Υπόμνημα προς την Γερμανική Κυβέρνηση – Οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα

Υπόμνημα προς την Γερμανική Κυβέρνηση

Η ειρήνη είναι το πρώτιστο από τα βασικά αγαθά, που πρέπει να αποτελεί μόνιμο στόχο όλων μας.
Είναι αδιανόητο να εξακολουθούν οι άνθρωποι να λύνουν τις διαφορές τους αφαιρώντας  τη ζωή των συνανθρώπων τους. Αναγκαία συνεπώς προϋπόθεση η φιλία ανάμεσα στους λαούς, για να εξαλειφθεί η κατάρα του πολέμου.
Ο γερμανικός και ο ελληνικός λαός, δεν είναι βέβαια γείτονες είναι όμως πανάρχαιοι λαοί, ανήκουν στην Ευρώπη και από την προσφορά τους – καθένας από το μετερίζι του – στην τεχνολογία, στις επιστήμες , στα γράμματα, στις τέχνες και στη φιλοσοφία, υπολογίζονται ως κύριοι παράγοντες στην ανθρωποποίηση του ανθρώπου. Η συνεργασία συνεπώς και η φιλία τους είναι υποχρεωτική και πέρα από αναγκαία για την εδραίωση της ειρήνης.
Δυστυχώς όμως την ανάπτυξη των σχέσεων φιλίας των δύο λαών εμποδίζει ένα οδυνηρό αγκάθι το οποίο δημιούργησε ο Χίτλερ στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου με την επίθεση, εισβολή και κατοχή της Ελλάδας.
Χωρίς να υπάρχουν εδαφικές προστριβές, ανάμεσα στις δύο χώρες, παρά την ανυπαρξία ανταγωνιστικών διαφορών και χωρίς να έχει προκαλέσει η μικρή Ελλάδα τη μεγάλη Γερμανία, ο Χίτλερ εξαπέστειλε μια τρομερή στρατιά από την μια άκρη της  Ευρώπης στην άλλη και κατέκτησε την Ελλάδα.
Ο ελληνικός λαός γνώρισε την πιο μαύρη, την πιο σκληρή, την πιο αιμοβόρα κατοχή στη μακραίωνη ιστορία του: Διαμελισμός της εθνικής του υπόστασης και μοίρασμα των εδαφών της σε άλλα κράτη. Ωμή λεηλασία του εθνικού πλούτου, αρπαγή περιουσιών των πολιτών. Γενοκτονία με την πείνα, την ομηρία, τις ομαδικές εκτελέσεις. Η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες αναλογικά απώλειες στον πληθυσμό της απ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Έχασε το 13,5% του πληθυσμού της.

Οι οφειλές της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα και στον Ελληνικό Λαό για όλες αυτές τις καταστροφές, αρπαγές, λεηλασίες και ανθρωποκτονίες συνίστανται:

Αυτές τις απαράγραπτες οφειλές οι κυβερνήσεις της μεταπολεμικής και ενοποιημένης Γερμανίας αρνούνται  διαρρήδην να καταβάλουν, άλλοτε με διάφορα γελοία προσχήματα, άλλοτε με την αδιανόητη σιωπή τους και άλλοτε με αναίσχυντα κατηγορηματικά όχι. Μπροστά σ’ αυτή την ασύλληπτη αδικία, είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε στη Γερμανική Κυβέρνηση:

Παρ’ όλ’ αυτά ο Ελληνικός Λαός επιμένει να θεωρεί ότι οι απαιτήσεις της Ελλάδας και του Λαού της δεν είναι ΑΙΤΗΜΑ, είναι ανυποχώρητο ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Δε ζητιανεύουμε, απαιτούμε η Γερμανία να πληρώσει αυτά που οφείλει στην Ελλάδα, ως χρέος απέναντι στη λογική, στο δίκαιο, στην ιστορία και στον εαυτό της.
Ο Γερμανικός Λαός οφείλει να γνωρίζει ότι στη σκέψη μας και στις ενέργειές μας δεν πρυτανεύει η εκδίκηση για όσα ανήκουστα εγκλήματα έχουν διαπραχτεί από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής σε βάρος μας. Αντίθετα γνώμονάς μας είναι η αποκατάσταση του δικαίου και η ανάπτυξη της φιλίας ανάμεσα στους Λαούς μας.
Γι’ αυτό προτείνουμε, αφού πρώτα και κύρια η Γερμανία αναγνωρίσει τις οφειλές της προς την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό να συζητηθεί, σ’ έναν γόνιμο διάλογο, ο πιο πρόσφορος τρόπος καταβολής αυτών των υποχρεώσεων. Αυτές είναι οι δικές μας προθέσεις. Εάν όμως τα αιτήματα μας με διάφορα απίθανα προσχήματα δεν εισακουστούν, γιατί μερικοί επιδιώκουν να σκεπάσει ο χρόνος με λήθη τα γεγονότα, ματαιοπονούν. Όπως δεν ξεχάσαμε και περιμέναμε σχεδόν μισόν αιώνα να ενοποιηθούν οι δυο Γερμανίες για να αξιώσουμε αυτό που δικαιούμαστε, με την ίδια επιμονή, δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να παραιτηθούμε των όσων δικαιούμαστε. Ας έχουν υπ’ όψιν όλοι και η Ελληνική Κυβέρνηση που αδρανεί και η Γερμανική Κυβέρνηση που κωφεύει ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Και ακόμα παραπάνω ο Ελληνικός Λαός δεν παραγράφει την ιστορία του.

