Λόγος στην επέτειο της 25ης Μαρτίου

24/03/2010

Αγαπητοί γονείς, μαθητές, συνάδελφοι

Ευχαριστούμε που με την παρουσία σας τιμάτε τη σημερινή μας γιορτή την αφιερωμένη στην 25^η Μαρτίου και την Επανάσταση του 1821.

Ξεχωριστά ευχαριστώ τους δασκάλους καθώς και τους μαθητές της ΣΤ΄ τάξης, που μόχθησαν για να στήσουν και να παρουσιάσουν τη σημερινή γιορτή.

Τιμούμε σήμερα τους αγωνιστές του 21 που, χωρίς να διαθέτουν τα στοιχειωδέστερα μέσα, τόλμησαν να τα βάλουν με μια ολόκληρη αυτοκρατορία, όπως η Οθωμανική, για να κατακτήσουν τα ανεκτίμητα αγαθά της ανεξάρτητης πατρίδας και της ελευθερίας.

Ο Ευαγγελισμός της μεγάλης Επανάστασης του ’21 αποκτά στις μέρες μας τη μορφή ισχυρού καλέσματος να δραστηριοποιηθούμε για να απαλλάξουμε την πατρίδα μας από την ταπεινωτική ένδεια, που ρίχνει βαριά τη σκιά της στο μέλλον των παιδιών μας, αναστέλλει την προκοπή του λαού μας και αποτελεί σοβαρή τροχοπέδη στην αποτελεσματική άσκηση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων.

Τα ηρωικά επιτεύγματα του 21 και των αγώνων της νέας Ελλάδας έχουμε χρέος να τα συμπληρώσουμε με επιτεύγματα στο στίβο της ειρηνικής δημιουργίας. Χωρίς να υστερήσουμε στη διασφάλιση των δίκαιων εθνικών μας θεμάτων, οφείλουμε να παλέψουμε για καταχτήσεις στους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας, να αγωνιστούμε για τη διασφάλιση και την αξιοποίηση των πλούσιων αγαθών της παιδείας, για τη δημιουργική συνέχιση και ανανέωση των παραδόσεων του λαού μας.

Οι υπεύθυνοι δάσκαλοι είχαν την έμπνευση η σημερινή γιορτή να είναι ένα είδος αφιερώματος στους αδικημένους του 1821.

Βάζοντας το δικό μου λιθαράκι στο αφιέρωμα αυτό θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι στους αδικημένους του 21 περιλαμβάνονται και οι σύγχρονοι της Επανάστασης ιστοριογράφοι.

Στην κατηγορία αυτή των αδικημένων δεν εντάσσεται ο Σπυρίδων Τρικούπης, η τετράτομη Ιστορία του οποίου έχει σημειώσει πολλές εκδόσεις και παραμένει πάντα διαθέσιμη στην αγορά.

Μα η πεντάτομη Ιστορία του Νικόλαου Σπηλιάδη, υπό τον τίτλο «Απομνημονεύματα» δεν κυκλοφορεί (όπως με πληροφόρησαν σε κεντρικό βιβλιοπωλείο) ή είναι εξαιρετικά δυσεύρετη.

Εκτός κυκλοφορίας είναι η τετράτομη Επιτομή του πρωτοσύγκελου Χριστιανουπόλεως Αμβροσίου Φραντζή, ο οποίος υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας, συμμετείχε στην περιβόητη σύσκεψη της Βοστίτσας και έλαβε μέρος στον πολύχρονο Αγώνα.

Δεν βρίσκεται στο εμπόριο, επίσης  –εξ όσων γνωρίζω- και η αποτελούμενη από 888 σελίδες Ιστορία του Μιχαήλ Οικονόμου, ο οποίος υπήρξε γραμματέας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Τέλος, δύσκολα βρίσκεται στην αγορά το σπουδαίο τετράτομο έργο του Ιωάννη Φιλήμωνα «Δοκίμιον περί της Ελληνικής Επαναστάσεως». Ο Ιωάννης Φιλήμων υπήρξε γραμματέας του Δημητρίου Υψηλάντη, και ήταν αυτός που κρατούσε το αρχείου του. Το τεσσάρων τόμων εξαιρετικό Δοκίμιον περί Ελληνικής Επαναστάσεως είναι μεστό μοναδικών αυθεντικών ντοκουμέντων.

Μα πλην αυτών των βασικών ελλείψεων, πολλοί σύγχρονοι ιστοριογράφοι σπανίως επισκέπτονται τα πολύτιμα γραπτά και τα ιστορικά τεκμήρια που μας άφησαν οι αγωνιστές της Επανάστασης.

