Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός.
Έχω ενώπιόν μου το βιβλίο Γεωγραφίας της Έ Δημοτικού, τάξη στην οποία φέτος είμαι δάσκαλος. Το εγχειρίδιο τιτλοφορείται «Γεωγραφία» και υπότιτλος «Μαθαίνω την Ελλάδα». (Το σωστότερο θα ήταν «Μαθαίνω από την Ελλάδα», αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους συγγραφείς του). Το βιβλίο επανεκδόθηκε το 2020. Όμως την φετινή σχολική χρονιά, μας ήρθε πολύ διαφορετικό, αγνώριστο, μασκαρεμένο. Περιέχει μια «καινοτομία», μια λεπτομέρεια που όσοι παραμένουν ακόμη Έλληνες, διατηρούν άγρυπνη την ιθαγένεια και έχουν ανοιχτά τα μάτια της ψυχής τους, αισθάνονται θλίψη, οδύνη και σπαραγμό. Πολύ περισσότερο όσοι δάσκαλοι αντικρίζουμε την μαγαρισιά, την μεγαλύτερη προδοσία από καταβολής του ελληνικού έθνους. Σε όλους τους χάρτες της πατρίδας μας- 20 περίπου- που φιλοξενούνται στο «σχολικό βιβλίο», τα Σκόπια πλέον ονομάζονται «Βόρεια Μακεδονία». Να καμαρώνει, για παράδειγμα, στην σελίδα 112, χάρτης με τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδος, και να «καπνίζουν τα μάτια σου» από οργή, να ματώνει η καρδιά σου, βλέποντας πάνω από την Μακεδονία μας, «να καμαρώνει» το βδέλυγμα της ιστορίας: «Βόρεια Μακεδονία».
Είναι ένα άλλος ξεριζωμός. Διαφορετικός, αλλά το ίδιο επώδυνος και εγκληματικός. Ένα σιωπηλό ξερίζωμα. Δεν είναι αυτός ο χάρτης της πατρίδας μας. Όχι. Είναι το χαρτί της προδοσίας και της ανικανότητας της συφοριασμένης πολιτικής κάστας, που λυμαίνεται τον τόπο μας εδώ και δεκαετίες. Ο χάρτης αυτός δεν απεικονίζει την Ελλάδα, όπως μας την παρέδωσαν με της καρδιάς τους το πύρωμα και με το αίμα τους, οι άχραντες σκιές των προγόνων μας. Ο χάρτης περιγράφει και αποτυπώνει την πλήρη πανωλεθρία των πολιτικών και την κατάπτωση της πατρίδας. Όχι το πέσιμό της, αλλά τον ξεπεσμό της. Αχνίζει ακόμη το αίμα των Μακεδονομάχων, από τον γέρο Όλυμπο ως το Μπέλλες, και ακούγεται ο αντρειωμένος ψίθυρος, η φωνή της Παύλαινας, της Ναταλίας Παύλου Μελά, που όταν την ρώτησαν, αν επιθυμεί να πάρει τα οστά του αετού της Μακεδονίας στην Αθήνα, είπε αγέρωχα: «Όχι. Ο άντρας μου θυσιάστηκε για την Μακεδονία. Εδώ σκοτώθηκε και τούτη η γη, ας κρατήσει τα οστά του σαν αρραβώνα μυστικό και άγιο με την λευτεριά». Δεν ήθελε να πάνε τα ηρωικά λείψανα στην Αθήνα, «την πόλη της δουλοπαροικίας και των πλουτοκρατών» (Παπαδιαμάντης). Τα οστά του Παύλου «καρτερούν» στο μνήμα τους, για να ελέγχουν τους προδότες και να υπενθυμίζουν σε όλους μας ότι «ό,τι κερδήθηκε με αίμα δεν μπορεί να ξεπουληθεί με το μελάνι μιας υπογραφής».
