Οδηγίες προς ναυτιλομένους. Τα κάνω λιανά.
[Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε στο facebook, όμως λόγω της μεγάλης του αποδοχής μεταφέρεται και στον ιστοχώρο. Είχε σε 9 ώρες 350 likes και πάνω από 100 κοινοποιήσεις]
Δεν χρησιμοποιούμε πότε τον όρο Βόρεια Μακεδονία, ούτε όταν μιλάμε με ξένους. Το πολύ να το πάμε σε χαλαρό ύφος “Βορείως της Μακεδονίας” (North of Macedonia). Με το χιούμορ περνάει η θέση πολύ ωραία. Ακόμη και γραπτώς. Πώς θα καταλάβει ο άλλος τη θέση μας αλλιώς; Εναλλακτικά: το κράτος των Σκοπίων. (Στη διπλωματική γλώσσα είθισται να αναφέρεται η πρωτεύουσα ως το κέντρο μιας χώρας).
Προσθέτουμε πάντα ότι για μας τους Έλληνες η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι πάντα μέρος της ταυτότητας και της Ιστορίας μας και ποτέ δεν πρόκειται να αποδεχθούμε να τους ονομάσουμε “Μακεδόνες”, ακριβώς επειδή Μακεδόνες είμαστε εμείς. Όχι στην εθνικότητα (ethnicity), αλλά ως τμήμα της ελληνικής εθνικότητας. Τμήμα διαχρονικά. Ποτέ δεν έπαψε να είναι. Αν είναι αυτοί Μακεδόνες, εμείς τι είμαστε;
“Μακεδονική εθνότητα” δεν υπάρχει. Είναι εφεύρημα. Οι παππούδες τους πριν 100 χρόνια ήταν Βούλγαροι κατά κύριο λόγο. Εξ ου και παίρνουν σωρηδόν βουλγαρικό διαβατήριο ένας ένας τώρα.
==>πολύ σημαντικό για χρήση εντός Ελλάδος<==
Δεν χρησιμοποιούμε τον όρο “βόρεια Ελλάδα”. Δεν αποδεχόμαστε να γίνουμε “βόρεια περιοχή“, ούτε “πληθυσμός της βόρειας περιοχής“, όπως λέει το άρθρο 7(2) και 7(4). Ονομάζουμε τη Μακεδονία Μακεδονία, την Θράκη Θράκη και την Ήπειρο Ήπειρο. Οπως λέμε και την Κρήτη Κρήτη και όχι νότια Ελλάδα. Όπως λέμε τα νησιά νησιά και όχι Ανατολική Ελλάδα. Είναι ύπουλος ο όρος “βόρεια Ελλάδα” για να αποφεύγεται το Μακεδονία για τη Μακεδονία.
Αν το ζήτημα αφορά τους αρχαίους (όπως πχ η σελίδα με την διπλή υπηκοότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου) λέμε τα προφανή: το όνομα Μακεδόνας είναι ελληνικό, τα ονόματα Αλέξανδρος και Φίλιππος είναι ελληνικά, μιλούσαν ελληνικά, είχαν τα ελληνικά ήθη και έθιμα και τους Έλληνες Θεούς, ο Μ. Αλέξανδρος ονομάστηκε “στρατηγός των Ελλήνων” (πλην Λακεδαιμονίων) πριν την εκστρατεία του.
Αντίθετα, αυτοί είναι Σλάβοι, κατέβηκαν στα Βαλκάνια τον 7ο αιώνα μ.Χ. Δηλαδή 1000 χρόνια μετά την ακμή της Μακεδονίας, η οποία ήταν απλώς ένα μέρος του ελληνικού κόσμου όπως η Αθήνα, η Σπάρτη, η Κόρινθος, η Θήβα και τόσα άλλα.
Επίσης:
το 1910 σε απογραφή των Οθωμανών “Μακεδόνες” δεν βρέθηκαν.
Το 1913 στο Βουκουρέστι δεν βρέθηκαν. (Οι παππούδες τους πολεμούσαν με τους Βούλγαρους).
Το 1914 και το 1918 στο National Geographic και στις φυλές της Ευρώπης δεν βρέθηκαν.
Το 1918 φτιάχτηκε το Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Χωρίς “Μακεδόνες”.
Το 1921 στην απογραφή της (μετέπειτα ονομαζομένης) Γιουγκοσλαβίας, ούτε ένας “Μακεδόνας” δεν βρέθηκε, ούτε μια αναφορά σε “μακεδονική”.
[όλες οι αποδείξεις εδώ ]
Τα έθνη δεν φτιάχνονται στα εργαστήρια. Ούτε μέσα σε 70 χρόνια.
