Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Κατ’ αρχάς απορρίπτεται το “Παιονία” και το Δαρδανία”. Το ότι υπήρχαν αυτές οι ονομασίες στις περιοχές βορείως της Μακεδονίας, δεν σημαίνει ότι όσοι κατοικούν σ’ αυτές, είναι Παίονες ή Δαρδάνιοι. Δηλαδή απρρίπτονται για τον ίδιο λόγο που απορρίπτεται και το Μακεδονία.
Δεν ονομάζεται Μακεδόνας κάποιος που απλώς κατοικεί στη Μακεδονία. Ακόμα δηλαδή και αν κατοικούσαν στη Μακεδονία, δεν θα μπορούσαν να ονομαστούν Μακεδόνες. Δεν είναι τόσο απλό.
Δύο επιπλέον παρατήσεις πάνω σ’ αυτό:
Όσο και να το επαναλαμβάνουν πολλοί, στα σήμερα σύνορα της πΓΔΜ ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται τα όρια της αρχαίας Μακεδονίας. Τα ψευδοποσοστά 50% στην Ελλάδα, 40% στα Σκόπια, 10% στην Βουλγαρία, δεν αφορούν στην αρχαία Μακεδονία, αλλά στη συνολική έκταση των Οθωμανικών βιλαετίων της πολύ ευρύτερης περιοχής. Καμία σχέση με την έκταση της αρχαίας Μακεδονίας. Γι αυτό και δεν έχει βρεθεί μνημείο ή επιγραφή στα Σκόπια.
Έλληνες όμως μπορούν να ονομάζονται Μακεδόνες όταν κατοικούν στην Μακεδονία, επειδή αποτελούν μέρος του συλλογικού υποκειμένου, το οποίο διατηρήθηκε ενιαίο από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, ακόμα και αν άλλαξε πολιτισμικό υπόδειγμα. Μιλάει την ίδια γλώσσα, αυτή μάλιστα που μιλούν και όλες οι σχετικές επιγραφές κλπ. Μακάρι να είχε βρεθεί Μακεδονική επιγραφή στα Σκόπια, διότι αφ’ ενός θα την διαφήμιζαν, αφ’ ετέρου θα ήταν φανερό το αυτογκόλ τους ότι θα έπρεπε να μάθουν τα πραγματικά μακεδονικά για να την διαβάσουν, δηλαδή τα ελληνικά.
Εφόσον απρρίπτονται τα: “Μακεδονία, Παιονία, Δαρδανία”, προτείνω τα εξής
1. “Κέντρο-Βαλκανική Δημοκρατία“.
Στα πρότυπα της Κεντρικής Αφρικής. Πρόκειται για ένα όνομα που τηρεί τις προδιαγραφές του “Βελγίου 2”, δηλαδή είναι ουδετεροεθνές. Δεν προκρίνει και δεν υποβαθμίζει ούτε την Σλάβικη, ούτε την Αλβανική εθνική συνιστώσα του κράτους. Οι Αλβανοί ούτε Σλάβοι είναι, ούτε “(ψευδο)Μακεδόνες”. Την πρόταση έχει κάνει ο καθηγητής Ι. Μάζης.
Πρόκειται για αντιπρόταση του Άνω Μακεδονία. Το επικρατέστερο από το πακέτο των πέντε. Το Άνω Μακεδονία σημαίνει Ορεινή, είναι ιστορικός όρος του 450πΧ (Ηρόδοτος) και είναι προβληματικό. Η αντιπρόταση δεν είναι δόκιμος ιστορικός όρος, μόνο γεωγραφικός και ουδέτερος. Άρα καλύτερη.
2. “Βαρδαρία“.
Γεωγραφικός προσδιορισμός σημαίνει να χρησιμοποιείται το γεωγραφικό όνομα από κάτι άλλο για να προσδιορίζει αυτό για το οποίο μιλάμε. Πράγματι, το όνομα του νοτίου κομματιού της Γιουγκοσλαβίας (ή Νοτιοσλαβίας) ήτανε Βαρδαρία, από το όνομα του ποταμού. Ομοίως και άλλες περιοχές της Γιουγκοσλαβίας. Κάποιοι θέτουν αντιρρήσεις ισχυριζόμενοι ότι δεν μπορεί ένα ποτάμι να δώσει όνομα σε κράτος και αυτό “δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο” (αντίστοιχα με το κλισέ “πουθενά στην Ευρώπη”). Ιδού μια λίστα 15 χωρών με όνομα από ποτάμι:
Κογκό, Ουρουγουάη, Ινδία, Καμερούν, Γκάμπια, Ιράκ (Μεσοποταμία), Μπελίζ, Βοσνία (έκπληξη!), Ιορδανία, Μολδαβία, Νιγηρία, Νίγηρας, Παραγουάη, Περού, Σενεγάλη.