Και η πρώτη αντίσταση στην προδοσία να ξεκινήσει από τις σχολικές αίθουσες. Μέχρι πέρυσι οι δάσκαλοι διδάσκαμε μία Μακεδονία. Την ξακουστή του Αλεξάνδρου χώρα. Τώρα πώς δάσκαλοι με στοιχειώδη πνευματική και παιδαγωγική εντιμότητα, θα σταθούν μπροστά στους μαθητές τους και θα υποστηρίξουν το ανοσιούργημα; Τι θα τους πουν; Ότι τόσα χρόνια έκαναν λάθος. Ότι τους έλεγαν ψέματα; Ντροπή να ντροπιαστούμε. Θα τους τοξεύουν αλύπητα τα βλέμματα των μαθητών του. Το βλέμμα της ιστορίας, των νεκρών και των αγέννητων. Έχει γραφεί πολύ εύστοχα πως η ιστορία εξ ορισμού είναι μια συμφωνία μεταξύ των νεκρών, των ζώντων και των αγέννητων. Και αφού είναι τριμερής η συμφωνία, δεν μπορεί να αλλάξει εν απουσία των άλλων δύο μερών: των νεκρών και των αγέννητων. Κανείς δάσκαλος, φιλότιμος και φιλόπατρις, δεν πρέπει να διδάξει την προδοσία. Καταντά συνένοχος.
Το κατ΄ εμέ, είπα από την αρχή τους μαθητές μου, να σβήσουν την ατιμωτική καινοτομία και να γράψουν το πραγματικό όνομα των κλεπταποδόχων: Σκόπια. «Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» λέει κάπου η Αγία Γραφή. Την ίδια υπακοή οφείλουμε και στην πατρίδα. Σ’ αυτήν πειθαρχούμε και όχι στα εντάλματα της εφήμερης απάτης.
Θυμήθηκα κάτι από την ιστορία μας. Το 1789 λήγει ο ρωσοτουρκικός πόλεμος. Ο θρυλικός Λάμπρος Κατσώνης, όταν του ζητήθηκε από τους Ρώσους να σταματήσει τις επιθέσεις, γιατί υπογράφτηκε ανακωχή, απάντησε αγέρωχα. « Αν η Αικατερίνη υπέγραψε ειρήνη με τους Τούρκους, εγώ δεν υπέγραψα ακόμη την δική μου» και συνέχισε τον αγώνα…. Ο λαός, ο πολύς λαός, δεν υπέγραψε ούτε στις Πρέσπες ούτε σε κανένα κοινοβούλιο την παραχώρηση του εθνικού μας ονόματος. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι τελικής νίκης.
Οι Βούλγαροι, τον περασμένο Νοέμβριο, έκλεισαν την πόρτα της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Σκόπια. Χλώμιασαν λίγο, μυξοδιαμαρτυρήθηκαν οι… Ευρωπαίγοι, δηλαδή οι Γερμανοί και… έσπευσε ο Ζάεφ στην Ελλάδα για παρηγοριά, στους αφοσιωμένους φίλους του: τον πρώην και νυν πρωθυπουργούς. Οι Βούλγαροι αντιστάθηκαν σθεναρώς, εδραζόμενοι και αυτοί πάνω σε ψεύδη και παραποιήσεις της ιστορίας και κέρδισαν. Εδώ, οι ημέτεροι, σέρνονται από διάλογο σε διάλογο, επαφές και διαβουλεύσεις και τρέμουμε και αγωνιούμε τι πάλι θα ξεπουλήσουν, τι πλεκτάνες, μυθεύματα και παραχαράξεις απεργάζονται, για να διατηρήσουν τον «χρυσό θερισμό», την πολύφερνη εξουσία, όπως την ονόμαζε ο Πλούταρχος.
Πότε θα καταλάβουμε ότι οι κατ’ ευφημισμόν Μεγάλες Δυνάμεις κρίνουν και συναγάγουν συμπεράσματα για την αξία των μικρών κρατών όχι με την ετοιμότητα υποκλίσεων και το πνεύμα υποταγής τους, αλλά με την αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν, πάση θυσία, την εθνική τους αξιοπρέπεια και ακεραιότητα.