Υγ. Συμπληρώνω: το ελληνικό κράτος έχει υποχρέωση στα επίσημα έγγραφά του να αποκαλεί την χώρα “Βόρεια Μακεδονία”. Ως εκεί όμως. Κανένας άλλος. Ούτε ΜΜΕ, ούτε πολίτης, ούτε κανείς. Εκτός των άλλων, προβλέπεται και από το άρθρο 7 (5). Τους αποκαλούμε όπως γουστάρουμε. Τέλος. Όποιος τους αποκαλεί “Βόρεια Μακεδονία”, πχ τα ΜΜΕ, το κάνει επειδή θέλει, όχι επειδή υποχρεώνεται. Μπορεί να θέλουν από αδιαφορία ή από έλλειψη φρονήματος. Πάντως θέλουν. Τόσα χρόνια τους αποκαλούσαν Σκόπια ενώ στον ΟΗΕ ήταν ΠΓΔΜ. Σκόπια και πάλι Σκόπια για μας.
6 comments
Χίλια μπράβο κ. Σταλίδη!
Ναι, τους αποκαλούμε όπως γουστάρουμε. Και πράγματι είναι ύπουλος ο όρος “βόρεια Ελλάδα”, εδώ και χρόνια το επισημαίναμε όσοι ανησυχούσαμε για την έκβαση του εθνικού μας θέματος.
Είναι σαφές πλέον ότι ο εθνομηδενιστικός ιδεολογικός χώρος αποσκοπεί στην πλήρη αποσύνδεση του ελληνισμού από την μακεδονική κληρονομιά όλων των ιστορικών περιόδων, όχι μόνο στην απόδοση στους Σκοπιανούς κάποιων “δικαιωμάτων συνιδιοκτησίας” επί ενός δήθεν γεωγραφικού όρου των νεότερων χρόνων.
Γιαυτό προβλέπω σύντομα να πολλαπλασιάζονται (εντός Ελλάδος) τα δημοσιεύματα αμφισβήτησης της ελληνικότητας και των αρχαίων Μακεδόνων. Θα μεταφέρουν δηλαδή την συζήτηση από την Μακεδονία του 19ου αιώνα στο αρχαίο μακεδονικό βασίλειο, στον Δημοσθένη κλπ, αναπαράγοντας τις πιο ακραίες σκοπιανές θέσεις. Η προπαγάνδα είναι σαν την Λερναία Ύδρα. Απαιτείται εγρήγορση από όλους μας.
Aν , για οποιονδήποτε λόγο , βρεθούμε αναγκασμένοι να τους αποκαλέσουμε με το όνομα
που αποδέχθηκε , κακή τη μοίρα , ο Τσίπρας και οι νεαροί άσχετοι , άσκεπτοι και επιπόλαιοι
φίλοι του , ας χρησιμοποιούμε τον όρο “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας” , ποτέ σκέτο
Βόρεια Μακεδονία ! Η προσθήκη της λέξεως “Δημοκρατία” αδυνατίζει τον γεωγραφικό προσδιορισμό
“Βόρεια Μακεδονία” με συνέπεια η σύνθεση “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας” ή ακόμη καλύτερα ΔΒΜ (ή ΔελταΒηταΜΙ) να παραπέμπει περισσότερο σε πολιτικό προσδιορισμό παρά σε γεωγραφικό προσδιορισμό !
Γιά εμάς , βόρεια Μακεδονία είναι η Καστοριά, η Μελίτη , η Σκύδρα και το Πολύκαστρο …και νότια
Μακεδονία είναι η Κατερίνη και η Βέροια !
Πολύ σωατὲς καὶ πρακτικῶς ἐφαρμόσιμες ὅλες οἱ συστάσεις. Τί κάνουμε, ὅμως ἐκτὸς Ἐλλάδος; Ἡ δική μου μέθοδος εἶναι νὰ λέω ὅτι «γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες, ἀλλὰ καὶ γιὰ κάθε στοιχειωδῶς μορφωμένο ἄνθρωπο σὲ ὅποιο ἔθνος καὶ ἂν ἀνήκῃ, ἡ Μακεδονία εῖναι στὴν Ἐλλάδα. Καί, ἂν, γιὰ λόγους γεωπολιτικῆς τῶν ΗΠΑ καὶ τῆς Γερμανίας καὶ οἰκονομικῆς ἀνεπαρκείας καὶ ἀνικανότητος τῆς Ἐλλάδος, ἔγινε ἕνας ἐπαίσχυντος συμβιβασμός, αὐτὸς θὰ ἔχῃ τὴν τύχη πού ἔχει κάθε προσβολὴ τῆς ἱστορίας καὶ τῆς Γεωγραφίας. Θὰ φέρῃ, δυστυχῶς, ἐκεῖνα τὰ ἀλυτρωτικὰ ἀποτελέσματα ποὺ σχεδιάσθηκε γιὰ νὰ ἀποτρέψῃ, ἀκριβῶς ὅπως ἡ ἀνοησία τῆς λεγομένης πολιτικῆς ὀρθότητος γιγάντωσε τὸν λαϊκιστικὸ καὶ διχαστικὸ λόγο.»
