γράμματα, σπουδάματα
Τι γιορτάζουμε τα Θεοφάνεια; Και ένα μικρό παιδί, του Δημοτικού, θα σου απαντήσει: την βάπτιση του Χριστού. Εξάλλου το απολυτίκιο της μεγάλης δεσποτικής εορτής, είναι από τα λίγα, που σχεδόν όλοι οι Ορθόδοξοι Έλληνες, γνωρίζουμε. Είναι από αυτά τα εξαίσια και μελίφθογγα τροπάρια της Εκκλησίας μας, που εντυπώνονται στη μνήμη μας «εξ απαλών ονύχων». «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις…». Όλοι, πλην ενός: του υπουργείου διά βίου αμάθειας. Εξηγώ. Παιδιά του Γυμνασίου, παρέδωσαν, (και μου το ενεχείρισε), στον πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητρόπολης Πολυανής και Κιλκισίου π. Επιφάνιο, ένα βιβλίο-περιοδικό ποικίλης ύλης, με τίτλο «Το βιβλίο των Νέων της Ευρώπης». Οι μαθητές κατήγγειλαν απρέπειες, που περιέχει το εν λόγω κουρελούργημα. (Υπάρχουν, ευτυχώς, και παιδιά που δεν νοιάζονται μόνο για το τελευταίας γενιάς κινητό). Το «βιβλίο των Νέων» είναι ένα είδος πολυσέλιδου ημερολογίου, το οποίο χορηγείται στους μαθητές της Ε.Ε., για όγδοη χρονιά. Στις πρώτες σελίδες περιέχει και μήνυμα της υπουργού, πρώην εθνικής Παιδείας, (θα μας εξηγήσει ποτέ, γιατί απάλειψε την λέξη «εθνικής» από τον τίτλο του υπουργείου;) κ. Άννας Διαμαντοπούλου. Στο κείμενό της γράφει ότι το «βιβλίο… είναι μία αξιόλογη πνευματική πύλη των νέων της Ευρώπης και στοχεύει στη διαμόρφωση μιάς ενιαίας αντίληψης για τη ζωή των νέων, κυρίως στο πεδίο της σχολικής γνώσης, και στην ανάδειξη μιάς νεανικής κουλτούρας, που θα ενδυναμώσει και θα εμπεδώσει στις νέες γενιές των Ευρωπαϊκών λαών το όραμα της Ειρήνης και της Προόδου σε κοινές παρακαταθήκες». Πριν σχολιάσω όμως τις παφλάζουσες ασημαντολογίες της υπουργού και για να εμπεδώσουμε κι εμείς το προοδευτικό όραμά της, περί ενιαίας αντίληψης και κοινής παρακαταθήκης των νέων της Ευρώπης, παραπέμπω, στον μήνα Ιανουάριο του βιβλίου-ημερολογίου, την έκτη ημέρα, που γιορτάζουμε τα άγια Φώτα. Ανοίγω, λοιπόν, την νεανική «πνευματική πύλη» και διαβάζω: «6 Ιανουαρίου: Τα Θεοφάνεια, που ετυμολογικά σημαίνουν τη φανέρωση του Θεού, είναι μία Χριστιανική γιορτή κατά την οποία τιμούμε και θυμόμαστε τη φανέρωση του Χριστού στους Τρεις Σοφούς ή Μάγους (μερικές φορές αναφέρονται και ως βασιλιάδες. Σε πολλές κουλτούρες υπάρχει η παράδοση να τρώνε ένα κέικ σε σχήμα βασιλιά)». Αυτή είναι, λοιπόν, η «κοινή παρακαταθήκη» των νέων, η οποία ξεκινά με την στρέβλωση (ή βλασφημία) του χριστιανικού μηνύματος, με το μαγάρισμα του ορθόδοξου δόγματος.
Και αυτές οι πνευματικές ακαθαρσίες δεν περιορίζονται μόνον σε χαζοχαρούμενα, άχρηστα έντυπα (πόσα λεφτά αλήθεια σπαταλήθηκαν, από το αίμα του λαού μας, για να διακινηθεί αυτό το σκουπίδι;), αλλά παρεισέφρησαν και στα κρίσιμα βιβλία γλώσσας του Δημοτικού. Στο βιβλίο Γλώσσας της Ε’ Δημοτικού, β’ τεύχος, στην ενότητα για τα Χριστούγεννα, σημειώνεται και πάλι για τα Θεοφάνεια: «Στη χώρα μας ρίχνουμε το σταυρό στη θάλασσα για να τον πιάσει ο καλύτερος και γρηγορότερος κολυμβητής» και τέλος. Από την φανέρωση του Χριστού σε τρεις Μάγους και τα…βασιλικά κέικ («Θέ μου, τι βλέπομεν στις μέρες μας», ως θα έλεγε ο Μακρυγιάννης), εδώ, η Επιφάνεια του Σωτήρος, έγινε αγώνας κολύμβησης.
Θέλω, μιας και είμαστε στις παραμονές των Χριστουγέννων, να τονίσω κάποια καίρια απευθυνόμενος κυρίως σε συναδέλφους, οι οποίοι έχουν την «καλή ανησυχία» του Γέροντος Παϊσίου, για τα όσα φρικιαστικά συμβαίνουν στην πολύπαθη εκπαίδευση. Ως πότε άραγε θα ανεχόμαστε να εισπνέουν οι μαθητές μας τις αναθυμιάσεις και να παιδαγωγούνται στην ευτέλεια, την χυδαιότητα, την αφιλοπατρία και την εκκλησιομαχία; Ας αποτινάξουμε επιτέλους από πάνω μας τα μπάζα της θολοκουλτούρας, τα τα άθεα γράμματα, που απλώθηκαν, σαν σάβανα, πάνω από την πατρίδα μας. Θέλουν δεν θέλουν τα «ευρωψώνια του πολυπολιτισμού», το Γένος οφείλει την ταυτότητά του στην Εκκλησία. Η συχνότατη επωδός του Μακρυγιάννη, «πίστη και πατρίδα μου», ήταν γιά όλους εκείνους που μας παρέδωσαν αυτόν τον Τόπο, ως «τζιβαϊρικόν πολυτίμητο», ένα δίδυμο, αλλά αδιαίρετο χρέος ιστορικής υπάρξεως.
Γι’ αυτά και τα «πεπυρωμένα βέλη των πονηρών» στρέφονται κατά τις αμωμήτου πίστης μας
Παρενθέτω την εξής προφητική επισήμανση των Αγιορειτών Πατέρων, ήδη από το 1984: «Από πολλά χρόνια τώρα γίνεται συστηματική προσπάθεια διαρκώς αυξανομένη να πολεμηθεί η πίστη. Να βγει από τα ελληνικά σχολεία ο Χριστός. Να διαστρεβλωθεί η ιστορία μας. Να ευτελισθεί η σημασία των μεγάλων εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα που τόσο ζει ο λαός μας. Να παύσει η Ορθόδοξος Εκκλησία να είναι η ψυχή του Γένους μας. Να καταντήσουν τα παιδιά μας εύκολη λεία κάθε νοητού ή φανερού θηρίου». Το σιωπηλό και ησύχιο περιβόλι της Παναγίας έκρουσε τον κώδωνα από παλιά. Είναι γνωστό πως κάθε προσπάθεια αλλοίωσης του εθνικού μας προσώπου εκδηλώνεται, ως επιχείρηση χωρισμού της ζωής από την παράδοση και την πίστη μας. Καταρρέουμε, όταν «η αλήθεια της Πίστεως και της Ζωής μας νοθεύεται». Με το βιβλίο ιστορίας ξεβράστηκε η νοθεία. Τα ύπουλα όμως χτυπήματα δίνονται μέσω των «αναγνωστικών».
Είναι δυνατόν δάσκαλος, με στοιχειώδη πνευματική εντιμότητα, να διδάξει τα Χριστούγεννα, στην Ε’ Δημοτικού που διδάσκω, με κείμενα του τύπου «Φρικαντέλα η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα»; Να διαβάζει ο δάσκαλος φράσεις, όπως: «Σκασμός, σπουπιδόπαιδα! Αν δεν σταματήσετε να λέτε τα κάλαντα θα το μετανιώσετε πικρά!» (σελ. 26, β’ τεύχος γλώσσας). Ή παρακάτω, στη σελίδα 30, άλλο τρισάθλιο κείμενο, για «μαγείες, μαγικά ραβδιά και μαγικά σύνεργα»;
Τι δουλειά έχουν οι μαγείες και οι κρανιοκενείς παλαβομάρες του κάθε τυχάρπαστου ρυπαρογράφου, με την γέννηση του Σωτήρος Χριστού; Προφανώς οι άνθρωποι εζήλωσαν την «δόξα», εκείνης λοξής Αγγλίδας, που έγινε ζάπλουτη με τις παρανοϊκές ασυναρτησίες του «Χάρυ Πότερ», το οποίο απροκάλυπτα αποτελεί εγχειρίδιο μαγείας. Ή, κατά πάσα πιθανότητα, είναι αιχμάλωτοι ινδουϊστικών φιλοσοφιών, με τους γκουρού, την γιόγκα και λοιπούς…εσωτερισμούς, που τους νερούλιασαν τον νου. Δεν εξηγείται αλλιώς η εμμονή τους σε τέτοια κείμενα. Στο Ανθολόγιο των Ε-ΣΤ’ Δημοτικού, στη σελίδα 85, φιλοξενείται κείμενο με τίτλο: «Η καρδιά ενός ποντικού», κάποιου Άγγλου συγγραφέα. Διαβάζω την εισαγωγή: «Τις μάγισσες σήμερα δεν της ξεχωρίζεις. Είναι συνηθισμένες γυναίκες, γι’ αυτό και μπορούν να κυκλοφορούν απαρατήρητες ανάμεσά μας. Σκοπός τους είναι να απαλλαγούν από τα παιδιά. Έτσι, λοιπόν, μεταμόρφωσαν σε ποντίκι το μικρό πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος…». Και στο κείμενο τα 11χρονα παιδιά διαβάζουν φράσεις εξόχου παιδαγωγικής αξίας, όπως: «Ένα βράδυ η γιαγιά μου κάπνιζε το μαύρος της πούρο, ενώ εγώ μισοκοιμόμουν μακάρια στη ζεστή αγκαλιά της». Πούρα που τα καπνίζουν γιαγιάδες, μάγισσες, ποντίκια, ένας κόσμος καταθλιπτικός, ερεβώδης, το Νέο Σχολείο τους. Έφυγε απ’ το σχολειό ο Θεάνθρωπος και μπήκε ο θηριάνθρωπος.
Τι κάνουμε; Εδώ θέλει «αγώνες πατρικούς», φωτιά και τσεκούρι. Δεν διδάσκουμε τίποτε από «ραδιενεργά απόβλητα» των βιβλίων, δεν θα γίνουμε συνεργοί στο έγκλημα. Ας προστρέξουμε στην βρυσομάνα, στο ριζιμιό λιθάρι του Γένους, την παράδοσή μας. Έχουμε κείμενα που «μοσχοβολούν σαν το Τίμιο Ξύλο» (Κόντογλου). Πέρασαν λογοτέχνες, που μαστόρεψαν εκπάγλου κάλλους κείμενα γιά το Δωδεκαήμερο. Εύκολα βρίσκονται, ας τα προσφέρουμε στα παιδιά, μακριά από τις τάξεις τα δηλητήρια. «Άφετε τα παιδία…».
Τις κοινές κουλτούρες και παρακαταθήκες, ας τις διδάξει η κ. Διαμαντοπούλου στα δικά της βλαστάρια. Βιώνουμε ήδη τα επίχειρα αυτού του νεφελώδους προοδευτισμού και του αβασάνιστου εξευρωπαϊσμού. Υπάρχουν και πνευματικοί νόμοι… Η «οικονομία» του Θεού μάς απελευθέρωσε, πριν από 200 περίπου χρόνια από την σκλαβιά. Η οικονομία των σημερινών θεομάχων, μας υποδουλώνει και πάλι, καταστρέφοντας αδίστακτα και το μέλλον του τόπου. Όπως λέει και ο Παλαμάς
«Δε θέλω εγώ καινούργια, ξένα δώρα,
παλιά δικά μου πλούτη σου ζητώ».