Οι πολιτικοί χρησιμοποιούν την τακτική του «βασιλικού κύνα», όπως ονομαζόταν ο Αρίστιππος ο Κυρηναίος. Αυτός ήταν ευνοούμενος του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου-γι’ αυτό τον αποκαλούσαν «βασιλικό κύνα», δηλαδή σκυλί του βασιλιά. Ζήτησε κάποτε από τον ηγεμόνα ένα ρουσφέτι. Και επειδή δεν βρήκε ανταπόκριση έπεσε στα πόδια του και τον θερμοπαρακαλούσε. Έτσι έπραττε πάντα, όταν ζητούσε κάτι από τον αφέντη του. Κάποια φορά κέρδισε την χαριστική πράξη, μα όλοι τον λοιδορούσαν για την δουλοπρεπή συμπεριφορά του. Και ο φιλόσοφος απάντησε: «Ουκ εγώ αίτιος αλλά ο Διονύσιος ο εν τοις ποσί τας ακοάς έχων», δηλαδή, δεν φταίω εγώ, αλλά ο Διονύσιος που έχει τα αυτιά του στα πόδια. Κάποτε που τον έφτυσε ο τύραννος, είπε: «Εδώ οι ψαράδες γίνονται μούσκεμα για ένα ψάρι, εγώ τι θα πάθω αν ραντισθώ λίγο για κάτι πολύ μεγαλύτερο». Είμαστε στην δεύτερη περίπτωση του «βασιλικού κύνα». Eκλιπαρούμε για «επαφές»- τα ίδια γίνονται και στην Κύπρο-και εισπράττουμε ταπεινώσεις και προδοσίες, που στα πλαίσια της εκλογίκευσης, βαφτίζονται εθνικές επιτυχίες. Όσο θα μας κυβερνούν άνθρωποι που θα νομίζουν ότι οι δήθεν ισχυροί έχουν τα αυτιά στα πόδια, θα συνεχίζονται οι απανωτές ήττες και οι συνεχείς εξευτελισμοί
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς.
20 comments
Να, τέτοια γράφεις, καλέ μου δάσκαλε και αμαυρώνεις και τα αξιόλογα άρθρα που γράφεις. Διάβασε την Ιστορία του Θουκυδίδη (Β 99) για να μάθεις ότι και τότε, από τα αρχαία χρόνια, υπήρχε Βόρεια και Νότια Μακεδονία.
“… ξυνηθροίζοντο ουν εν τη Δοβήρω και παρασκευάζοντο, όπως κατά κορυφήν εσβαλούσιν ες την κάτω Μακεδονίαν, ης ο Περδίκας ήρχεν. των γαρ Μακεδόνων εισί και Λυγκησταί και Ελιμιώται και άλλα έθνη επάνωθεν, α ξύμμαχα μεν έστι τούτοις και υπήκοα, βασιλείας δ’ έχει καθ’ αυτά. την δε παρά θάλασσαν Μακεδονίαν Αλέξανδρος ο Περδίκου πατήρ και οι πρόγονοι αυτού, Τημενίδαι το αρχαίον όντες εξ Άργους, πρώτοι εκτήσαντο και εβασίλευσαν αναστήσαντες μάχηεκ μεν Πιερίας Πίερας, οι ύστερον υπό το Πάγγαιον πέραν Στρυμόνος ώκησαν Φάγρητα και άλλα χωρία […] εκράτησαν δε και των άλλων εθνών οι Μακεδόνες ούτοι, α και νυν λετι έχουσι, τον τε Ανθεμούντακαι Γρηστονίαν και Βισαλτίαν και Μακεδόνων αυτών πολλήν. το δε ξύμπαν Μακεδονία καλείται, και Περδίκκας Αλεξάνδρου βασιλεύς αυτών ην ότε Σιτάκλης επήει”.
Οι Μακεδόνες, λοιπόν, ήταν Έλληνες στο Έθνος και Μακεδόνες στην γεωγραφική καταγωγή – όπως οι Λάκωνες ήταν Έλληνες εκ Λακωνίας και οι Αθηναίοι Έλληνες εξ Αττικής. Ο Χώρος Μακεδονία, όμως, χωριζόταν σε άνω και κάτω Μακεδονία και υπήρχαν αρκετά διαφορετικά βασίλεια, με διαφορετική γλώσσα, υπάκουα στο βασίλειο της νότιας Μακεδονίας. Αυτά να διδάσκεις στους μαθητές σου. Τώρα, θα πρέπει να τους ζητήσεις συγγνώμη για τις σαπουνόφουσκες που τους δίδασκες.
