Δημήτρης Νατσιός
“Τ’ άθεα γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ’ αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του
Παπουλάκος
Έχουμε την εντύπωση ότι η έσχατη μάχη για το μέλλον της πατρίδος διεξάγεται μες στο Κοινοβούλιο ή στα έγκατα του Μαξίμου. Λάθος. Στα σχολεία, στις αίθουσες διδασκαλίας κρίνεται η τύχη του Γένους. Αν επικρατήσει η «ελληνοκτόνος παιδαγωγία» και εκλείψει διά παντός η ελληνορθόδοξη Παιδεία, «η ροδόχρους ελπίδα του Έθνους» (Καποδίστριας), τότε ας θυροκολλήσουμε το αγγελτήριο θανάτου, πλησιάζει η ιστορική ευθανασία. Αν δεν απομείνει η ευλογημένη «μαγιά» του Μακρυγιάννη, τότε «κάλλιον να μην υπάρχει Έλλην εις τον κόσμον, παρά να ατιμάζει το κατ’ εικόνα Θεού και ομοίωσιν, υπάρχων ανδράποδον τον αναισθήτου Τούρκου, ενώ επλάσθη από τον Θεόν ελεύθερος» όπως θεσπίζουν, στις 5 Μαϊου του 1827, στην Τροιζήνα, οι ελευθερωτές πατέρες μας. Και σίγουρα στην θέση του «αναισθήτου Τούρκου», μπορεί να μπουν και άλλα αναίσθητα και άπληστα θηρία-φανερά και νοητά-που μας εξανδραποδίζουν. Και το κακό γίνεται από τους ύπουλους, τους «προβατόσχημους λύκους» που ζεσταίνουμε στον κόρφο μας και μαγαρίζουν παιδεία και παιδιά…
Το 1984 το ησύχιο και ταπεινό «περιβόλι της Παναγίας» μας, το σπουδαιότερο πνευματικό κέντρο της ανθρωπότητας, επισημαίνει την ολέθρια πορεία της Παιδείας, εν ονόματι κάποιου νεφελώδους προοδευτισμού και αβασάνιστου εξευρωπαϊσμού και ομιλεί απερίφραστα και ευθαρσώς για την αδίστακτη καταστροφή των εθνικών μας ριζών και τον επελαύνοντα αντιχριστιανισμό και αφελληνισμό.
Αντιγράφω το απόσπασμα: «Από πολλά χρόνια τώρα γίνεται συστηματική προσπάθεια, διαρκώς αυξανομένη, να πολεμηθεί η πίστη. Να βγει από τα ελληνικά σχολεία ο Χριστός. Να διαστρεβλωθεί η ιστορία μας. Να ευτελισθεί η σημασία των μεγάλων εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα, που τόσο ζει ο λαός μας. Να παύσει η Ορθόδοξος Εκκλησία να είναι η ψυχή του Γένους μας. Να καταντήσουν τα παιδιά εύκολη λεία κάθε νοητού ή φανερού θηρίου».
Δυστυχώς επαληθεύτηκαν οι Αγιορείτες Πατέρες. Το πού έχει καταντήσει η Παιδεία μας εξ αιτίας της παρατεταμένης κρίσεως ταυτότητας, το βλέπει κανείς στα πλείστα εν χρήσει σχολικά εγχειρίδια. Δεν πρόκειται μόνο για το ελεεινό γλωσσικό ιδίωμα στο οποίο είναι γραμμένα, για την προχειρότητα και ανεπάρκεια που τα χαρακτηρίζει, πρόκειται κυρίως για την ψυχική μιζέρια στην οποία καταδικάζουν το παιδί, τα πρότυπα που του προβάλλουν, ήτοι έναν πληροφορημένο, υπολογιστικό, ανταγωνιστικό και συναισθηματικά νεκρό άνθρωπο. Και, κυρίως, χωρίς τον Θεάνθρωπο, την χαρά του κόσμου. Περισσεύει στα τρισάθλια βιβλία η εκκλησιομαχία, η κατασυκοφάντηση και ο εμπαιγμός της αμωμήτου πίστεώς μας, που «μας λευτέρωσε και βγήκαμε εις την κοινωνίαν του κόσμου», όπως βροντοφωνάζει ο Μακρυγιάννης. Και όλα αυτά κατά παράβασιν της συνταγματικής επιταγής. (Εξαιρετική η μελέτη και η αρθρογραφία για τα θέματα αυτά του σεβαστού προέδρου, ε.τ., του Αρείου Πάγου κ. Βασιλείου Νικόπουλου, με τίτλο: «Το προοίμιον του Συντάγματος και η νομική του αξιολόγηση», έκδοση της «εταιρείας των φίλων του λαού»).
Και για του λόγου το αληθές μια σύντομη περιδιάβαση στα σχολικά βιβλία Γλώσσας Δημοτικού και Γυμνασίου τεκμηριώνει τα προαναφερθέντα:
Ανθολόγιο Α’ Δημοτικού: Κείμενο με τίτλο: «Δώσε την αγάπη». Διαδραματίζεται ο εξής διάλογος στην τάξη. «Αύριο θα κάνουμε γιορτούλα μέσα στην τάξη», λέει η δασκάλα. «Τι γιορτή; Ποιος άγιος γιορτάζει» ρωτούν τα παιδιά. «Αυτός ο άγιος δεν υπάρχει. Είναι ο άγιος της φιλίας», απαντά η κυρία. «Μα δεν έχει όνομα;». «Να τον πούμε… Φιλάγιο» λέει ο Μάνος, το Πολωνεζάκι και συμφωνεί η δασκάλα. (Το σχολείο είναι διαπολιτισμικό). Ερώτηση: Δεν έχει αγίους η Εκκλησία μας; (σελ. 107).
