Mέγας Βασίλειος
Μπορεί στα άχρηστα «περιοδικά ποικίλης ύλης», τα κατ’ ευφημισμόν βιβλία γλώσσας του Δημοτικού, ο Μέγας Βασίλειος «να απλώνει τη μπουγάδα του και να κρεμά το μακρύ του σώβρακο» (Γλώσσα Δ΄ δημοτικού, β΄ τεύχος, σελ. 52) ή, σύμφωνα, με το κρανιοκενούς εμπνεύσεως εύρημα του «περιοδικού» της Ε΄ Δημοτικού, να επιδίδεται σε μαγικά πράγματα, όπως, για παράδειγμα, να συγκεντρώνει, εν είδει χαλκομανίας, έλατα στο κόκκινο παλτό του. (Γλώσσα Ε΄ Δημοτικού, β΄ τεύχος, σελ. 30-31), όμως στα βιβλία των ιερών γραμμάτων της Εκκλησίας μας, διαβάζουμε γιατί είναι, ο Βασίλειος ο Μέγας, φωστήρ της Οικουμένης.
Είναι δυνατόν σε σχολικά βιβλία τάχα και Γλώσσας να συντηρείται και να προβάλλεται ακόμη αυτό το διαφημιστικό παχύσαρκο ξωτικό, αυτή η χαζοχαρούμενη φιγούρα που μοιράζει παιχνίδια στα μοσχοαναθρεμμένα βλαστάρια των δυτικών κοινωνιών, παιχνίδια που έφτιαξαν λιπόσαρκα και κοκαλιασμένα χεράκια παιδιών του Τρίτου ή Τέταρτου Κόσμου; Ποιον, αυτόν που και τους λεπρούς της Βασιλειάδας ασπαζόταν και αγκάλιαζε, αυτόν που έγινε εύγλωττος και σιωπώσα παραίνεση αρετής και φιλανθρωπίας, που «έπεισεν ανθρώπους όντας, ανθρώπων μη καταφρονείν».
Μας τηγανίζει η κρίση σήμερα και μας κουνούν το δάκτυλο απειλητικά οι δυτικές «αλώπεκες του σκότους», γιατί ανεχτήκαμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έθρεψε και πάχυνε τους πειθήνιους ζητωκραυγαστές που ανέχονται τις ανθυπομετριότητες που δήθεν κυβερνούν. Να κρατάς στην αγκαλιά σου Σωκράτη και Πλάτωνα, Μέγα Βασίλειο και Χρυσόστομο, Μακρυγιάννη και Παπαδιαμάντη και να διδάσκεις «οδηγίες χρήσης καφετιέρας» στο Δημοτικό ή παιδεραστικά ξεράσματα, σαν το τρισάθλιο «Οσάκις», στο Γυμνάσιο.
Πώς όμως να ανεχτούν, οι διαβίου αμαθείς, κείμενα που και μόνο με την ανάγνωσή τους ελέγχεται, όση απέμεινε, η συνείδησή τους; μια υδαρή και μπαζωμένη συνείδηση δεν αντέχει, καθρεφτίζεται, όταν διαβάζει:
«Εσύ δεν είσαι πλεονέχτης; Εσύ δεν είσαι κλέφτης, αφού σφετερίζεσαι εκείνα που δέχτηκες από τον Θεό για να τα διαχειριστείς ως οικονόμος; Μήπως νομίζεις ότι θα ονομαστεί λωποδύτης μόνον εκείνος που γδύνει κάποιον και του αρπάζει τα ρούχα, ενώ εκείνος που δεν ντύνει τον γυμνό, αν και μπορεί να το κάμει, αξίζει να πάρει άλλο όνομα; Πρόσεξε! Το ψωμί που εσύ παρακρατείς, είναι του πεινασμένου∙ το ένδυμα που φυλάγεις στις αποθήκες σου, είναι του γυμνού∙ το παπούτσι που σαπίζει στο σπίτι σου, είναι του ξυπόλυτου∙ τα χρήματα που τα κατακρατείς χωμένα στη γη (σ.σ. ή σε τραπεζικούς λογαριασμούς, στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή Ελβετία), είναι εκείνου που έχει ανάγκη. Ώστε λοιπόν τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις». («Ώστε τοσούτους αδικείς όσοις παρέχειν εδύνασο». Μεγ. Βασιλείου «περί πλεονεξίας» Ε.Π. 31, 276-277).