Πολύ δύσκολα θα συναντήσεις στη σύγχρονη ιστοριογραφία πληροφορίες όπως λ.χ. αυτή που μας δίνει ο Φωτάκος:

«Ο λαός εις την θρησκείαν του εύρισκε την ανάπαυσίν του, υποφέρων όλα τα δεινά της τυραννίας μαζί με τον κλήρον του. Κατά δε την επανάστασιν πρώτος ο κλήρος εφάνη εις τον αγώνα με τον σταυρόν και με την σπάθην εις τας χείρας (…) Αυτός εφύλαξε τα γράμματα και την γλώσσαν». (Απομνημονεύματα, τ. Α΄, σελ. 45).

Ή σαν αυτή του Κολοκοτρώνη:

«Ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπεδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό, και εκάμαμε την Επανάστασι». (Λόγος στην Πνύκα).

Πολύ δύσκολα θα βρεις σήμερα αυτό που γράφει ο Εμμανουήλ Ξάνθος  στα Απομνημονεύματά του, ότι «Διαβάς δε και εις Άγιον Όρος του Άθωνος (ο Ιωάννης Φαρμάκης), προς τοις άλλοις, κατήχησε και τον αοίδιμον Πατριάρχην Γρηγόριον (σ.σ. στη Φιλική Εταιρία)» (σελ. 18).

          Παντού θα συναντήσεις το αφοριστικό κείμενο του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ -τα βιβλία και το διαδίκτυο είναι γεμάτα- μα πρέπει πολύ να ψάξεις για να βρεις αυτό που γράφει ο φιλέλληνας Τόμας Γκόρντον:

«Δεν τολμώμεν να βεβαιώσωμεν, ότι ο Πατριάρχης και τα μέλη της Συνόδου
ήσαν εντελώς αθώοι της κατά του κράτους συνωμοσίας^. έχομεν
απεναντίας λόγους ίνα πιστεύσωμεν ότι ο Γρηγόριος εγνώριζε την ύπαρξιν της
εταιρίας και ότι τινές των άλλων ιεραρχών ήσαν όλως μέτοχοι εις τας
μηχανουργίας της».

Δυσεύρετη είναι και η ακόλουθη επισήμανση του γραμματέα του Καραϊσκάκη Γεωργίου Αινιάνος:

«Είναι αναντίρρητος αλήθεια ότι η Αχαΐα πρώτη εκίνησε με σημαίαν αναπεπταμένην τον υπέρ ανεξαρτησίας πόλεμον, και ο μακαρίτης Α. Ζαήμης μετά του σεβαστού αρχιερέως Γερμανού ήσαν οι πρώτοι αγωνισταί», (Σύντομος Βιογραφία του Μακαρίτου Α. Ζαήμη συνταχθείσα υπό Γ. Αινιάνος¨)

Δυσεύρετη και τούτη η ρήση του υπασπιστή του Κολοκοτρώνη Φωτάκου: «Μόνοι των εφρόντιζαν δια την παιδείαν. Εν ελλέιψει διδασκάλου ο ιερεύς εφρόντιζε περί τούτου. Όλα αυτά εγίνοντο εν τω σκότει και προφυλακτά  από τους Τούρκους»

Σχεδόν άγνωστη παραμένει σήμερα η μαρτυρία του Αμβρόσιου Φραντζή, ότι: «Ο Γρηγόριος Δικαίος κατετάραττε συνεχώς τον εγκέφαλον των πάντων, παρουσιαζόμενος ως αντιπρόσωπος προσωρινός του Α. Υψηλάντου, και παριστάνων θετικώς ότι η ημέρα της ενάρξεως είναι διωρισμένη πανταχού η 25 Μαρτίου».

Αυτό ακριβώς, μεταξύ των άλλων, βεβαιώνει κι ο Κολοκοτρώνης:

«Εις τα ’20 με ήλθον γράμματα από τον Υψηλάντη δια να είμαι έτοιμος, καθώς και όλοι οι εδικοί μας. 25 Μαρτίου ήτον η ημέρα της γενικής επαναστάσεως».

Η ιστορικότητα της 25^ης Μαρτίου κοντεύει σήμερα να καταστεί άγνωστη και να εξωθηθεί στο χώρο του μύθου.

Χρέος μας και υψηλής προτεραιότητας ανάγκη είναι να σκύψουμε πάνω στην ιστορία μας με σεβασμό και προσοχή.

Η απροκατάληπτη και τεκμηριωμένη μελέτη της Επανάστασης του ’21, επί τη βάσει των πρωτογενών ιστορικών πηγών, παραμένει αναγκαία και πολλαπλά ωφέλιμη, διότι το ‘’αθάνατο κρασί του 21’’ μάς προσφέρει αστείρευτους τους χυμούς του για τη διαμόρφωση ανόθευτης ιστορικής συνείδησης και πνευματική καλλιέργεια.

Χρήστος Κορκόβελος

.