* * *

Δελτίο τύπου

Οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα ανέρχονται, βάσει επίσημων στοιχείων στα εξής:
 
α. 7,1 δις δολάρια αγοραστικής αξίας 1938 (μας τα επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη των Παρισίων 1946) για την καταστροφή των βασικών υποδομών της χώρας.
Σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της Τραπέζης της Ελλάδας (προ 15 ημερών) το ποσό αυτό υπολογίζεται σήμερα σε 108,43 δις ευρώ! ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ (με το ελάχιστο επιτόκιο του 3% το έτος υπερβαίνουν το 1τρις ευρώ!)
 
β. 3,5 δις δολάρια αγοραστικής αξίας 1938 για το κατοχικό δάνειο (το ποσό αυτό υπολογίζεται σήμερα σε 50 δις ευρώ! ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ.
Το κατοχικό δάνειο με το πληθωριστικό χρήμα που προκάλεσε συνέβαλε καθοριστικά στην πείνα και τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς απ’ αυτήν (δεν είναι άλλωστε τυχαίο το σύνθημα που ακούστηκε πρόσφατα:
ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟ ΔΩΣΑΜΕ ΜΕ ΠΕΙΝΑ.
 
γ. οι αποζημιώσεις των θυμάτων των 89 Ολοκαυτωμάτων (56.225 νεκροί) Ενδεικτικά
Το Πρωτοδικείο της Λειβαδιάς με απόφασή του το 1997 επεδίκασε στα θύματα του Διστόμου (την οποία επισφράγισε οριστικά η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου το 2000) σε 35 εκ. δρχ ανά εκτελεσθέντα. 
 
 Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε για τι μιλάμε….
 
Σημείωση:
ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΣΚΕΨΕΩΝ, ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ) Ή ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ. ΣΥΝΕΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ!
 
Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα από το 1996 που ιδρύθηκε δίνει ένα συνεπή αγώνα για το εθνικό αυτό ζήτημα. Από κοινού με το δίκτυο Μαρτυρικών Χωριών&Πόλεων και τις Ενώσεις Θυμάτων των Ολοκαυτωμάτων της χώρας μας αλλά και με την ανιδιοτελή στήριξη ενεργών πολιτών στην Ελλάδα, τη Γερμανία και άλλες χώρες αγωνιζόμαστε για την απόδοση των αποζημιώσεων και επανορθώσεων ως πράξη πραγματικής μεταμέλειας του σύγχρονου γερμανικού κράτους για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ, ως έμπρακτη απόδοση δικαιοσύνης, ως οφειλόμενη πράξη απόδοσης τιμής στη μνήμη των θυμάτων και σεβασμού στον ελληνικό λαό που αγωνίστηκε καταβάλλοντας βαρύτατο τίμημα για μια ανεξάρτητη και υπερήφανη Ελλάδα σε μια δημοκρατική και ειρηνική Ευρώπη των λαών.
Όπως λέει και ο Πρόεδρός μας Μανόλης Γλέζος, απαιτούμε, δεν επαιτούμε τις αποζημιώσεις και επανορθώσεις.

Δεν έχουμε κάτι εναντίον του γερμανικού λαού. Αντίθετα στον αγώνα μας βρίσκουμε πολύτιμους συμπαραστάτες γερμανούς δημοκράτες και αντιφασίστες, που κατανοούν κι αυτοί ότι η καταβολή των αποζημιώσεων προς την Ελλάδα είναι αναγκαία προϋπόθεση για να γυρίσει οριστικά η μαύρη σελίδα του ναζισμού και να προχωρήσουμε μπροστά σ’ ένα κοινό δημοκρατικό ευρωπαϊκό μέλλον, με σεβασμό στις θεμελιώδεις αξίες του ανθρώπου, με αλληλεγγύη και ανθρωπιά.  