Η κρίση – και οι γεννήτορές της πολεμούνται – με την ορθόδοξη βιοτή, με ανδρεία και όχι με μυξοκλάματα. Ο Χριστιανός Ορθόδοξος κλαίει για τα πάθια και τους καημούς του κόσμου, δεν κλαίγεται όμως σαν καημένο κνώδαλο. Αρχοντόπουλο, με πτυχία και «διδακτορικά» ήταν ο Μέγας Βασίλειος. Στάχτη και σποδός όλα. Τα πούλησε και τα μοίρασε στους φίλους του Χριστού, τους φτωχούς, γιατί «όσο πλεονάζεις τω πλούτω τοσούτω ελλείπεις τη αγάπη», θα πει ο ασκητικότατος Γέροντας της Καππαδοκίας.
Στα πανεπιστήμια, τα φημισμένα και ξακουστά, της Εσπερίας, στα οποία σπουδάζουν οι πορφυρογέννητοι των τριών οικογενειών, που κυβερνούν τον τόπο τα τελευταία 30-40 χρόνια, μαθαίνουν γράμματα πολλά και σπουδάματα…σπουδαία, όχι όμως και του Θεού τα πράματα. Γι’ αυτό βύθισαν την χώρα στην οικονομική φρίκη και στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Επαναπατρίζονται με μοναδικό προσόν την επωνυματοφορία και μετακενώνουν τα άθεα γράμματα και τις παραλυμένες θεωρίες στη δόλια πατρίδα μας και…. «μαζί τα φάγαμε». («Η ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων» θα έλεγε ο Καρούζος). Αν δεν μας κυβερνούσε το μεταμοντέρνο συνονθύλευμα και οι απελέκητοι γόνοι θα μπορούσε η πατρίδα μας να φτιάξει σχολειά – όλων των βαθμίδων- τα οποία με πνευματικά «προσανάμματα και φυλλώματα» τους κλασσικούς και τους Πατέρες θα μάθαινε στα ανυπεράσπιστα σήμερα παιδιά «τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή και τιμιότη». (Μακρυγιάννης). Για να εκτιμήσεις όμως την μεγαλοπρέπεια και την ανθρωποποιό αξία των ελληνικών γραμμάτων και πριν και μετά την γέννηση του Χριστού, πρέπει να έχεις γευτεί τον γλυκασμό τους στα άγουρα και κρίσιμα χρόνια της ζωής σου. Όταν όμως αυτά τα χρόνια βοσκάς και χορταίνεις με τα ξυλοκέρατα της Δύση
ς, τα όλο εγωισμό και απανθρωπιά, τότε γίνεται αυτό που έλεγε ο Κολοκοτρώνης: «καημένη Ελλάδα, στέλνουμε στη Δύση αητούς και μας γυρίζουν κουρούνες».
Και στα σχολειά, αντί να μορφώνουμε αητούς που θα πετούν ψηλά και θα αγναντεύουν το πέλαγος, μπουκώνουμε «το μέλλον του τόπου» με σκύβαλα, γιατί τέτοια μας κουβάλησαν οι ατάλαντοι γόνοι από τα καλά τους πανεπιστήμια. (Μέχρι το ’60 τα πανεπιστήμια μας ήταν από τα καλύτερα του κόσμου. Μετά, όταν επέστρεψαν «δαφνοστεφείς» οι αντιστασιακοί των γαλλικών μπιστρώ, κατάντησαν «άσυλα» αμάθειας και καταλήψεων).
Γιορτάζουμε σε λίγες μέρες, την Πρωτοχρονιά, τον Μέγα Βασίλειο, που τόσο αγαπούσε και σεβόταν ο λαός μας, όταν ακόμη βαστούσε το ρωμαίικο ήθος. Λένε κάποιοι δοκησίσοφοι της σήμερον ότι η Εκκλησία, οι ιεράρχες της δεν πρέπει να ανακατεύονται με θέματα της πολιτείας, αλλά να κοιτούν τα του οίκου τους. Δηλαδή, να βυσσοδομούν οι διεφθαρμένοι πολιτικάντηδες και να εγκληματούν ανεξέλεγκτα. Για την Εκκλησία όμως «τύπος και υπογραμμός» είναι οι άγιοι, οι οποίοι δεν δίσταζαν να συγκρουστούν και με τον Καίσαρα. «Την βασιλέως φιλίαν μέγα μεν ηγούμαι μετ’ ευσεβείας, άνευ δε ταύτης, ολέθριαν αποκαλώ» θα πει ο άγιος Βασίλειος στον αιρετικό αυτοκράτορα Ουάλη. Σήμερα υποταχτήκαμε στις άπληστες συμμορίες του ΔΝΤ, της τρόικας και γονατίζουμε από τα καταστρεπτικά δάνεια.