Δημήτρης Νατσιός
34 comments
Αὐτὰ ποὺ καταγγέλει ὁ δάσκαλος ὑπάρχουν πράγματι στὰ σχολικὰ βιβλία. Εἶναι ὁ ἀσφαλέστερος τρόπος γιὰ νὰ τὰ μισήσουν (ἐπαξίως) τὰ παιδιά. Πάντως οὔτε προοδευτικὰ οὔτε ἐξευρωπαϊστικὰ εἶναι. Διότι ποῦ ἀκούστηκε εὐρωπαϊκὸ κράτος νὰ διδάσκει ἀπὸ βιβλία ποὺ δὲν ἔχουν πρῶτα δοκιμασθεῖ ἐξαντλητικῶς σὲ πειραματικὴ βάση; Ποῦ ἀκούσθηκε εὐρωπαϊκὸ κράτος νὰ ἀνέχεται τέτοια ὀφθαλμοφανῆ ὀκνηρία στὴν συγγραφὴ καὶ τὸν ἔλεγχο τῶν βιβλίων; Καὶ ποῦ ἀκούσθηκε εὐρωπαϊκὸ κράτος ἢ καὶ ὑπερεθνικὸς εὐρωπαϊκὸς ὀργανισμὸς νὰ ἀποσκοπεῖ «στη διαμόρφωση μιάς ενιαίας αντίληψης για τη ζωή των νέων, κυρίως στο πεδίο της σχολικής γνώσης, και στην ανάδειξη μιάς νεανικής κουλτούρας, που θα ενδυναμώσει και θα εμπεδώσει στις νέες γενιές των Ευρωπαϊκών λαών το όραμα της Ειρήνης και της Προόδου σε κοινές παρακαταθήκες» ; Ὅποιες κοινὲς παρακαταθῆκες ὐπάρχουν εἶναι αὐτὲς ὅπου καθ’ ἕνας συνεισφέρει τὸ γνησίως δικό του μερίδιο, ὄχι κανένα δανεικὸ ἢ καμμία ἀπομίμηση. Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι οἱ ὑπόλοιποι Εὐρωπαῖοι ξέρουν πλέον ὂτι παίρνουμε δισεκατομμύρια καὶ τοὺς δίνουμε σκουπίδια αὐτοῦ τοῦ εἴδους. Οἱ καλλιεργημένοι ξέρουν πολύ καλὰ ὅτι ἔχουμε καὶ καλύτερα καὶ δὲν τὰ προβάλλουμε. Δὲν εἶναι καθόλου περίεργο, λοιπόν, ποὺ μᾶς ὐποψιάζονται ὅτι τοὺς ἐξαπατοῦμε. Ποῦ νὰ φαντασθοῦν οἱ ἀφελέστατοι ὅτι ἀποπειρώμεθα τόσον ἀδεξίως νὰ ἐξαπατήσουμε καὶ ἑαυτούς …
Είναι επείγουσα ανάγκη να διωχθούν οι μισέλληνες και αντίχριστοι που μας κυβερνούν τόσα χρόνια και να βρεθεί μία ομάδα Πατριωτών και Ορθοδόξων Χριστιανών να κυβερνήσουν τον τόπο, οι οποίοι θ’ αποβάλλουν όλες τις ακαθαρσίες τις οποίες αναφέρει ο κ. Νατσιός (καθώς και χιλιάδες άλλες) και οι οποίες βρωμίζουν τόσα χρόνια τον τόπο. Η Εκκλησία χρήζει επίσης καθάρσεως από τους αιρετικούς οικουμενιστάς πατριάρχας, αρχιεπισκόπους κ.ά.
Δέν εἶναι δυνατὸν νὰ εὑρεθεῖ «ομάδα Πατριωτών και Ορθοδόξων Χριστιανών» ἡ ὁποία θὰ προστεῖ διώξεων ἀντιχρίστων καὶ μισελλήνων. Ἡ Χριστιανικὴ καὶ Ἑλληνικὴ ὁδός ἔγκειται στὸ νὰ πείσει κανεὶς τοὺς μισέλληνες καὶ ἀντιχρίστους νὰ ἔλθουν εἰς ἑαυτούς. Ἡ ἄλλη ὁδός, τῆς ἐξουσίας ἀντὶ παντὸς τιμήματος, εἶναι ἀκριβῶς αὐτὴ ἡ ὁποία μᾶς ἔφερε ἐδῶ ποὺ εἴμαστε.
@Γεώργιον Ιακ. Γ.: Ο διάλογος και η πειθώ είναι όμορφα πράγματα όταν οι διαλεγόμενοι είναι καλοπροαίρετοι. Δυστυχώς, τα έργα των μισελλήνων και αντιχρίστων πολιτικών που έχουν κυβερνήσει τις τελευταίες (πόσες άραγε;) δεκαετίες είναι τόσα πολλά εναντίον της Πατρίδος, της Θρησκείας, της Γλώσσας, της Ιστορίας, της Οικογενείας, της Οικονομίας, των χρηστών ηθών και γενικώς κατά του καλού και αγαθού και υπέρ του κακού και πονηρού, ώστε δεν αφήνουν πλέον ΟΥΔΕΜΙΑ αμφιβολία ότι όλοι τους, άλλος λίγο και άλλος πολύ, έχουν εργασθεί συνειδητώς για τον αφανισμό αυτού του τόπου, πιθανόν αμειβόμενοι αδρώς από τα αφεντικά τους, που δεν είναι άλλοι από τον διεθνή Σιωνισμό, παρακλάδια του οποίου είναι οι διάφορες λέσχες και επιτροπές (Τριμερής Επιτροπή, Λέσχη Bilderberg, Μασονικές στοές κ.ά.) Όλοι αυτοί πρέπει να δικασθούν με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας. Οι δε εκκλησιαστικοί “ηγέτες” πρέπει και αυτοί να εισαχθούν σε εκκλησιαστικά δικαστήρια με το ερώτημα της καθαιρέσεως και του αφορισμού, καθότι είναι αιρετικοί.
Ἅμα εἶναι ἔνοχοι τόσων καὶ τόσο τρομερῶν πραγμάτων, μόνον μὲ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ καὶ βοηθούσης ἴσως τῆς δικῆς μας προσευχῆς μπορεῖ νὰ διορθωθοῦν. Ὡς γνωστόν, ἡ διαδικασία τῶν δικαστηρίων τὸ μόνον ποὺ ἐπιτυγχάνει εἶναι νὰ ἀποδίδει ἑνίοτε τὶς εὐθύνες. Δὲν διορθώνει τὸ κακό ποὺ ἔχει ἐπιτελεσθεῖ οὔτε προλαμβάνει ἐκεῖνο πού θὰ ἐπιτελεσθεῖ στὸ μέλλον. Ἡ λογικὴ λέγει ὅτι ἡ δικαστικὴ διερεύνηση εἶναι ἀπώλεια πόρων καὶ χρόνου σὲ ἐποχὴ ποὺ μᾶς λείπουν καὶ τὰ δύο.
ΥΓ Μὴν θεωροῦμε ἀνυπέρβλητο ἐμπόδιο τὴν κακὴ προαίρεση. Τὸ Ὀρθόδοξο δόγμα διδάσκει, ἀλλὰ καὶ ἡ καθημερινὴ ἐμπειρία δείχνει ὅτι ὅλοι ἀνεξαιρέτως καλοῦνται ἀπὸ τὸν Θεὸ πολλές φορὲς καὶ ὅτι οἱ περισσότεροι, τελικῶς, ἀνταποκρίνονται. Μόνον πού αὐτὸ δὲν εἶναι εὔκολο νὰ τὸ διακρίνει κανεὶς στὴν κάθε περίπτωση καὶ γιὰ τὸν κάθε ἄνθρωπο. Αὐτὸ ἐννοεῖ ἡ Ἐκκλησία ὅταν διδάσκει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι προσωπικός, ὅτι εἶναι Θεὸς Πατήρ : ὅτι στὴν σχέση Θεοῦ ἀνθρώπου δέν χωροῦν τρίτοι, κριτὲς ἢ ἑρμηνευτές.
Με λίγα λόγια ας αφήσουμε τους μεγαλοαπατεώνες να συνεχίσουν να μας εξαπατούν. Η δικαστική διερεύνηση για τις μεγάλες κλοπές είναι απώλεια χρόνου και συνεπώς μόνο οι μικροαπατεώνες θα πρέπει να διώκονται δικαστικά. Αυτά λέει η λογική. Του παραλόγου βεβαίως βεβαίως!
….μονο με την χαρι του Θεου και…της δικης μας προσευχης ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ….μπορουν να διορθωθουν.
Ἐμ βεβαίως, διδαχὴ χωρὶς πράξη, χωρὶς νὰ δίνει ὁ διδάσκων τὸ παράδειγμα, εἶναι ὑποκρισία.
Κάτι δεν πάει καλά εδώ!
Σἐβομαι τον πόθο όλων για μια καλύτερη Ελλάδα, αλλά πέρα από ευχές πρέπει να ξέρουμε και τι θέλουμε να κάνουμε και πως να το κάνουμε. Αναγνωρίζω επίσης ότι οι πάντες αισθάνονται πληγωμένοι από όποια θέση και αντίληψη (έτσι τα καταφέραμε, να είμαστε τελικά όλοι δυσαρεστημένοι και ηττημένοι).
Δεν χρειάζεται να συστηθώ για τις απόψεις μου για την εξουσία (και ειδικά ΑΥΤΗΝ την εξουσία) ώστε να μην παρεξηγηθω με αυτά που θα παρατηρήσω. Είναι γνωστές στο αντίβαρο από καιρό.
Μαζεύτηκε ευτυχώς άρον-άρον η πρόταση “να βρεθεί μία ομάδα Πατριωτών και Ορθοδόξων Χριστιανών να κυβερνήσουν τον τόπο” αντιλαμβανόμενος και ο εμπνευστής της το άτοπον, αλλά χαρακτηριστικόν να περιγράψει σε τι ανεμοδαρμένα πελάγη ευρίσκεται ακόμη ο προβληματισμός πολλών Ελλήνων. Διότι παρόμοιου τύπου προσδοκίες δυστυχώς εκφράζονται από πολλούς Έλληνες και με διαφορετικές αντιλήψεις. Δηλαδή, η όποια ομάδα έχει ο καθένας στο κεφάλι του, πως θα βρεθεί και τι να περιμένουμε από αυτήν, να σχηματιστεί συνομωτικά και να κάνει πραξικόπημα; Ή όποιο κίνημα επιβολής; Στις προσδοκίες του ανωτέρω σχολιαστού για παράδειγμα, τι να φανταστούμε, τον αγώνα των ορθοδόξων Ταλιμπάν για κατάληψη της εξουσίας;
Μετά από αυτό το πράγμα γύρισε προς το ήπιο και γλυκό. Τα πράγματα μπορούν να διορθωθούν “μόνο με την χάρι του Θεου και…της δικης μας προσευχης ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ”. Μάλιστα! Αφού επιτέλους ανορθωθούμε από τις απαραίτητες δεήσεις και γονυκλισίες, εκεί που μας φαίνεται ότι κατορθώσαμε και μια συμφωνία συμμαχίας του θεού, είναι η ώρα ευθύνης μας να αναλάβουμε δράση! Για να κάνουμε τι; Να το κάνουμε πως; Να στοχεύσουμε που; Με κριτήρια ποιά;
Για να εκδιώξουμε τους “αντίχριστους καὶ μισέλληνες”; Και αυτοί που θα κατσικώσουμε στην εξουσία να το παίξουν τί; χριστοί και φιλέλληνες;
Τόσος πιά προβληματισμός για μια καλύτερη Ελλάδα; Και ελπίζουμε ποτέ ότι θα ξεφύγουμε από την ασημαντότητα και την κακομοιριά μας έτσι; Με το “φύγε εσύ, έλα εσύ”;
Για να δώσω ένα μικρό δείγμα του τι εννοώ, εστιάζοντας στα πρώτα ερωτήματα που ανακύπτουν πριν καν μιλήσεις για εφαρμοσμένη πολιτική πρακτική, παραπέμπω στο κάτωθι άρθρο που δημοσιευθηκε πρόσφατα στο αντίβαρο και, ναι, αυτό είναι σοβαρός προβληματισμός, είναι σκέψεις ανθρώπου που δεν αρκείται να αποπέμπει εις το “πυρ το εξώτερον”!
http://www.antibaro.gr/node/3610
Άσχετα αν και πόσον θα συμφωνήσει στο τέλος κανείς με τον συγγραφέα, είναι σίγουρο ότι μπαίνει στην βάσανο των ερωτημάτων.
