Γράφει ο Γιώργος Μανωλόπουλος
Η υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών και η εν συνεχεία ψήφισή της από το ελληνικό κοινοβούλιο αποτέλεσε μεταξύ άλλων το κορυφαίο παράδειγμα, από μια μακρά, διαχρονική και υπερκομματική αλυσίδα κυβερνητικών αποφάσεων, αδιαφορίας των ελληνικών κυβερνήσεων για τη θέληση του ελληνικού λαού. Η χώρα μας δεν έχει παράδοση δημοψηφισμάτων όπως έχουν άλλες χώρες που θέτουν προς ψήφιση στους πολίτες σε ετήσια βάση από ζητήματα καθημερινής ή τοπικής φύσης, όπως η έγκριση έκδοσης ομολόγων για χρηματοδότηση δημοσίων έργων μέχρι ζητήματα εθνικής ασφαλείας όπως η έγκριση εξοπλιστικών προγραμμάτων (βλέπε ΗΠΑ, Ελβετία κλπ.). Στην Ελλάδα ψηφίζουμε κάθε 4 (θεωρητικά) χρόνια και με την έγκριση αυτή του «κυρίαρχου λαού» η εκάστοτε κυβέρνηση νομιμοποιείται να πράξει ότι θέλει. Μόνο εμπόδιο στα σχέδιά της, η τυχόν αντίδραση και αποχώρηση βουλευτών που τη στηρίζουν και κατά συνέπεια πτώση της και διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.
Η ελληνική πραγματικότητα στο πολιτικό παιχνίδι είναι σίγουρα διαφορετική από αυτή του εξωτερικού. Μία παράμετρος όμως είναι σταθερή παντού. Κόμματα και βουλευτές νοιάζονται πρωτίστως για την επανεκλογή τους. Γι’ αυτό και πρέπει να σταθμίσουν πιέσεις από το κόμμα (πίεση από τον αρχηγό για να μη μείνει έξω από τις λίστες υποψηφίων ή να πάρει μια θέση υπουργού, γενικού γραμματέα κλπ.), πιέσεις από χρηματοδότες (οικονομικές ελίτ που χρηματοδοτούν κόμματα και υποψηφίους), πιέσεις από το εξωτερικό (ΕΕ, ξένες κυβερνήσεις, ΜΚΟ) αλλά και πιέσεις από την εκλογική τους πελατεία. Και εδώ ερχόμαστε εμείς.
Πολλοί θα πουν ο κόσμος βαριέται ή δεν ασχολείται. Οι περισσότεροι από εμάς δεν επιθυμούν να εμπλακούν σε μια αντιδικία ή να εκφραστούν δημόσια. Επιθυμούμε με μία μυστική ψήφο κάθε 4 χρόνια να εκφράσουμε τη γνώμη μας χωρίς να εκτεθούμε. Επειδή όμως η πλειοψηφία δεν είναι ενεργή, μία μικρή αριθμητικά αλλά οργανωμένη ομάδα πολιτών μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ειδικά στην επαρχία όπου οι βουλευτές κυκλοφορούν ανάμεσά μας, η επικοινωνία και η παρεμβατικότητα είναι ακόμα πιο εύκολη.
Ακολουθούν ορισμένες οδηγίες που μια οργανωμένη κίνηση πολιτών όπως για παράδειγμα ένα τοπικό σωματείο μπορεί να ακολουθήσει, αλλά και μεμονωμένοι πολίτες, για να ασκήσουν παρεμβατική πίεση στους πολιτικούς μας.
Κατά σειρά από τον μεγαλύτερο στον μικρότερο αντίκτυπο:
Επίσκεψη στο γραφείο τους. Ελάχιστοι ψηφοφόροι αφιερώνουν χρόνο για να επισκεφθούν τους βουλευτές τους εκτός εάν είναι να ζητήσουν ρουσφέτι. Εάν ένα ζήτημα είναι αρκετά σημαντικό για να επισκεφθείτε το γραφείο τους, στο μυαλό του βουλευτή περνάει η σκέψη ότι τη σημασία του ζητήματος τη συμμερίζεται ένας μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων που δεν μπορούσε ή βαριόταν να περάσει από το γραφείο τους αλλά που μπορεί να θυμούνται τη στάση του την ώρα των εκλογών.
Χειρόγραφες επιστολές. Πολύ λίγοι άνθρωποι γράφουν και ταχυδρομούν γράμματα πλέον. Και ακριβώς επειδή είναι ένα τέτοιο ασυνήθιστο γεγονός, όταν οι πολιτικοί λαμβάνουν χειρόγραφες επιστολές τις διαβάζουν!