«Να μη δεχτείς ποτέ δανειστή, που σε πολιορκεί. Να μην ανεχθείς ποτέ να σε αναζητούν, για να βρουν τα ίχνη σου και να σε συλλάβουν σαν άλλο θήραμα (οι τοκογλύφοι). Το δάνειο είναι η αρχή του ψεύδους∙ είναι αφορμή αχαριστίας, αγνωμοσύνης και επιορκίας. Άλλα λέει εκείνος που δανείζεται και άλλα εκείνος που δανείζει… Είσαι φτωχός τώρα, αλλά ελεύθερος. Όταν δανειστείς, όχι μόνο δεν θα πλουτίσεις, αλλά θα χάσεις και την ελευθερία σου…
Η φτώχεια δεν φέρνει καμμιά ντροπή.
Γιατί λοιπόν να προσθέτουμε στον εαυτό μας τη ντροπή του δανείου; Κανείς δεν θεραπεύει τα τραύματά του με άλλο τραύμα, ούτε θεραπεύει το ένα κακό με άλλο κακό, ούτε επανορθώνει τη φτώχεια με τόκους. Είσαι πλούσιος; Μη δανείζεσαι. Είσαι φτωχός; Μη δανείζεσαι». (Μεγ. Βασιλείου, «ΙΔ΄ Ψαλμ. και περί τοκιζόντων, 2 ΕΠΕ 5, 78-80). Αν μορφώνονταν οι γενιές των Ελλήνων με τέτοια κείμενα….
Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος-Κιλκίς
.
19 comments
Από την στιγμή που ο πολιτισμός μας έγινε από πνευματικός καταναλωτικός (ας είναι καλά τα ΜΜΕ και τα σχολικά βιβλία της γλώσσας) άρχισε η πτώση. Αν θεωρήσουμε σωστή την ανωτέρω διαπίστωση, τότε η μόνη λύση είναι η επιστροφή στην προτέρα κατάσταση, δηλ. η γαλούχιση της νέας γενιάς με τα κείμενα του παραπάνω άρθρου.
Οἱ «δυτικές«ἀλώπεκες τοῦ σκότους»», πάντως, μᾶς δανείζουν μὲ ἐπιτόκιο περίπου στὸ ἕνα τρίτο αὐτοῦ ποὺ θὰ μᾶς δάνειζαν οἱ ἑαυτοί μας. Μᾶλλον αὐτές, λοιπόν, τηροῦν τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἀφοῦ ἀντὶ νὰ μᾶς δανείζουν μὲ 15%, πού θὰ μποροῦσαν στὰ χάλια ποὺ ἔχουμε φέρει ἑαυτούς, μᾶς δανείζουν μὲ 1% καὶ 3% καὶ 5% …
Καὶ ἕνα ἐρώτημα ἀκόμη : Ἂν ὁ Καλὸς Σαμαρείτης εἶχε δώσει ὅλα του τὰ χρήματα σὲ ἐλεημοσύνη, ὅπως ἰσχυρίζεται ὅτι ἐπιτάσσσει τὸ παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Βασιλείου ὁ ἀρθρογράφος, πῶς θὰ μποροῦσε νὰ ἀφήσει τὸν ἐμπεσόντα εἰς τοὺς ληστὰς στὸ πανδοχεῖο ; Τὸ Εὐαγγέλιο γράφει ρητῶς ὅτι ἔδωσε χρήματα στὸν πανδοχέα καὶ ὑποσχέθηκε, ἂν τὶ προσδαπανήσῃ ὁ πανδοχεύς, νὰ τοῦ τὸ δώσει ὅταν ξαναπεράσει. Συνεπῶς σὲ κάποιον τὰ εἶχε δανείσει (σὲ μετρητὰ ἢ μέ πίστωση ἐπὶ ἐμπορεύματος) καὶ ὑπελόγιζε νὰ τὰ πάρει πίσω. Ἀλλιῶς θὰ τὰ εἶχε μαζί του. Μπορεῖ, ποιός ξέρει, νὰ τὰ εἶχε «χωμένα στη γη (σ.σ. ή σε τραπεζικούς λογαριασμούς, στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή Ελβετία)».
Ενας Αμερικανός είχε πεί ” …αν μπορείτε να ΜΗΝ γράψετε αυτό που παρορμεισθε να γράψετε, τότε ΜΗΝ το γράφετε…”
Ξεκινάμε να σχολιάσουμε τα άρθρα αλλά μας συγκινούν οι σχολιαστές.Ας είναι…
θα πρέπει λοιπόν να δοξάζουμε τις δυτικές αλώπεκες του φωτός,γιατί ενώ είναι άμοιρες ευθυνών για την κατάντια μας (μαζί με τους ασπόνδυλους κυβερνήτες μας), ταυτόχρονα αυτοί είναι οι καλοί Σαμαρείτες γιατί δανείζουν μόνο με 5% αντί για 15%. Μάλλον αυτοί γνωρίζουν το ανέκδοτο με την κατσίκα που όσο την κουρεύεις… την αρμέγεις.. θα έχεις και γάλα και μαλλί ,ενώ αν την σφάξεις μονομιάς θα τα χάσεις όλα.