Ας έρθουμε, όμως, στα τωρινά. Τι προτείνεις εσύ για να …”σώσουμε” τα κόκαλα του Παύλου Μελά ; Να εισβάλουμε στα … Σκόπια ; Ή, μήπως, να ενσωματώσουμε την βόρεια Μακεδονία στον κορμό της Ελλάδας; Δηλαδή να ονομάσουμε Έλληνες τους Σλάβους και τους Αλβανούς που ζουν – σού αρέσει δεν σού αρέσει – στην Μακεδονία που είναι βόρεια της δικής μας Μακεδονίας ; Αυτούς δηλαδή που ο πατήρ Μητσοτάκης αρνήθηκε να τους ενσωματώσει στον πληθυσμό μας όταν ο Σέρβος Μιλόσεβιτς τού πρότεινε να μοιράσουμε αυτή την περιοχή μεταξύ μας.
Η Ιστορία, δάσκαλε του Κιλκίς, δεν είναι στατική. Τα κρατικά σύνορα αλλάζουν. Τα επιχειρήματα που παρουσιάζεις είναι τα ίδια που παρουσιάζει ο βάρβαρος Ερντογάν για να απαιτήσει τα “δικαιώματα”(!) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με αυτά που τόσο απερίσκεπτα γράφεις, λοιπόν, δικαιώνεις τα επιχειρήματά του. Τέτοια θέματα θέλουν προσοχή. Δεν είναι για αγαθούς αλλά αφελείς δασκάλους του Κιλκίς.
Στα σοβαρά, όμως, τι αλλάζει στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ αν η ονομασία είναι Βόρεια Μακεδονία αντί Σκόπια ; Παύουν να υπάρχουν αυτοί στα βορεια σύνορά μας ; Παρεμπιπτόντως, τα κόκαλα του Ποιητή μας (με μεγάλο Πι) Κάλβου μεταφέρθηκαν από την Αγγλία στην πατρίδα μας. Μήπως το σωστό – για σένα – θα ήταν να καταλάβουμε την Αγγλία ;Ξέρεις πόσα κόκαλα Ελλήνων είναι σπαρμένα στα τέσσερα σημεία του πλανήτη μας ; Να διεκδικήσουμε κι αυτά ;
Προσοχή, λοιπόν. Δίδασκε στους μαθητές σου αυτά που πρέπει να διδάσκεις κι άσε την διεθνή διπλωματία για άλλους.
υ/γ Όταν η Ελληνική Βουλή έχει ψηφίσει την ονομασία της βόρειας γείτονός μας, οι επίσημοι χάρτες είναι υποχρεωμένοι να προσαρμοστούν. Εσύ πάλι λέγε την Σκόπια. Έτσι κι αλλέως ποιος σε ακούει ;
Εξ αλλου το ονομα ”Βορεια Μακεδονια”δοθηκε στους βορειους γειτονες μας,επειτα απο ενα δημοκρατικωτατο δημοψηφισμα στην Ελλαδα και με ευρεια συναινεση του Ελληνικου λαου..Να λεμε και ”του στραβου το δικηο”…
Αγαπητε κ Νουλη,ο Ελληνικος λαος δεν μιλησε ακομη..Ουτε ”τελειωσε” αυτη η ιστορια,θελουμε δεν θελουμε..
Ο χρονος,ισως συντομα,θα το δειξη..Εμεις εδω στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ παντως,ακουμε τον κ.Νατσιο και θα βρειτε πολλους να αποκαλουν αυτο το κρατος το ”κρατος βορεια της Μακεδονιας”
Κι εγώ Μακεδόνας είμαι, φίλε μου, Σαλονικιός. Και πολύ περήφανος γι αυτό.
Δεν θέλω να αντιλέγω – ειλικρινά – αλλά, τι βγαίνει με το να το λέμε “το κράτος βόρεια της Μακεδονίας” ; Εξ άλλου η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ως χώρος δεν τελειώνει στα ελληνικά σύνορα. Κι ο χώρος που κατοικούν οι επήλυδες Σλάβοι και Αλβανοί Μακεδονία είναι.
Κι αν θέλεις την γνώμη μου, δεν νομίζω ότι αυτό το μόρφωμα-κρατίδιο που αποκαλείται Βόρεια Μακεδονία θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα. Κι αν είμαστε “των φρονίμων τα Παιδιά” θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε για εκείνη την στιγμή. Με ψυχρή διπλωματική επιμέλεια, όχι με συναισθηματικές θερμόαιμες κραυγές-συνθήματα που δεν έχουν απήχηση στους, μάς αρέσει ή όχι, δυνατούς που αποφασίζουν.