Κατά την γνώμη μου, αν κάποιος υποχρεωθεί εκτός Ελλάδος να μιλήσει σε ξένους με κάποιο επίσημο ύφος, αναφερόμενος στο κράτος των Σκοπίων, αν δεν μπορεί να αποφύγει την λέξη Σκόπια, ας επιλέξει την λέξη “Σεβέρνα” (σκέτα) και ας αφήσει τους συνομιλητές του να αναρωτιούνται τι είναι αυτό. Μία φορά, θα έχει μία επίφαση νομιμότητας, χωρίς να εκθέτει την λέξη “Μακεδονία”. Τουλάχιστον στον προφορικό λόγο κανείς δεν υποχρεούται να αναφέρει τις πλήρεις ονομασίες των κρατών (όπως κανείς δεν παραξενεύεται όταν λέμε “America” και όχι το μακρυνάρι “United States of America”).
Την λέξη Γιουγκοσλαβία τόσα χρόνια δεν την μεταφράζαμε κατά τα συνθετικά της (Yougoslavia στα αγγλικά και όχι Southern Slave land, Yougoslavie στα γαλλικά, όχι pays des Slaves du Sud, Γιουγκοσλαβία στα ελληνικά -κάποτε χρησιμοποιείτο το Νοτιοσλαβία, αλλά γρήγορα ξεχάστηκε). Τούτο το απόκομμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας γιατί πρέπει να μεταφράζεται σε όλες τις γλώσσες; Και πάνω από όλα γιατί πρέπει να μεταφράζεται επισήμως στα ελληνικά; Αλλά ούτε αυτήν την λεπτομέρεια, το αμετάφραστο στις διμερείς έστω σχέσεις, δεν κατάφεραν να επιβάλουν οι φωστήρες της ελληνικής διπλωματίας. Αίσχος και πάλι αίσχος.
Προς ενημέρωση τών αναγνωστών, μία διόρθωση στο κατά τά άλλα χρήσιμο, ή και χαριτωμένο, άρθρο σας.
Στο “Υγ.” γράφετε: Το ελληνικό κράτος έχει υποχρέωση στα επίσημα έγγραφά του να αποκαλεί τήν χώρα “Βόρεια Μακεδονία”.
Η αλήθεια όμως, από Νομική και Συνταγματική άποψη, είναι αντίθετη: Η Ελληνική Πολιτεία (ελληνικό κράτος) ΔΕΝ έχει καμία απολύτως ΝΟΜΙΚΗ ή ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ υποχρέωση –σε πλαίσιο εθνικού ή και διεθνούς δικαίου– στα επίσημα έγγραφά της να αποκαλεί αυτήν τήν χώρα “Βόρεια Μακεδονία”.
Διότι, τό “μπακαλόχαρτο” τής επιλεγομένης “Συμφωνίας τών Πρεσπών” δεν υπεγράφη από τήν ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, σύμφωνα με τόν Νόμο και τίς προβλέψεις τού Συντάγματος, αλλά απεναντίας υπεγράφη από κάποιον κύριο (ιδιώτη) που παρίστανε (αλλά δεν ήταν) τόν “Υπουργό Εξωτερικών” τής χώρας, και (ψευδο)”επεκυρώθη” από κάποιους άλλους κυρίους και κυρίες (ιδιώτες) που παρίσταναν (αλλά δεν ήσαν) τούς “βουλευτές” μιας επιλεγομένης “πλειοψηφίας”, με πρωτοβουλία ενός άλλου κυρίου, που για μερικές ακόμη ημέρες παριστάνει (αλλά ουδέποτε ήταν, και δεν είναι) τόν “πρωθυπουργό” τής χώρας, σύμφωνα τουλάχιστον με τό άρθρο 59, εν συνδυασμώ με τό άρθρο 84, τού Συντάγματος, όπως αναλύεται διεξοδικώς στο παρακάτω δημοσιευθέν άρθρο:
http://www.istorikathemata.com/2019/01/blog-post_18.html
Σημειωτέον ότι αυτό τό άρθρο περί τής “ταμπακέρας” τού θέματος, ΟΥΔΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΑΠΕΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΕΙ, ούτε καν συνταγματολόγοι προσκείμενοι στους εν λόγω κυρίους…
Επομένως ας μην φοβούνται, πολλώ δε μάλλον να μην τρομοκρατούνται, οι αναγνώστες τού ιστολογίου και όλοι οι πατριώτες συνέλληνές μας από τό ως άνω “μπακαλόχαρτο”, ειδικά μάλιστα εν όψει τού γεγονότος ότι τό εν λόγω θέατρο τού “κυβερνητικού παραλόγου” ρίχνει αυλαία σε λίγες μέρες, και η Ελληνική Πολιτεία επανέρχεται σύντομα στην ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ και τήν ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ. Και τότε, σύντομα πλέον, τόν λόγο θα τόν έχει η αδέκαστος ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Στο μεταξύ, μπορούμε να συνεχίσουμε να αποκαλούμε ΝΟΜΙΜΩΣ τόν βόρειο γείτονά μας με τό ΝΟΜΙΜΟ προσωρινό προσωνύμιο (appelation) –όχι όνομα (name)– fYROM.
Βόρεια Κύπρος-Βόρεια Μακεδονία-Βόρεια Ήπειρος, Νότια Αθήνα καμία σχέση