Κύριε Χονδρογιάννη, κατακρίνετε μεν τις προτάσεις να ιδρυθεί ένα αμιγώς πατριωτικό κόμμα, με αρχηγό ας πούμε τον κ. Π. Καμμένο, ή να γίνει λαϊκή επανάσταση και να διώξει τους διεφθαρμένους πολιτικούς, αλλά δεν μας λέτε μία συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση. Συνεπώς, τείνω να πιστεύω ότι προτιμάτε το παρόν φονικό status quo. Αυτό λέτε με την αντίθεσή σας στο “φύγε εσύ, έλα εσύ.”
Το αντίστροφο καταλάβατε!
Δεν κατακρίνω προτάσεις και αν το θέλετε, τον κ. Π. Καμμένο έχω ξεχωρίσει από τον συρφετό και χαίρει της εκτίμησής μου τουλάχιστον για την πατριωτική στάση του. Τις ικανότητές του σε διαχείρηση και πολιτική διακυβέρνηση δεν πολυγνωρίζω. Και φυσικά ο αγώνας για να διώξουμε τους διεφθαρμένους πολιτικούς, όχι απλά με βρίσκει αλληλέγγυο, θα με βρεί στην πρώτη γραμμή μετώπου!
Αυτό που θέλω όμως να πω, και με την ανωτέρω παραπομπή ήθελα να δώσω αφορμή για έναν πρώτο προβληματισμό είναι το εξής απλό: Έστω ότι κάνουμε επανάσταση, ειρηνική ή βίαιη, κίνημα ή απλώς μόνο εκλογές και πετυχαίνουμε την ανατροπή. Στην θέση της παλιά εξουσίας θα εγκατασταθεί μια νέα. Πως διασφαλιζόμαστε ότι αγώνες μας θα δικαιωθούν, ότι η νέα εξουσία θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας, ότι δεν θα πέσουμε πάλι θύματα απάτης, ότι δεν θα ξαναχρειαστεί σε λίγο καιρό να επαναστατήσουμε ξανά για να πετάξουμε εκ νέου όσους εμείς εγκαταστήσαμε στην εξουσία; Η όποια “επανάσταση” λοιπόν, δεν μπορεί να γίνεται απλά για να τρώει τα παιδιά της! Θέλει μυαλό, θέλει αντίληψη πραγμάτων, θέλει προετοιμασία, θέλει κυρίως να ξέρεις ΤΙ ΖΗΤΑΣ και πως θα το πετύχεις! Άλλως θα προσφέρεις μόνο αίμα!
Γι αυτό ο απλός τίτλος “πατριωτικό” κόμμα, κίνημα, μέτωπο, πολιτική συνήθως δεν μου λέει τίποτα. Είναι όπως λέμε “λαϊκό”. Μάλλον συγκαλύπτει με φανταχτερό ένδυμα την ασάφεια προθέσεων και πρακτικών. Η αγάπη για την πατρίδα είναι αναγκαία συνθήκη αλλά όχι ικανή. Και ίσως την έχουν και πολλοί από αυτούς που μας έχουν βλάψει. Μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Θα σταματήσω εδώ, επιφυλασσόμενος προς στιγμήν για τις δικές μου απόψεις. Θεωρώ χρησιμότερο να εκφρασθούν οι απόψεις άλλων σε αυτό το κύριο πρόβλημα ουσίας που προσπαθώ να αναδείξω. Και που θεωρώ εν τέλει την κύρια κινητήριο δύναμη για να ενεργοποιήσει την συλλογική δράση ατόμων ή άλλως να τις αφήσει στην παθητικότητα και την άγονη γκρίνια και μεμψιμοιρία.
….θέλει κυρίως να ξέρεις ΤΙ ΖΗΤΑΣ….
Στο ευαγγελιο συνανταμε την προτροπη “ζητειτε δε πρωτον την βασιλειαν του θεου και την δικαιοσυνην αυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν” (Ματθ 6-33), αλλα υποθετω οτι μαλλον θα την απορριψετε ως μη ρεαλιστικη.
Τουλαχιστον χρειαζομαστε ηγετες πατριωτες που σεβονται την ελληνορθοδοξη παραδοση μας και ψηφοφορους ακεραιους, μη εξαγοραζομενους, να τους ψηφισουν.
Εξηγήστε πιό ρεαλισμό βλέπετε εσείς!
Η βασιλεία του θεού και η δικαιοσύνη του τι είδους πολιτικο-οικονομικό μοντέλλο προτείνει, με ποιές παραγωγικές διαδικασίες, πως θα γίνεται η διανομή του πλούτου, τι θεσμούς θα έχουμε και τι μορφής εξουσία, τι απάντηση έχει για τις κρίσεις, κλπ. κλπ.
Μπερδεύετε νομίζω τα αόριστα και αφελή ευχολόγια με την πρακτική καθημερινότητα, τόσο ατομική όσο και συλλογική. Που απαιτεί συγκεκριμμένες στοχεύσεις και δράσεις!
Τωρα, αν “Τουλαχιστον χρειαζομαστε ηγετες πατριωτες που σεβονται την ελληνορθοδοξη παραδοση μας και ψηφοφορους ακεραιους, μη εξαγοραζομενους” για να κάνουν όλοι αυτοί μαζί τι; Να σταυροκοπιούνται;
Οι ψηφοφόροι να ταϊζουν τους ηγέτες απλά και μόνον γιατί δηλώνουν πατριώτες, οι οποίοι θα σέβονται την ελληνορθόδοξη παράδοση πως; Παριστάμενοι σε πρώτη σειρά κατα τις θείες λειτουργίες και τις εθνικές επετείους;
Με συγχωρείτε κύριε, αλλά ο ελληνικός λαός απαιτεί πολλά περισσότερα και εντελώς διαφορετικής φύσεως και μάλλον αυτά τον ενδιαφέρουν από ελάχιστα έως καθόλου! Διότι αποτελούν προσωπικές στάσεις και όχι πολιτικές. Και επίσης το θέμα μας εδώ είναι η πολιτική μας ηγεσία και όχι η θρησκευτική.
Να το θέσω και αλλιώς!
Εάν εμφανισθεί ένας τίμιος και άξιος πολιτικός και με εχέγγυα πατριώτη, αλλά από την Σύρο ή την Κέρκυρα ενδεχομένως μη ορθόδοξος, σείς θα τον απορρίψετε ως ελληνοκαθολικό; Στην Κέρκυρα ο προηγούμενος δήμαρχος ήταν καθολικός και ας αντιπροσωπεύουν οι καθολικοί λιγότερο του 3% του πληθυσμού. Δεν θεωρείται επιτυχημένος, αλλά δεν έχει καθόλου να κάνει με το θρήσκευμά του!
Το πολιτικό σας μοντέλλο ποιό είναι; Το ιρανικό των αγιατολλάδων, το αφγανικό των ταλιμπάν, ο σαουδαραβικός ουαχαμπιτισμός, εν ολίγοις η ορθόδοξη σαρία;
Κάτι δηλαδή σαν τους μορμόνους, τους Quakers ή τους Amish της Αμερικής, αλλά σε ορθόδοξη version;
Ο Δημητριος Χατζη… ειδη επισημανε οτι δεν προτεινετε λυσεις. Αλλα ποιος ειναι διατεθημενος να προτεινει λυσεις οταν οπως και εσεις παρατηρησατε ο ελληνικος λαος εχει μονο απαιτησεις.
Εγω δεν φιλοδοξω να προτεινω λυσεις σε σχολια ενος η δυο παραγραφων. Απλως αναγνωριζω και ειμαι πεπεισεμενος οτι η οικονομικη κριση επεται της πνευματικης κρισης και αυτο συνεπαγεται μια ριζικη αναθεωρηση των ιδανικων μας και προτεραιοτητων μας, δηλαδη αλλαγη νοος (μετανοια αν θελετε). Αυτος ειναι ρεαλισμος στο ατομικο επιπεδο και επομενως στο συλλογικο.
Εγώ ούτε από θεό “φωτισμένος” είμαι, ούτε μάγος ώστε να προτείνω λύσεις. Και όσοι πιστεύουν ότι οι λύσεις είναι κάτι κρυμμένοι άσσοι που εμφανίζονται ξαφνικά, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Και όταν έγραφα ότι ο ελληνικός λαός έχει άλλλες απαιτήσεις, ήταν σαφέστατο τι εννοούσα και δεν καταλαβαίνω γιατί το διαστρεβλώσατε. Δεν μπορεί να μην το καταλάβατε!
Ανέφερα ότι επιφυλάσσομαι για τις δικές μου απόψεις (όχι απαραίτητα συνοδευόμενες από λύσεις απόλυτης ισχύος), αναμένοντας καποιο αντίστοιχο προβληματισμό για διάλογο. Εναύσματα και ερωτήματα συγκεκριμένα έθεσα και ανταπόκριση καμία! Μπορώ να καυχηθώ τουλάχιστον ότι ο δικός μου προβληματισμός (προσοχή: προβληματισμός, όχι αυθεντία και κήρυγμα!) είναι πολύ πέραν αυτού που συναντώ εδώ! Για την ακρίβεια, που δεν έχω συναντήσει καθόλου μέχρι στιγμής! Αλλά με θεολογικές προσεγγίσεις επί πολιτικών θεμάτων μάλλον εις μάτην αναμένω! Και μάλλον σε λάθος χώρο απευθύνομαι!
Καθίσταται αδύνατον και να κεντρίσω ενδιαφέρον. Μάλλον όλα θα λυθούν ευκόλως, αφού πρώτα ενσκήψουμε στα ευαγγέλια!
Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Αντίβαρο, που μας δίνει βήμα να λέμε τη γνώμη μας ελεύθερα, χωρίς λογοκρισία.