Ο αγώνας μας συνεχίζεται μέχρι την τελική του δικαίωση.

* * *

Δύο επιστολές

Διαβάστε προσεκτικά τις δύο επιστολές, που στάλθηκαν με αφορμή τις γερμανικές επανορθώσεις και ερμηνεύουν στην ουσία τους τις σχέσεις της Γερμανίας με την Ελλάδα και γενικότερα.
Η αλήθεια, για όποιον δεν θέλει να αυταπατάται ή να απατά τους άλλους!

Όποιος σπέρνει μίσος ανάμεσα στους λαούς, αυτός απεργάζεται την καταστροφή είτε του ενός είτε του άλλου είτε και των δύο μαζί.
Όποιος δεν καταλαβαίνει ότι αυτό το μίσος καλλιεργούν ανάμεσα στους λαούς οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αυτός υπηρετεί εκών άκων αυτές τις δυνάμεις.

Αξιότιμη κ. Γκεζίνε Λετς,

Οι προσβλητικές, βάναυσες και απαράδεκτες ανακοινώσεις των Γερμανών πολιτικών και δημοσιογράφων γενικά εναντίον των Ελλήνων (βλ. Focus, Stern, Bild κ.λπ), έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην προσπάθειά μας, να δημιουργήσουμε ένα κλίμα φιλικών και συναδελφικών σχέσεων ανάμεσα στην Γερμανία και την Ελλάδα.
Ο χαρακτηρισμός γενικά των Ελλήνων ως απατεώνων, κλεφτών, και ο θεός ξέρει, τι άλλο, χωρίς κανέναν διαχωρισμό, έχει πληγώσει παντελώς το φιλότιμο των Ελλήνων.
Πώς θα αντιδρούσαν οι Γερμανοί, αν οι ΄Ελληνες χαρακτήριζαν συλλήβδην όλους τους Γερμανούς ναζιστές; Οι γενικεύσεις είναι αστήρικτες και εγκληματικές!
Εμείς οι ΄Ελληνες ασκούμε αυστηρή κριτική στις κυβερνήσεις μας, γιατί οι ίδιοι οι ΄Ελληνες υποφέρουν κάτω από την πολιτική, την οποία εφαρμόζουν αυτές οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί τoυς. ΄Εχουμε διεφθαρμένους πολιτικούς, αλλά γι’ αυτό δεν είναι άμοιρες και οι γερμανικές επιχειρήσεις (βλ. σκάνδαλο της Siemens με τις μίζες κ.λπ).
Δεν ανεχόμαστε ωστόσο καμιά κριτική και κυρίως με αυτό τον απαξιωτικό και πρόστυχο τρόπο από τη Γερμανία, που έχει προκαλέσει τόσα πολλά και απερίγραπτα εγκλήματα στην Ελλάδα και που για τη σημερινή κατάσταση δεν είναι άμοιρη, αλλά έχει άμεση συμμετοχή. Ορισμένες φορές μάλιστα και απόλυτη ενοχή. Αρκεί απλώς να σκεφτεί κανείς, ότι χωρίς την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Ελλάδα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν θα είχαμε πολύ πιθανόν τον εμφύλιο και επίσης τη δικτατορία, που για πολλούς αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο της κατοχής και του εμφυλίου.
Όλα αυτά, που αιτία έχουν την κατοχή, προξένησαν ανείπωτες καταστροφές στη χώρα μας.
Είναι για τους ΄Ελληνες ασύλληπτο, να έχουν προξενήσει οι Γερμανοί τόσα δεινά και τόσα εγκλήματα και να τους χαρακτηρίζουν κι’ από πάνω απατεώνες. Η θρασύτητα αυτή έχει ξεπεράσει κάθε επιτρεπτό όριο.
Κανένας πια στην Ελλάδα δεν ακούει ότι στην Γερμανία υπάρχουν πολίτες και ένα κόμμα, όπως αυτό του κόμματος Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, που δεν αποδέχονται όλο αυτό το όργιο των γερμανικών κατηγοριών και εργάζονται για να το αποτρέψουν.
Εμάς, που παλεύουμε  για τη συμφιλίωση των δύο λαών, δεν μας πιστεύει κανένας πια. Αυτή η μαζική και περιφρονητική πολεμική εναντίον κάθε ελληνικού και αυτή η γενίκευση, έχει αγανακτήσει όλους τους ΄Ελληνες σε απίστευτο βαθμό.
Σε μια εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης αντιπρόσωποι του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, απαριθμήσαμε όλα τα εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας και τα τεράστια ποσά που η σημερινή Γερμανία μας οφείλει.