Αντιπρόταση του Μακεδονία του Βαρδάρη. Μία μόνο λέξη αντί για δύο και χωρίς το Μακεδονία που απορρίπτεται ως προβληματικό. Άρα καλύτερη.
3. “Κυριλλία” (ή “Κυριλλία – Μεθοδία“).
Σε πρόσφατη δήλωση του Ζάεφ είπε ότι “το κοινό μας σημείο είναι ο Μέγας Αλέξανδρος. Ας μην τον μονοπωλεί κανένας μας”. Ε λοιπόν, εάν πράγματι θέλουν να έχει Σλάβικο χαρακτήρα το όνομα, το κοινό μας σημείο είναι ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος. Πιο πίσω δεν πάτε κύριε Ζάεφ. Μέχρις εκεί. Και πάλι χάρη σας κάνουμε.
Αντιπρόταση του “Μακεδονία – Σκόπια“. Θέλετε διπλό όνομα όνομα με παύλα; ορίστε. Και μάλιστα με ιστορικό υπόβαθρο. Άρα καλύτερη.
4. “Νέα Αίγυπτος“.
Οι Σκοπιανοί εκτός από την Ιστορία της Μακεδονίας, καπηλεύονται και την Ιστορία της Αιγύπτου, ειδικά της εποχής του Πτολεμαίου. Θεωρούν την Κλεοπάτρα Μακεδόνισσα, θεωρούν την αιγυπτιακή δημώδη γλώσσα (πχ στην Στήλη της Ροζέττας) ως “Μακεδονική”. Δεδομένου ότι οι νυν Αιγύπτιοι θεωρούν τον εαυτό τους Άραβες και δεν καίγονται για την κληρονομιά των Αρχαίων Αιγυπτίων, δεν θα υπάρχει αντίδραση από αυτούς.
Αντιπρόταση του ” Νέα Μακεδονία“. Αυτό σημαίνει “Νέα”. Νέο κάποιου πράγματος που το παλιό είτε δεν υφίσταται, είτε δεν το διεκδικεί κανείς. Άρα, καλύτερη.
5. “Ανατολική Αλβανία” ή “Δυτική Βουλγαρία” (ή Νότια Σερβία)
Σας φαίνεται εξωφρενικό; γιατί; ψέματα είναι;
Είναι αντιπρόταση του ονόματος “Βόρεια Μακεδονία“. Επειδή δεν έχουμε καταλάβει τι σημαίνει αυτό το όνομα ακριβώς, το καταλαβαίνουμε από το ισοδύναμό του “Ανατολική Αλβανία” ή το “Δυτική Βουλγαρία”. Είναι το ίδιο εξωφρενικά. Απλά για άλλους ανθρώπους. Βλέπουμε το ένα, αλλά όχι το άλλο.
Μας φαίνεται εξωφρενικό επειδή αποκλείει από το όνομα τους Σλάβους το ένα ή τους Αλβανούς το άλλο. Μάλιστα. Το ίδιο εξωφρενικό είναι που το Βόρεια Μακεδονία αποκλείει τους Αλβανούς.
Μας φαίνεται “λογικός συμβιβασμός” το “Βόρεια Μακεδονία” επειδή αληθεύει. Ε και το “Ανατολική Αλβανία” ή το “Δυτική Βουλγαρία”.
Μας φαίνεται εξωφρενικό επειδή παραπέμπει σε Μεγάλη Αλβανία ή Μεγάλη Βουλγαρία. Ε και το “Βόρεια Μακεδονία” παραπέμπει σε “Μεγάλη Μακεδονία”. Αλύτρωτη. Εις βάρος μας. Με την υπογραφή μας; Ε όχι δα! Άρα, καλύτερα και τα δύο.
