Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 14 Οκτωβρίου 2020.
«Δεν είναι τόσο αθώα τα γεγονότα που οδηγούν στην Χρυσή Αυγή. Ένα φαινόμενο που θέλω να επισημάνω είναι ότι από τη Μεταπολίτευση και πέρα, υπήρξε ένα τεράστιο κενό σ’ αυτό που θα αποκαλούσαμε τόπο, ελληνικότητα, πατρίδα, έθνος, με αποτέλεσμα να ενοχοποιηθούν οι ίδιες οι έννοιες και να δυσφημιστούν ως απάδουσες προς την τάση μας για τον εξευρωπαϊσμό και την παγκοσμιοποίηση. Αυτό το κενό ανάμεσα στ’ άλλα, ήρθε να καλύψει η Χρυσή Αυγή.
Όταν απαξιώνεις τον Ρήγα, τον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη, ποιος θα έρθει να καλύψει το κενό αυτό; Πόσα διδακτορικά έχουν γραφτεί για το μειονοτικό ή μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ελλάδα, και πόσα διδακτορικά έχουν γραφτεί για το μειονοτικό ή μεταναστευτικό πρόβλημα των Ελλήνων εκτός Ελλάδος, στα Βαλκάνια, στις Παρευξείνιες χώρες, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή; Ως εκ τούτου, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Έχουμε να κάνουμε με έναν ιστορικό αναθεωρητισμό, ο οποίος αποτελεί ένα alter ego της Χρυσής Αυγής. Απέναντι σ’ αυτό, αυτό που έχουν να αντιτάξουν οι Έλληνες πολίτες είναι ο δημοκρατικός πατριωτισμός.»
Τα παραπάνω ανέφερε επί λέξη ο αριστερός Λουκάς Αξελός στην εκπομπή Αντιθέσης του Π. Σαββίδη τον Δεκέμβριο του 2012. Δηλαδή μόλις έξι μήνες εισήλθε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή του 0.1% που στις εκλογές του 2012 εκτινάχθηκε στο 7%.
Θα πρέπει λοιπόν να πάμε βαθιά για να ερευνήσουμε τις αιτίες ανόδου της Χρυσής Αυγής. Δεν είναι μόνο ο συγχρωτισμός στην Πλατεία Συντάγματος κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2011, ούτε είναι μόνο το όργιο μεταναστευτικών ροών (που κορυφώθηκε άλλωστε το 2015). Μέρος των αιτιών εντοπίζεται από αριστερούς μάλιστα, στο τμήμα εκείνο της αριστεράς, που τα τελευταία 45 χρόνια απαξίωσε τις έννοιες που περιγράφει το απόσπασμα. Ασφαλώς, αυτό δεν το έκανε όλη η αριστερά, ούτε και μόνο η αριστερά. Από την αριστερά όμως πηγάζουν.
[Η απαξίωση αυτή λειτούργησε και ανάδρομα. Έτσι, ο οιοσδήποτε διαφωνούσε, πχ με την πολιτική του κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία ή όρθωνε αντιρρήσεις για το ξεπούλημα της Μακεδονίας, αυτομάτως δεχόταν επιθέσεις ότι ταυτίζεται με το σκιάχτρο της Χρυσής Αυγής, η οποία τελικά λειτούργησε ως φρεγάτα του εθνομηδενισμού.](*)
Φτάσαμε λοιπόν στον Οκτώβριο του 2020, όπου είδαμε και το εξής φαινόμενο. Η Έλενα Ακρίτα σε άρθρο της στα Νέα να χαρακτηρίζει τον Πύρρο Δήμα «αλβανικής καταγωγής», για να λάβει την ευγενική απάντηση από τον πρωταθλητή μας.
«Γεια σας κυρία Ακρίτα. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την αναφορά σας στο πρόσωπο μου στο άρθρο σας στα «Νέα». Επιτρέψτε μου μόνο μία διόρθωση. Δεν είμαι αλβανικής καταγωγής. Είμαι Έλληνας που γεννήθηκε στην Αλβανία, παιδί́ της μειονότητας. Ασφαλώς θα έγινε εκ παραδρομής, απλώς ήθελα να το επισημάνω. Να είστε καλά και σας ευχαριστώ πολύ».
Άξιο τέκνο, ο Δήμας της ελληνικής εθνικής μειονότητας της πολύπαθης Βορείου Ηπείρου, η οποία τρεις φορές μέσα στον 20ο αιώνα απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό.
- Πρώτα το 1913 στους Βαλκανικούς πολέμους, όμως στο Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας οι Μεγάλες Δυνάμεις την προσάρτησταν στην Αλβανία που μόλις είχαν ιδρύσει τον Ιούλιο του ίδιου έτους.
- Δεύτερη φορά το 1914, όταν μετά τον αγώνα Φεβρουαρίου-Μαΐου των βορειοηπειρωτών που πέτυχε την Αυτονομία της στο Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, η Ελλάδα μπήκε ξανά ως απελευθερωτής τον Οκτώβριο.
- Και τρίτη φορά, ως γνωστόν τον χειμώνα 1940/41. Πόσο ανιστόρητο λοιπόν αυτό το «αλβανικής καταγωγής»;
Αν αυτά, για παράδειγμα, δεν τα θυμίζουμε ή, πολύ περισσότερο, αν τα απαξιώνουμε, τότε θα ξεπεταχθεί κι άλλη Χρυσή Αυγή με σημαία την βία, το έγκλημα και, είτε φανερά, είτε κρυφά, την ιδεολογία των ναζί (εθνοσοσιαλισμού) που διέλυσε τη χώρα μας στην Κατοχή.
(*) Αυτή η παράγραφος, από παραδρομή δεν απεστάλη στην Εστία για δημοσίευση.
1 comment
Αληθεια, ο Ζουραρις σε αυτο το πανελ της φωτογραφιας του αρθρου τι εκανε; Ειπε παλι οτι δεν πειραζει αν χασουμε δυο νησια ή υποδυθηκε τον Παλαιολογο;