Στη σελ. 110 υπάρχει μια προσευχή τής… Θέτιδος Χορτιάτη. (Μία νερόβραστη τιποτολογία).
Στη σελ. 113 κείμενο για την Αϊ-Βασίλη. Όχι βέβαια για τον ασκητικό και φιλανθρωπότατο άγιο, αλλά για το γνωστό ξωτικό των δώρων. Διαβάζω: «Ο Ιβάν και η οικογένειά του εγκαταλείπουν τον τόπο τους, μαζί και η Ευτυχού, η γάτα τους, εξ αιτίας μιας καταστροφής…».
Ερωτώ: γιατί τέτοια μαύρα, καταθλιπτικά κείμενα σε 6χρονα παιδιά; Διευκρινίζω: Ότι η ατομική και κοινωνική μας ζωή είχε, έχει και θα έχει ένα μεγάλο μέρος της βουτηγμένο στο σκοτάδι, δεν σημαίνει πως λόγω ρεαλισμού πρέπει να το προβάλλουμε στα βιβλία του Δημοτικού και να φαρμακώνουμε την ψυχή των παιδιών. Όχι για να κρυβόμαστε υποκριτικά, αλλά γιατί ο νους των μικρών παιδιών δεν χωράει το κακό, οπότε το μόνο που αποφέρει μία τέτοια προσπάθεια είναι να διαταράσσεται η πνευματική τους ισορροπία.
Γλώσσα Α’ Δημοτικού. Αφιέρωμα στο Πάσχα. Περιέχονται δύο ποιήματα. Το πρώτο με τίτλο «Πασχαλινό» στο οποίο περιγράφονται «οι φούρνοι που μοσχοβολούν» και «τα τραπέζια που κοκκινίζουν απ’ τα αυγά». Το δεύτερο με τίτλο «Πασχαλινά κουλούρια». (σελ. 56 τ. Β’). Πουθενά η Ανάσταση του Χριστού, το «Χριστός Ανέστη» στην κρισιμότερη τάξη όλων των βαθμίδων. Μη θιγεί ο πολυπολιτισμός τους…
Στη Β’ και Γ’ Δημοτικού θα βρούμε 4-5 σελίδες για προσκλήσεις σε γενέθλια. Πουθενά στο Δημοτικό δεν αναφέρεται η ονομαστική γιορτή.
Στο Ανθολόγιο Γ’ και Δ’ Δημοτικού. Σελ. 79. Κείμενο με τίτλο «Τότε που πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο». Έχουμε περιφορά και όχι βόλτα του Επιταφίου. Και στον επίλογο: « Όταν φτάσαμε στην Εκκλησία οι ψάλτες σήκωσαν τον Επιτάφιο ψηλά πάνω από την πόρτα κι όλοι εμείς περάσαμε από κάτω. Να, όπως το περνά περνά η μέλισσα». Διακωμώδηση της κατανυκτικότερης ακολουθίας της Εκκλησίας μας.
Στη σελ. 74 ο μουσουλμάνος Νορντίν, επισκέπτεται την «Εκκλησία του χριστιανού Αλλάχ» και βλέποντας τις αγιογραφίες στους τοίχους δυσφορεί με τους «άσχημους γέρους με τις μακριές γενειάδες», δηλαδή, με τους αγίους μας.
Στην σελ. 143 σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, ένας παπάς και ένας δάσκαλος είναι τερματοφύλακες και αλληλοϋβρίζονται.
Στη Γλώσσα Δ’ Δημοτικού (β’ τ. Σελ. 52) ο Αϊ-Βασίλης «βγαίνει στην αυλή να απλώσει τη μπουγάδα του, τις κάλτσες του, τη φανέλα του και το μακρύ του σώβρακο...».
Στην Ε’ Δημοτικού, στην ενότητα για τα Χριστούγεννα έχουμε πάλι μία «οικογένεια προσφύγων, του Αντυ, που ζει σε αντίσκοινα και ξεπαγιάζει» (πάλι μαυρίλα).
Στην επόμενη σελίδα 26 «η Φρικαντέλα η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα» και έδιωχνε τα παιδιά με φράσεις όπως «Σκασμός, σκουπιδόπαιδα! Αν δεν σταματήσετε να λέτε τα κάλαντα θα το μετανιώσετε πικρά!».
Στη δε σελ. 29 τα άγια Θεοφάνεια είναι για τα έντυπα σκύβαλα αγώνας κολύμβησης.
(Στο βιβλίο «Θεατρική Αγωγή» ε’ και στ’ Δημοτικού, στη σελ. 81 τα παιδιά καλούνται να υποδυθούν το δαιμόνιο).