Συνολικά, η πεντάδα είναι καλύτερη από τα 5 του Νίμιτς, οδηγεί σε ευστάθεια, ασφάλεια και καλές σχέσεις με την πλουσιότερη χώρα, μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τη μόνη εγγύηση για την ανάπτυξη της χώρας.
Αφού σας έχουν στερεύσει τα ονόματα σκεφθείτε και αυτά. Ίσως μερικά από αυτά να φανερώνουν πώς βλέπουμε ορισμένες από τις κατατεθειμένες προτάσεις.
Δείτε επίσης
10 μύθοι και αλήθειες για το ζήτημα του ονόματος «Μακεδονία». (10+2=12 μύθοι).
10 comments
Ένα δεν καταλαβαίνω: Εμάς τι μάς ενδιαφέρει αν ονομαστεί Δαρδανία, ή Παιονία, ή …. Νομίζω ότι αυτό που (πρέπει να) μάς ενδιαφέρει είναι το πώς να ΜΗΝ ονομαστεί. Άλλωστε, δεν θα γίνομε εμείς νονοί τού μορφώματος.
Σού θυμίζω, Ανδρέα, ότι “Νότια Σερβία” ονομαζόταν και πριν ονομασθεί το 1929 Βαρντάρσκα Μπανοβίνα.
Κατὰ τὴν γνώμη μου, καλύτερα θὰ βροῦν καὶ θὰ διαλέξουν ὄνομα γιὰ τὴν χώρα τους οἱ ἴδιοι οἱ γείτονες ἀπὸ τὸν ὁποιονδήποτε καλοθελητή τους. Ὁ μόνος λόγος πού πέφτει σὲ μᾶς εἶναι νὰ τοὺς συστήσουμε νὰ μὴν διαλέξουν κάτι κίβδηλο, τὸ ὁποῖον θὰ φέρῃ, σ’ ἐκείνους πρώτους, συμφορές. Ἔκαναν μιὰ λανθασμένη ἐπένδυση τὰ τελευταῖα ἐκατὸ ἴσως χρόνια. Ἂς μὴν ἐπενδύσουν περισσότερο σ’ ἕνα ψέμμα.
Πολύ σωστὰ καταγγέλλει ἡ ἀρχικὴ ἀνάρτηση τὰ ψευδοποσοστά κατανομῆς δῆθεν τῆς «ὅλης» ἢ «γεωγραφικῆς» Μακεδονίας, τὰ ὁποῖα κι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες μέχρι προχθὲς ἀναφέραμε στὶς ἀναλύσεις μας, λόγῳ τῆς ἡμιμαθείας, τῆς διανοητικῆς ραστώνης καὶ ὀκνηρίας μας. Θέλω νὰ ἐξομολογηθῶ δημοσίᾳ ὅτι κι ἐγώ, γιὰ πάρα πολλὰ χρόνια, ὑπέπιπτα στὸ λάθος αὐτό.
Κατὰ τὴν γνώμη μου, καλύτερα θὰ βροῦν καὶ θὰ διαλέξουν ὄνομα γιὰ τὴν χώρα τους οἱ ἴδιοι οἱ γείτονες ἀπὸ τὸν ὁποιονδήποτε καλοθελητή τους. Ὁ μόνος λόγος πού πέφτει σὲ μᾶς εἶναι νὰ τοὺς συστήσουμε νὰ μὴν διαλέξουν κάτι κίβδηλο, τὸ ὁποῖον θὰ φέρῃ, σ’ ἐκείνους πρώτους, συμφορές. Ἔκαναν μιὰ λανθασμένη ἐπένδυση τὰ τελευταῖα ἐκατὸ ἴσως χρόνια. Ἂς μὴν ἐπενδύσουν περισσότερο σ’ ἕνα ψέμμα.
Καὶ στὸ Βέλγιο δὲν ὑπάρχουν σήμερα οἱ Γαλατικὲς φυλές τῆς Βελγικῆς, ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ, ἀλλὰ Βαλλῶνοι καὶ Φλαμανδοί. Συνεπῶς, Παιονία καὶ Δαρδανία εἶναι ἀποδεκτὲς λύσεις.