Ο κ. Χονδρογιάννης γράφει: “Τουλαχιστον χρειαζομαστε ηγετες πατριωτες που σεβονται την ελληνορθοδοξη παραδοση μας και ψηφοφορους ακεραιους, μη εξαγοραζομενους για να κάνουν όλοι αυτοί μαζί τι; Να σταυροκοπιούνται; Οι ψηφοφόροι να ταϊζουν τους ηγέτες απλά και μόνον γιατί δηλώνουν πατριώτες, οι οποίοι θα σέβονται την ελληνορθόδοξη παράδοση πως; Παριστάμενοι σε πρώτη σειρά κατα τις θείες λειτουργίες και τις εθνικές επετείους;”
Άραγε από πού ο κ. Χονδρογιάννης συμπεραίνει ότι όσοι θέλουμε Ορθοδόξους Χριστιανούς να κυβερνήσουν τη χώρα αρκούμεθα στο να σταυροκοπιούνται οι άρχοντές μας και να τρέχουν στις γιορτές και στις πανηγύρεις; Ουδείς είπε αυτό το πράγμα! Άλλωστε η Ορθοδοξία χωρίς την ορθοπραξία είναι κενή και μάταιη. Θέλουμε Ορθοδόξους πολιτικούς, ώστε να έχουν ιδανικά και να εργασθούν σκληρά και ΤΙΜΙΑ για την Ελλάδα και όχι να την καταστρέφουν, όπως κάνουν οι προδότες και άθεοι πολιτικοί που ψηφίζουμε τόσες δεκαετίες. Είναι άραγε τόσο δύσκολο να καταλάβει ο κ. Χονδρογιάννης ότι αυτά που καταγγέλει ο κ. Νατσιός, δηλαδή η διδασκαλία του ψεύδους και της διαστροφής στα παιδιά μας, η ψήφιση του νόμου που νομιμοποιεί και χρηματοδοτεί τη δολοφονία των παιδιών μας (1986), η καταστροφή της Ελληνικής γλώσσας και χιλιάδες άλλα ΔΕΝ θα γίνονταν αν κυβερνούσαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί;
Ο σχολιαστής “Ελοτανός” έχει απόλυτο δίκαιο, ότι για όλα τα κακά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα ευθύνεται η αμαρτία και η αποστασία από την Ορθοδοξία, την οποία δυστυχώς πολλοί σήμερα περιφρονούν με ευτελή και ανόητα “επιχειρήματα.” Συνεπώς, η μόνη λύση είναι η μετάνοια όλων μας και η επιστροφή στη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Καθένας που αντιλέγει σ’ αυτό υποκινείται από τον Πονηρό.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον την ανταλλαγή απόψεων. Προτού διαπιστωθεί και επισήμως αδυναμία σύγκλισης απόψεων, κρίνω σκόπιμο να παρατεθούν με διάκριση και πόνο ψυχής κάποιες σκέψεις για να διευκολυνθεί ο καλοπροαίρετος διάλογος. Στα πλαίσια του κρατούντος πολιτειακού συστήματος (ελληνική εκδοχή κοινοβουλευτικής δήθεν δημοκρατίας), σήμερα υπό τις κρατούσες συνθήκες, φοβάμαι ότι είναι παντελώς αδύνατη οποιαδήποτε σωτηρία του κράτους ή του έθνους, ως συνόλου. Έχουν συσσωρευθεί τόσα σφάλματα δεκαετιών στην αρχική πορεία, ώστε το καράβι πλέον αδυνατεί να κινηθεί αυτοδυνάμως, ρυμουλκείται εκουσίως ή ακουσίως από τρίτους με κατεύθυνση άγνωστη, που εξυπηρετεί αποκλειστικά το συμφέρον του διασώστη. Ακόμη και αν αλλάξουν άρδην τα πρόσωπα του κυβερνήτη, του πληρώματος και των επιβατών, η πορεία θα παραμείνει ίδια, εκτός εάν (πράγμα απίθανο) ομόφωνα βρούν το σθένος να κόψουν τα σχοινιά ρυμούλκησης με ορατό τον κίνδυνο ναυαγίου, αφού το καράβι στερείται ιδίας ισχύος. Τέτοια συζήτηση είχε ίσως νόημα πριν από μερικές δεκαετίες, αλλά τότε όσοι την ξεκινούσαν εθεωρούντο γραφικοί και αιθεροβάμονες, κλείνονταν δε πάραυτα στο κρατητήριο για να μην ενοχλούν τους υπολοίπους που μετείχαν στην κρουαζιέρα με δανεικά καύσιμα και λοιπά εφόδια.
Τουλάχιστον σήμερα αυτοί οι πρώην γραφικοί βρίσκουν κάποια βήματα, όπως το παρόν, και ακούγονται κάπως, αλλά ακόμη και τώρα οι περισσότεροι επιβαίνοντες δεν είναι πρόθυμοι να τους ακούσουν, παραδομένοι όπως είχαν μάθει να είναι στη φωνή των διαφόρων ανεύθυνων πολιτικάντηδων, που έπαιζαν ιδανικά το ρόλο των σειρήνων. Τι οφείλουν, λοιπόν, και μπορούν να πράξουν οι γραφικοί, αφού αδυνατούν να πείσουν τους υπόλοιπους; Ο καθένας από το μετερίζι του ας κατεβάσουν τουλάχιστον κάποιες βάρκες για να σωθούν εγκαίρως όσοι επιθυμούν. Στο ταξίδι του Ελληνισμού αυτή δεν θα είναι η πρώτη φορά. Δεν είχαμε πάντοτε την πολυτέλεια της κρουαζιέρας, συχνά δε ούτε του απλού επιβατηγού. Πάντοτε, όμως, υπήρχε η μαγιά κάποιων που ήθελαν να συνεχίσουν το ταξίδι του Ελληνισμού, έστω και σε κωπήλατες βάρκες. Καθένας από το δικό του πόστο ας σώσει ό,τι μπορεί σε αυτή την ώρα τη δύσκολη, για να έχουν και οι υπόλοιποι μία σανίδα σωτηρίας, όποτε την χρειαστούν. Διότι όσο το καράβι πλησιάζει στους υφάλους όλο και περισσότεροι θα κατανοούν ότι η παραμονή σε αυτό είναι μάταιη. Η γέφυρα είναι κενή, το πλήρωμα έχει εξαφανισθεί και από το ρυμουλκό δεν καταδέχονται ούτε καν να ενημερώσουν πλέον. Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη ερήμην μας. Αυτό το καράβι χάθηκε, θα φτιάξουμε κάποιο άλλο. Ας το πάρουμε απόφαση, αυτή είναι η ιστορία της γενιάς μας.
Ο κ. Φιλανθρωπηνός τόπιασε το νόημα και από την θέση του προσφέρει την δική του συμβολή. Οι υπόλοιποι διαπιστώνω ότι απλά αρνούνται, προτιμούν να στρουθοκαμηλίζουν!
Επιμένω λοιπόν όσον αφορά τον κ. Δημήτριο Χατζη… , που γράφει: “Θέλουμε Ορθοδόξους πολιτικούς, ώστε να έχουν ιδανικά και να εργασθούν σκληρά και ΤΙΜΙΑ για την Ελλάδα και όχι να την καταστρέφουν, όπως κάνουν οι προδότες και άθεοι πολιτικοί που ψηφίζουμε τόσες δεκαετίες”
Όσοι δεν είναι ορθόδοξοι δεν έχουν ιδανικά; Ή δεν έχουν τα “σωστά” ιδανικά;
Να εργασθούν σκληρά και ΤΙΜΙΑ για την Ελλάδα! Σωστά! Τι δουλειά να κάνουν δηλαδή; Αν συνάπτουν αόκνως και ΤΙΜΙΩΣ (χωρίς μίζα δηλαδή) συνεχώς δάνεια από “αγορές” και λοιπούς καλοθελητές, θα σώσουν την Ελλάδα;
Σε τι πλαίσιο εργάζεται κανείς σκληρά και τίμια και προς ποιά κατεύθυνση;
Εν ολίγοις έχετε καθόλου αντίληψη πολιτικής; Αν δεν έχετε ασχοληθείτε καλύτερα μόνον με τα θρησκευτικά, στα οποία διαπιστώνω ότι διακρίνεσθε.
Και μήν ανησυχείτε! Ορθοδοξότατοι είναι οι πολιτικοί που ψηφίζουμε τόσες δεκαετίες! Απλώς δεν είναι της ίδιας ενορίας με εσάς! Είναι Κολωνακίου και περιχώρων! Αλλά προσκυνούν τα σύμβολα της ορθοδοξίας συχνότερα από εσάς!
Επι πλέον η κριτική μου δεν επικεντρώθηκε σε αυτά που λέγει ο κ. Νατσιός, αλλά σε αυτά που διαπίστωσα παρακάτω να διατυπώνουν οι σχολιαστές.
Κ. Φιλανθρωπινέ, δυστυχώς συμφωνώ με τις διαπιστώσεις σας που τόσο γλαφυρά περιγράφετε!
Ότι “Ακόμη και αν αλλάξουν άρδην τα πρόσωπα του κυβερνήτη, του πληρώματος και των επιβατών, η πορεία θα παραμείνει ίδια”, ότι “Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη ερήμην μας” κλπ.
Και ακόμη περισσότερο συμφωνώ ότι κάποιοι “γραφικοί” το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν από το δικό τους μετερίζι, είναι να “κατεβάσουν τουλάχιστον κάποιες βάρκες για να σωθούν εγκαίρως όσοι επιθυμούν”. Πρέπει όμως όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι “Αυτό το καράβι χάθηκε” και ότι πρέπει να “φτιάξουμε κάποιο άλλο”.
Και σε αυτού του είδους τον προβληματισμό εγώ προσπάθησα να καλέσω. Πρέπει όμως πρώτα να στοχαστεί κανείς καλά γιατί χάθηκε το παλιό καράβι και πως πρέπει να φτιαχτεί το νέο για να μη χαθεί και αυτό. Τι να αποφύγεις, τι να επιδιώξεις και κυρίως την τέχνη της ναυπηγικής και της ναυσιπλοϊας. Ελάχιστοι όμως μπαίνουν σε τέτοιους προβληματισμούς. Θέλουν να μπούν σε ένα καράβι που φαίνεται καλό, και όπου τους βγάλει!
Αγαπητοί κ.κ. Φιλανθρωπηνέ και Χονδρογιάννη, λυπούμαι βαθειά που καλλιεργείτε τέτοια καταστροφολογία, στην οποία μας υποβάλλουν διαρκώς οι εχθροί της Ελλάδος (συμπεριλαμβανομένων των εδώ τοποτηρητών τους), για να δεχθούμε αδιαμαρτύρητα τα χειρότερα κακά στα οποία μας οδηγούν, ήτοι στο ξεπούλημα του υλικού και πνευματικού πλούτου αυτής της χώρας. Όπως έχω τονίσει τον περασμένο Ιούλιο στην εφ. “Μακεδονία” (http://www.makthes.gr/news/opinions/77009/), η Ελλάδα μπορεί να ορθοποδήσει μέσα σε 2-3 χρόνια αν (1) διώξει τους διεφθαρμένους πολιτικούς που την κυβερνούν, (2) κηρύξει στάση πληρωμών προς τους διεθνείς τοκογλύφους, οι οποίοι είναι εν πολλοίς υπεύθυνοι για την κρίση χρέους, και διεκδικήσει ταυτόχρονα την αποπληρωμή του Γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα, (3) επιστρέψει στη δραχμή, (4) ακολουθήσει επεκτατική νομισματική, δημοσιονομική και συναλλαγματική πολιτική, και (5) προβεί σε γενναίες διαρθωτικές αλλαγές, όπως στην μείωση του ρόλου του κράτους, στην κατάργηση φορολογικών αντικινήτρων, στην καταπολέμηση της σπατάλης, της γραφειοκρατίας, της φοροδιαφυγής, των μονοπωλιακών προνομίων και της διαφθοράς, στην ενθάρρυνση των επενδύσεων, την αύξηση της παραγωγικότητας, το άνοιγμα νέων αγορών κ.ά. Αυτά όλα μπορούν να τα κάνουν μόνον αγνοί Έλληνες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που έχουν αληθινή αγάπη για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία, όπως ο Μακρυγιάννης. Τα έργα των “ορθοδοξωτάτων, αλλ’ από άλλη ενορία” (κατά τον κ. Χονδρογιάννη) Εβραίων (εξ αίματος ή τεχνητών, όπως είναι οι μασώνοι, οι Bilderbergers κ.ά.), οι οποίοι μας κυβερνούν τόσα χρόνια, τα είδαμε. Πάντως, στον πειρασμό της απογνώσεως δεν πρέπει να πέσουμε. Όπως έγραψα και στο προηγούμενο μήνυμά μου, πρόκειται για πρόταση του Πονηρού.
Επιτέλους!
Γιατί έπρεπε να πιέσω τόσο και να προκαλέσω, για να απαντήσετε σε κάποια ερωτήματα όταν, αν βαριόσασταν να μπείτε και στον κόπο, μπορούσατε απλά να δώσετε το link; Ομολογώ ότι εγώ δεν γνωρίζω τα πεπραγμένα σας.
Παραδόξως δε, ίσως για σας, συμφωνώ και στα 5 ανωτέρω σημεία που εν συντομία εκφράζετε τις απόψεις σας!