Στη Γλώσσα Στ’ δημοτικού (α’ τ. Σελ. 90) θα βρεις την παναίρεση του Οικουμενισμού, όπου ο Χριστιανισμός εξισώνεται με τις θρησκείες του κόσμου και υποτιμάται σαφώς το πρόσωπο του Κυρίου.
Στο Ανθολόγιο Στ’ δημοτικού, σελ. 166, συγκρίνονται τα μάτια του Χριστού με τα μάτια μιας γάτας.
Στο Γυμνάσιο τα ίδια και χειρότερα.
Στο τετράδιο εργασιών Α’ Γυμνασίου (σελ. 76) κείμενο «Μ. Παρασκευή στην Εκκλησία» του Καζαντζάκη, στο οποίο διαβάζουμε: «…μια φορά τον έλεγαν Άδωνη, τώρα Χριστό» και λοιπές νεοπαγανιστικές βλασφημίες.
Στα «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» Α’ Γυμνασίου (σελ. 222) θα βρούμε μια γάτα, η οποία εισχωρεί στο «Ιερό Βήμα» και αφήνει τις ακαθαρσίες της στην «Αγία Πρόθεση». (Τι αλήθεια να διδαχτούν οι μαθητές από τέτοιο κείμενο;)
Στην Α’ Γυμνασίου στη «Γλώσσα», σε κείμενο με τίτλο «Παράπονο σκύλου», ένας αδέσποτος σκύλος κάθεται έξω από την εκκλησία και περιμένει,”προσεύχεται” «να βγει ο Κύριος», «μα ο Κύριος δεν βγαίνει». (Με κεφαλαίο το “κάπα” άρα αναφέρεται στο Χριστό).
Στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β’ Γυμνασίου, μετά τον «φιλάγιο» του Δημοτικού, οι μαθητές θα γνωρίσουν κι έναν «νέο» άγιο, που αυτή την φορά λέγεται… Αϊ-Λαός (σελ. 62), ενώ στο ίδιο βιβλίο θα συναντήσουμε πάλι τον Καζαντζάκη που «την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες κι οι χριστιανοί πήγαιναν στον Αϊ-Μηνά», αυτός «κίνησε για άλλο προσκύνημα, να χαιρετήσει την Άγια Κρήτη» (Σελ. 113).
Στην «Γλώσσα» Γ’ Γυμνασίου «φιλοξενείται» ο Σημίτης που δυσφορεί για την «διαστρεβλωμένη και γι’ αυτό χωρίς απήχηση ελληνική και χριστιανική παράδοση» της πατρίδας μας (σελ. 65) και η γνωστή ανθρωποκάμπια της Νέας Τάξης, ο Νίκος Δήμου, ο οποίος επαίρεται γιατί «ανήκει σε πολλές Μ.Κ.Ο.» και κατηγορεί την πατρίδα μας για «καταπίεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, των σλαβοφώνων και Μουσουλμάνων».
Στο «τετράδιο εργασιών» της ίδιας τάξης θα “σκοντάψουμε” στο μέγα πνευματικό ανάστημα που λέγεται Κώστας Λεφάκης, ο γνωστός τηλεαστρομπουρδολόγος που συμβουλεύει τους μαθητές να προβούν σε ερωτικές σχέσεις, διότι ο Άρης και η Αφροδίτη (τα ζώδια) τις ευνοούν (σελ. 73).
Λεφάκη ή Σημίτη θα βρεις στα κουρελουργήματα αυτά. Κόντογλου, Κάλβο ή Παλαμά, για παράδειγμα, δεν συναντάς. Ας μην απορούμε για τα ξινά μήλα. Οι μηλιές είναι σάπιες. Και επαναλαμβάνω: η τύχη του Γένους κρίνεται στις σχολικές τάξεις.
Κλείνω με μια έκκληση προς τους ποιμένες, τους επισκόπους του λαού: Άγιοι Αρχιερείς, κάποτε οι Επίσκοποι του δούλου Γένους, έπιαναν τα καριοφίλια και στέκονταν στην πρώτη γραμμή, υπερασπιζόμενοι το ποίμνιό τους, χύνοντας και το αίμα τους για του Χριστού την Πίστη την αγία και της πατρίδος την Ελευθερία. Τώρα και πάλι το ποίμνιό σας, το πιο ευάλωτο και ανυπεράσπιστο, τα παιδιά του λαού, τα παιδιά σας, κατασπαράσσεται και μαγαρίζεται η ψυχή του από «φανερά και νοητά θηρία». Τα παιδιά φωνάζουν: «άνθρωπον ουκ έχω». Σταθείτε Κυρηναίοι του πολύπαθου λαού μας. Οι ανίκανοι Κυβερνήτες μάς εξαφανίζουν ως λαό ιστορικό. Η Εκκλησία, όταν εκλείπει η κοσμική εξουσία ή προδίδει τον λαό, καθίσταται ελληνοσώτειρα. Η ώρα ήλθεν…
6 comments
Κύριε Νατσιέ,σας παρακολουθώ μ΄ενδιαφέρον στις τηλεοπτικές σας εμφανίσεις, στην αρθρογραφία σας και μπορώ να πώ ότι διακρίνεται άμμεσα το άδολο των προθέσεών σας ,
το πάθος που σας διακατέχει γι’αυτή την έρμη χώρα και για τα κοινωνικά της ζητήματα.