Πολύ σωστὰ καταγγέλλει ἡ ἀρχικὴ ἀνάρτηση τὰ ψευδοποσοστά κατανομῆς δῆθεν τῆς «ὅλης» ἢ «γεωγραφικῆς» Μακεδονίας, τὰ ὁποῖα κι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες μέχρι προχθὲς ἀναφέραμε στὶς ἀναλύσεις μας, λόγῳ τῆς ἡμιμαθείας, τῆς διανοητικῆς ραστώνης καὶ ὀκνηρίας μας. Θέλω νὰ ἐξομολογηθῶ δημοσίᾳ ὅτι κι ἐγώ, γιὰ πάρα πολλὰ χρόνια, ὑπέπιπτα στὸ λάθος αὐτό.
Πάντως τη στιγμή αυτή στο τραπέζι παραμένει το Μακεδονία, που η ελληνική κυβέρνηση προς μεγάλο της όνειδος κι όλης της χώρας έχει αποδεχθεί, με ένα από τα 3 προσδιοριστικά Gorna, Severna, Nova, ενώ οι πονηροί Σκοπιανοί μετά τη γκέλα του “Ίλιντεν” βάζουν και “του Κρουσόβου”, και το ερώτημα είναι γιατί ο Κοτζιάς πετώντας το μπαλάκι στο Μαξίμου, έκανε λόγο για κλείσιμο συμφωνίας, χωρίς καμμιά δήλωση από πουθενά, που να δείχνει πρόθεση έστω των Σκοπιανών να δεσμευθούν στις κόκκινες γραμμές που έθεσε εξ’αρχής η ελληνική κυβέρνηση περί “erga omnes” και αλλαγή του Συντάγματος – για ιθαγένεια και γλώσσα ούτε λόγος.
Γιατί ο χοντρός (δεν ονομάτισε αλλά αυτόν δείχνει η δήλωση κυβερνητικού αξιωματούχου, πέρα από τη Μέρκελ και τους άλλους πρόθυμους καλοθελητές) βιάζεται να κάνει χουπ πριν οι Σκοπιανοί πηδήξουν το χαντάκι; Είναι γιατί θέλει να χωνέψει τις μακαρονάδες που σε τόσες αλεπάλληλες συσκέψεις ακατασχέτως περιδρομιάζει, ή τους έταξε κι άλλα κάτω απ’ το τραπέζι;
Ά ρε Μακεδονία τι σούμελλε να πάθεις! Από ένδοξη του Αλεξάνδρου χώρα, να καταντήσεις ένα ρεντίκολο στα χέρια του χοντρο-Κοτζί και του Αλέξη του μικρού!
Μόνη απάντηση: Kατακραυγή κατά των απάτριδων, απαίτηση για Δημοψήφισμα.
Το άρθρο αυτό δεν στοχεύει να βαφτίσει τα Σκόπια κατά βούληση. Στοχεύει να δείξει πόσο εξωφρενικές μας φαίνονται οι εξεταζόμενες προτάσεις από τις πολιτικές ηγεσίες.
Μία ενδιαφέρουσα άποψη σχετικά με το δημοψήφισμα, που προτείνουν πολλοί.
Συνδυάστε το ανωτέρω με την απάντηση (επίκαιρη είναι), που έδωσε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στον Μωάμεθ:
<em"Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν εστί, ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της…”
Πατριώτη, ΑΚΡΙΒΩΣ αυτή είναι η θέση μου και αυτή είναι η ερμηνεία της και αυτό είναι και το νόημα της επιστολής κάτω από την οποία έγινε η συλλογή υπογραφών.
Τα επιχειρήματα του Καλεντερίδη κατά του Δημοψηφίσματος για το Σκοπιανό έχουν βάση και είναι σεβαστά.
Αλλά δεν προτείνει και τρόπο αντιμετώπισης μιας κυβέρνησης η οποία ερήμην του λαού ξεπουλάει το όνομα. Λέει:
“Το ζήτημα άπτεται των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και ως εκ τούτου είναι υπεράνω διαπραγματεύσεων…
Η πάγια θέση των Ελλήνων είναι σαφής: «Καμία διαπραγμάτευση με τη λέξη Μακεδονία». Δεν υπάρχει χώρος για κανένα δημοψήφισμα, καμία παραχώρηση και καμία νέα εθνική ήττα.”
Όμως η ίδια η κυβέρνηση δια στόματος Κοτζιά έχει απορρίψει το Δημοψήφισμα.
