Πολύ ορθά κατενόησε την ελληνική στάση και την υιοθέτηση, τελικά, από το ΝΑΤΟ των ελληνικών θέσεων ο κυβερνητικός εκπρόσωπος των Σκοπίων. Σύμφωνα με τη ‘Ναυτεμπορική‘, “για δολοφονία της ‘μακεδονικής’ ταυτότητας και παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας έκανε λόγο ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης των Σκοπίων“. Περί αυτού ακριβώς πρόκειται, και ευτυχώς. Αποτελεί όμως ερώτημα, εάν η ελληνική πολιτική ηγεσία πέτυχε συνειδητά αυτό το στόχο ή της προέκυψε, στην ουσία, σχεδόν κατά τύχη. Το ερώτημα έχει σημασία, διότι η ελληνική πολιτική πρέπει να αντιληφθεί ότι αυτό ακριβώς που διεπίστωσαν τα Σκόπια ότι συμβαίνει, πρέπει, τελικά, να καταστεί και ο μακροπρόθεσμος και απώτερος στόχος της ελληνικής διπλωματίας: η δολοφονία, η τελική και οριστική εξαφάνιση του ψευδομακεδονισμού.
Στην αρχή οι ξένοι νόμισαν ότι είμαστε υπερεθνικιστές. Μετά νόμισαν ότι είμαστε κομπλεξικοί. Έπειτα νόμισαν ότι είμαστε ανόητοι. Ξαφνικά, 16 χρόνια αργότερα κατάλαβαν αυτό που δεν μπορέσαμε να τους δώσουμε από την αρχή να αντιληφθούν: ότι στο θέμα των Σκοπίων είμαστε σοβαροί. Αυτό που λέμε το εννοούμε και δεν είναι ούτε μικροψυχία, ούτε κόμπλεξ, ούτε εθνικισμός. Είναι απλώς το ένστικτο της εθνικής μας αυτοσυντήρησης. Ο ψευδομακεδονισμός και υπάρχει και αποτελεί και απειλή για την Ελλάδα.
Ευτυχώς, έστω και αυτή μη ικανοποιητική εθνικά “κόκκινη γραμμή” που χάραξε η ελληνική κυβέρνηση, με την πλήρη συνεργασία της ελληνικής αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, φαίνεται ότι τελικά περιείχε την ουσία: τη μη αναγνώριση του ψευδομακεδονισμού. Και αυτό είναι ακριβώς που κατενόησε ο Σκοπιανός κυβερνητικός εκπρόσωπος και εξέφρασε με τη δήλωσή του. Είναι ακριβώς η ψευδομακεδονική ταυτότητα ο πυρήνας του προβλήματος και είναι αυτή ακριβώς η ψευδομακεδονική ταυτότητα που απορρίφθηκε ως μη αποδεκτή από το ΝΑΤΟ, που μη μπορώντας να κάνει αλλιώς υιοθέτησε την ελληνική αντίδραση στην υποδοχή και αποδοχή της (κατά Ελύτη) ψευτομακεδονίας στη σημαντικότερη συμμαχία του κόσμου.
Τα Σκόπια αντιλαμβάνονται αυτή τη στιγμή ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν στο διεθνές στερέωμα με τη διατήρηση του ψευδομακεδονικού ιδεολογήματος. Από το 1944 είναι ίσως η πρώτη φορά που το ιδεολόγημα αυτό εισέπραξε ένα πραγματικό πλήγμα. Αυτή μπορεί και πρέπει να είναι η απαρχή διεργασιών στο εσωτερικό της γειτονικής μας χώρας, η οποία θα οδηγήσει είτε στην ειλικρινή εκ μέρους τους αναγνώριση του σφετερισμού που υπέστη η ελληνική εθνική ταυτότητα από το ψευδομακεδονικό ιδεολόγημα, είτε στην τελική διάλυσή τους ως κράτους και ως έθνους. Ελπίζουμε πραγματικά να επιλέξουν το πρώτο, διότι η διάλυσή τους, ως κράτος και ως έθνος, και αποσταθεροποίηση θα φέρει στην περιοχή και μείωση της επιρροής της Ελλάδας θα φέρει. Όμως είναι βέβαιο ότι είναι απείρως προτιμότερη από την επιβίωση του κράτους και του έθνους αυτού δαπάναις της ελληνικής εθνικής ταυτότητας.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι αν εκλείψουν τα ελληνικά στοιχεία από την ψευδομακεδονική ταυτότητα, ο κίνδυνος για τη σκοπιανή εθνική ταυτότητα θα είναι η απορρόφησή της από το βουλγαρισμό. Η Ελλάδα πρέπει να εξηγήσει στα Σκόπια ότι θα στηρίξει την ανεξαρτησία τους, ως κράτους και ως έθνους, και ότι δεν πρέπει να φοβάται την αποκατάσταση της αλήθειας. Και ότι αντιθέτως, η μη αποκατάσταση της αλήθειας σχετικά με την εθνική τους ταυτότητα είναι αυτή που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα, όταν μεμονωμένα ή ομαδικά Σκοπιανοί πολίτες ακολουθήσουν το παράδειγμα του πρώην πρωθυπουργού της χώρας τους, Γκεοργκιέφσκι, και πολλών άλλων συμπολιτών τους, και επιφέρουν έτσι συνολικό χτύπημα στην ίδια την ύπαρξή τους ως έθνους. Να αντιληφθούν ότι δεν έχουν να πάθουν τίποτε από την υιοθέτηση της αλήθειας για την εθνική τους ταυτότητα, αλλά, αντιθέτως, έχουν να φοβούνται πολλά από τη συνεχιζόμενη απόκρυψη της αλήθειας για την εθνική τους ταυτότητα.
Αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι, στο τέλος οι Σκοπιανοί θα πρέπει να είναι και ευγνώμονες απέναντι στην Ελλάδα, διότι αυτή θα τους επιτρέψει να επιβιώσουν ως έθνος και ως κράτος, εάν αποδεχθούν τις ελληνικές θέσεις. Θα πρέπει επίσης να αντιληφθούν ότι δεν είναι δυνατόν ένα κράτος που τους έχει στηρίξει οικονομικά όσο κανένα άλλο, ένα κράτος που με δικές του δαπάνες και χωρίς αντάλλαγμα τους έχει συμπεριλάβει στην αντιβαλλιστική προστασία του, ένα κράτος που κανένα αίσθημα αρνητικό δεν τρέφει για τον ίδιο το λαό των Σκοπίων, ούτε καμία επιβουλή έναντι αυτού έχει, πέρα από τη διαφύλαξη της δικής του εθνικής ταυτότητας, αυτό το κράτος λοιπόν δεν μπορεί να θέλει τελικά το κακό τους.
.