Αφού δηλώσω ότι συμφωνώ με τις διαπιστώσεις σας,πρέπει νομίζω να σας θυμίσω την ρήση του Σολωμού ότι Εθνικό είναι ότι αληθές..
και το λέω αυτό γιατί και άλλοτε στα γραπτά σας ή στις εκπομπές που κάνατε στην τηλεόραση με παρόμοιο θέμα δεν σταθήκατε στην ποιότητα των εκπαιδευτικών (εννοώ στην μεγάλη τους πλειοψηφία),
εξαντλώντας μόνο στο κράτος την κριτική σας.
Ζήσαμε τα πτυχία “εξπρές” από Γιουκοσλαβίες και άλλες χώρες,
τις στρατιές των μετρίων που “εξαγόρασαν” τίτλους και κατέκλυσαν θέσεις καίριες όπως η ιατρική και η παιδεία (με ίδια βαρύτητα η κάθε μιά),
στο περιβάλλον του ο καθένας έχει και μια εμπειρία με τέτοιου τύπου “δασκάλους”..
Ας μιλἠσετε κάποτε και γι’αυτούς που ενώ φαίνεται ότι τους έχετε στο απυρόβλητο της κριτικής σας,
είμαι σίγουρος ότι το θέμα σας πονά και σας θλίβει..δεν θέλω όμως να επεκταθώ.
@ τον Σχολιαστη αλλα και στον αξιοτιμο αρθρογραφο
Καμια θεση εχω ως “συνηγορος” του κου Νατσιου. Αν μη τι αλλο, δεν εχω το “αναστημα” αλλα ουτε καποιο ποθο αυτο-αν-αγορευσης !
Απλα, εχω συνομιλησει με πολλους εκπαιδευτικους -ο ιδιος δεν ειμαι- ωστε να εχω αποψη -τριτου- περι των γεγονοτων που οδηγησαν στην -αβυσσαλεα(;)- υποβαθμιση του ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ, με την ευρεια εννοια, ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ / “ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ”.
Παρενθετικα να δηλωσω οτι ΔΕΝ ειμαι “καλη πεννα” και θα ηθελα να ειμαι οσο λητος δυνατον. ΔΕΝ επιδιωκω την “αυθεντια”, καθε αντιρρηση ειναι ΠΟΛΥ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΗ.
Παραλληλα, ειμαι πατερας ενος νεου, 28 χρονων, που μεσα απο ΙΔΙΕΣ ικανοτητες και ευαισθησιες περι των “γραμματων” σπουδασε στο Πολυτεχνειο και σημερα εργαζεται στην ξενητεια.
Παρενθετικα, επισης , ερωτω : ΣΕ ΤΙ ΣΤΟΧΕΥΕΙ Η -ΕΛΛΗΝΙΚΗ- ΠΑΙΔΕΙΑ ;
– Μηπως η αρτια γνωση Η/Υ;
– Μηπως η απομνημονευση ιστορικων -απονευρωμενων- γεγονοτων;
– Μηπως η ικανοτητα να επιλυουμε συνθετα μαθηματικα προβληματα;
– Ή μηπως να συντασσουμε γλαφυρες και ευρηματικες Εκθεσεις;
θεωρω τιποτα απο αυτα, παρα τα ακολουθα :
1) Δημιουργεια ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
2) Προαγωγη των ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ και γενικοτερα ΑΡΕΤΩΝ και η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ των ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΩΝ και γενικοτερα των ΦΑΥΛΩΝ, αναφορικα με το ΚΟΙΝΟ που απευθυνεται.
Οπως ελεγε η -σχεδον αγραμματη- μανα μου : “Μαθε, παιδι μου, γραμματα, να γινεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ !! ”
Τωρα, επι της ουσιας του αρθρου και σχολιασμου :
Η Ελληνικη Παιδεια (και Ακαδημια) υπονομευτηκε υποχθονια απο 50ετιας.
Το ορατο δε μερος αυτης της υπονομευσης αρχισε απο κυβερνησεως Ραλλη, αλλα ΚΟΡΥΦΩΘΗΚΕ επι ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ Ανδρεα Παπανδρεου, την προθεση του οποιου, νομιζω, οτι κανεις δεν αμφισβητει πλεον, ως εξης :
1) Προσωπικο : Αθρωες προσληψεις “διδασκαλων και καθηγητων και ΔΕΠ” απο εκεινους που αναφερετε “…πτυχία “εξπρές” από Γιουκοσλαβίες και άλλες χώρες, τις στρατιές των μετρίων που “εξαγόρασαν” τίτλους και κατέκλυσαν θέσεις…”.
Αυτοι -ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΙ- ιδεολογοι της Αριστερας αρχικα, συμφεροντολογοι της Αριστερας στην συνεχεια, εκληθησαν/επεισθησαν (με το αζημειωτο…) να διαχειριστουν ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΑ “τα εμψυχα Ελληνικα Φυτωρια” με “εκσυγχρονιστικες τασεις”, με ο,τι, αντιληφθηκαμε πλεον, σημαινε αυτο !
