Κατατέθηκαν επισήμως οι υποψηφιότητες για τις Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Στις 17 Φεβρουαρίου οι Ελληνοκύπριοι γυρίζουν σελίδα και δίνουν τέλος στην κακή διακυβέρνηση του Προέδρου Χριστόφια και του κομμουνιστικού κόμματος ΑΚΕΛ. Οι τρεις επικρατέστεροι υποψήφιοι είναι: Ο Νίκος Αναστασιάδης, Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), ο οποίος υποστηρίζεται επισήμως από το κόμμα του και από το κεντρώο Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗΚΟ) του αειμνήστου Τάσσου Παπαδόπουλου. Ο Σταύρος Μαλάς, διακεκριμένος επιστήμων, ο οποίος υποστηρίζεται από το ΑΚΕΛ και τον Χριστόφια. Και ο Γιώργος Λιλλήκας, πρώην Υπουργός του Τάσσου Παπαδόπουλου, ο οποίος υποστηρίζεται επισήμως από το Σοσιαλιστικό Κόμμα ΕΔΕΚ.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Νίκος Αναστασιάδης εκτός, απροόπτου θα είναι ο νικητής. Προηγείται με διαφορά για τον πρώτο γύρο και θα νικήσει, εύκολα ή δύσκολα, όποιον από τους δύο ανθυποψηφίους του αντιμετωπίσει στον β΄ γύρο. Κατηγορείται από τους επικριτές του ότι υποστήριξε το Σχέδιο Ανάν, αλλά απαντά ότι αυτό το θέμα έχει πλέον λήξει. Προτάσσει ως κύριο προσόν του τις ευρωπαϊκές του διασυνδέσεις, χρήσιμες στην εποχή του μνημονίου και της οικονομικής κρίσης. Επίσης θα πάρει ψήφους από μεγάλο μέρος ψηφοφόρων, οι οποίοι ζητούν να τονίζεται στα σχολεία η ελληνική ταυτότητα των Κυπρίων, κάτι που υπονομεύθηκε επί Χριστόφια. Υπόσχεται να μην σχηματίσει κυβέρνηση κομματικού χαρακτήρα, αλλά εθνικής σωτηρίας.
Ο Σταύρος Μαλάς έχει τη στήριξη του μεγαλυτέρου τμήματος του ΑΚΕΛ, αλλά δεν είναι κομματικό στέλεχος, όπως ο Χριστόφιας. Η καταστροφική πολιτική της αριστερής διακυβέρνησης ανάγκασε τον Χριστόφια όχι απλώς να μην ξανακατέβει ως υποψήφιος, αλλά να προτείνει έναν συνεργαζόμενο αριστερό. Η ΑΚΕΛική ταυτότητα είναι αρνητικό διαβατήριο μετά το όργιο ρουσφετιών και σφαλμάτων των τελευταίων πέντε ετών.
Ο Γιώργος Λιλλήκας προβάλλει ως κύριο προσόν του τη σαφή θέση του κατά του Ανάν και υπέρ του Τάσσου. Όμως οι αντίπαλοί του βρίσκουν ως αδύνατο σημείο του ότι έκανε αρκετές αλλαγές κομμάτων και ιδεών κατά την πολιτική διαδρομή του. Επίσης τον κατηγορούν ότι δεν λαμβάνει σαφή θέση για επανελληνοποίηση της παιδείας και ότι οι θέσεις του για την οικονομία δεν πείθουν. Εκτός από την ΕΔΕΚ, που τον στηρίζει επισήμως, φαίνεται ότι κερδίζει και σημαντικό τμήμα από την εκλογική βάση του ΔΗΚΟ και άλλων σχηματισμών του Κέντρου.
Στην Κύπρο οι πολιτικοί σχηματισμοί διατηρούν τη σχηματική διαφοροποίηση σε Δεξιά, Κέντρο και Αριστερά και αυτό βοηθά την προσπάθεια του Ν. Αναστασιάδη. Η πιθανολογούμενη επιτυχία του θα οφείλεται πρωτίστως στην καταστροφική αριστερή διακυβέρνηση, από την οποία οι Κύπριοι θέλουν να απαλλαγούν. Ο Δ. Χριστόφιας θεωρείται από την κοινή γνώμη υπεύθυνος για την πορεία της οικονομίας και για την ένταξη της Κύπρου στο Μνημόνιο. Ένας κομμουνιστής που σπούδασε στη Μόσχα δεν έπεισε τη Ρωσία να του δώσει δάνειο και οδήγησε την Κύπρο στο αμερικανοκίνητο ΔΝΤ! Επίσης όλοι θυμούνται τις πολιτικές ευθύνες του για το τραγικό δυστύχημα στη Ναυτική Βάση στο Μαρί. Το πόρισμα του αρμοδίου ανακριτού τον κατηγορεί για ασύγγνωστη αμέλεια, τουλάχιστον. Στον χώρο της Παιδείας ήλθε σε σύγκρουση με την Εκκλησία και την πλειοψηφία του λαού, διότι προσπάθησε να αφελληνίσει και να αποχριστιανοποιήσει τον προσανατολισμό των μαθημάτων και των βιβλίων. Ορισμένοι συνεργάτες του έφθασαν μάλιστα στο σημείο να ζητούν τη διδασκαλία μόνο της κυπριακής διαλέκτου στα σχολεία και όχι της Νέας Ελληνικής γλώσσας, για να δείξουν ότι υπάρχει Κυπριακό Έθνος, ξεχωριστό από το Ελληνικό. Στο δε εθνικό ζήτημα η μαρξιστική διεθνιστική ιδεολογία του οδήγησε τον Χριστόφια σε απαράδεκτες υποχωρήσεις και σε εναγκαλισμούς με δήθεν «αδελφούς» Τουρκοκυπρίους.
Η πλήρης αποτυχία του Χριστόφια οφείλεται στον συνδυασμό ανευθύνων χειρισμών και φανατικών αριστερών αγκυλώσεων. Παράδειγμα προς αποφυγήν.
Κ.Χ. 20.1.2013