Μόνο οι αποζημιώσεις, τις οποίες επιδίκασαν οι συμμαχικές χώρες κατά τη διάσκεψη των Παρισίων το 1946, να πληρώσει η Γερμανία στην Ελλάδα για τις καταστροφές που προξένησαν τα ναζιστικά στρατεύματα ανέρχονται στο ποσό των 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια, Σήμερα ανέρχεται το ποσό αυτό, σύμφωνα με υπολογισμούς της Τράπεζας της Ελλάδας, σε 108 δισεκατομμύρια Ευρώ, χωρίς να υπολογιστούν οι τόκοι.
Στις οφειλές ανήκει και το κατοχικό δάνειο, που επέβαλε αναγκαστικά η Γερμανία και η Ιταλία στην Ελλάδα και ανέρχεται στο ποσό των 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σήμερα το ποσό αυτό ανέρχεται στα 54 δισεκατομμύρια Ευρώ περίπου.
Δεν υπολογίζονται οι απερίγραπτες οφειλές από την αρπαγή και την καταστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών.
Δεν υπολογίζονται τέλος οι αποζημιώσεις προς τους ΄Ελληνες πολίτες για την αφαίρεση της ανεκτίμητης ανθρώπινης ζωής.
Η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες απώλειες κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε ποσοστά: Ελλάδα 13,5%, Ρωσία 10%, Πολωνία 85%.
Ο κατάλογος των καταστροφών είναι απερίγραπτος.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε, τι κλίμα επικρατεί τώρα στην Ελλάδα. ΄Ολες αυτές οι προκλητικές εκδηλώσεις από επίσημες πηγές και από τα ΜΜΕ δημιούργησαν ένα αγεφύρωτο κενό, που δυσκολεύει αφάνταστα οποιαδήποτε συναδέλφωση για την οποία εμείς αγωνιζόμαστε.
Τα καθήκοντά μας έχουν γίνει πολύ πιο δύσκολα και σχεδόν χωρίς προοπτική επιτυχίας, παρ’ όλο που το Εθνικό Συμβούλιο διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, προσπαθεί με ειλικρίνεια να κλείσει ή να απαλύνει τις πληγές του παρελθόντος. Προς αυτή την κατεύθυνση εργάστηκα και προσωπικά πολύ σκληρά και συνετέλεσα τα μέγιστα.
Όμως και η δική σας αλληλεγγύη είναι πια δύσκολο να γίνει κατανοητή και αποδεκτή. Απέναντι στην ελληνική κοινή γνώμη έχουν γίνει όλοι αναξιόπιστοι. Σαφώς χωρίς οι ίδιοι να φταίνε. Γιατί εσείς, δηλαδή το κόμμα Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ στη Γερμανία μας έχετε βοηθήσει και συμπαρασταθεί και μ’ αυτό τον τρόπο προσπαθήσατε να σώσετε, κατά κάποιον τρόπο, την τιμή και την υπόληψη της Γερμανίας. Δυστυχώς αναποτελεσματικά, γιατί η Γερμανική Κυβέρνηση εργάζεται εναντίον.
Παρ’ όλα αυτά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την αμοιβαία κατανόηση και υπέρβαση των δυσκολιών, έχοντας συνείδηση της παντελώς αρνητικής κατάστασης. Πιστεύουμε πως χωρίς μια ικανοποιητική λύση των προβλημάτων που σχετίζονται με τις οφειλές, δεν μπορεί να υπάρξει αποκατάσταση ή δημιουργία κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και φιλίας.
Εμείς οι ΄Ελληνες απαιτούμε δικαιοσύνη και δυστυχώς η Γερμανική Κυβέρνηση – και ποιος ξέρει και ποιοι άλλοι κύκλοι ή κέντρα,- αρνείται επιμόνως και με ένα τρόπο προσβλητικό και κυνικό την εκπλήρωση των ανειλημμένων της υποχρεώσεων απέναντι στην Ελλάδα.
Εμείς, που, στο πνεύμα της διεθνιστικής αλληλεγγύης, αγωνιζόμαστε για την φιλία ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία ρωτούμε:
1. Είναι όλοι οι ΄Ελληνες υπεύθυνοι για την δυσχερή οικονομική κατάσταση, στην οποία έχει περιπέσει η Ελλάδα, ή οι ελληνικές κυβερνήσεις; Ασφαλώς το κύριο βάρος της ευθύνης φέρουν οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα!
2. Φέρουν όλοι οι Γερμανοί ευθύνη γι’ αυτή τη δυσφημιστική εκστρατεία; Ασφαλώς όχι! Γιατί το κόμμα Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν μετέχει σ’ αυτή την εκστρατεία, αλλά αγωνίζεται εναντίον αυτής; Επειδή απλούστατα γνωρίζει ποιοι είναι οι υπαίτιοι;