Με ξέρεις τι, αυγά δεν βάφονται. Όσο κι αν φωνάζει ο κ. Νατσιός, κανείς αρμόδιος δεν τον ακούει. Αν, όμως, δημιουργήσουμε καταστάσεις που συμφέρουν τους “Δυνατούς”, τότε, ναι, θα βάψουμε αυγά. Εξ άλλου πιο πολύ μ’ ενδιαφέρει να ξανά-αποκτήσουμε την Βόρεια Ήπειρο που κατοικείται από Έλληνες, παρά τα Σκόπια.
Το 1789, Δασκαλε, εγενοντο επι αλλου σημειου της ηπειρου μας αλλα τραγικωτατα πραγματα. Λετε να τα ξανα ιδωμεν; Αυτη τη φορα με θυματα τους δημοκρατας;
Σας χασαμε απο τα τηλεοπτικα ΜΜΕ, Δασκαλε. Θα σας ξανα ιδωμεν;
Τώρα τι να πω για τον πρώτο σχολιαστή; εκτός κι αν όσα γράφει τα λέει ειρωνικά …. αλλιώς αναρωτιέμαι …. ποία η δραστική ουσία; και ο νοών νοείτω ….
Οχι, κύριε Μιχαλόπουλε, μην αναρωτιέσαι, δεν “τα λέω ειρωνικά”. Βαρέθηκα όμως να διαβάζω ξύλινους λόγους προς τέρψη του θυμικού απαίδευτων θερμοκέφαλων. Παρεμπιπτόντως έχω όνομα, δεν είμαι ένας κάποιος “πρώτος σχολιαστής”. Πρώτον – εκτός των άλλων που ήδη σχολίασα και τα οποία απορρίπτεις αφοριστικά δίχως επιχειρήματα – δεν μού αρέσει ο διαχωρισμός “Εμείς” και “Εσείς”. Ποιους εννοεί με το “Εμείς” ο καθ’ όλα σεβαστός κ. Νατσιός ; Και γιατί οι “Εμείς” είναι πιο πατριώτες από τους άλλους, τους “Εσείς” ; Και τι σημαίνει “πιο πατριώτης” ; Δεύτερον, πες μου σε παρακαλώ, αν έχεις την καλοσύνη, τι προσφέρει στην Πατρίδα το σχετικό άρθρο του κ. Νατσιού εκτός από ανώφελη συγκίνηση ; Τι απτό, συγκεκριμένο θετικό αποτέλεσμα έχει ; Ανυπόστατες ιδέες, λέει ο Άγιος Μάξιμος, δεν υφίστανται. Τα μπλα-μπλα για τους μπλαμπλάδες !
Και ο συνειρμών συνειρμήτω, που λέει κι ο Ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, ή, πάλι ο ίδιος, όσοι λευκοφόροι εννοήτωσαν. Εσύ … εννοήτωσες ;
Πολύ εύκολα και άστοχα κ. Νούλη δικαιολογείτε ανθρώπους που διέπραξαν μεγάλη προδοσία σε βάρος της πατρίδος.Όσον αφορά τον Θουκιδίδη αναφέρετε ασφαλώς στη μια και ελληνική Μακεδονία.Καμμία σχέση με τα σημερινά.
