του Δρ. Ταγαράκη Χρήστου
Με αφορμή ένα γραπτό του π. Βασιλείου Θερμού για την ομοφυλοφιλία (1) προέκυψε ένας έντονος διάλογος – αντίλογος στο διαδίκτυο. Ακολούθησε η “Δήλωση π. Βασιλείου Θερμού” (2). Επειδή τόσο στο κείμενο του ιδίου, όσο και στα σχόλια ορισμένων αναγνωστών, παρουσιάζεται ο π. Βασίλειος Θερμός, λίγο πολύ ως
ο “αδικημένος, κυνηγημένος, νηφάλιος και γνήσιος εκφραστής της Ορθοδοξίας, τον οποίο προσπαθούν να λυντσάρουν οι “φανατικοί” αντίπαλοι του, οι οποίοι ανήκουν στον “σκληροπυρηνικό-φονταμενταλιστικό χώρο” “
προτείνω προς κάθε ενδιαφερόμενο, όποια άποψη κι αν έχει, να διαβάσει τις απαντήσεις του Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου Ιερόθεου (Βλάχου) (3, 4) και του π. Θωμά Βαμβίνη (5), σε ένα παλαιότερο κείμενο του π. Βασιλείου Θερμού (6). Θέματα τα οποία συζητούνται είναι οι μεταφράσεις των λειτουργικών κειμένων, ο λειτουργικός εκσυγχρονισμός και η λεγόμενη
“μεταπατερική θεολογία“.
Τόσο ο Σεβ. Ιερόθεος, όσο και ο π. Θωμάς Βαμβίνης καταδεικνύουν πολύ καθαρά τη διαφορά, η οποία υπάρχει ανάμεσα στον Ορθόδοξο και στο μη Ορθόδοξο τρόπο σκέψης, ανάμεσα στο λόγο, ο οποίος είναι καρπός της φώτισης του Θεού και σε αυτόν, ο οποίος είναι προϊόν της ανθρώπινης φαντασίας. Μόνο όταν κάποιος κατανοήσει αυτές τις βασικές διαφορές, είναι σε θέση να καταλάβει το ποιός είναι ο πραγματικός σκληροπυρηνικός και φονταμενταλιστής, ποιός φέρνει το φως και ποιός σκορπίζει τη σύγχυση και το σκοτάδι (όσο νηφάλιος, ευφράδης, προσηνής και πολιτισμένος κι αν παρουσιάζεται ο τελευταίος). Εξ άλλου ο φανατισμός και η εθελοτυφλία έχουν ποικίλους μανδύες. Δεν είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα μόνο κάποιων “οπισθοδρομικών”, αλλά και ορισμένων “προοδευτικών.”
Πολύ σημαντική για την κατανόηση του όλου προβλήματος είναι η συμβολή του π. Αντώνιου Αλεβιζόπουλου:
Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΩΡΕΣ,
π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ (+)
(Πηγή: http://www.egolpion.com/8rhskeftikh_ekpaidefsi.el.aspx).
Για όποιον φαίνονται αυτά τα κείμενα δυσνόητα, πολύπλοκα ή “προχωρημένα μαθηματικά”, υπάρχουν μερικοί ασφαλείς οδηγοί, οι οποίοι παρουσιάζουν την Αλήθεια του Θεού ποιο απλά, όπως τα βιβλία των Αγίων Παϊσίου, Πορφυρίου και άλλων παλαιότερων αλλά και σύγχρονων Αγίων και Γερόντων.
Παραπομπές
1) ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ: ΕΝΑ “ΑΣΥΜΜΕΤΡΟ” ΠΡΟΒΛΗΜΑ, σελ. 149-179, κεφάλαιο στο βιβλίο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. Συλλογικό έργο, Εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ, Μάρτιος 2015.
2) Δήλωση π. Βασιλείου Θερμού. (Πηγή http://www.anastasiosk.blogspot.gr/2016/02/blog-post_804.html, Δευτέρα, 22 Φεβρουαρίου 2016).
3) Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος απαντά στον π. Βασίλειο Θερμό. (Πηγή: https://neaproia.wordpress.com, Νέα Πρωία 20/09/2010).
4) Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: “Νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή «θεολογία». (Πηγή: http://www.romfea.gr/, Δευτέρα, 02 Αυγούστου 2010).
5) Nέο κύμα διαλόγου γιά τήν λειτουργική γλώσσα. Καταιγιστική απάντηση του π. Θωμά Βαμβίνη στόν π. Βασ. Θερμό. (Πηγή: http://klision.blogspot.com/2010/07/n_15.html, Πέμπτη, 15 Ιουλίου 2010).
6) Οι λαϊκοί αδελφοί μας στη Λατρεία, του Πρωτ. π.Βασιλείου Θερμού. (Πηγή http://www.amen.gr/article/oi-laikoi-adelfoi-mas-sti-latreia, 14 Ιουλίου 2010)
7 comments
Αφού καταδεικνύουν “πολύ καθαρά τή διαφορά μεταξύ ορθόδοξου καί μή…”,όπως
λέτε, τότε ασφαλώς,περιτεύει νά τά διαβάσουμε! Έτσι επιχειρηματολογείτε εσείς ;
Άν δέν κάνω λάθος,αυτό λέγεται λήψη τού ζητουμένου! Μπορώ λοιπόν καί εγώ νά
ισχυριστώ τότε, τό αντίθετο,δηλ.ότι τά κείμενα τού π.Βασ.Θερμού καταδεικνύουν
πολύ καθαρά τή διαφορά μεταξύ ορθοδόξου καί μή κ.λ.π.,κ.λ.π.Έτσι όμως δέν γίνεται διάλογος, αλλά μονόλογος μή ακουόντων.Άν έχετε κατανοήσει όντως ,τό
αντορθόδοξο τών θέσεων τού π.Θερμού,μπορείτε ασφαλώς νά μάς τό εκθέσετε
μέ δυό μόλις λόγια,μάλιστα στά πλαίσια ενός σύντομου σχολίου !
Αγαπητέ φίλε,
στο σύντομο κείμενό μου απέφυγα συνειδητά να παρουσιάσω μία κριτική των θέσεων του π. Βασιλείου Θερμού.
Παραπέμπω στα κείμενα δύο πολύ αξιόλογων θεολόγων (Σεβ. Μητροπ. Ιερόθεος και π. Θωμάς Βαμβίνης), οι οποίοι παρουσιάζουν τις διαφορές, στις οποίες αναφέρομαι, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να βρει με μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο και πολλά άλλα σχετικά κείμενά τους (σε ηλεκτρονική και έντυπη μορφή).
Δρ. Ταγαράκης Χρήστος
Αγαπητέ κ.Ταγαράκη,
Στό σύντομο σχόλιο σας γιά τή δήλωση τού π.Θερμού σαφέστατα υπονοείτε δυσμενή κρίση γι’αυτόν,παραπέμποντας σέ κείμενα άλλων ( κληρικών ),καί
όχι τεκμηριώνοντας τήν κρίση σας μέ δικά σας επιχειρήματα.Θά μπορούσα
λοιπόν καί εγώ τότε νά παραπέμψω στή πολύ κολακευτική γιά τόν πατέρα
Βασίλειο παρουσίαση, πού τού έγινε πρίν τήν ομιλία του στή σχολή γονέων
Ι.Μ.Αργολίδος στίς 10-1-’16,από τόν οικείο μητροπολίτη σεβ.Νεκτάριο Αν-
τωνόπουλο ( τόν κληρικό πού μάς γνώρισε τόν νεοφανή Άγιο Λουκά τόν ιατ-
ρό ).Αυτό όμως δέν συνιστά διάλογο αλλά ρίψη νερού στόν μύλο καί όχι στό
αντίβαρο τής ιδιωτείας !