Όσο για τον καλό Σαμαρείτη , εγώ κι εσύ* διαφέρουμε επειδή εμείς προσπερνάμε τον καταγής ,ενώ μας απασχολεί αν έχει κι αυτός καταθέσεις .
*προτιμώ το διαχρονικά ελληνικό εσύ από το φωτοφόρο εσείς
Ὀρθῶς μᾶς ἀπασχολεῖ ἐὰν ἔχει ἢ δὲν ἔχει καταθέσεις. Ξέρετε πόσοι εἰσπράττουν προνοιακὲς συντάξεις (μὲ 4500 μεροκάματα μόνον), ἐνῶ τὶς ἀσφαλιστικὲς εἰσφορές τους τὶς ἔχουν κάνει ἀκίνητα ; Καὶ αὐτοὶ συγκαταριθμοῦνται σὲ αὐτοὺς ποὺ καταγγέλλει ὁ Ἅγιος.
Ὅσο γιὰ τὶς δυτικές ἀλώπεκες τοῦ φωτός, δὲν χρειάζεαται νὰ τὶς δοξάζουμε, ἀλλὰ εἶναι ἄσκοπο νὰ τὶς καταγγέλλουμε. Ἂς κοιτάξουμε νὰ εἴμαστε ἐμεῖς ἐν τάξει καί, τότε, θὰ εἶναι κι αὐτὲς ἐν τάξει.
Την πρεσβεία και ευχή του Αγίου να έχουμε όλοι. Καλό κι ευλογημένο το 2011.
Το ξεχασμένο μέλλον
Συγχαρητήρια, Διδάσκαλε Δημήτριε Νατσιέ,
συνέχιζε να γράφεις και να σταχυολογείς από τα περασμένα,
διότι το μέλλον, δεν μας περιμένει κάπου εμπρός, εκεί που ακόμα δεν έχουμε φτάσει, αλλα κάπου ξοπίσω, κάπου εκεί, όπου μας έχασε ή μάλλον το έχουμε ξεχάσει.
Δημήτριος Γ. Μαυρίδης
mavridis@teikoz.gr
Τα σχόλια του αναγνώστη “Γεώργιος Ιακ. Γ…” σε όλα τα άρθρα είναι πάντα πλήρως αντιδραστικά. Ένα απλά γιατί; Και καλά οι δημοσιογράφοι Μακρή, Χασαπόπουλος, Πρετεντέρης, κ.ά, ξέρουν όλοι οι έλληνες τι εξυπηρετούν, και με τι αμοιβές συμφωνούν σχεδόν πάντα με την σημερινή λαίλαπα, που καταδυναστεύει σήμερα τον ελληνικό λαό. Ο φίλος όμως αναγνώστης απλά γιατί;…
Γιατί όταν τους δείχνεις το φεγγάρι, κάποιοι κυττούν το δάχτυλο.
«Ο φίλος όμως αναγνώστης απλά γιατί;…»
Διότι δὲν βοηθᾶμε τὸν ἑαυτό μας, στὴν θέση ποὺ βρισκόμαστε, μὲ τὸ νὰ ἀποδίδουμε τὴν (μερικὴ μόνον) ἀποτυχία μας ὡς κοινωνίας σὲ λάθος παράγοντες. Δὲν φταῖνε οἱ δυτικὲς ἀλώπεκες τοῦ σκότους γιὰ τὴν αὐτοκτονική μας ἰδιοτέλεια, την καχυποψία, τὴν ἀνασφάλεια, τὴν ὀκνηρία, σωματικὴ καὶ διανοητική. Δὲν γνωρίζω τὶ λένε στὴν τηλεόραση οἱ δημοσιογράφοι τὰ ὀνόματα τῶν ὁποίων ἀναφέρετε, ἀλλὰ εἶμαι ἀπολύτως βέβαιος ὅτι τίποτε ἀπ’ ὅσα λένε δὲν πιστεύουν. Ἀντιθέτως, ὅ, τι γράφω τὸ πιστεύω καὶ σᾶς παρακαλῶ, ὅταν βρίσκετε ὅτι εἶναι λανθασμένο, νὰ μοῦ τὸ ἐπισημαίνετε.