Σε ένα μόνο πράγμα δεν συμφωνώ και αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την οικονομική επιστήμη σας που μόλις πληροφορούμαι.
Ότι για να γίνουν αυτά (και όσα άλλα θα μπορούσαν να προσθέσουν άλλοι) πρέπει εκτός από αγνοί Έλληνες, να είμαστε και αγνοί ορθόδοξοι χριστιανοί! Διδάσκει αλήθεια κάτι τέτοιο η οικονομική επιστήμη;
Ας πούμε, εγώ που δεν διακρίνομαι για τον ορθόδοξο ζήλο μου, σε μία τέτοια οικονομική διεργασία που συμμερίζομαι, δεν μπορώ να συμμετέχω; θα είναι έργο μόνον ορθοδόξων;
Αγαπητέ κ. Χονδρογιάννη, νομίζω ότι το ερώτημά σας το έχω ήδη απαντήσει. Χάριν πληρότητος, όμως, θα το απαντήσω και πάλι. Οι άθεοι, οι μασώνοι κ.ά. που κυβερνούν τόσα χρόνια κτυπούν τα κύτταρα και τους βασικούς θεσμούς της κοινωνίας (Πατρίδα, Εκκλησία, Παιδεία, Οικογένεια) κάμνοντας αντίχριστους νόμους (όπως αυτόν που νομιμοποίησε τις εκτρώσεις, αυτόν περί “εχθροπάθειας,” περί “ελεύθερης συμβίωσης” κ.ά.), διαιρούν την κοινωνία με την εισαγωγή νέων ηθών (πρβλ. την προώθηση της ομοφυλοφιλίας και της αναξιοκρατίας), σκορπούν το φόβο και την τρομοκρατία (με την εισαγωγή εγκληματιών, τη στήριξη των διεφθαρμένων σε καίριες θέσεις κ.λπ.), κτυπούν τη Γλώσσα, την Ιστορία, τον Πατριωτισμό κ.λπ. Αυτά όλα μειώνουν τον πνευματικό πλούτο αυτού του τόπου και την ευημερία των πολλών, οι οποίοι πιστεύω ότι θέλουν να διατηρήσουν τα παραδεδομένα από τους παππούδες τους. Μειώνουν, όμως, και τον υλικό πλούτο, διότι έτσι χάνεται η συνοχή της κοινωνίας, η εμπιστοσύνη προς τον συνάνθρωπο, μειώνεται η παραγωγικότητα (κυρίως λόγω της αναξιοκρατίας και της φαυλοκρατίας) κ.λπ. Προφανώς, η διάλυση της κοινωνίας στην οποία μας οδηγούν έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο και στην οικονομία. Όλα αυτά τα κακά τα έκαναν οι πουλημένοι στον διεθνή Σιωνισμό. Οι Βαυαροί Προτεστάντες και ο παπικός Όθων έκαναν μύρια κακά μετά τον Καποδίστρια. Ο λόγος είναι απλός: Όλοι αυτοί αναμένονται να προωθήσουν τα συμφέροντα της Δύσεως, τα οποία σπανίως συμπίπτουν με αυτά της Ελλάδος.
Παρεμπιπτόντως, διάβασα και το πλήρες κείμενο του συνδέσμου σας.
Τελικά συμφωνούμε, ίσως και απολύτως και αυτό είναι αρκετά παράδοξο αλλά ευχάριστο. Διότι έχουμε τελείως διαφορετικά σημεία εκκίνησης (φιλοσοφικά εννοώ). Εγώ έχω μία μάλλον υλιστική θεώρηση των πραγμάτων και θεωρητικά πρότυπα, αλλά κυρίως τρόπο σκέψης, αντλώ πρωτίστως από τον αρχαίο ελληνισμό (μην με συγχέεται με δωδεκαθεϊστές και άλλες βλακείες!) ενώ εσείς μια καθαρά θρησκευτική-θεοκρατική θεώρηση με ότι αυτό συνεπάγεται.
Και όμως ερχόμαστε στις ίδιες διαπιστώσεις (τουλάχιστον όσον αφορά τα πρακτικά της ζωής) και περίπου στις ίδιες προτάσεις θεραπείας.
Το ερώτημά μου συνεπώς το έχετε ουσιαστικά απαντήσει, έστω και με την περιορισμένη εκ των πραγμάτων περιεκτικότητα ενός άρθρου. Και δια όσων ανωτέρω δήλωσα, έχετε ταυτόχρονα περίπου και την δική μου απόψη επί του θέματος.
Άρα αν κάπου διαφωνούμε, είναι σε καθαυτό θεωρητικά που έχουν σχέση μόνο με τις φιλοσοφικές μας αφετηρίες.
Κατά τα λοιπά, συμφωνώ και με το δέκατο -μη οικονομικό- σημείο του άρθρου σας και με τα λοιπά περί “εχθροπάθειας”, ομοφυλοφυλίας, αναξιοκρατίας κλπ, αλλά από διαφορετική σκοπιά και για άλλους λόγους. Όχι γιατί τα θεωρώ θρησκευτικό “αμάρτημα”. Υπεραμύνομαι ομοίως της Γλώσσας, της Ιστορίας, του Πατριωτισμού κλπ.
Τώρα, αν αυτοί που μας κυβερνούν είναι άθεοι, οι ίδιοι δηλώνουν το αντίθετο! Εγώ γιατί δεν έχω πρόβλημα να το παραδεχθώ ευθέως; Ίσως γιατί δεν μου προσδίδει ενοχές, ίσως γιατί ξέρω όντως τι είμαι και για ποιό λόγο και δεν επιθυμώ να κοροϊδεύω κανέναν;
Αν είναι μασώνοι ή πουλημένοι στον διεθνή Σιωνισμό, όλοι το ψυθιρίζουμε, κανείς δεν θα το παραδεχθεί ευθέως, τα λογικά μας συμπεράσματα προς τα εκεί τείνουν!
Βλέπετε όμως πόσα κοινά πράγματα έχουμε εν τέλει να μοιραστούμε, πόσο πιό εύκολα μπορείτε να βρείτε συμμάχους στον αγώνα σας για μιά καλύτερη Ελλάδα σε ανθρώπους που μάλλον προκατειλημμένα κλείνετε την πόρτα παρά σε ομοδόξους σας (μην μου πείτε ότι οι ριζοσπαστικές οικονομικές σας απόψεις συναντούν μεγάλη αποδοχή στο ορθόδοξον ποίμνιον!).
Γι αυτό σας λέω, μην “δογματίζετε” ισχυριζόμενος ότι αυτά τα πράγματα αφορούν μόνον ορθοδόξους και μόνον αυτοί μπορούν να τα εκπληρώσουν! Αφήστε τις πεποιθήσεις του είδους να αποτελούν αυτό που εκ των πραγμάτων είναι: Προσωπικές πεποιθήσεις!
Οι οποίες μάλιστα όταν εκφεύγουν της θέσεώς τους και επιχειρούν να γίνουν πολιτική, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο! Το έχει αποδείξει η Ιστορία!
Αγαπητέ κ. Χονδρογιάννη, ειλικρινώς χαίρομαι που ο παραπάνω διάλογος, ο οποίος τελικώς απεδείχθη καλοπροαίρετος, συνέκλινε σε κοινά συμπεράσματα. Δεν συμβαίνει συχνά αυτό! Ωστόσο, επειδή λέτε ότι “δογματίζω,” επιτρέψτε μου να διευκρινίσω κάτι που έχω ήδη γράψει στα παραπάνω σχόλιά μου: Ποτέ δεν είπα ότι κάθε πρωθυπουργός της Ελλάδος που δεν είναι ορθόδοξος Χριστιανός θα ενεργεί οπωσδήποτε εις βάρος της Ελλάδος. Έγραψα ότι “Όλοι αυτοί ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ να προωθήσουν τα συμφέροντα της Δύσεως.” Η προσδοκία μου αυτή στηρίζεται σε πάμπολλα γεγονότα, τα οποία αποδεικνύουν το άσπονδο μίσος του “πάπα Ρώμης” για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Και εφόσον στηρίζεται σε γεγονότα, έπεται ότι δεν αποτελεί δογματισμό, αλλά επιστημονική προσέγγιση.
Συγνώμη που επανέρχομαι πάλι, αλλά νομίζω ότι λείπει κάτι πολύ ουσιαστικό!
Είχα προτείνει έναν σύνδεσμο για αρχικό στοχασμό πάνω σε θέμα που θεωρώ πρωταρχικής σημασίας.
Εν ολίγοις, επειδή συνήθως περιοριζόμαστε να κάνουμε προτάσεις ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΕΣ για να πετύχουμε κάτι καλύτερο αλλά χωρίς ουσιαστική αμφισβήτηση του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ και των βαθύτερων λόγων που δημιουργούνται οι κρίσεις, έχουμε, για να είναι οι προτάσεεις μας εφικτές, υλοποιήσιμες και με διάρκεια στον χρόνο να ερευνήσουμε πρώτα απ’ όλα τα εξης:
– Γιατί η λαϊκή συμμετοχή/κινητοποίηση ακολουθεί το φαινόμενο της παλίρροιας-αμπώτιδος και μάλιστα χωρίς περιοδικότητα; Και κάθε λαϊκή εξέγερση/απαίτηση συμμετοχής ακολουθεί εκ νέου ένα εξουσιαστικό καθεστώς με τον λαό στην γωνία;
– Τι είδους δημοκρατία έχουμε και τι είδους δημοκρατία θέλουμε; Πιστεύουμε ότι οι προσδοκίες μας μπορούν να ικανοποιηθούν από τις κοινοβουλευτικές ολιγαρχίες τύπου Republica που αντιγράψαμε (επεβλήθησαν μάλλον) εξ’ εσπερίας; Δεν πρέπει να επεξεργασθούμε εκ νέου την δομή της δημοκρατίας μας, τους θεσμούς της, την αποτελεσματικότητά της, την ικανότητα εν τέλει να αποτελεί κράτος δήμου; Να φτιάξουμε νέο καράβι όπως είπε και ο κ. Φιλανθρωπηνός;
Αναφορικά με το ανωτέρω σας σχόλιο:
Δεν ξέρω με ποιά δεδομένα σας προκύπτει ότι “Όλοι αυτοί ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ να προωθήσουν τα συμφέροντα της Δύσεως.”
Πρώτον, όλοι αυτοί, όπως είπα, δηλώνουν ορθόδοξοι χριστιανοί! Ποιό κριτήριο υπάρχει να διαπιστώνουμε την αλήθεια του ισχυρισμού τους ή ποιό “ορθοδοξόμετρο” υπάρχει για να μετρά την θέρμη τους; Ή ότι είναι αληθείς ορθόδοξοι και όχι γιαλαντζί;
Δεύτερον, προωθούν τα συμφέροντα της Δύσεως όσοι ταυτίζουν τα προσωπικά τους συμφέροντα με αυτά, ασχέτως ομολογίας!
Και τρίτον, μην θεωρείτε αυτομάτως κάθε άθεο ή αλλόθρησκο ύποπτο προδοσίας ή έστω ξεπουλήματος στα συμφέροντα της Δύσεως, ή κολλητό και υποτακτικό του “Πάπα της Ρώμης”. Πολλοί, ίσως και οι περισσότεροι, προέρχονται από την “από εδώ” πλευρά!
Δηλαδή, αν σας πώ εγώ ότι εκτός από άθρησκος, έχω σπουδάσει και στην Ιταλία, θα μου περάσετε αμέσως χειροπέδες! Εσείς τι λέτε; Ότι χολοσκάω αν πουλάει αυτοκίνητα εδώ η ΦΙΑΤ; Ότι σκοτίστηκα για τις φιλοδοξίες του Πάπα στην Ελλάδα;
Όχι, διαφωνώ, η διαπλοκή προσωπικών συμφερόντων και υπό τον όρο ότι αυτά αποτελούν ύψιστη προτεραιότητα εφ’ενός και η πολιτιστική αλλοτρίωση λόγω μειονεξίας και αισθήματος κατωτερότητος αφ’ετέρου δημιουργούν τους δωσίλογους! Αλλά αυτούς μην τους ψάχνουμε στους “γνωστούς ύποπτους”! Μάλλον σε πολίτες “υπεράνω πάσης υποψίας”!