Πώς λέει η παροιμία ; ” Δάσκαλε που διδασκες και νόμους δεν εκρατεις” . Ακριβώς έτσι , ακριβώς . Σε πειράζει η ειρηνική συνύπαρξη με την γείτονα χώρα . Σε πειράζει που έφυγαν οι Τούρκοι ( ετοίμαζαν στρατιωτική βάση και παροχή όπλων και εκπαίδευσης στο στρατό της Βόρειας Μακεδονίας ) . Σε πειράζει που ο ελληνικός στρατός και η ελληνική αεροπορία είναι πλέον παρούσες στην Βόρεια Μακεδονία . Σε πειράζει που σβήστηκαν επιγραφές και ονομασίες με τον Μέγα Αλέξανδρο από το αεροδρόμιο τους , τις οδούς , τις πλατείες που είχαν κατακλύσει την Βόρεια Μακεδονία . Σε πειράζει που δικές μας επιχειρήσεις με κορυφαία την ΔΕΗ έχουν σημαίνουσα παρουσία στην οικονομία της Βόρειας Μακεδονίας . Την ίδια στιγμή ,κουβέντα για την Κύπρο και το άνοιγμα στα Βαφτίσια. Κουβέντα για την Αγιά Σοφιά και την μετατροπή της σε τζαμί . Κουβέντα για τα ερευνητικά των Τούρκων στα Αιγαίο . Πόση υποκρισία στο ονομα της πατρίδας ;
@ ΠΕΚΟΣ
Στην Πέμπτη τάξη του Γυμνασίου – τότε που σπούδαζα ήταν εξατάξιο – την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς μπήκε στην αίθουσα ο καθηγητής των Μαθηματικών. Σιωπηρός έγραψε το όνομά του στον μαυροπίνακα και μετά, γυρνώντας προς εμάς, είπε. Αυτό είναι το όνομά μου αλλά σύντομα εσείς θα με φωνάζετε “ο κύριος Γιατί;”. Επειδή σε ό,τι λέτε εγώ θα σας ρωτάω “Γιατί; Γιατί είναι έτσι όπως τα λέτε;”.
Κύριε Πέκο, γιατί “διέπραξαν μεγάλη προδοσία σε βάρος της πατρίδας” όσοι έχουν διαφορετική γνώμη από εσένα ;Διευκρίνησε με επιχειρήματα, σε παρακαλώ.
Όσο για τον Θουκυδίδη, διάβαζε σε παρακαλώ πιο προσεχτικά. Γράφει ο Κοινωνιολόγος Ιστορικός “… εκράτησαν δε και των ΑΛΛΩΝ ΕΘΝΩΝ οι Μακεδόνες…”. Όσο για την σχέση με τα σημερινά, όπως τότε στην γεωγραφική περιοχή με την ονομασία Μακεδονία,εκράτησαν οι Έλληνες Μακεδόνες επί των άλλων εθνών όπως έγινε και σήμερα – με άλλο τρόπο βεβαίως διότι η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται με τις ίδιες συνθήκες – καθώς πολύ εύστοχα αναφέρει ο κ. Μαρίφογλου.
Τελικά, παρακαλώ όλους εσάς που με τόση ευκολία προσάπτετε την κατηγορία του προδότη σε όσους διαφωνούν με τις δικές σας θέσεις, εσείς τι προτείνετε ; Να κηρύξουμε τον πόλεμο στα ΑΛΛΑ ΕΘΝΗ που ήδη κατοικούν σ’ αυτήν την περιοχή; Ας ακούσουμε επιτέλους κάποια πρόταση αντί των ύβρεων που εξαπολύετε τόσο ανεύθυνα.
Ευχαριστώ κ. Νούλη που με επιβεβαιώσατε για τον Θουκυδίδη.Όσον αφορά τον κ. Μαρίφογλου η υποτελής συνύπαρξη με ενοχλεί όχι η ειρηνική.Αλήθεια πως ονομάζεται μια πράξη όταν ενδίδεις στις απαιτήσεις του εχθρού σου;Όταν τους εκχωρείς εθνική υπόσταση;
Όλα τα εθνικά θέματα μας απασχολούν και μας συγκινούν.Γι’ αυτό δεν είμαστε υπέρ των εύκολων λύσεων.Κανείς δεν μιλάει για πόλεμο αλλά για διεκδικητική εθνική στρατηγική που δεν αποκλείει βέβαια και την μάχη υπέρ βωμών και εστιών αν χρειαστεί.Γιατί ορισμένοι έτσι όπως το πάνε θα τα δώσουν όλα με το δόγμα του μη πολέμου.
Σοβαρά ; Σε επιβεβαίωσα για τον Θουκυδίδη ; Δεν το κατάλαβα. Μπορείς, σε παρακαλώ, να μού το εξηγήσεις;
Καλέ μου κύριε, ας σοβαρευτούμε. Οι κάτοικοι του κρατιδίου “Βόρεια Μακεδονία” συνυπάρχουν υποτελείς της δικής μας οικονομικής επικράτησης.
“Διεκδικητική εθνική στρατηγική” !!! Γκαγκαγκάν ! Με περιέλουσε εθνικό ρίγος. Μπορείς, όμως, να μού εξηγήσεις τι σημαίνει ;
Αυτό το “μάχη υπέρ βωμών και εστιών” μού θυμίζει Μιλόσεβιτς. Παναγία μου, βοήθα μη μάς τύχει τέτοιος ηγέτης με τέτοιες ιδέες.