Κύριε Γεώργιε Ιακ. Γ…
Αν έχετε πεισθεί ότι είστε ιδιοτελής, καχύποπτος, ανασφαλής και οκνηρός δικαίωμα σας αλλά δεν δικαιούσθε να το γενικεύετε γιατί προσβάλλετε αυτούς που δεν θεωρούν τους εαυτούς και τους συμπατριώτες τους τέτοιους. Στην παρούσα ανάρτηση καταπιάνεστε με μια φράση του κ.Νατσιού (“δυτικές αλώπεκες του σκότους”) και αγνοείτε ότι ο αρθογράφος δεν μίλησε για νυκτόβιες αλεπούδες αλλά για πράγματα ουσιώδη όπως:
α) Το σύνολο, σχεδόν, των πολιτικών που βύθισαν τη χώρα στη κατάσταση που βρίσκεται τώρα μας ήρθαν απο ξακουστά πανεπιστήμια του εξωτερικού και μάλιστα κάποιοι με διδακτορικούς τίτλους. Και μη ρίχνετε την ευθύνη στο λαό γιατί οι κυβερνήτες μιας χώρας οφείλουν να είναι ηγέτες και όχι μάναντζερ.
β) Η παιδεία όλων των βαθμίδων παραπαίει και αυτό όχι με ευθύνη των άμεσα ενδιαφερομένων (γονέων, δασκάλων, μαθητών) αλλά κάποιων γραφειοκρατών που αποφασίζουν ερήμην και χωρίς να έχουν λερώσει ποτέ τα χέρια τους με κιμωλία.
γ) Οι αξίες που μας έφεραν έως εδώ, με τα καλά και τα στραβά μας, δοκιμάζονται άγρια, από μια ψευτοπροοδευτική κάστα που δεν έχει να προτείνει τίποτα εκτός απο μια θολή “πολυπολιτισμικότητα” αμφισβητώντας το βασικό δικαίωμα μιας κοινωνίας (κοινωνικής ομάδας, έθνους ή όπως αλλιώς θέλετε) να διατηρεί και μα μεταβιβάζει τον πολιτισμό της (τον δικό της πολιτισμό) στις νεώτερες γενιές.
Όσο για το ερώτημα σας περί του καλού Σαμαρείτου έχει μάλλον απλή απάντηση. Ο Σαμαρείτης της παραβολής δεν ήταν ούτε άγιος ούτε ασκητής αλλά ένας απλός πολίτης. Θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε Έλληνας της εποχής που τα σχολεία προσπαθούσαν να διαμορφώσουν ανθρώπους με ήθος και φιλότιμο.
ΥΓ. Προσπάθησα να υπολογίσω πως είναι δυνατό με 4500 μεροκάματα, παρακρατώντας και τις ασφαλιστικές εισφορές, να κάνει κάποιος ακίνητη περιουσία αλλά δεν βγαίνει. Μήπως εννοείτε μεροκάματα της νύχτας;
Πῶς κάνει κάποιος περιουσία μὲ 4500 μεροκάματα : Εἶναι ἐργολάβος, ἐμφανίζεται ἀσφαλιστικῶς ὡς ἐργάτης τοῦ ἑκάστοτε ἀνεγείροντος οἰκοδομὲς καὶ δηλώνει, τὸν περισσότερο καιρό, ἄνεργος. Τὴν ἔχει καταγγείλει ὁ ἐπιστημονικὸς σύμβουλος τῆς ΓΣΕΕ τὴν μέθοδο, γι`αὐτὸ καὶ οἱ φορολογικὲς ἀρχές, πιεζόμενες καὶ ἀπὸ τὶς ἀλώπεκες τοῦ σκότους, ἀναγκάζονται νὰ καταρτίσουν περιουσιολόγιο. Διότι, ἐκτὸς τῆς εἰσφοροδιαφυγῆς καὶ τῆς καταληστεύσεως τοῦ ταμείου ἀνεργίας, ἔχουμε, μὲ τὴν μέθοδο αὐτή, καὶ τεράστια φοροδιαφυγὴ, φοροδιαφυγὴ δεκαετιῶν.
Θὰ παρατηρήσω ὅτι ὅποιος προσβάλλεται ἀπὸ τοὺς χαρακτηρισμούς, μᾶλλον κάποιον λόγο ἔχει νὰ προσβάλλεται. Τὸ ὅτι ὑπάρχουν πολλοὶ ἰδιοτελεῖς, καχύποπτοι, ἀνασφαλεῖς καὶ ὀκνηροί, ἀποδεικνύεται άπὸ τοὺς ἐκπροσώπους ποὺ στέλνουμε, μὲ τὴν ἐλεύθερη ψῆφό μας, στὸ κοινοβούλιο. Ἀσφαλῶς δὲν μπορεῖ νὰ φταῖνε τὰ πανεπιστήμια τοῦ ἐξωτερικοῦ, ἀφοῦ, ἅν ἔφταιγαν, θὰ εἶχαν χρεωκοπήσει πρῶτες οἱ χῶρες ὅπου ἑδρεύουν τὰ πανεπιστήμια αὐτά.