Τηλέφωνο. Ενώ το τηλεφώνημα βρίσκεται τρίτο σε αυτή τη λίστα, όταν γίνονται σε μεγάλους αριθμούς από μία οργανωμένη και κατευθυνόμενη ομάδα, μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Email. Αυτός είναι ο χειρότερος τρόπος επικοινωνίας με τον βουλευτή της περιφέρειάς σας. Οι πολιτικοί λαμβάνουν κυριολεκτικά χιλιάδες μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Όχι μόνο θα θαφτεί το ηλεκτρονικό μήνυμα σας, αλλά με ένα κλικ όλα τα μελλοντικά μηνύματα σας μπορούν να καταλήξουν στο φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας τους.
Κανόνες επικοινωνίας
Ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα ή ιδεολογική πλευρά είναι ο πολιτικός στον οποίο απευθύνεστε, βρείτε κοινό έδαφος. Αυτοί πρέπει να σας δουν ως άτομο και όχι απλώς ως άλλον έναν ενοχλητικό ψηφοφόρο. Μια ευγενική και με σεβασμό συζήτηση αξίζει περισσότερο από χίλια θυμωμένα τηλεφωνήματα.
Επειδή ο χρόνος που έχουμε συνήθως με εκλεγμένους εκπροσώπους είναι περιορισμένος, θα πρέπει να είστε σε θέση να πείτε αυτό που θέλετε σε λιγότερο από 3 λεπτά. Σε προσωπικό επίπεδο. Γιατί αισθάνεστε όπως αισθάνεστε και γιατί ενδιαφέρεστε για το όποιο ζήτημα. Τη Μακεδονία, το λαθρομεναστευτικό, το δημογραφικό κλπ.
Και τέλος να είστε διαβασμένοι. Πέρα από ατάκες και συνθήματα. Με συγκεκριμένα στοιχεία από ελεγμένες, έγκυρες και κοινώς αποδεκτές πηγές. Εάν σας δοθεί η ευκαιρία η συζήτηση να συνεχιστεί να μπορείτε να απαντήσετε με επιχειρήματα.
Η Πιο Σημαντική Τακτική
Όλα τα παραπάνω μπορούν να σας βοηθήσουν να είστε πιο αποτελεσματικοί, αλλά υπάρχει ένα πράγμα που θα εγγυηθεί την επιτυχία σας όπως σε κάθε επαφή μας με το ελληνικό δημόσιο. Ποτέ δεν τα παρατάμε!
Η επιμονή ξεπερνά την αντίσταση. Ή όπως είχε πει ο Κλεόβουλος ο Λίνδιος, ένας από τους επτά σοφούς της Αρχαίας Ελλάδος, «Δεν υπάρχουν υποθέσεις χαμένες, παρά μόνον εκείνες που εγκατέλειψες.»
Πρωτόκολλα Συνεργασίας με τα Σκόπια
Γιατί τα συζητάω όλα αυτά. Πρόσφατα σχόλια από το κυβερνητικό στρατόπεδο ανέφεραν ότι τα τρία πρωτόκολλα συνεργασίας με τα Σκόπια θα ψηφισθούν όταν αποφασίσει η κυβέρνηση. Με άλλα λόγια αμέσως μετά τις επόμενες, μάλλον πρόωρες εκλογές, ώστε με τη «λευκή επιταγή» από τον «κυρίαρχο λαό» να ψηφισθεί κάτι για το οποίο δεν ερωτηθήκαμε και για το οποίο η πλειοψηφία του λαού διαφωνεί. Τρία πρωτόκολλα που θυμίζω ότι φημολογείται ότι δεν εύρισκαν ούτε εισηγητή στο κυβερνών κόμμα για να τα φέρει προς ψήφιση προ μηνών.
Τρία πρωτόκολλα που αν ψηφισθούν από τη Βουλή ουσιαστικά αναγνωρίζονται τα Σκόπια με το καινούργιο τους όνομα και από τη κυβέρνηση της ΝΔ και ταυτόχρονα θα δείξει την αδιαφορία της για τις εκατοντάδες προκλητικές παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια αλλά και για τη βούληση του ελληνικού λαού. Παραβιάσεις που αν ήθελε η κυβέρνηση μπορούσε να χρησιμοποιήσει για την ακύρωση της επαίσχυντης αυτής συμφωνίας.
Με άλλα λόγια η επόμενη ελληνική κυβέρνηση για άλλη μια φορά θα πάει ενάντια στη θέληση του ελληνικού λαού. Θα αποκρύψουν το ζήτημα προεκλογικά και μετεκλογικά… «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο». Ωστόσο, όταν θα έρθει η ώρα, ο καθένας ατομικά ας σηκώσει ένα τηλέφωνο. Ας πιάσει έναν βουλευτή στη καφετέρια της πόλης του. Και αν συλλογικά, πατριωτικά σωματεία που μπορούν να κινητοποιούν χιλιάδες κόσμο για τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, κινηθούν για να επικοινωνήσουν μαζικά με τους βουλευτές της περιφέρειάς τους, να είστε σίγουροι πως το κίνητρο μελλοντικής επανεκλογής θα τους κάνει να το σκεφθούν καλά προτού ψηφίσουν μία νέα Συμφωνία των Πρεσπών.
Γεώργιος Μανωλόπουλος