Οι ΚΑΤΑΙΓΗΣΤΙΚΕΣ, ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ -και του παιδαγωγικου Ινστιτουτου !! – ΕΓΚΥΚΛΕΙΟΙ και ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ περι :
1) να αποδεχθουν τα Δικαιωματα των παιδιων (15μελη, ενδυμασιες, ελευθεριοτητα και ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ συμπεριφορας τους, αρση ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑΣ, ΦΟΒΟΥ ή ΣΕΒΑΣΜΟΥ, αποκλεισμου καθε προσπαθειας πειθαρχησεως μεσα λεκτικης η σωματικης βιας επι ποινη απολυσεως ή δυσμενους μεταθεσης -)
2) Να διδαξουν σε κτηρια διαφορετικα (Πολυκλαδικα Λυκεια (καλα αλλα… ακριβα!!), αντικατασταση περιτοιχιου με καγκελα (για να μην αισθανονται σαν φυλακισμενα (!!) και να ερχονται σε επαφη με τους γκομενους ή χειροτερα με τα “βαπορακια”… ειναι γνωστα ΚΑΙ αυτα ), νεα προκατασκευασμενα κτηρια πολυοροφα, ακαταλληλα, γεματα βουη και χωρις δυνατοτητα των καθηγητων να απομονωνονται στο σχετικο Γραφειο).
2) να ΣΥΝΤΑΞΟΥΝ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ προς αντικατασταση των -αναχρονιστικων- παλαιων. Ομαδες 4-6 πρασινο-εκπαιδευτικων ΕΧΡΗΜΑΤΙΣΘΗΣΑΝ να τα εκπονησουν “στο ποδι” εντος ολιγων μηνων !! (με καποια προσωπικη μαρτυρια επι τουτου). Λες και το 1+1=2 αλλαξε, η Χημεια του Μανωλικιδη και η Φυσικη του Αλεξοπουλου δεν ισχυαν πλεον, ποσο δε μαλλον τα μαθηματικα του Τογκα και η -αειμνηστη- Γραμματικη του Τζαρτζανου ! (περιδιαβασα εκεινα του απογονου μου… και εφριαξα !!). Δεν θα αναφερθω στην Ιστορια !! Το μενος μου για το “αποτελεσμα” ειναι δυσμετρητο αλλα η επιγνωση μου ελαχιστη. Το αφηνω για καποιον πλεον ειδικο.
ΟΧΙ … ΟΛΑ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ και προς “ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ” !!! … για να φτασω σημερα να εκστομισω με οδυνη:
“… καμμενες / λοβοτομημενες γεννιες της καφετεριας !! ”
Κοιταξτε τα ματια τους, προσεξτε την γλωσσα του σωματος τους, διαλεχθητε μαζι τους να αντιληφθητε το “βαθος της σκεψης και λογικης” τους.
Ρωτηστε τα : τι πιστευετε οτι ειναι το ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ και ΓΙΑΤΙ;
Ακουστε τις απαντησεις , όποιες υπαρξουν !!
Σε συν-εχεια των παραπανω και ως επιλογο μου, απαντηστε μου, παρακαλω, κατα την κριση σας στο εξης :
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ;; …ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ;; …ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΟΥΣ;;
Ευχαριστω για το βημα και την υπομονη σας. Θα εκτιμουσα απεριοριστα καποια απαντηση. Θα ειμουν ΕΥΤΥΧΕΣΤΑΤΟΣ αν καποιος με επειθε οτι ΣΦΑΛΩ ή εχω ΑΔΙΚΟ !!
ΥΓ 1. θεωρω δεδομενο οτι ΚΑΘΕ ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ / ΚΑΝΟΝΑΣ / ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ειναι ΕΠΙΔΕΚΤΗ ΣΕ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ, εστω στατιστικα σημαντικες.
ΥΓ 2. Η “έκκληση προς τους ποιμένες, τους επισκόπους του λαού: Άγιοι Αρχιερείς, κάποτε οι Επίσκοποι του δούλου Γένους, που έπιαναν τα καριοφίλια και που στέκονταν στην πρώτη γραμμή…” ειναι η ΑΥΤΗ με την εκκληση στους “ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ” … οπως εκεινους “ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ”.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ;;
συμπληρωνω το εξης :
Ποιος / τι ασκει ΠΑΙΔΕΙΑ ;
1) ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ : εκεινη που υποδεχεται τα παιδια που επιστρεφουν απο το σχολειο, τα ρωταει πως πηγαν, τα παροτρυνει να πλυνουν τα χερια τους και να καθισουν στο ΚΟΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ για φαγητο.
Δεν υπαρχει… πατερας και μανα εργαζονται. Υπαρχει η Μοναξια ή καποιος στενος συγγενης.
2) Σχολειο : οπως το αρθρο και τα σχολια ευστοχα επισημαινουν.
3) Κοινωνια/τηλεοραση:ο ΜΕΓΑΣ ΑΠΟΠΛΑΝΗΤΗΣκαιΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΗΣ
4) Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ / ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ: αν δεν κλεψης εισαι … βλαξ !!!
Αυτα…
Αγαπητέ από Πλατεία Βάθης,θα συμφωνήσω απὀλυτα με τις σκέψεις σας και τους προβληματισμούς σας.
Επιτρέψτε μου να συμπεράνω ότι δεν υπάρχει μεγάλη ηλικιακή διαφορά μεταξύ μας,
παρά ταύτα όμως ανήκουμε σε άλλη “φουρνιά”.