Αγαπητέ κ. Χονδρογιάννη,
1. Ένας ορθόδοξος Χριστιανός ποτέ δεν θα ψήφιζε νόμο που επιτρέπει να σκοτώνουμε τα παιδιά μας και μάλιστα με χρήματα των φορολογουμένων! Ποτέ δεν θα προωθούσε την ομοφυλοφιλία! Ποτέ δεν θα καταργούσε το ομολογιακό μάθημα των θρησκευτικών. Ποτέ δεν θ’ απαγόρευε στους ιερείς να πηγαίνουν στα σχολεία για να εξομολογούν όσους θέλουν να εξομολογηθούν. Ποτέ δεν θα επέτρεπε να κυκλοφορούν έντυπα (πολύ περισσότερο σχολικά βιβλία) στα σχολεία με περιεχόμενο σαν αυτό που καταγγέλλει ο διδάσκαλος κ. Νατσιός. Ποτέ δεν θα έσβηνε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες. Ποτέ δεν θα προωθούσε την αίρεση του Οικουμενισμού και μάλιστα όταν (το 1924) ήταν βέβαιο ότι η εισαγωγή του νέου εορτολογίου θα διαιρούσε την Εκκλησία και την κοινωνία σε Νεοημερολογίτες και Παλαιοημερολογίτες. (Αυτό έκαναν κατ’ επιταγήν του “πάπα” οι τότε πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα.) Ποτέ δεν θα σπαταλούσαν υπέρογκα ποσά των φορολογουμένων για να προβάλλουν σιχαμερές βλασφήμιες κατά του Αναμαρτήτου Χριστού ως δήθεν “έργα τέχνης,” όπως έκαναν το 2003 με εκείνο το ηλίθιο εξάμβλωμα στην έκθεση Outlook. Ποτέ δεν θα προωθούσαν τα ναρκωτικά με τα γνωστά ηλίθια “επιχειρήματα” (μαλακά-σκληρά κ.λπ.) Ποτέ δεν θα γίνονταν μέλη μασονικών και άλλων γνωστών λεσχών, οι οποίες φανερά στοχεύουν στην Πανθρησκεία του Σατανά. Ποτέ … Δηλώνουν, ωστόσο, “ορθόδοξοι Χριστιανοί” για επικοινωνιακούς καθαρά λόγους.
2. Κι εγώ στις ΗΠΑ έκανα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές και κατόπιν εργάσθηκα για μία πενταετία στην Αυστραλία. Από αυτό δεν βγαίνει κανένα συμπέρασμα. Μάλιστα, εκεί γνώρισα ανθρώπους πολύ ανώτερους από κάτι ψευδο-ορθοδόξους Χριστιανούς.
3. Με το “ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ” εννοώ ότι αυτά που γράφω δεν ισχύουν για τον καθένα, αλλά αποτελούν προσδοκία ή πρόβλεψη. Εάν κάποιος μη ορθόδοξος κυβερνήτης της Ελλάδος αποδειχθεί καλός για το λαό, τον πολιτισμό του, τα πιστεύω του κ.λπ., τότε αυτό θα είναι μία ευχάριστη έκπληξη για μένα, διότι δεν το αναμένω να συμβεί.
Τι ΔΕΝ θα έκανε ένας ορθόδοξος χριστιανός μας το περιγράφετε επαρκώς. Και όποιος θέλει συμφωνεί σε όλα, μερικά ή καθόλου. Τι άλλο θα μπορούσε όμως να κάνει ένας ορθόδοξος χριστιανός, πολύ βλαπτικότερο για την κοινωνία και την πατρίδα μας, που δεν εμπίπτει στον ηθικο-πολιτιστικό έλεγχο της θρησκείας είναι κατά την γνώμη μου το κύριο πρόβλημα! Και εννοώ τις πολιτικο-οικονομικές επιλογές, που δεν έχουν θρησκεία και μπορούν να ξετινάξουν ολόκληρες κοινωνίες εν ριπή οφθαλμού. Και τότε να δείτε τι θα πεί ηθική κατάπτωση και πνευματική εξαθλίωση!
Πάντως, μεταξύ μας, και επειδή είσαστε επιστήμων. Τι σχέση έχει το νέο εορτολόγιο (το νέο ημερολόγιο αν κατάλαβα καλά) με τον πάπα, τις όποιες προτιμήσεις και “επιταγές” του και την υποταγή στην θέλησή του; Ονομάζοντάς το μάλιστα και “αίρεση του Οικουμενισμού”;
Ως γνωστόν το ηλιακό έτος δεν είναι ακέραιο πολλαπλάσιο των ηλιακών ημερών. Κατά συνέπεια κατά μεγάλες χρονικές περιόδους θα παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις που πρέπει να διορθώνονται. Γιατί έχουμε κάτι περισσεύματα χρόνου. Και το σημερινό ημερολόγιο πρέπει κάποια στιγμή να ξαναδιορθωθεί!
Το έτος και η μέτρηση του χρόνου δεν είναι θρησκευτικά θέσφατα, είναι πολιτικές κυρίως συμβάσεις που προέρχονται από την επιστημονική παρατήρηση και έρευνα!
Την διόρθωση αυτή προτείνανε επιστήμονες της αστρονομίας, όχι θεολόγοι!
Σκασίλα μας αν την αποδέχθηκε και ο πάπας και αν μας νουθέτησε να την υιοθετήσουμε. Ποιός τον “γράφει”! Εμείς έπρεπε να την αποδεχθούμε για τους δικούς μας λόγους! Γιατί πολύ απλά, είναι επιστημονικά ορθή! Και εμείς, ορθώς, ακούσαμε τους επιστήμονες και όχι τον πάπα!
Μου τα χαλάτε πάλι!
Αγαπητοί συσχολιαστές, ο διάλογός σας αποδεικνύει περίτρανα την ανεπάρκεια του ενδιαφέροντος και των καλών προθέσεων για την επίτευξη στοιχειώδους συμφωνίας, συνεπώς την αδυναμία ομοψυχίας στην παρούσα κρίσιμη φάση, ακόμη και από ανθρώπους που προκρίνουν το συμφέρον της χώρας. κε Δημήτριε, οι ιδέες σας μπορεί να είναι εξαιρετικές, δεν μπορώ όμως να ανεύρω τρόπο υλοποιήσεώς τους υπό το παρόν πολιτειακό σύστημα. Προφανώς υπονοείτε την ανάγκη εκδηλώσεως πραξικοπήματος, επιβολή κυβέρνησης με πλήρη εξουσία με το άμεσο ενδεχόμενο εμφύλιας συγκρούσεως, την στιγμή που το διεθνές περιβάλλον στην περιοχή μας είναι ιδιαιτέρως ρευστό. Δεν υποπίπτω στον πειρασμό της απόγνωσης, ούτε όμως και σ’ εκείνον της ανεδαφικότητας, που είναι εξίσου ελκυστικός και αδιέξοδος. Διότι η κυβέρνηση που ονειρεύεστε μέσω της γνωστής διαδικασίας των εκλογών αποκλείεται να υπάρξει.
Η ομολογία της αποτυχίας δεν συνιστά απόγνωση, αλλά αφετηρία μίας νέας αρχής. Κανείς μας δεν έχει την δύναμη να επηρεάσει τις γενικότερες εξελίξεις, μπορεί όμως να ενταχθεί σε έναν πυρήνα διαφύλαξης της εθνικής συνέχειας. Δεν έχει απολύτως καμία σημασία η ονομασία της βάρκας. Είτε λέγεται Ορθόδοξη εκκλησία, εκκλησία ΓΟΧ (κάποια από τις πολλές που υπάρχουν) είτε πατρίδα, προέχει η σωτηρία, τα υπόλοιπα έπονται. Στον ίδιο δρόμο της επιβίωσης του Ελληνισμού θα συναντηθούμε και εκεί θα έχουμε όλο τον χρόνο να ανταλλάξουμε απόψεις για τη ναυπήγηση του νέου καραβιού μαθαίνοντας από τα παθήματα του παρελθόντος. Κανείς δεν περισσεύει, ούτε πρέπει να αποκλειστεί.
Αγαπητέ Κύριε Χονδρογιάννη, το θέμα της αλλαγής του εορτολογίου δεν έγινε χάριν της ακριβούς μετρήσεως του χρόνου, όπως ψευδέστατα λέγουν πολλοί οικουμενισταί, αλλά χάριν της ενώσεως των “Εκκλησιών.” Αυτό προκύπτει με σαφήνεια, και χωρίς καμμία αμφισβήτηση, από την γνωστή Εγκύκλιο του Οικ. Πατριαρχείου του 1920, καθώς και από βιβλία, άρθρα και ομιλίες άλλων οικουμενιστών. Δηλαδή, έγινε για να προωθήσει την αίρεση του Οικουμενισμού. Επίσης, έγινε παρά το γεγονός ότι ήτο βέβαιον ότι θα εδημιουργείτο σχίσμα στην Εκκλησία. Για τους δύο αυτούς λόγους, η αλλαγή του εορτολογίου έχει δογματικό χαρακτήρα, δηλαδή αποτελεί αίρεση. Από αυτά που γράψατε, είναι φανερό ότι δεν το γνωρίζετε το θέμα. Συνεπώς, ίσως η παραπάνω σύντομη περιγραφή του να μην σας καλύπτει, αλλά θα πρέπει να το μελετήσετε αμερολήπτως πριν αρχίσουμε έναν τέτοιον διάλογο. Αν το κάνετε, επιτρέψτε μου να σας επιστήσω την προσοχή, διότι έχουν γραφεί τόνοι ψεύδους γύρω από αυτό το θέμα.
Αγαπητέ Κύριε Φιλανθρωπηνέ, η δική μου η πρόταση είναι σαφής: Μακάρι να βρεθεί κάποιος Έλληνας Πατριώτης και Ο.Χ. σαν τον κ. Π. Καμμένο να κάνει κόμμα και να διεκδικήσει την εξουσία στις επόμενες εκλογές. Εάν όσοι πονάμε πραγματικά αυτόν τον τόπο τον βοηθήσουμε, πιστεύω ότι θα σαρώσει. Βεβαίως αναμένω ότι θα τον πολεμήσουν με λύσσα οι διαπλεκόμενοι (ήδη τον πολεμούν με αγωγές πολλών εκ. ευρώ, με τη διαγραφή του από την Κ.Ο. της Ν.Δ.). Συνεπώς, πρέπει όλοι να τρέξουμε προς βοήθειαν και όχι να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους. Εάν πάλι δεν βρεθεί κανένας τέτοιος ηγέτης, τότε θα πρέπει ο λαός να ξεσηκωθεί και να πάει όχι στο Σύνταγμα, αλλά στο Μέγαρο Μαξίμου και να πετάξει έξω όλους όσους απεργάζονται το ξεπούλημα της χώρας. Δεν είπα ότι είναι εύκολο να γίνει αυτό. Έχει γίνει όμως σε άλλες χώρες και άρα δεν είναι ανέφικτο.
Αυτά συμβαίνουν όταν ακόμη και ο χρόνος θρησκειοποιείται.
Το Γρηγοριανό ημερολόγιο μπορεί να είχε κίνητρο το εορτολόγιο της καθολικής εκκλησίας, μπορεί οι πρώτοι κριτές ή αποδέκτες να ήταν θρησκευτικά δόγματα, αλλά σταδιακά υιοθετήθηκε κυρίως από κράτη πρώτα, ως πολιτικὀ ημερολόγιο, το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα. Άλλα χριστιανικά δόγματα δεν το θεώρησαν αίρεση, έχει γίνει δε αποδεκτό παγκοσμίως, και από μη χριστιανικές χώρες ως το πλέον ενδεδειγμένο. Όλοι αυτοί ούτε την “αίρεση του Οικουμενισμού” φοβήθηκαν ούτε την “παγκοσμιοποίηση” του χριστιανισμού. Αν είναι δυνατόν!