Ἀλλὰ καὶ στὴν ἐκπαίδευση, μήπως τὶς καταλήψεις καὶ τὸ κατ’ ἔθιμο κλείσιμο τῶν σχολείων οἱ γραφειοκράτες τὶς ὀργανώνουν; Θὰ ἔλεγα ὅτι οἱ ἄμεσα ἐνδιαφερόμενοι, γονεῖς, δάσκαλοι καὶ μαθητές, θαυμάσια βολεύονται διότι ἐκτὸς ἀπὸ στενοκέφαλοι, καχύποπτοι, ἀνασφαλεῖς, ἰδιοτελεῖς καὶ ὀκνηροί (Βγαίνει καὶ ἀκρώνυμο : ΣΚΑΙΟί), μπορεῖ νὰ ἐμφανίζονται ὑποκριτικῶς ὡς τιμητές.
Δὲν βλέπω πῶς ἡ ψευτοπροοδευτικὴ κάστα μᾶς ἐμποδίζει νὰ διατηρήσουμε καὶ νὰ μεταβιβάσουμε τὸν πολιτισμό μας, πολιτισμὸ ἄκρας εἰλικρινείας, λιτότητος, ἐγκρατείας καὶ ὀλιγαρκείας. Τὸ κατ’ ἐμέ, θεωρῶ τὴν, συνεπείᾳ τῆς χρεωκοπίας, κατάρρευση τοῦ καταναλωτισμοῦ εὐλογία γιὰ τὸν πολιτισμό μας.
Τέλος, τὸ ἐρώτημα εἶναι ἂν ὁ Καλὸς Σαμαρείτης καὶ ὁ ὁποιοσδήποτε ἠθικὸς καὶ φιλότιμος Ἕλληνας τῆς καλῆς ἐποχῆς δικαιοῦται νὰ ἔχει κομπόδεμα, ἤ, κατὰ τὴν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Βασιλείου ἀπὸ τὸν ἀρθρογράφο, τὸ κομπόδεμά του ὄφειλε νὰ τὸ ἔχει ἤδη δαπανήσει σὲ ἐλεημοσύνη, ἀντὶ νὰ τὸ ἔχει ἀποταμιεύσει θάβοντάς το στὴν γῆ ἢ καταθέτοντάς το σὲ τράπεζα τῆς Ἑλβετίας ἢ τῆς ἡμεδαπῆς.
“Αλώπεκες του σκότους”, ονόμαζε, ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους, Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων (1780-1857) τους δυτικούς μισιονάριους και λοιπούς Φραγκολατίνους, σαν τους αναθεματισμένους Μπαυαρέζους -του Μακρυγιάννη αυτό- που επέπεσαν στην καταματωμένη πατρίδα μας για να την “εκχριστιανίσουν και εκπολιτίσουν”.
“Πῶς κάνει κάποιος περιουσία μὲ 4500 μεροκάματα :” Δεκτό.
“Θὰ παρατηρήσω ὅτι ὅποιος προσβάλλεται ἀπὸ τοὺς χαρακτηρισμούς, μᾶλλον κάποιον λόγο ἔχει νὰ προσβάλλεται”: Την παροιμία “φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης” την γνωρίζετε;
“Ἀσφαλῶς δὲν μπορεῖ νὰ φταῖνε τὰ πανεπιστήμια τοῦ ἐξωτερικοῦ, ἀφοῦ, ἅν ἔφταιγαν, θὰ εἶχαν χρεωκοπήσει πρῶτες οἱ χῶρες ὅπου ἑδρεύουν τὰ πανεπιστήμια αὐτά.” Φυσικά και παρέχουν άριστη εκπαίδευση τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, μόνο που τόσο αυτοί που την παρέχουν όσο και αυτοί που την δέχονται την αξιοποιούν για δικούς τους σκοπούς και όχι προς όφελος της Πατρίδας.