Αυτό έχει τη σημασία του με την έννοια ότι εμείς ήμασταν οι πρώτοι που δεινοπαθήσαμε -και κυριολεκτώ- γιατί ακριβώς υπήρξαμε τα υποκείμενα εκείνων των “πειραματισμών” και “”παρεμβάσεων” που όπως ευστοχότατα λέτε,
“το ορατό μέρος των οποίων αρχισε απο κυβερνησεως Ραλλη, αλλα ΚΟΡΥΦΩΘΗΚΕ επι ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ Ανδρεα Παπανδρεου”.
Η έννοια “επαγγελματικό” λύκειο που εγκαινίάστηκε τότε και ΜΟΝΟΝ αυτή,
θα αρκούσε για να δυναμιτίσει τα θεμέλια της εκπαίδευσης.
Αυτό σας το λέω από ιδία εμπειρία,τότε καλλιεργήθηκε η έννοια του εύκολου σχολείου στο οποίο δεν χρειαζόταν η “υπερπροσπάθεια” του “Γενικού” λυκείου.
(Τον ίδιο καιρό και σ’ενα άλλο επίπεδο αυτό των “ενηλίκων” εκαλλιεργείτο η έννοια του ευκολου πλουτισμού.)
Κυρίως όμως ήταν αυτό που σε σημειολογικό επίπεδο παρέπεμπε.
Tο σημαινόμενο δηλαδή ήταν ότι η -Ελληνική- παιδεία δεν στοχευει ούτε σ’αυτά που αναφέρετε σαν αρνητικα και περιοριστικά του όρου-που είναι τέτοια-,
ούτε φυσικά σ’αυτά που θεωρείτε ότι πρέπει να στοχεύει γράφοντας,
“ΣΕ ΤΙ ΣΤΟΧΕΥΕΙ Η -ΕΛΛΗΝΙΚΗ- ΠΑΙΔΕΙΑ ;
– Μηπως η αρτια γνωση Η/Υ;
– Μηπως η απομνημονευση ιστορικων -απονευρωμενων- γεγονοτων;
– Μηπως η ικανοτητα να επιλυουμε συνθετα μαθηματικα προβληματα;
– Ή μηπως να συντασσουμε γλαφυρες και ευρηματικες Εκθεσεις;
θεωρω τιποτα απο αυτα, παρα τα ακολουθα :
1) Δημιουργεια ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
2) Προαγωγη των ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ και γενικοτερα ΑΡΕΤΩΝ και η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ των ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΩΝ και γενικοτερα των ΦΑΥΛΩΝ, αναφορικα με το ΚΟΙΝΟ που απευθυνεται.
Οπως ελεγε η -σχεδον αγραμματη- μανα μου : “Μαθε, παιδι μου, γραμματα, να γινεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ !! ”
αλλά ΜΟΝΟΝ στην ΧΡΗΣΙΜΟΘΗΡΙΑ και στο επάγγελμα!!!
Σας το είπα απ’την αρχή ότι με βρίσκετε απολύτως σύμφωνο εκεί όμως που γράφετε…..
“Αυτοι -ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΙ- ιδεολογοι της Αριστερας αρχικα, συμφεροντολογοι της Αριστερας στην συνεχεια, εκληθησαν/επεισθησαν (με το αζημειωτο…) να διαχειριστουν ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΑ “τα εμψυχα Ελληνικα Φυτωρια” με “εκσυγχρονιστικες τασεις”, με ο,τι, αντιληφθηκαμε πλεον, σημαινε αυτο !”,
νομίζω ότι -ακριβώς επειδή τα έζησα προσωπικά-,
θίγετε ένα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ θέμα και βγάζετε στην επιφάνεια μία αιτία των σημερινών δεινών.
Από που ν’αρχίσει και που να τελειώσει κανείς πάνω στο τεράστιο ζήτημα της παιδείας.
Θέλω μόνο να συμπληρώσω όταν λέτε ότι…..
”Οι ΚΑΤΑΙΓΗΣΤΙΚΕΣ, ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ -και του παιδαγωγικου Ινστιτουτου !! – ΕΓΚΥΚΛΕΙΟΙ και ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ περι :
1) να αποδεχθουν τα Δικαιωματα των παιδιων (15μελη, ενδυμασιες, ελευθεριοτητα και ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ συμπεριφορας τους, αρση ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑΣ, ΦΟΒΟΥ ή ΣΕΒΑΣΜΟΥ, αποκλεισμου καθε προσπαθειας πειθαρχησεως μεσα λεκτικης η σωματικης βιας επι ποινη απολυσεως ή δυσμενους μεταθεσης -)
και αναφερόμενος στο θέμα της ένδυσης όπως γράφετε,
ότι είναι κατά την γνώμη μου ανυπολόγιστη η ζημιά που έγινε με την κατάργηση της ”ποδιάς”,εννοώντας μ’αυτό την ομοιόμορφη ενδυμασία.