Τώρα αν ένας σωστός ορθόδοξος πολιτικός δεν έπερεπε να το αποδεχθεί στην Ελλάδα, και αν η ορθόδοξη εκκλησία πρέπει να ζεί το χρόνο στους δικούς της ρυθμούς και “ανορθόδοξες” δοξασίες, λες και αυτό δεν αποτελεί “αίρεση”, προσωπικά τι να πω! Ευτυχώς που ήρθαν αλλιώς τα πράγματα!
Επαληθεύεται όμως και δι αυτού, σε τι σκοταδισμό οδηγεί η θρησκοληψία!
ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ
Μάρτιος/ Απρίλιος, 2001
Έλα λοιπόν! Σου έδωσα ένα φως αποκάλυψης μες στο σκοτάδι σου, για να αναζωπυρώσω όχι μόνο την ελπίδα σου αλλά και την πίστη σου και την αγάπη σου. Σκοπεύω να σας σώσω και κανείς δεν μπορεί να Με εμποδίσει. Οι καιροί σας είναι καιροί Ελέους, γι’ αυτό στέλνω το λόγο Μου στη γη, ένα φως αποκάλυψης που θα ξαναδώσει το φως στους τυφλούς. Δεν έχετε ακούσει ότι ο Θεός είναι στοργή και ευσπλαχνία, μακρόθυμος, γεμάτος πιστή αγάπη και ότι αγκαλιάζω όλα τα πλάσματα;
Δεν έπαψα να μεταδίδω στην ψυχή σου, γενεά, σπουδαία πράγματα, αλλά το σπουδαιότερο απ΄ όλα είναι η φανέρωση του εαυτού Μου. Οι θεϊκές και συχνές επισκέψεις Μου κοντά σου είναι ένα δώρο από τον Βασιλιά σου που φανερώνει την πιστή Του αγάπη. Ύμνησε τον Θεό σου, γη, που σπεύδει σε βοήθειά σου! Οι ουρανοί ομολογούν τη δόξα Μου, ναι, όλος ο ουράνιος θόλος διαλαλεί τα έργα Μου! Δοξολόγησέ Με για τη θαυμαστή γνώση που σου δίνω στους τόσο άθλιους καιρούς σου όπου η πίστη στον Τριαδικό Θεό είναι σχεδόν ανύπαρκτη και η αγάπη στον Θεό και τον πλησίον έχει ψυχρανθεί. Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, το Άγιο Πνεύμα Μου ποτέ δεν παύει να σκορπίζει πάνω σας πλούσια την αγάπη Του και δεν πάψαμε ποτέ να σας δινόμαστε. Φανέρωσα τα δώρα και τους θησαυρούς Μου ελεύθερα σε όλους με χαρά και με τρεμάμενα χείλη και συγκίνηση, σας φανερώνω τη Μακαριότητά Μου και σας επιτρέπω να δείτε φευγαλέα τα βάθη της Καρδιάς Μου, δείχνοντάς σας τους λαμπρούς θησαυρούς που φυλάχτηκαν για τους τόσο πονηρούς και επαναστατικούς καιρούς σας. Ατενίστε τα πλούτη Μου, ατενίστε το φως της Δόξας Μου, γιατί αυτό υπερβαίνει κάθε θεολογία.
ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΑΤΕΝΙΣΗ ΕΜΟΥ, ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΥ.
ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ.
http://www.tlig.org/el/messages/1079/
Όπως είπα προηγουμένως, για να μπορεί κανείς να προφέρει τα λόγια αυτά, πρέπει να λάβει ανεκτίμητη χάρη. Αν είσαι ανίκανος να προφέρεις τα λόγια αυτά, άφησέ τα όλα πίσω σου και έλα τώρα σε Μένα και μετανόησε! Ύστερα, άφησε το Άγιο Πνεύμα να κατέβει επάνω σου και να σε πλημμυρίσει με το Φως Του, μετατρέποντας την ψυχή σου σε Ναό…
Α και τότε, πόσα θα σε εφοδιάσει, με χαρά! Θα στερεώσει μέσα σου το Θεμέλιο που σου δίδαξα: την αληθινή θεολογία που είναι η ενατένιση Εμού, του Θεού σου. Η ψυχή σου, γοητευμένη από την ενατένιση αυτή, θα πετάξει στα ύψη για να ατενίσει Εμένα το Θεό σου, σε βάθος. Και τότε, αρχίζει η Βασιλεία Μου μέσα σου. Το Άγιο Πνεύμα Μου, καθώς θα φυσάει πάνω σου τη μεταμορφωτική Του πνοή, θα αποκαλύπτει στο πνεύμα σου, βήμα προς βήμα, τις θεϊκές αλήθειες με τη βοήθεια της ίδιας της Σοφίας. Θα σου αποκαλύπτει όλα αυτά που οι φιλόσοφοι και οι σοφοί σας τα αποκαλούν μέχρι σήμερα μωρία και ανοησία. Με το Φως του Αγίου Πνεύματος, θα καταλάβεις και θα διακρίνεις το μεγαλείο της Αγάπης Μου, τον Θεϊκό εμπλουτισμό που μπορώ να εφοδιάσω την ψυχή σου και όλα όσα μπορείς να ωφεληθείς απ’ αυτόν. Εγώ θα σε καθαγιάσω ενώ Εμείς θα κατοικήσουμε σε σένα κι εσύ σ’ Εμάς. Όπως λέει η Γραφή: “Μείνατε εν εμοί, και εγώ εν υμίν”. Θα αποτελέσεις μέρος της αληθινής Αμπέλου2.
Ναι! Θα δώσω στην ψυχή σου τη χάρη του εαυτού Μου. Ερωτευμένος Εγώ, ο Θεός σου, είμαι μαζί σου. Ερωτευμένος σε σημείο, παρά την αδυναμία σου, να μπορώ να παραμείνω μέσα σου. Όσο περισσότερο εσύ θα στοχάζεσαι την Τριαδική Μου Αγιότητα, τόσο περισσότερο θα Με καταλαβαίνεις. Όσο περισσότερο θα Με γνωρίζεις, τόσο περισσότερο θα καθρεφτίζω την Εικόνα Μου μέσα σου.
Και τότε, από τον Ουρανό, από τους Αγγέλους Μου και τους Άρχοντες των ανωτέρων ταγμάτων, θα ακουστεί μια δυνατή, μελωδική φωνή. Όλοι μαζί, με μια φωνή, θα ψάλλουν στον Ύμνο 3 δοξολογίες: “Το θεϊκό μυστήριο φανερώνεται ακόμη μια φορά με τη φανέρωση του άφθαρτου τρισάγιου Φωτός Του και την αποτύπωση της Εικόνας Του στην αγαπημένη ψυχή που Εκείνος διάλεξε για να της δώσει τη χάρη του εαυτού Του. Ω, τι ευεργεσίες προσμένουν τούτη την ψυχή! Ύμνος και δόξα στον Κύριό μας και τον Θεό μας!”
ΠΟΣΟ ΛΙΓΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ
http://www.tlig.org/el/messages/583/
Μήνυμα της Παναγίας :
Ειρήνη σε σας, αγαπημένα Μου παιδιά. Σας προσκαλώ όλους σήμερα να προσευχηθείτε για την Ενότητα. Για να ενωθείτε πρέπει ν’ αγαπάτε, για να ενωθείτε πρέπει να είστε ταπεινοί και υπάκουοι. Μην αφήνετε κανένα να σας παραπλανήσει με άλλες διδασκαλίες, παραμείνετε πιστοί και δεν θα σκοντάψετε. Η γη σας σήμερα δεν καρποφορεί ούτε ευτυχία ούτε αρετή, γιατί η γενεά σας εγκατέλειψε τον Κύριο και το αποτέλεσμα είναι η αμαρτία. Ευτυχής όποιος φυλάχτηκε απ’ αυτό. Αν η γενεά σας βάδιζε στο δρόμο του Θεού, θα ζούσατε ειρηνικά.
Ω, παιδιά! σας φωνάζω. Οι φωνές Μου ακούγονται σε όλα τα έθνη. Οι νεκροί 1 δεν μπορούν ούτε ν’ ακούσουν ούτε να υμνήσουν τον Κύριο, αλλά εσείς, εσείς που είστε προσεκτικοί στα καλέσματά Μου, υμνήστε τον Κύριο, δοξάστε τον Κύριο με την αγάπη σας, την πίστη σας και την ελπίδα σας. Ο Ουρανός ανήκει σε σένα, παιδί Μου, σε παρακαλώ λοιπόν, εσύ που έχεις στόμα, μίλησε στον Κύριο κι ευλόγησέ Τον. Εσύ που έχεις μάτια, δες το Κάλλος Του, αφιέρωσε περισσότερο χρόνο στην ενατένιση των Πληγών Του, των Πληγών που δέχθηκε για τη σωτηρία σου. Εσύ που έχεις αυτιά, άκουσε τις ικεσίες Μας. Εσύ που έχεις καρδιά, αγάπα τον Κύριο, λάτρευέ Τον και πρόσφερέ Του την καρδιά σου. Όχι, οι νεκροί δεν μπορούν ούτε να μιλήσουν ούτε να δουν, δεν μπορούν ν’ ακούσουν, ούτε να αισθανθούν.
Αγαπημένοι, Αυτός που σας έπλασε χαμηλώνει έως εσάς, με την Καρδιά Του στο Χέρι, να σας Την προσφέρει. Όπως ο νυμφίος προσφέρει στη νύφη του ένα δαχτυλίδι σαν σημάδι αρραβώνα, και ο Άγιος των Αγίων σάς προσφέρει την Ιερή Του Καρδιά σαν σημάδι της Αγάπης Του, για να σας νυμφευθεί. Σαν νύφη στολισμένη με τα κοσμήματά της, ο Κύριος, ο Βασιλεύς των βασιλέων, θα σας στολίσει με τα Κοσμήματά Του 2. Μην κοιμάστε αλλά μείνετε ξύπνιοι.
Εξαγοραστήκατε και πληρωθήκατε με το πολύτιμο Αίμα Του, μην παρασύρεστε με το πρώτο ρεύμα. Αφήστε τη Φλόγα του να σας φλογίσει σε μια ζωντανή δάδα μέσα στην Εκκλησία Του. Αφήστε Τον να σας πλάσει σ’ ένα αντίγραφο δικό Του για να είστε πιστοί και σθεναροί, και θα σας χρησιμοποιήσει σαν στύλους της Νέας Του Εκκλησίας. Ω, παιδιά! Μη φοβάστε, ο Θεός έκανε πάντα μεγαλεία, έχετε την ελπίδα σας σ’ Αυτόν. μια αποστολή από αγγέλους στέλνεται τώρα κοντά σας για να σκορπίσει τους Ουράνιους σπόρους σε όλο τον κόσμο και να φέρει ένα μήνυμα Ειρήνης και Αγάπης στις μεγάλες σας δοκιμασίες. Αυτοί οι σπόροι θα γίνουν ευπρόσδεκτοι όπως η βροχή στο διψασμένο χώμα. Δεν παρατηρήσατε πώς άνοιξε ο Θεός τις Πύλες του Ουρανού για να βρέξει το Ουράνιο Μάννα Του; Ναι, το Άγιο Πνεύμα της Χάριτος; Ο Παντοδύναμος σάς σπλαχνίστηκε και είπε, “ας φαει ο λαός Μου. Ας φάνε τον Άρτο του Ουρανού.” Η διαταγή Του δόθηκε από ψηλά. Όπως τον καιρό του Μωυσή ο Πατέρας έθρεψε το Λαό του στην έρημο με το μάννα, περισσότερο απ’ότι μπορούσαν να φάνε, και ο Ιησούς, ο Υιός Του, δεν πολλαπλασίασε τα ψωμιά και τα ψάρια; Δεν έφαγε το πλήθος και χόρτασε; Και σήμερα, γιατί μερικοί από σας ξαφνιάζονται που το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει με πλήρη ισχύ να θρέψει τα έθνη σας με αυτό το Ουράνιο Μάννα; Ω, πόσο λίγο γνωρίζετε την Αγία Τριάδα! Δυστυχισμένοι και πεινασμένοι δεν θα μείνετε, ποτέ, ούτε θα εγκαταλειφθείτε να περιπλανιέστε πεινασμένοι σ’ αυτή την έρημο.
