«ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ»: Η θριαμβευτική επιστροφή του Μένγκελε* και του σκοταδισμού

Της Εμιλί Λανέζ
Οι μελέτες για το γένος – άνδρας ή γυναίκα – καθιερώθηκαν από την πένα και το νυστέρι ενός Νεοζηλανδού, καθηγητή σεξολογίας και ψυχολογίας, ειδικευμένου στον ερμαφροδιτισμό στο Πανεπιστήμιο Τζων Χόπκινς, του Τζων Μάνεϊ. Αυτός είναι που από το 1955 ορίζει το γένος ως τη σεξουαλική συμπεριφορά που αποκτά κάποιος ανεξάρτητα από τη σωματική πραγματικότητα.
Το 1966, ο γιατρός Μάνεϊ ήρθε σε επαφή με ένα κατεστραμμένο ζευγάρι, τους Τέιμερ. Αυτοί είχαν δίδυμα αγοράκια ηλικίας 8 μηνών στα οποία θέλησαν να κάνουν περιτομή. Δυστυχώς, η περιτομή του Ντέιβιντ με ηλεκτρική καυτηρίαση απέτυχε και το πέος του κάηκε. Στον Μπράιαν, το δίδυμο αδελφάκι του, δεν έγινε περιτομή. Τι θα γίνει με τον μικρό Ντέιβιντ με το απανθρακωμένο πέος; Ο Μάνεϊ βλέπει σ’αυτή τη μοιραία αναπηρία την ευκαιρία να αποδείξει  in vivo ότι το βιολογικό φύλο είναι μια απάτη, μια αυθαιρεσία από την οποία θα μας απαλλάξει η εκπαίδευση. Πείθει τους γονείς να μεγαλώσουν τον Ντέιβιντ σαν κορίτσι, χωρίς να του το πουν ποτέ – ούτε στον αδελφό του – ότι γεννήθηκε αγόρι. Ο γιατρός συνταγογραφεί στο παιδί, το οποίο μετονομάστηκε σε Μπρέντα, μια ορμονική θεραπεία και, δεκατέσσερις μήνες αργότερα, του αφαίρεσε τους όρχεις. Οι γονείς του ντύνουν το παιδί με φουστάνια, του χαρίζουν κούκλες, του μιλούν στο θηλυκό γένος.

Πλύση εγκεφάλου
Σε ηλικία 6 ετών, οι δίδυμοι δείχνουν να ανταποκρίνονται θετικά στον ρόλο του φύλου που τους έχουν ορίσει. Αρα η εκπαίδευση και η κοινωνία δημιουργούν το φύλο… Ο Μπάιαν είναι ένα τέλειο αγόρι και η Μπρέντα ένα χαριτωμένο κοριτσάκι. Ο Μάνεϊ τους εξετάζει μια φορά το χρόνο. Αν και είναι μόλις 6 χρονών, τους ρωτάει για τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους, τους ζητάει να αγγίζουν το ένα το άλλο. «Ήταν πλύση εγκεφάλου», εμπιστεύτηκε η Μπρέντα – Ντέιβιντ αργότερα στον Τζων Κολαπίντο, ο οποίος, το 1998, έγραψε την ιστορία στο Ρόλινγκ Στόουνς και αργότερα στο βιβλίο: «As Nature Made Him: The Boy Was Raised As A Girl».
Ο Μάνεϊ είναι πεπεισμένος ότι έχει αποδείξει ότι το βιολογικό φύλο εξαφανίζεται όταν του «μεταγγίζουμε» ένα άλλο γένος. Δημοσιεύει πολυάριθμα άρθρα αφιερωμένα στην περίπτωση «Τζων-Τζόαν» (τα ονόματα που δίνει στους Ντέιβιντ – Μπρέντα) και αργότερα, το 1972, ένα βιβλίο «Άνδρας-Γυναίκα, Αγόρι- Κορίτσι». Υποστηρίζει σε αυτά ότι μόνο η εκπαίδευση κάνει τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται ως άνδρες ή γυναίκες. Έτσι γεννήθηκε η «Θεωρία του γένους».
Μόνο που η Μπρέντα μεγαλώνει με τρόπο οδυνηρό. Στην εφηβεία, αισθάνεται η φωνή της να γίνεται βαρειά, εξομολογείται ότι έλκεται από τα κορίτσια, αρνείται τον πλαστικό κόλπο που θέλει να της επιβάλει ο Μάνεϊ. Η Μπρέντα παύει να καταπίνει τη θεραπεία της, καταφεύγει στη τεστοστερόνη, παραμιλάει, πίνει υπερβολικά. Η Μπρέντα αισθάνεται αγόρι περιορισμένο μέσα σε ένα σώμα κοριτσιού. Σαστισμένοι, οι γονείς αποκαλύπτουν την αλήθεια στα δίδυμα. Η Μπρέντα γίνεται και πάλι Ντέιβιντ και παντρεύεται μια γυναίκα. Αλλά οι ταυτοτικές μεταπτώσεις αποσταθεροποίησαν τα αγόρια. Ο Μπράιαν αυτοκτονεί το 2002  και τον ακολουθεί ο Ντέιβιντ, στις 5 Μαΐου 2004. Γι’ αυτό το τραγικό τέλος ο Μάνεϊ δεν κάνει καμία δήλωση. Το 1997, ο Μίλτον Ντάιαμοντ, καθηγητής ανατομίας και αναπαραγωγικής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης, καταγγέλλει την απάτη. Ο Μάνεϊ  ανταπαντά κάνοντας λόγο για μια συνωμοσία από πρόσωπα «για τα οποία η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα έχουν γενετική προέλευση»