Με πρόσχημα μια προοδευτικοσύνη που διαπότιζε τον αέρα της εποχής,
καθώς και μιας αριστεροσύνης που εθεωρείτο ιερή αγελάδα,
πάρθηκε το πλέον αντιδραστικό μέτρο
με βαθύ ταξικό περιεχόμενο,
μιας και από τότε και μετά το παιδί του φτωχού δεν φορούσε τα ίδια με το παιδί του πλουσίου,
αλλά μπήκαν τα ρούχα σαν υποδηλωτικά της τάξης και διαφοροποίησης όχι σύμφωνα με την αξία αλλά με την κοινωνική θέση του γονέα,
ο οποίος αν ήταν φτωχός έδινε αγώνα για να μην ”υστερεί”
το βλαστάρι του αγοράζοντάς του τα ανάλογα ρούχα…..
ήθελα επίσης να αναφερθώ και εκει που λέτε για την άρση της ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ του ΦΟΒΟΥ και να σας πω ότι δεν έγινε άρση αλλά επιβολή του φόβου και της πειθαρχίας,αρκεί να σας πω ένα περιστατικό στην σχολή που φοιτούσα και ήταν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ.
Μπαίνει ο συμφοιτητής(;) στο αμφιθέατρο με τον ριζοσπάστη υπό μάλλης και λέει:
όλοι έξω σήμερα δεν θα γίνει μάθημα…..ας μιλούσε κανείς!
Άλλωστε η πολιτική τοτε ηγεσία είχε δώσει το σύνθημα:
Εσείς δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε….
Οφείλω πάντως αγαπητέ σχολιαστή από Πλατεία Βάθης,να μην κρύψω την ζήλεια μου για
”τη Χημεια του Μανωλικιδη και τη Φυσικη του Αλεξοπουλου, τα μαθηματικα του Τογκα και τη -αειμνηστη- Γραμματικη του Τζαρτζανου !”,
μιας και εμείς σαν φουρνιά ήδη είχαμε περάσει στα πιό εύληπτα και ”απλά” και στην ”δημοτικιά”,
μεσουρανούσε και ο Νταλαρισμός της προόδου με τζιμινέρες και πιρόγες….
Λίγο μόνο σας βρίσκω άδικο ως προς την σημερινή νέα γενιά γιατί ενώ λέτε πολύ σωστά ότι η διάβρωση ξεκινά εδώ και 50 χρόνια τις ονομάζετε
”… καμμενες / λοβοτομημενες γεννιες της καφετεριας !! ”,
μάλλον καυμένες είναι και ηρωικές που αντέχουν ακόμη…….αυτό βέβαια σηκώνει πολύ κουβέντα.
(σας θυμίζω μόνο τις διακρίσεις του καλοκαιριού σε μαθηματικές ολυμπιάδες, πληροφορικής,αστροφυσικής, καθώς και το πρώτο βραβείο δεκατετράχρονου σε ΔΙΕΘΝΗ διαγωνισμό έκθεσης),
εδώ μάλλον έχει θέση η ”μαγιά” του Μακρυγιάννη που αναφέρει και ο κύριος Νατσιός στον οποίο δινω συγχαρητήρια για τον μεγάλο αγώνα που δίνει ,”μαγια” και ο ίδιος του,
αγωνιστής που φυλάττει Θερμοπύλες.
Αγαπητε σχολιαστη…
ευχαριστω για τα καλα σου λογια.
Θα υπερασπιστω -αν και ΑΚΡΩΣ ΑΧΑΡΟ- την θεση μου στην αντιρρηση που εχεις και εκφραζεις στην τελευταια σου παραγραφο.
Με δακρυ ψυχης και αιμα του νου το κανω, σε βεβαιω !!
Παρενθετικα, μαλλον δεν ανηκουμε στην “ιδια σχολη”. Εγω αποφοιτησα του Λυκειου το 72. Που σημαινει πολλα. Εμαθα Σωκτρατη και αντιγονη απο Αρχαιο κειμενο και ετυμολογια που μου διδαξε ενας ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ (αντι-χουντικος). Αστα… τα θυμαμαι και κλαιω !!
Επι του προκειμενου στο σημερα :
Ποτε δεν φανταζομουνα την ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ της ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΩΝ ΤΡΥΦΕΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ στην διαμορφωση ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ (Εθνικης ή Παγκοσμιοποιημενης, αναλογα). Τωρα, μιλοντας με νεους (κατω των 50 χρονων !! ) αντιλαμβανομαι την ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗ ΙΣΧΥ των ΟΣΩΝ και ΟΠΩΣ διδαχτηκαν τοτε.
Ειμαι πατερας μοναχογιου, και παρακολουθησα την “διαδικασια”. Μολονοτι δεν ειχα οικονομικο προβλημα τον ετηρησα σε “λητοτητα” και αυστηροτητα. Μολονοτι ηταν σημαιοφορος παντα, τα λιγοστα “ευγε” που ακουσε απο το στομα μου τα ακουσε σε πολυ σοβαρο υφος !! Τοσο… που του “εμεινε το παραπονο”. Σημερα, ειναι πτυχιουχος και εργαζεται επιτυχως στο εξωτερικο, ακουσε ΠΛΕΟΝ οτι ο πατερας του ειναι υπερηφανος για αυτον και το εννοει ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ !!