“Ἀλλὰ καὶ στὴν ἐκπαίδευση…ὑποκριτικῶς ὡς τιμητές”. Δηλαδή οι γονείς και οι μαθητές προτιμούν να κλείνουν τα σχολεία και να τα ακουμπάνε χοντρά στα φροντηστήρια προκειμένου να τους δίνεται η δυνατότητα να κατηγορούν το σύστημα. Εκτός απο τις καταλήψεις έχετε άποψη για κάποια άλλη διάσταση του θέματος “παιδεία” (όπως συνεχόμενες αλλαγές, μη ορθολογικό αναλυτικό πρόγραμμα, απαράδεκτα βιβλία, σχολεία με διπλή βάρδια κλπ.);
“Δὲν βλέπω πῶς ἡ ψευτοπροοδευτικὴ κάστα μᾶς ἐμποδίζει νὰ διατηρήσουμε καὶ νὰ μεταβιβάσουμε τὸν πολιτισμό μας”. Προωθώντας πρότυπα ξένα προς τον δικό μας πολιτισμό μέσα απο το σύστημα της παιδείας μας.
“…πολιτισμὸ ἄκρας εἰλικρινείας, λιτότητος, ἐγκρατείας καὶ ὀλιγαρκείας. Τὸ κατ’ ἐμέ, θεωρῶ τὴν, συνεπείᾳ τῆς χρεωκοπίας, κατάρρευση τοῦ καταναλωτισμοῦ εὐλογία γιὰ τὸν πολιτισμό μας”. Με βρίσκετε απόλυτα σύμφωνο σε αυτό.
Και τέλος, για να επιστρέψουμε στο κείμενο του κ. Νατσιού, το θέμα είναι η πλεονεξία, η συσσώρευση πλούτου και δύναμης, η θεοποίηση του κέρδους και όχι το κομπόδεμα του κάθε νοικοκύρη. Αυτή είναι η δική μου ερμηνεία. Απο εκεί και πέρα είναι δικό του θέμα άν θα απαντήσει στη δική σας.
Καλὰ πᾶμε ! Συμφωνήσατε ἤδη σὲ μερικά. Γιὰ νὰ δοῦμε τὰ ἐκκρεμῆ :
Ποιὸς ἀκριβῶς εἶναι ὁ κλέφτης καὶ ποιὸς ὁ νοικοκύρης; Προφανῶς διὰ τῆς ἐκλογῆς τῶν ἀντιπροσώπων του ὁ λαὸς δείχνει ὁ ἴδιος τί ἰδέα ἔχει γιὰ τὸν ἑαυτό του : Στενοκέφαλος, καχύποπτος, ἀνασφαλής, ἰδιοτελής, ὀκνηρός. Τοὐλάχιστον ἡ μεγάλη πλειοψηφία, αὐτὰ τὰ εὐγενῆ χαρακτηριστικὰ τὰ ἔχει καὶ γι`αὐτὸ ψηφίζει ὥστε νὰ τά ἔχουν καὶ οἱ ἀντιπρόσωποί του.
Ναί, οἱ γονεῖς καὶ οἱ μαθητὲς προτιμοῦν νὰ κλείνει τὸ σχολεῖο ὥστε νὰ μὴν παρενοχλεῖ τὸ φροντιστήριο. Ἔχουν συμπεράνει ὁριστικῶς ὅτι ἀπὸ τὸ σχολεῖο καὶ τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς τοῦ σχολείου δὲν ἔχουν νὰ περιμένουν τίποτε. Προφανῶς ἀκολουθῶντας τὴν παροιμία ὅτι «τὸ τζάμπα κρέας τὸ τρῶνε οἱ σκύλοι». Ἡ ὑπολειτουργία τοῦ σχολείου βολεύει καὶ τοὺς ἐκπαιδευτικούς.
Τώρα, ὅσον ἀφορᾶ τὴν προώθηση προτύπων ξένων πρὸς τὸν δικό μας πολιτισμὸ μέσῳ τῶν σχολείων, δὲν γνωρίζω καμμία ξένη χώρα ὅπου ὑπάρχει ἡ διάλυση ποὺ ὑπάρχει στὰ δικά μας σχολεῖα (καὶ πανεπιστήμια). Πῶς λοιπόν, εἶναι ξένο τὸ πρὸτυπο ; Δικό μας, καταδικό μας εἶναι.
Τέλος, θὰ σᾶς ἤμουν εὐγνώμων ἐὰν εἴχατε τὴν καλωσύνη νὰ προσδιορίσετε σὲ εὐρὼ τὸ ποσὸν ὅπου τερματίζεται τὸ κομπόδεμα τοῦ κάθε νοικοκύρη καὶ ἀρχίζει ἡ πλεονεξία, ἡ συσσώρευση πλούτου καὶ δυνάμεως καὶ ἡ θεοποίηση τοῦ κέρδους.