Φίλε μου, καλέ μου φίλε συμπατριώτη, παράδειγμα ήρωα πολεμιστή της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας για μένα είναι ο πολυπληγωμένος Στρατηγός Μακρυγιάννης και πρόσταγμα της Πατρίδας η απάντηση που έδωσε στο Ευρωπαίγο ναύαρχο Δεριγνύ. Ακόλουθος του Έλληνα Λόγου-Τρόπου είμαι κατά το δυνατόν. Κι ο Έλλην Λόγος είναι υπέρλογος, δεν περιορίζεται από την λογική. Δεν είναι, όμως, παράλογος. Ας τολμήσουμε, λοιπόν, την υπέρβαση δίχως, όμως, να παραλογιζόμαστε. Οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν φροντίσει να αποθηκεύσουν όλον τον θησαυρό των συμμάχων τους πριχού κηρύξουν τον πόλεμο στους Σπαρτιάτες. Ας τους μιμηθούμε.
Tάχετε μπερδέψει τα πράγματα κ. Νούλη.Γι’ αυτό και ειρωνεύεστε.Διάλογος έτσι δεν μπορεί να γίνει.Νάστε καλά.
“Να κηρύξουμε τον πόλεμο στα ΑΛΛΑ ΕΘΝΗ που ήδη κατοικούν σ’ αυτήν την περιοχή; Ας ακούσουμε επιτέλους κάποια πρόταση αντί των ύβρεων που εξαπολύετε τόσο ανεύθυνα”
Γιατί να κηρύξομε (κόλλησε η βελόνα) πόλεμο στα άλλα έθνη; Απλώς, να μην τούς δίμανε τον “μακεδονισμό”, ο οποίος μάς δημιουργεί ήδη προβλήματα. Τι δεν καταλαβαίνεις, πάλι; Δεν καταλαβαίνεις τι γράφω; Να σού το πω πιο απλά: Να μην αναγνωρίζαμε στα βόρεια σύνορά μας κράτος με το όνομα Μακεδονία, ή παράγωγό του. Κατάλαβες τώρα;
Όχι, δεν κατάλαβα. Ίσως φταίει η γεροντική εγκεφαλική μου ανεπάρκεια.
Εμείς δεν πρέπει, λες, να αναγνωρίσουμε την ονομασία αυτού του κρατιδίου ως “Μακεδονία”. Ε και ; Θα πάψουν αυτοί να αποκαλούνται από τον υπόλοιπο κόσμο “Μακεδόνες” ; Τι θα πετύχουμε λοιπόν μ’ αυτήν την στάση ; Αυτή είναι η πρότασή σας ; Αυτό κι αν είναι στρουθοκαμηλισμός ! Αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα κι αφού αρνιόμαστε να την δούμε δεν υπάρχει. Έλα, όμως, που υπάρχει για όλους τους υπόλοιπους !
Εγώ, πάντως, κατηγορώ την τότε ελληνική κυβέρνηση μόνον στο ζήτημα της γλώσσας. Θα έπρεπε, συνεπικουρούμενοι από τους Βούλγαρους, να μην επιτρέψουμε την ονομασία αυτής της διαλέκτου ως “Μακεδονική”.
Προφανώς φταίει η εγκεφαλική σου ανεπάρκεια, αλλά και ότι δεν διαβάζεις σωστά, γι αυτό γράφεις ανοησίες. Διάβαζε σωστά και μετά προσπάθησε να καταλάβεις.