3. Ποιοι σκοτεινοί κύκλοι και ποιες σκοτεινές δυνάμεις κρύβονται πίσω από όλη αυτή την δυσφημιστική εκστρατεία και ποιοι είναι οι σκοποί της; Θέλουν με γκεμπελικές μεθόδους να καλλιεργήσουν μίσος ανάμεσα στους δύο λαούς, για να αποδυναμώσουν την Ελλάδα στην κοινή γνώμη της Γερμανίας και μέσω της ενοχοποίησής της, να την απομονώσουν, κυρίως στα θέματα εξωτερικής πολιτικής;
Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα απειλείται συστηματικά από την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Η Τουρκία κατέχει παράνομα σημαντικό έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Η ίδια έχει αξιώσεις για το μισό Αιγαίο. Προσπαθεί επίσης να μετατρέψει την ελληνική Θράκη σε Κόσοβο και υποστηρίζει, μαζί με τους ΄Αγγλους και Αμερικανούς και άλλους κύκλους και κόμματα στη Γερμανίας (βλ. Γερμανοί Πράσινοι), τις αλυτρωτικές απαιτήσεις των Σκοπίων επί της ελληνικής Μακεδονίας.
Θέλουν όλοι αυτοί οι κύκλοι στη Γερμανία, μέσω της δυσφημιστικής καμπάνιας να απομονώσουν την Ελλάδα από τους αποκαλούμενους ή πραγματικούς της φίλους;
4. Θέλει η Γερμανική Κυβέρνηση, όπως σχεδίαζε ο Χίτλερ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, να διαμελίσει την Ελλάδα και μοιράσει τα εδάφη της σε άλλα κράτη, όπως αυτό συνέβη με την πρώην Γιουγκοσλαβία, με πρωτοβουλία της Γερμανίας; Θέλει η Γερμανία προς επιτυχία αυτού του σκοπού, να στηρίξει τους Άγγλους και τους Αμερικανούς που το επιδιώκουν;
5. Είναι όλα αυτά, που συμβαίνουν στη Γερμανία, ένα σατανικό σχέδιο, που σκοπό έχει, μέσα από στοχευμένη προβοκάτσια, να κινητοποιήσει την γερμανική κοινή γνώμη εναντίον της Ελλάδας, για να αδυνατίσει την θέση της απέναντι στα προβλήματα της εθνικής της κυριαρχίας και ανεξαρτησίας;
6. Θέλει εν τέλει η Γερμανία να επιφέρει τη διάλυση της Ελλάδας, με βάση το παράδειγμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας:
Είναι γνωστό, ότι ΄Αγγλοι και Αμερικανοί πράκτορες έβαλαν φωτιά στην εβραϊκή συναγωγή της πόλης των Χανίων στην Κρήτη, για να δυσφημίσουν, μέσω αυτής της προβοκάτσιας, τους ΄Ελληνες ως αντισημίτες,  και κινητοποιήσουν το εβραϊκό λόμπυ ανά τον κόσμο εναντίον μας! Μπορεί να φανταστεί κανείς τις καταστροφικές συνέπειες θα είχε, μια τέτοια προβοκάτσια, αν πετύχενε, που θα κινητοποιούσε όλο το εβραϊκό λόμπυ εναντίον μας, όπως το επεδίωκαν οι Αγγλοαμερικάνοι και όπως αυτή επιδιώκεται στη Γερμανία τώρα, εναντίον της Ελλάδας; Η Γερμανική Πρεσβεία στην Αθήνα καθώς και η Γερμανική Κυβέρνηση γνωρίζει ακριβώς το γεγονός αυτό.
7. Θέλει η Γερμανική Κυβέρνηση να συμπράξει με όλες αυτές τις δυνάμεις εναντίον της Ελλάδας;
Όλα αυτά τα ερωτήματα απαιτούν μια συγκεκριμένη απάντηση από την Γερμανική Κυβέρνηση.
Θα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι η Γερμανία, τόσο κατά το παρελθόν, όσο και σήμερα, εκμεταλλεύεται την Ελλάδα με τον χειρότερο τρόπο, όπως το κάνουν εξίσου και οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά τη μεταπολίτευση. Υπάρχουν ντοκουμέντα που το αποδεικνύουν περίτρανα. Είναι γνωστά στην Γερμανική Κυβέρνηση.
Θέλει η Γερμανία, την επεξεργασία όλων αυτών των ιστορικών προβλημάτων να αναστείλει και ακυρώσει, για να εμποδίσει την προσέγγιση των δύο λαών;
Μια απόλυτη εξαίρεση, – και αυτό πρέπει να τονιστεί, – αποτελεί μόνο το κόμμα  Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ και αντιφασιστικές προσωπικότητες και οργανώσεις στη Γερμανία, με τους οποίους συνεργάζεται ο Εθνικό Συμβούλιο διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Όλες αυτές οι δυνάμεις έχουν καταλάβει ότι η δική τους παρέμβαση για τις δίκαιες απαιτήσεις μας, όπως αυτές για τις αποζημιώσεις,  είναι σε θέση να αποκαταστήσουν την τιμή και την υπόληψη της Γερμανίας, τις οποίες ο Χίτλερ και οι Ναζί  κατάφεραν να καταστρέψουν.