Η πρωτοπόρος…Νορβηγία
Έχει επιστημονική θεμελίωση η «θεωρία του γένους»; Το 2009, ο Νορβηγός δημοσιογράφος Χάραλντ Εϊα αφιερώνει ένα ντοκυμαντέρ  στη θεωρία του γένους. Αναζητεί μια απάντηση στο ερώτημα: πώς είναι δυνατόν στη Νορβηγία, πρωτοπόρο των πολιτικών του «γένους», οι νοσοκόμες να είναι γυναίκες και οι μηχανικοί να είναι άνδρες; Ρωτάει τέσσερις κορυφές: τον Αμερικανό καθηγητή Ρίτσαρντ Λίπα, υπεύθυνο μιας παγκόσμιας σφυγμομέτρησης για τη σχέση της επιλογής επαγγέλματος με το φύλο (απάντηση: οι γυναίκες προτιμούν επαγγέλματα επαφής και φροντίδων), τον Νορβηγό Τροντ Ντίσεθ ο οποίος ερευνά τα παιχνιδάκια προς τα οποία απλώνουν τα χέρια τους τα βρέφη (απάντηση: ό,τι είναι μαλακό και απτικό για τα κορίτσια), τον Σάιμον Μπάρον – Κοέν, καθηγητή ψυχοπαθολογίας της ανάπτυξης στο Τρίνιτυ Κόλετζ του Καίμπριτζ και, την Αγγλίδα Αν Κάμπελ, ψυχολόγο της ανάπτυξης. Αυτοί οι ειδικοί απαντούν ότι το να γεννηθείς άνδρας ή γυναίκα συνεπάγεται μεγάλες διαφορές. Και τι τους προκαλούν οι «μελέτες για το γένος»; Ξεσπάσματα γέλιου. Η εξέλιξη του είδους, το πλήθος των ορμονών που ενεργούν στον εγκέφαλο κάνουν το αρσενικό και το θηλυκό διακριτά φύλα. Με τις ίδιες νοητικές ικανότητες αλλά όχι όμοια. Παρουσιάζει τις αντιδράσεις τους στους φίλους του «γένους». Οι οποίοι τους κατηγορούν ότι «είναι φανατικοί του βιολογισμού». Έστω. Ο Εϊα τους παρακαλεί να εκθέσουν τις αποδείξεις τους ότι το φύλο δεν είναι παρά πολιτισμικό δημιούργημα… Σιωπή. Μετά τη μετάδοση του ντοκυμαντέρ, το 2010, το Νορβηγικό Κέντρο του Γένους έχασε κάθε κρατική χρηματοδότηση …

*Γιατρός του στρατοπέδου κρατουμένων του Άουσβιτς που πειραματίζονταν πάνω σε κρατουμένους. Πέθανε στη Νότια Αμερική όπου ζούσε ως φυγάς, το 1979.

Μετάφραση: Ευάγγελος Νιάνιος

Πηγή: http://www.lepoint.fr/societe/l-experience-tragique-du-gourou-de-la-theorie-du-genre-31-01-2014-1786513_23.php