Γράφεις: “Εμείς δεν πρέπει, λες, να αναγνωρίσουμε την ονομασία αυτού του κρατιδίου ως “Μακεδονία”. “
Έγραψα: “Απλώς, να μην τούς δίμανε τον “μακεδονισμό”, ο οποίος μάς δημιουργεί ήδη προβλήματα” … “Να μην αναγνωρίζαμε στα βόρεια σύνορά μας κράτος με το όνομα Μακεδονία, ή παράγωγό του”
Είναι το ίδιο πράγμα; Δεν έπρεπε να τούς ΕΙΧΑΜΕ ΔΩΣΕΙ (πρόσεξε τον χρόνο!) κι εξηγώ το γιατί. Το τι κάνει ο υπόλοιπος κόσμος μού είναι αδιάφορο. Αυτοί, οι Σλάβοι των Σκοπίων, ήθελαν την αναγνώριση τού μορφώματος με όνομα “Μακεδονία” από εμάς, την Ελλλάδα, άλλως δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τα μειονοτικά και άλλα προβλήματα. Επί πλέον, βάζοντάς τους συνεχώς βέτο στην είσοδο στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τώρα θα είχαν διαλυθεί, διότι οι Αλβανοί ήθελαν όνομα (οποιοδήποτε, δεν τούς ενδιέφερε ο “μακεδονισμός”), για να προσχωρήσουν στούς διεθνείς οργανισμούς. ΞΥΠΝΑ!
Κύριοι δεν φοβόμαστε τα Σκόπια , τους νονούς των Σκοπίων φοβόμαστε .
Ούτε εμείς υπογράψαμε, ούτε και ο Θεός, ο ίδιος Θεός που είχε θέσει την υπογραφή Του και το ’21.
Το όνομα παίζει τεράστιο ρόλο αγαπητοί φίλοι, που δεν θέλετε να το αντιληφθείτε, εύχομαι μόνο από άγνοια της ιστορίας. Τα παραδείγματα είναι πολύ σημερινά. 1ον Μετά τον Α΄ΠΠ η εθνοσυνέλευση της Αυστρίας, επέλεξε ως ονομασία του κράτους, το Γερμανική Αυστρία, οι σύμμαχοι λόγω ένστασης της Γερμανίας, το απαγόρευσε. 2ον Μετά τον Β΄ΠΠ απηγορεύθει η χρήση του ονόματος Πρωσία, οπουδήποτε, ακόμη και ως συνθετικό ομόσπονδου κράτους της Δ. Γερμανίας. 3ον Η Ανατ. Γερμανία επί 17 χρόνια, δεν αναγνωριζόταν από την Δυτ. Γερμανία, λόγω του συνθετικού, Γερμανία, έστω και αν είχε διπλωματικές σχέσεις με περισσότερες από 30 χώρες και οικονομικές με 32 χώρες και μόνο μετά την αναγνώριση της από την Δυτ. Γερμανία με συμφωνία το 1972, ανεκυρήχθει μέλος του ΟΗΕ. 4ον Η Ταϊλάνδη ελέγετο Σιάμ και η αλλαγή του ονόματος, σε Ταϊλάνδη, δηλαδή η γη των Τάι, έγινε ώστε να προσεταιρισθεί γειτονικά εδάφη, στα οποία κατοικούσε ο λαός των Τάι, τον οποίο και τελικά ενσωμάτωσε.
@ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Η Δ. Γερμανία ουδέποτε ανεγνώρισε την Ανατολική, την οποία χαρακτήριζε έδαφος υπό κατοχήν. Γι αυτό, μετά την κατάρρευση τού κομμουνισμού, την ενέταξε στην επικράτειά της, χωρίς δημοψήφισμα, ή άλλες διαδικασίες.
“Και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) και η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία) έγιναν δεκτές στον ΟΗΕ στις 18 Σεπτεμβρίου 1973” (εδώ). Ποια είναι αυτή η “συμφωνία το 1972”; Καλό θα ήταν όταν γράφομε να αναφέρομε και πηγές.
Θα έπρεπε να είχαμε ακολουθήσει το παράδειγμα τής Δ. Γερμανίας και να μην είχαμε ποτέ αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία, έστω κι αν ο υπόλοιπος κόσμος τα αποκαλούσε έτσι. Η Αν. Γερμανία, όπως ανέφερα παραπάνω, ήταν αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ ως DDR (Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία) και παρ’ όλα αυτά η Δυτική εξακολουθούσε να μην την αναγνωρίζει ως χωριστή κρατική οντότητα. Εμείς τι ζόρι τραβάγαμε με τα Σκόπια;
Άρης Νούλης
Φαίνεστε έξυπνος Άνθρωπος και αυτό δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση στο ότι στα σχόλια σας δεν υπάρχει πουθενά η λέξη αλυτρωτισμός των Σκοπίων εις βάρος της Ελλάδας , εκτός αν αυτό δεν σας ενοχλεί .