Τι θελω να πω; Τι σημασια εχουν ολα αυτα με το θεμα μας;
Ειναι ΛΑΘΟΣ να ΕΓΚΩΜΙΑΖΟΥΜΕ ή ΚΟΛΑΚΕΥΟΥΜΕ (;) την νεολαια μας για τις ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΗΣ. Ενα ΣΟΒΑΡΟ ΕΥΓΕ ειναι αρκετο και, κυριως, μια περαιτερω συζητηση για ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ των σημερινων αθλων και ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ !!
Τι να το κανει το “το πρώτο βραβείο σε ΔΙΕΘΝΗ διαγωνισμό έκθεσης” ο δεκαπενταχρονος, οταν, του πατερα του ανεργου, θεωρει οτι το “μεταναστευτικο προβλημα” ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ για συναισθηματικους / ανθρωπιστικους λογους. Της πατριδας του απειλουμενης -π.χ. απο τους Τουρκους- θεωρει οτι ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ. Της ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ και ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΒΙΑΙΟΤΑΤΗΣ ΛΑΙΛΑΠΑΣ που συμβαινει στην πατριδα μας, θεωρει οτι “αξιζουμε τις κυβερνησεις που εχουμε” και οτι “παση θυσια εντος Ευρω” κλπ.. κλπ..
Και κυριως, στο επιχειρημα οτι οι Ελληνες ειναι ΦΟΡΕΙΣ της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ, αντιτεινει οτι “ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ” !!
Θυμισου στην προπαγανδα σε ολα τα επιπεδα παιδειας της ΗΣΣΟΝΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ και της ΕΞΙΣΩΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΕΡΟ !!!
Και παλι… Με δακρυ ψυχης και αιμα του νου το κανω, σε βεβαιω !!
Στους αρχαίους που αναφερόμαστε δεν έχουν καμία σχέση με εμάς γιατι πρώτα απ όλα εκείνοι ήταν ελεύθεροι και πολιτισμένοι. Θεωρούσαν αίμα τους οσους ήταν πραγματικα έλληνες και δεν ζούσαν σε καθεστώς γενιτσαρων.
Ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι με 12 χρόνια εκπεδευση μετέτρεπαν έλληνες σε Τούρκους αξιωματικούς και σκότωναν αδέρφια και οικογένειες απο όπου και προέρχονταν. Μετα απο 30 χρόνια παραμύθι, ακόμη ποιο σκληρο απο των Τούρκων, πως και με ποιο δικαίωμα έχουμε την απαίτηση να δούμε έλληνες να μοιάζουν με τους αρχαίους μας προγόνους;
Απ ότι βλέπει υπάρχει μια σχετική μόρφωση και δεν δικαιολογώ την στάση σας απέναντι στους βασανισμενος έλληνες που πέρασαν απο τα χέρια των Τούρκων στα χέρια των ευρωπαίων απατεώνων (αυτο για τα τελευταία 500-600 χρόνια μόνο!).
Καταλαβενω την αγανάκτηση όσων φωνάζουν για την κατάντια των ελλήνων αλλα δεν μπορω να δικαιολογήσω την απαξίωση κάθε αγώνα (και για να ξεκαθαρίσω αγώνας είναι αυτός που προσπαθει να απαλλάξει σήμερα την Ελλάδα απο ξένους και αριστερούς ελαφρομυαλους), ακόμη και οικογενειακό η προσωπικο αγώνα που κανει κάθε έλληνας για να απαλλαγούμε απο ψεύτες και δειλούς που δεν έχουν τα κότσια να πουν ότι είναι αριστεροι και ότι η αριστερα δεν θέλει τίποτα απο την Ελλάδα των αγωνιστών που μας απάλλαξε απο την σκλαβια των Τούρκων. Γνησιοι εκμεταλευτες του λαου και τσιρακια ξένων. Δεν βλέπω κόμματα και παρατάξεις αλλα μόνο έλληνες που αγαπούν αυτο τον τόπο και θέλουν να απαλλαγούν απο όσα μας φόρτωσαν τα τελευταία χρόνια (30+) με την δικαιολογία της δημοκρατίας μέσω της αναρχίας που επέβαλαν οι δυνατοι για να διοικούν για παντα ανοργάνωτους έλληνες και βυθισμενους μέσα στις ανάγκες.
Η απάτη της ευρωπης και των αντιθετων απο την Ορθοδοξία και τον ελληνισμό βρήκε εφιάλτες και έκανε την δουλεια του πολυ καλα. Αυτο που μένει σήμερα για οσους γράφουν και φωνάζουν (μαλώνουν τους έλληνες και τους ρίχνουν το ηθικο), είναι να βοηθήσουν τους έλληνες να δουν τι είναι αυτο που συμβαίνει και να θυμηθούν ότι είναι έλληνες και ότι σαν έλληνες τους πολεμάει αυτο το σύστημα και όχι σαν νούμερα μιας χώρας. Εαν ενας απο εσάς τους σοφούς ήταν στρατηγός και έπρεπε να πολεμήσει με αυτούς τους ανθρώπους, τέτοιες μπούρδες θα τους λέγατε;
Δεν θα τους ανέβασαν το ηθικά οι αρετές σας;
Η μάχη είναι μπροστα.
Οι ψυχές περιμένουν.
Οι έλληνες είναι σκλάβοι για περισσότερα απο 1000 χρόνια.
Δείξετε την αλήθεια.
Όχι λόγια με ξύδι και χολή.