Επειδή αρκετά κουράσαμε το θέμα θα καλύψω την περιέργειά σας μόνο ως προς το τελευταίο: Εξαρτάται από το πόσο μεγάλο είναι το νοικοκυριό.
Κάποιο ἐνδεικτικὸ μέγεθος κατὰ κεφαλήν, ἴσως ;
Σᾶς εὐχαριστῶ.
Εγώ ο δόλιος ξέρω πως είτε μαζέψεις λεφτά, ή δεν μαζέψεις, είτε κάνεις ασφάλεια κατά παντός περιστατικού, ή δεν κάνεις, εκείνο που δικαιούσαι από την προαίρεση σου, εκείνο και θα πάρεις. Άλλοι πολλά, άλλοι λίγα. Σ’ ένα Scale Expanding Cosmos (SEC), δηλαδή σ’ ένα κόσμο άπειρων κλιμάκων πραγματικότητας στον οποίο π.χ., ένας ανθρώπινος χρόνος αντιστοιχεί με 7 χρόνια ενός σκύλου, ή στον οποίο ένα έντομο γεννιέται, πολλαπλασιάζεται και πεθαίνει σε 24 ώρες, το ύψος του κομποδέματος εξαρτάται από την πίστη του καθενός, χωρίς να υπάρχει κανένα όριο. Όσο μικρότερη η πίστη, τόσο μεγαλύτερο το κομπόδεμα. Όταν λέει να μην μεριμνείς για την αύριο, εγώ καταλαβαίνω πως ζω στο Άπαν Παρών (χωρίς παρελθόν και μέλλον), δηλαδή πως το μέλλον είναι το παρών. Γι’ αυτό προσπαθώ να κάνω το σωστό ΤΩΡΑ και ΠΑΝΤΑ για να διασφαλίζω συνεχώς το μέλλον μου. Λέγει: “Ζητείτε πρώτον την Βασιλεία του Θεού και την Δικαιοσύνη Του και πάντα ταύτα προστεθήσεται ημίν”, δηλαδή ξέρει ο Θεός τι έχω ανάγκη και τι δικαιούμαι. Δεν αγχώνομαι! Όμως, αν δεν είσαι μόνος σου, δηλαδή αν έχεις εξαρτώμενους, ΟΦΕΙΛΕΙΣ να έχει κομπόδεμα. Επειδή είσαι υπεύθυνος για άλλους που δεν έχουν τη δική σου πίστη. Το ίδιο έκανε και ο Καλός Σαμαρείτης. Είχε κομπόδεμα και καλώς το είχε. Δεν πρέπει να είμαστε υποκριτές και πονηροί, διερωτώμενοι “γιατί είχε κομπόδεμα”, αλλά να θυμούμαστε πάντα ότι το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο.. Όσον αφορά τα σχολιά και την παιδεία μας, δεν τίθεται θέμα σωτηρίας εντός κλειστού μηχανικού συστήματος. Δηλαδή, δεν μπορεί να σωθεί κάποιος που πνίγεται τραβώντας τα μαλλιά του, ούτε να απογειωθεί κάποιος που τραβά τα ράμματα των παπουτσιών του. Γι’ αυτό και η πίστη μας είναι Μεσσιανική, Σωτηριολογική. Επειδή υπάρχει “έξωθεν” Σωτηρία (κατά την αντίληψή μας).
Συνεπῶς, ὅσοι ἔχουν πίστη ἔχουν καθῆκον, ὀφείλουν νὰ συσσωρεύουν καὶ νὰ ἀποταμιεύουν ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ περιουσιακὰ στοιχεῖα, διότι εἶναι ὑπεύθυνοι γιὰ ὅλους τοὺς ἄλλους, αὐτοὺς πού δὲν ἔχουν τὴν δική τους πίστη ; Μὲ δεδομένη τὴν ἐμμονὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου νὰ διασώσει τὴν «νεωτερικότητα» τῆς ἐποχῆς του καὶ τὴν κοσμικὴ γνώση ἀπὸ τὸν καὶ δῆθεν «γνήσιο», φανατικὸ καὶ «εἰδωλομάχο» Χριστιανισμό (τὰ εἴδωλα πού μαχόταν εἶχαν πέσει ἀπὸ αἰῶνες, ἐνῶ τὰ πραγματικὰ τὰ ἄφηνε στὴν θέση τους αὐτοῦ τοὺ εἴδους ὁ φανατισμός), αὐτὴ φαίνεται γνησιωτέρα ἑρμηνεία ἀπὸ αὐτὴν τοῦ ἀρθρογράφου. Τὴν σπατάλη καταγγέλει ὁ Ἅγιος, ὄχι τὴν συνετὴ διαχείριση τῶν πάντοτε σπανίων πόρων.