Σ’ ευχαριστώ για την αποστολή της ανοιχτής επιστολής του θείου σου. Αξίζει όχι μόνο να τη λάβω παθητικά υπόψη μου, αλλά με μερικές προτάσεις να αντιδράσω στην επιστολή αυτή.
Στην αρχή του 1990, αποφάσισαν οι κυβερνήσεις των δυο γερμανικών κρατών (Δυτική και Ανατολική Γερμανία) να διαπραγματευθούν την ένωση τους, γεγονός που τελικά συνέβη τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου.
Η τελική κατάληξη των διαπραγματεύσεων και η αποκρυστάλλωση του τελικού γεγονότος της Ένωσης οδήγησε τον δημοσιογράφο Dieter Gütt, την 24η Ιανουαρίου 1990 στην αυτοκτονία. Στην αποχαιρετιστήρια επιστολή του ο Dieter Gütt,  αναφέρει ότι δεν επιθυμεί να γίνει κομμάτι μιας νέας «Μεγάλης Γερμανίας» και προειδοποιεί για τους κινδύνους μιας τέτοιας ιστορικής έκβασης. Τρεις μήνες πριν την αυτοκτονία του ο Gütt γράφει στο περιοδικό «Stern»: «η αξιοπρέπεια και η ελευθερία δεν αποτέλεσαν ποτέ στόχους μιας Γερμανικής Αυτοκρατορίας».
Όταν δημοσιεύτηκε στις γερμανικές εφημερίδες και περιοδικά ο θάνατος του Dieter Gütt, μόνο λίγοι δημοσιογράφοι πληροφορήθηκαν τον αληθινό λόγο του θανάτου του. Η πλειοψηφία των Γερμανών, στην κορύφωση της μέθης της Πτώσης του Τείχους το 1989, ούτως ή άλλως δεν κατάλαβε τι παρακίνησε τον Gütt, στην αυτοκτονία. Η κοινή γνώμη θεώρησε ότι οι προειδοποιήσεις του δημοσιογράφου για μια «Μεγάλη Γερμανία», εξέφραζαν την γνώμη ενός τρελού.
Ακόμα και σήμερα μόνο μια μικρή μειοψηφία του πληθυσμού, αναγνωρίζει πως και γιατί η Γερμανία ως η πολυπληθέστερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση χτίζει μια αυτοκρατορία επάνω στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Το 1991, ένα χρόνο μετά την Ένωση των Γερμανιών, ξέσπασε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία, ο πρώτος πόλεμος στον οποίο συμμετείχε η Γερμανία ξανά, μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Στον πόλεμο αυτό η Γερμανία δεν ακολούθησε μόνο δικά της συμφέροντα, αλλά καθόρισε και την εξωτερική πολιτική των Ενωμένων Κρατών της Ευρώπης ( Ευρωπαϊκή Ένωση).
Όταν ο τότε Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Boutros Gali, θεώρησε υπεύθυνους τους Κροάτες για τις πολεμικές συμπλοκές στην Βοσνία – Ερζεγοβίνη, η Γερμανική Κυβέρνηση τον ανέκοψε φροντίζοντας να μεταφέρει την ευθύνη στους Σέρβους. Έπρεπε να υπάρχει μόνο ένας υπεύθυνος: Ο Σέρβοι! Όλες οι υπόλοιπες γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες θεωρήθηκαν θύματα των Σέρβων. Έτσι δικαιολογήθηκε και η επέμβαση του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας.  
Μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, και την «κατάληψη» της Ανατολικής Γερμανίας από τη Δυτική, η Γερμανική Κυβέρνηση συμμετείχε ενεργά στην αποσταθεροποίηση των κρατών της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτό αποδεικνύεται ιδιαίτερα από την περίπτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όπου η Γερμανία δεν εμπόδισε τις συγκρούσεις μεταξύ των Γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών, αλλά αντίθετα, τις υποστήριξε. Αντί της ειρήνης, με γερμανική μεσολάβηση, σκηνοθετήθηκε μια επιθετική πολιτική, με στόχο την ευρύτερη κυριαρχία  και επιρροή στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης.  
Η Ελλάδα τότε αρνήθηκε να συμμετάσχει σε έναν πόλεμο εναντίον της γειτονικής χώρας, της Γιουγκοσλαβίας. Η έντιμη αυτή στάση φυσικά δεν άρεσε σε μια νέα Μεγάλη Γερμανία η οποία ενδιαφερόταν για μια στρατιωτική επέμβαση.  
Οι Η.Π.Α., οι οποίες ήθελαν ακόμα μια φορά να δείξουν στη Γερμανική Κυβέρνηση, το ποιος έχει το πάνω χέρι στον κόσμο, την ίδια χρονιά πιέζουν την Γερμανία να πληρώσει αποζημιώσεις στα θύματα των Ναζί. Με την ελπίδα ότι η αποπληρωμή χρημάτων σε ανθρώπους εν ζωή, που υπήρξαν φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, θα βοηθούσε στο να ξεχαστεί το παλαιό έγκλημα, η Γερμανική Κυβέρνηση αποφάσισε την πληρωμή οκτώ δισεκατομμυρίων μάρκων, τα οποία προέρχονταν και από εταιρείες,  στις οποίες τα θύματα είχαν προσφέρει καταναγκαστική εργασία.
