδος, εφευρεθεν απο Βουλγαρους γεωγραφους στα τελη του 19ου αιωνα, μαζι με τον διαβοητο σχετικο χαρτη, που στοχο ειχε να στηριξει υπογείως τις τοτε βουλγαρικες διεκδικησεις επι των οθωμανικων εδαφων, δια του πονηρου οχηματος του “μακεδονισμου”. Ειναι εκπληκτικη η ευκολια με την οποια ολοι εχαψαν το σχετικο παραμυθι.
Απο εκει και περα η μονη ρεαλιστικη λυση ειναι αυτη που προτεινατε εσεις, δηλαδη μια λυση στα προτυπα του Βελγίου.
Τα Σκοπια παιρνουν εθνοουδετερο ονομα, πχ Δημοκρατια του Βαρδαρη, και οι κατοικοι λεγονται διεθνως “Βαρδαριωτες”
Ταυτοχρονα τα Σκοπια γινονται ομοσπονδιακο κρατος με τα ομοσπονδα κρατιδια Vardarska Macedonija και Vardarska Albanica. Οπως οι Φλαμανδοι και οι Βαλλονοι, που διεθνως λεγονται ” Βελγοι” αλλα εσωτερικα οπως θελει ο καθενας τους. Ετσι αποκαθισταται η συμμετρια και το status quo ante πριν το 1991.
Τουτων λεχθεντων επαναλαμβανω οτι το ζητημα ειναι ασημαντο αφου το κρατος αυτο δεν δυναται να μας απειλησει, δεν ειναι βιωσιμο και μαλλον θα διαλυθει.
Το ζητημα δεν σχετιζεται με το εθνικο συμφερον, αλλα με το γεγονος οτι δεν πρεπει να νομιμοποιησουμε ετσι ευκολα το ψευδος και την παραχαραξη της Ιστορίας.
@ Ελευθέριος
“Tότε είχαμε τους ελέω Θεού βασιλιάδες με μια κάστα αριστοκρατών από γύρω, τώρα έχουμε τους ελέω λαού κομματάρχες με τα κομματικά τους φέουδα και τις φράξιες”
Δεν είναι ακριβώς αυτό που λέω, αλλά η διαφορά είναι ασήμαντη. Το 1789 ήταν η ελέω θεού απόλυτη μοναρχία, η οποία είχε κορυφωθεί και παγιωθεί επί Λουδοβίκου ΙΔ’ με το δόγμα “το κράτος είμαι εγώ” (l’état, c’est moi). Η δύναμη των φεουδαρχών είχε σχεδόν εντελώς εξαλειφθεί, μετά από αγώνες, που είχαν αρχίσει από την εποχή τού Ρισελιέ και οι ευγενείς δεν είχαν πια ουσιαστική εξουσία. Γνωστό, άλλωστε, ότι ο ανωτέρω μονάρχης τούς είχα μαζέψει όλους στις Βερσαλλίες, για να τούς επιτηρεί.
Συνεπώς, η φεουδαρχία (ολιγαρχία) ήταν το προ τού ανωτέρω καθεστώς, όταν οι βασιλείς εξαρτώταν από την στήριξή των.
Σήμερα υπάρχει ο πανίσχυρος από το Σύνταγμα τού 1985 πρωθυπουργός, αλλά στηρίζεται στους κομματάρχες, οι οποίοι είναι οι σημερινοί φεουδάρχες. Σε κάθε περίπτωση, ο λαουτζίκος απλώς εκλέγει μεταξύ φατριών, αλλά δεν ελέγχει αυτά που κάνουν. Διαφορετικά, δεν θα είχαν και τόσα προνόμια. Σε άλλες χώρες, οι πολίτες ενημερώνονται για τα τεκταινόμενα και αντιδρούν. Εδώ υπάρχει πλήρης αδιαφορία, την οποία εκμεταλλεύονται οι “φεουδάρχες”, που αισθάνονται και είναι ανεξέλεγκτοι και υπεράνω τού νόμου. Η δημοκρατία, έστω και η κοινοβουλευτική, απαιτεί πολίτες ώριμους και ενδιαφερομένους για τα κοινά, άλλως εκφυλίζεται όπως την σημερινή εν Ελλάδι.
Η περίοδος τής Αθηναϊκής (αμέσου) Δημοκρατίας έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Κι εκεί υπάρχουν ενστάσεις για το κατά πόσον ήταν ακριβώς δημοκρατία, αλλά μία τέτοια συζήτηση πάει την βαλίτσα μακριά.
Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.