Το ζοφερό σκοτάδι της εποχής σας δεν θα διαρκέσει παντοτινά, οι αμαρτίες σας σύντομα θα εξαγνιστούν και το θηρίο θα παραλύσει σύντομα. Μαζί με το σινάφι του θα κυλιστούν στο χώμα γιατί ένα Φως θα φανεί σύντομα στον ορίζοντα, αυτό θα είναι το Μεγάλο Σημάδι. Αν τα πόδια σας ταλαντεύονται ακόμη ανάμεσα στο καλό και στο κακό, προσευχηθείτε να μη σας οδηγήσουν στον πειρασμό. Αν η καρδιά σας αρνείται ακόμη να ψάλλει στον Κύριο ένα Άσμα Αγάπης, προσευχηθείτε να μη σας ξεγελάσει ο Πονηρός. Αν τα μάτια σας αποφεύγουν να στραφούν στον ουρανό σε αναζήτηση θείων πραγμάτων, προσευχηθείτε το δωμάτιό σας στον Ουρανό να σας υποδεχθεί μια μέρα. Αν η ψυχή σας ανήκει ακόμη στον κόσμο, προσευχηθείτε η ανηθικότητα του κόσμου να μη φωλιάσει μέσα σας, γιατί θα τρέφετε στα σπλάχνα σας ένα Φίδι. Προσευχηθείτε με την καρδιά σας, θυσιάστε με χαρά. Ο κόπος σας να αξίζει το μισθό του και σας υπόσχομαι ότι το λυχνάρι σας δεν θα σβήσει τη νύχτα. Διψάστε για το Θεό! Επαγρυπνώ πάνω σε όλους σας και αυτό το λεπτό σκύβω πάνω σας να σας ευλογήσω όλους.
ΘΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΩ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΕΑΣ
http://www.tlig.org/el/messages/899/
7 Ιανουαρίου 1995 – Θεοφάνια
ΙΧΘΥΣ
Είμαι επιεικής στην κρίση Μου – αν δεν ήμουν, κανείς σας δεν θα ζούσε σήμερα. Θα μπορούσα να σας είχα εξολοθρεύσει όλους μονομιάς, αλλά βλέπετε πόσο μακρόθυμος είμαι; Ποιος θα τολμήσει να πει “τι μας έκανες;” όταν θα κρίνω αυτή τη γη; Όλα αυτά τα χρόνια σας διόρθωνα λίγο λίγο, και έδωσα σε όλους σας την ευκαιρία να μετανοήσετε, αλλά πολλοί από σας προτίμησαν εξαρχής να τιμήσουν περισσότερο τα νεκρά πράγματα από την αιώνια Δόξα Μου. Το χρυσάφι και το ασήμι 3 σας γοήτευσαν και αποδώσατε στα πράγματα αυτά μεγαλύτερες τιμές από αυτές που Μου οφείλατε… Ωστόσο θα προστατεύσω όλους όσους μετανοήσουν και θα διαφυλάξω το σπόρο μιας νέας γενιάς για το μέλλον. Οι εραστές του κακού και η διεφθαρμένη ανθρωπότητα δεν θα μείνουν ατιμώρητοι… Ο καθένας θα κληθεί μπροστά στο Θρόνο Μου για να λογοδοτήσει για τον τρόπο που έζησε τη ζωή του.
ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ
http://www.tlig.org/el/messages/1083/
6 Ιανουαρίου, 2003
Θεοφάνεια
Θέλω να υμνήσω το Θεό μου για την καλοσύνη Του
και για τα θαυμαστά Του έργα
σε αντάλλαγμα για όλα όσα έκανε για μας
και για τη μεγάλη και τρυφερή ευσπλαχνία που μας έδειξε.
Εκείνος που υπερβαίνει τους ουρανούς,
Εκείνος που είναι περιβεβλημένος δύναμη βασιλική,
Εκείνος που είναι ντυμένος αστραφτερά ζαφείρια,
δεν μας εγκατέλειψε ποτέ, εμάς το λαό Του,
αφού είμαστε οστό από τα Οστά Του,
σάρκα από τη Σάρκα Του
και πνοή του ζωοποιού Του Πνεύματος.
Κι όπως λέει η Γραφή για το κάλλος Του:
“Η κεφαλή Του είναι καθάριο μάλαμα,
και τα μαλλιά Του χουρμαδιάς κλαδιά,
μαύρα σαν το κοράκι.”
Τα μάτια Του μοιάζουν γαλαζοπράσινη διάφανη λίμνη,
κι όταν πέφτει πάνω σου η ματιά Του,
και μόνο με αυτή τη ματιά η ψυχή σου λιποθυμά,
καθώς σου μαγεύει την καρδιά, τη θρυμματίζει, τη λαβώνει.
Οι σπανιότερες ευωδίες είναι δικές Του
κι όταν περνάει δίπλα σου,
η αύρα που φέρνει ως εσένα το άρωμα του Κυρίου μας
υπερβαίνει κάθε δόξα.
Κι αυτό είναι ένας διάλογος από μόνο του…
Όταν ανοίγει το στόμα και βγαίνει ο λόγος,
μια φωτεινή αχτίδα που σε καταυγάζει
ξεχύνεται συνάμα, λαμπρότερη από κάθε ήλιο,
φωτίζοντας όλη την οικουμένη,
δίνοντας ζωή στο κάθε τι.
Σα Νυμφίος που φορεί το γαμήλιο στεφάνι του,
προχωρεί με αρχοντιά και η ψυχή μου χαίρεται
και μόνο που Τον βλέπει να περνάει δίπλα μου…
ενώ εγώ λιώνω μέσα στο Φως Του…
Η ωδή σου, λουλούδι, Με έχει συνεπάρει. Και είμαι ικανοποιημένος με τον εαυτό Μου που το έργο των χεριών Μου Με εξυμνεί και Με δοξάζει.
Βασούλα, ποτέ δεν θα ήσουν ικανή να Με δοξάσεις αν δεν ήμουν ενωμένος μαζί σου. Και ποτέ δεν θα μπορούσες να φέρεις εις πέρας το έργο αυτό που υπερβαίνει τις δυνατότητές σου, αν δεν είχα ενωθεί μαζί σου. Ναι, τι ικανότητα έχει ο άνθρωπος, αν δεν του δοθεί από ψηλά;
Τώρα λοιπόν, κόρη Μου, πήγαινε να διαλαλήσεις στα έθνη όλα όσα έκανα για σένα κι όλα όσα είδες και πώς αντιμετώπισα στην αρχή την ενοχή σου, και πώς σε νυμφεύθηκα με τρόπο που δεν εκφράζεται με λόγια.
Επισκέπτομαι κατά καιρούς τη γη, για να ποτίσω την έρημό της και να κάνω ποτάμια να ξεχειλίζουν λαμπερό νερό, για να δώσει καρπό1. Και τότε, όσοι είναι πρόθυμοι να συνάξουν τη σοδειά, θα τη φάνε και θα ωφεληθούν, δοξολογώντας Με. Όσοι αρνούνται να συνάξουν2 τη σοδειά, ενώ δεν υπάρχει καρπός, αυτοί θα πεθάνουν…
Η Παρουσία Μου είναι Φως και Ζωή. Η Παρουσία Μου είναι Ελπίδα και Σωτηρία. Κοιτάξτε, είμαι όπως ο ανατέλλων ήλιος που σκορπίζει το φως του μετά το σκοτάδι για να φωτίσει εκείνους που ζουν σαν τα τσακάλια στο σκοτάδι, κι αυτούς που ζουν σε χώρα βαθιάς σκιάς, μια χώρα που τη σκοτείνιασαν οι ίδιοι για να κρύψουν τα αδικήματά τους.
Είμαι όσο ποτέ παρών στις “μέρες σας του πάθους” 3, με τις γήινες φιλοδοξίες που κυνηγάτε και που δεν σας οδηγούν σε Μένα. Όμως Εγώ είμαι εδώ, εδώ είναι ο Θεός σας, στο κατώφλι της καρδιάς σας. Είμαι εδώ και ακτινοβολώ, λαμπρότερος από χίλιους αστερισμούς μαζί, όπως λες συχνά κόρη Μου, για να φωτίσω τα βήματά σας και να σας οδηγήσω στο δρόμο της Ειρήνης.
Βλέπετε; Οι δρόμοι Μου δεν είναι οι ανθρώπινοι δρόμοι. Η Παρουσία Μου είναι Φως και το Φως ενοχλεί το Σκοτάδι. Το Σκοτάδι τώρα μάχεται το Φως και θα ήθελε να σβύσει το Φως και να μη σας δίνει πια το φως της μέρας. Εγώ όμως είμαι σαν ένας αιώνια λαμπρός Ήλιος που ποτέ δεν δύει, για να σας ντύσω όλους με τη λαμπρότητά Μου.
Όπως είπα και πρωτύτερα, πήγαινε εσύ που γαλουχήθηκες με τα βασιλικά Μου πλούτη και συνέχισε να αναγγέλλεις στα έθνη τη Βασιλεία και ότι Εγώ είμαι ο Σωτήρας σας που σ’ Αυτόν ενοικεί όλη η δόξα, Εγώ είμαι ο Λυτρωτής σας και κανένας άλλος. Πήγαινε να διακηρύξεις στις στάχτες -και να τις κάνεις χρυσάφι- ότι θα βρουν την ελευθερία τους σε Μένα που είμαι το Φως. Πήγαινε και πες τους πώς είχες πιαστεί η ίδια και φυλακιστεί σαν περιστέρι και πώς Εγώ, από οίκτο, ήρθα κι έσπασα το κλουβί 4 και σου έδωσα την ελευθερία σου. Σε ελευθέρωσα από τον πονηρό και σε μύρωσα με το μύρο του Ασπασμού Μου στο μέτωπό σου και σε σφράγισα δική Μου… Πήγαινε να ανακουφίσεις και να παρηγορήσεις το λαό Μου στο Όνομά Μου, ομόρφυνε τους κήπους Μου και δώσε τους την αληθινή γνώση της σωτηρίας. Στόλισε την καρδιά των θυσιαστηρίων Μου 5.
Κάθε μέρα της ζωής σου, γενεά, σου φανερώνω τη χάρη Μου και όπως λάμπω πάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος για να το κάνω να συμφιλιωθεί με Μένα και τον πλησίον, το ίδιο θα λάμψουν κι εκείνοι μεταξύ τους, αν θελήσουν μόνο να δώσουν προσοχή στα λόγια Μου. Είμαι ο Ελευθερωτής σου, Βασούλα Μου, και σε έκανα να ανθίσεις καθώς και άλλους με τις Ωδές αυτές, όπως τα ρόδα που φυτρώνουν στην όχθη του νερού, κι όπως λένε οι Γραφές: “δώσε ωραία ευωδιά σαν το λιβάνι, άνθισε σαν το κρίνο, σκόρπισε το άρωμά σου και ψάλε έναν ύμνο δοξαστικό. Για όλα τα θεϊκά Μου έργα ευλόγησέ Με και διακήρυξε το μεγαλείο του Ονόματός Μου! 6
Αυτό είναι το χρέος σου. Μη φοβάσαι να τα κάνεις όλα αυτά στο Όνομά Μου, αφού Εγώ είμαι ενωμένος μαζί σου. Η Αγάπη είναι μαζί σου και στο πλευρό σου κάθε στιγμή της ζωής σου.
Να είστε ένα. ΙΧΘΥΣ Εγώ Είμαι.