Ένας μεγάλος αριθμός από τα θύματα των Ναζί έμεινε εκτός των αποζημιώσεων αυτών. Μεταξύ αυτών και οι Έλληνες, οι οποίοι υπέφεραν ιδιαίτερα από την Γερμανική Κατοχή που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1941. Την ίδια εποχή, όταν επιτέθηκαν οι Γερμανοί εγκληματίες στην Ελλάδα συνέβη και η εισβολή στην Γιουγκοσλαβία.
Ενώ οι πολιτικά υπεύθυνοι στην Γερμανία αρνούνται την αποζημίωση των θυμάτων των Ναζί στην Ελλάδα, θύματα που έπρεπε να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους εξαιτίας της Γερμανικής Κατοχής, δεν ντρέπονται σήμερα οι πολιτικοί των CDU και CSU να διαπραγματεύονται με την Πολωνία και την Τσεχία μια αποζημίωση των Γερμανών που εκπατρίστηκαν εξαιτίας του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.   
Aυτό που ο δημοσιογράφος Dieter Gütt προέβλεψε, φαίνεται αργά αλλά σταθερά να γίνεται πραγματικότητα: η «Νέα Μεγάλη Γερμανία» κερδίζει τέτοια δύναμη στην Ευρώπη, ώστε τα υπόλοιπα κράτη να πρέπει να κάνουν αυτό που τους υπαγορεύει ή η Γερμανική Οικονομία ή η Γερμανική Πολιτική.
Ορίστε μερικά παραδείγματα :
Όταν τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά πλειοψηφία συμφώνησαν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, της οποίας η βασική λειτουργία αφορά την επιθεώρηση του Ευρωπαϊκού Τραπεζικού Συστήματος, να τοποθετηθεί στις Βρυξέλλες, η Γερμανική Κυβέρνηση κατάφερε να αντιστρέψει τα δεδομένα και να μεταφέρει την έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην Φρανκφούρτη.
Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να συμμετάσχει στην ανακύκλωση των παλαιών αυτοκινήτων, η Γερμανική κυβέρνηση διαφώνησε και τελικά επικράτησε με αντίθετη γνώμη.
Όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρατήρησε ότι η Westdeutsche Landesbank πρέπει να επιστρέψει 500 εκατομμύρια ευρώ από αδικαιολόγητα βοηθήματα, κατά περίεργο τρόπο η επιστροφή αυτή δεν έγινε ποτέ.
Τι έχουν να κάνουν όλα αυτά με την επιστολή του θείου σου;
Η Γερμανία ασκεί μια πολιτική στρατηγική με στόχο την σχετική αποσταθεροποίηση των Εθνικών Οικονομιών, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την ενότητα των Εθνών. Στην Ιταλία αυξάνεται η δυσαρέσκεια στις πλούσιες περιοχές της Λομβαρδίας με κέντρο το Μιλάνο, για την βοήθεια που πρέπει να προσφέρουν στις φτωχότερες περιοχές της Σικελίας. Στην Ισπανία σχηματίζεται αντίσταση εναντίον των αντισταθμιστικών πληρωμών υπέρ των Βάσκων.
Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους αναδεικνύεται ως ιδιαίτερος στόχος της Γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, να αποδυναμωθούν τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης ( όπως η Ελλάδα).
Σε αυτό το πλαίσιο ερμηνεύω τις θέσεις που υιοθετεί η πολιτική και η οικονομία σε σχέση με την Ελλάδα. Θέσεις που βρίσκουν ευρύτατη απήχηση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
«Η βοήθεια στην Ελλάδα πρέπει να πονέσει» γράφει η εφημερίδα “die Welt” του εκδοτικού οίκου Springer. Ο τίτλος του περιοδικού Focus το οποίο αναπαριστά την Αφροδίτη της Μήλου με τεταμένο τον δείκτη δίπλα στην πρόταση «απατεώνες στην Ευρωπαϊκή οικογένεια» είναι κακόγουστος.  
Όσο κακόγουστος όμως και να είναι ο τίτλος, όσο γελοία και να φαίνονται τέτοια δημοσιογραφικά σχόλια, μια λογοκρισία του τύπου θα ήταν ακόμα χειρότερη. Απόλυτα λανθασμένες θα θεωρούσα και τις φωνές στην Ελλάδα που θέλουν το μποϋκοτάζ γερμανικών προϊόντων. Κανείς δεν πρέπει να βυθιστεί στο επίπεδο των Γερμανών Φασιστών που τον Απρίλιο του 1933 μποϋκόταραν τα εβραϊκά καταστήματα, τράπεζες, ιατρεία, νομικά γραφεία.
Η πολιτική κατάσταση είναι σε παγκόσμιο επίπεδο πολύ δραματικότερη από αυτήν που θέλει να αντιληφθεί η ανθρωπότητα. Οι άρχουσες τάξεις σε όλες τις χώρες προσπαθούν να χειριστούν τους «κατακτημένους» και να δημιουργήσουν θερμό κλίμα σε αυτούς που δεν βρίσκονται ακόμα κάτω από την επίδρασή τους.
Η σύγκρουση δεν αφορά τον Γερμανικό ή Ελληνικό λαό. Η πλειοψηφία των ανθρώπων στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία υποφέρει από την διαφθορά και τα οικονομικά σκάνδαλα αυτών που βρίσκονται στην εξουσία. Εάν τα πρόσφατα γεγονότα οδηγούσαν σε κρίση μεταξύ της Ελλάδας και της Γερμανίας οι άρχουσες τάξεις (η οικονομική και πολιτική ελίτ) θα έτριβαν τα χέρια τους και στις δυο χώρες.