Άν λοιπόν έχετε όντως κατανοήσει, αντορθόδοξες θέσεις στόν π.Θερμό,ιδού
ο χώρος τού Αντίβαρου,δέν έχετε παρά νά μάς τίς εκθέσετε μέ δυό λόγια !
Αγαπητέ κ. Γιαμαλή,
1) σκοπός της συγγραφής του σύντομου κειμένου μου ήταν να δει ο αναγνώστης ότι υπάρχουν δύο εντελώς διαφορετικοί τρόποι σκέψης. Ο καθένας με βάση την επιλογή του τρόπου σκέψης, καθορίζει και τον τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζει όλα τα θέματα της ζωής.
Εάν εσείς την πρόταση για κριτική μελέτη και διαμόρφωση προσωπικής άποψης την χαρακτηρίζεται ως «ρίψη νερού στόν μύλο καί όχι στο αντίβαρο τής ιδιωτείας !», τότε αφήνω τον κάθε αναγνώστη να αξιολογήση την εκτίμησή σας.
Την γενικότερη στάση μου, ως προς τη Ορθόδοξη Θεολογία, την παρουσίασα σε παλαιότερο κείμενό μου:
Ο θεολογικός εκμοντερνισμός (στην Ορθοδοξία και στη Δύση), η Ι. Μητρ. Δημητριάδος και η ζωντανή Ιερή Παράδοση.
Πηγή: http://drupal.antibaro.gr/node/2281 (Αντίβαρο 23/11/2010)
2) Σέβομαι και εκτιμώ ιδιαιτέρως τη συγγραφική συνεισφορά του Σεβ. Μητροπ. Νεκτάριου (Αντωνόπουλου) σε σχέση με τον Άγιο Λουκά.
Δεν μπορώ όμως να του αναγνωρίσω το ¨Αλάθητο του Πάπα¨.
Πολύ δε περισσότερο, όταν με την στάση του προβάλει και βιβλίο του Πάπα.
Δείτε εδώ:
Ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος ομιλητής σε παρουσίαση βιβλίου του Πάπα Φραγκίσκου
Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.gr/2015/01/blog-post_68.html (Θρησκευτικά 10/1/15)
Ελπίζω, ότι με αυτά τα στοιχεία δίνω μερικές αφορμές ακόμη για κριτική σκέψη.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Δρ. Ταγαράκης Χρήστος
Απόψεις, γνώμες, κλπ., μπορεί να υπάρχουν -εν δυνάμει- όσες και άνθρωποι. Ο ορθόδοξος τρόπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δια μέσου των αιώνων ερμηνεία που έδωσαν οι …ορθόδοξοι θεολόγοι στις διδαχές του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Αλλά ακόμα και αυτές οι διδαχές του Κ.Η.Ι.Χ. είναι δημιούργημα της από στόμα σε στόμα παράδοσης αυτής της διδασκαλίας, και ΟΧΙ σε καμμία περίπτωση αυτή καθαυτή η διδασκαλία του Θεανθρώπου.
Συνεπώς μην “στριμώχνεστε” όλοι θα πάρετε, για όλους έχει κουλούρια ο τορβάς.
Το ποιός όμως στην πράξη ακολουθεί τον λόγο Του, αυτό είναι καθαρά προσωπικό θέμα.
Στο θέμα της ομοφυλοφιλίας πάντως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η ίδια η φύσις απορρίπτει και την θεωρεί …”παρά φύσιν”. Πρόκειται για συμπεριφορά αποκλίνουσα εκ του φυσιολογικού. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Αν αλλάξει πρέπει πρώτα να αλλάξει η φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος.
Το πώς το αντιμετωπίζουμε εμείς οι άνθρωποι βέβαια είναι άλλο θέμα.
Ως συνήθως ουδείς δεν έχει προσπαθήσει να εξηγήσει το αυτονόητο: Ότι κακώς μπερδεύουμε την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά δήθεν με “ανθρώπινα δικαιώματα” και λοιπά φληναφήματα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει μόνος του ή και με άλλους υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει αμοιβαία συγκατάθεση.
Από κει και πέρα η επιβολή μιας μη φυσιολογικής συμπεριφοράς ως “νορμάλ” είναι και προσωπικό και κοινωνικό και νομικό θέμα. Οι κοινωνίες τείνουν λόγω αφόρητης πίεσης από τους ομοφυλοφίλους να το αποδεχτούν γι’αυτό και οι νομοθέτες εναρμονίζονται. Σε προσωπικό όμως επίπεδο ουδείς μπορεί να μας επιβάλλει να αποδεχτούμε το μη φυσιολογικό ως κάτι το …φυσιολογικό και εδώ κάπου τελείωνει όλη η φασαρία με το όλο θέμα.
Άρα, όποιος είναι κατά παραμένει κατά, ακόμα και ενάντια στο “κοινωνικό ρεύμα”, εις πείσμα των καιρών. Το είπε και ο Κάλβος: Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
Ανώνυμε φίλε,
γράφεις ότι
«Απόψεις, γνώμες, κλπ., μπορεί να υπάρχουν -εν δυνάμει- όσες και άνθρωποι. Ο ορθόδοξος τρόπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δια μέσου των αιώνων ερμηνεία που έδωσαν οι …ορθόδοξοι θεολόγοι στις διδαχές του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Αλλά ακόμα και αυτές οι διδαχές του Κ.Η.Ι.Χ. είναι δημιούργημα της από στόμα σε στόμα παράδοσης αυτής της διδασκαλίας, και ΟΧΙ σε καμμία περίπτωση αυτή καθαυτή η διδασκαλία του Θεανθρώπου.»
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Από τις ημέρες του Ιησού Χριστού μέχρι σήμερα υπάρχει μία αδιάκοπη γραμμή, η οποία ξεκινάει
α) από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό και συνεχίζεται με τους Αγίους Αποστόλους, τους Άγιους Πατέρες, τους παλαιότερους και σύγχρονους Αγίους, μέχρι και τους (πραγματικούς και γνήσιους) Γέροντες των ημερών μας.
Στον αντίποδα αυτών βρίσκονται
β) οι πάσης φύσεως αιρετικοί, πλανεμένοι, ορθοδοξοφανείς, δίγλωσσοι και λαοπλάνοι, oι οποίοι δεν διακατέχονται από το Πνεύμα του Θεού, αλλά από άλλα πνεύματα. Μπορεί βέβαια να εντυπωσιάζουν λίγους ή πολλούς, με τους «σπουδαίους» τίτλους, τις πολλές κατά κόσμον γνώσεις, τις διανοητικές ταχυδακτυλουργίες και τις υψηλές θέσεις τους, αλλά δεν παύουν να είναι φορείς άλλων πνευμάτων και όχι του Πνεύματος του Θεού.
Ο καθέ ένας, εάν θέλει, είτε αγωνίζεται για να απελευθερώσει την ψυχή του από τα ανθρώπινα πάθη και να γίνει φορέας της Θείας Χάρης (περίπτωση «α)») είτε παραμένει προσκολλημένος σε αυτά (στα ανθρώπινα πάθη) και γίνεται φορέας και σκλάβος άλλων πνευμάτων (περίπτωση «β)»). Αντίστοιχος είναι και ο λόγος του.
Ελπίζω, ότι τουλάχιστον σε αυτό το σημείο, να σε ικανοποιεί η απάντησή μου.
Φιλικά
Δρ. Ταγαράκης Χρήστος
Ως συνέχεια του σχολίου “Ταγαράκης Χρήστος 29 February 2016 at 13:14″
Και κάτι ακόμη, για τον Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριο και την παρουσίαση βιβλίου του Πάπα Φραγκίσκου
π Θ. Ζήσης 28/1/15 ”Απαντηση στον φιλοπαπικο οικουμενιστη μητρ.Αργολιδος Νεκταριο”
Από το9ο Λεπτό
Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=7P4NvPUV2e0
Δρ. Ταγαράκης Χρήστος