Αντιθέτως, η προηγηθείσα διαπραγμάτευση του χοντρού, έχει οδηγήσει σε ένα είδος σαλαμοποίησης του προβλήματος, προκειμένου να παρακαμφθεί η αδιαλλαξία των Σκοπιανών, φθάνοντας ένα βήμα πριν την υπογραφή συμφωνίας για εκχώρηση και του ονόματος Μακεδονία (με γεωγραφικό η χρονικό προσδιορισμό), και της γλώσσας και ταυτότητας ως Μακεδονικής που ο χοντρός έχει ήδη αποδεχθεί και συμφωνήσει.
Και ερωτώ τον Καλεντερίδη και τους συλλογείς υπογραφών.
Ποιόν θεσμικό τρόπο έχει ο λαός να αντιδράσει απέναντι στο πραξικόπημα της κυβέρνησης, η οποία γράφει στα παλιά της τα παπούτσια και τα συλλαλητήρια και τις συλλογές υπογραφών;
Δὲν ἔχει τελειώσει τὸ θέμα.
Ὑπάρχει καὶ ὁ ἑλιγμὸς τῆς σχισματικῆς «Μακεδονικῆς Ἐκκλησίας» ποὺ ἵδρυσε ὁ Τίτο καὶ τώρα θέλει νὰ λέγεται Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχριδῶν. Αὐτὸ τὸ ὄνομα, ὅμως, εἶναι γνησίως δικό της καὶ εἶναι καὶ ἀρκετὰ πιὸ παλαιὸ καὶ ἔνδοξο ἀπὸ αὐτὰ ὅλων τῶν σλαβοφώνων Ἐκκλησιῶν καί, καιρίως, τῶν Πατριαρχείων Μόσχας, Βελιγραδίου καὶ Σόφιας. Πῶς μπορεῖ τέτοιο πλήγμα στὸν Πούτιν νὰ μὴν ζητᾷ ἀνταμοιβή ; Νὰ τοῦ θυμίσει, δηλαδή, ὅτι ὑπάρχουν καὶ παλαιότεροι σλαβόφωνοι Ὀρθόδοξοι ἀπὸ τοὺς δικούς του, καί, συνεπῶς γνησιώτεροι καὶ δικαιούμενοι πρεσβεῖα ; Καί, καπάκι, πιθανῶς ὁ γνωστότερος καὶ ἐνδοξώτερος πνευματικὸς ἄνθρωπος τῆς γείτονος εἶναι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας ἢ Θεοφύλακτος Ἀχρίδος, θεωρούμενος, γιὰ τὴν Ἑρμηνεία του τῆς Καινῆς Διαθήκης, δεύτερος Χρυσόστομος μὲ ἀπήχηση μέχρι καὶ τὶς ἡμέρες μας καὶ σὲ Ρωμαιοκαθολικοὺς καὶ Προτεστάντες. Ναί, ἀπὸ τὴν Χαλκίδα ἦταν καὶ στὰ Ἑλληνικὰ ἔγραψε, ἀλλὰ τότε ὅλοι οἱ μορφωμένοι Ἑλληνικὰ ἔγραφαν. Ἀλλοίμονο νὰ ἰσχυριζόμασταν ὅτι ὁ Νεύτων δὲν ἦταν Ἄγγλος ἐπειδή ἔγραψε στὰ Λατινικά … Τί θὰ ποῦμε ὅταν ὁ Ζάεφ ρίξει τὸ ὄνομα «Δημοκρατία τῆς Ἀχρίδος» ἢ, πιθανώτερα, «Μακεδονικὴ Δημοκρατία τῆς Ἀχρίδος» ; Καὶ ἂν τονίσῃ τὸ ἀληθὲς ὅτι ὁ Θεοφύλακτος ἀνεδείχθη, ἐκτὸς ἀπὸ πνευματικός, καὶ, ἐκ τῶν πραγμάτων, πολιτικὸς ἡγέτης τῶν σλαβοφώνων ἀνθρώπων τῆς χώρας πού διεποίμανε ; Ναί, τοὺς θεωροῦσε ακαλλιεργήτους, ἀλλὰ ἀγωνίσθηκε πολιτικῶς γιὰ τὰ συμφέροντά τους μὲ μεγάλη ἐπιτυχία. Τί θὰ ποῦμε ὅταν μᾶς τον φέρει γιὰ παράδειγμα σ’ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες ; Μᾶλλον ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε οἱ πρωτόγονοι καὶ παρωχημένοι …