Γι’ αυτά τα εγκλήματα που συνέβησαν στην Ελλάδα, από παλαιότερες γερμανικές γενιές, δεν ευθύνομαι εγώ, όπως δεν ευθύνεσαι και εσύ για παράδειγμα, για το μίσος εναντίων των Εβραίων στην Ελλάδα. Γνωρίζετε ότι το 1931 το εβραϊκό κομμάτι της Θεσσαλονίκης κάηκε ολοσχερώς και περίπου δέκα χιλιάδες έλληνες Ιουδαίοι δεν είχαν άλλη επιλογή, παρά να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.

Κανένας από εμάς δεν έχει διαλέξει τη γωνιά της γης που ζει και δεν μπορούμε να θεωρούμαστε υπεύθυνοι για αυτά που συνέβησαν κάποτε. Αλλά με την γνώση του παρελθόντος μπορούμε να γίνουμε υπεύθυνοι για αυτά που συμβαίνουν στο παρόν  και για όσα θα συμβούν στο μέλλον. Σίγουρα θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι εδώ πρόκειται για μια παγκόσμια ευθύνη.
Τα σύνορα μεταξύ των ανθρώπων δεν κινούνται μεταξύ των χωρών, αλλά μεταξύ των τάξεων. Την διεύρυνση της συνείδησης αυτής φοβούνται οι κυρίαρχες τάξεις, όπως ο διάβολος το λιβάνι.
 

Παρατήρηση: Ο Γερμανός φίλος μας είναι πρόθυμος να δώσει και τα στοιχεία του, αν χρειαστεί. Οι δύο επιστολές μεταφράστηκαν από τα Γερμανικά για να γνωρίζουν οι ΄Ελληνες πολίτες ότι τα φαινόμενα εξαπατούν, ενώ η πραγματική αλήθεια βρίσκεται αλλού, δηλαδή στην τελευταία φράση του φίλου μας, που ερμηνεύει τα πάντα.

Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα