Αναδημοσίευση από εδώ https://i-epikaira.blogspot.com/2023/04/2011.html
 |
| Χάρτης-1: Χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: mcclatchydc.com |
iEpikaira.- [δημοσιεύτηκε 15:22-05/04/23, ανανεώθηκε 11:03-07/04/23] Σε προηγούμενα άρθρα μας (09/01/2022 και 19/12/2022) παρουσιάσαμε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι παράνομες τουρκικές άδειες για έρευνα και εκμετάλλευση σε περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, συμπίπτουν με τις προβλέψεις του γνωστού χάρτη Μπάιντεν, ο οποίος βρίσκεται ήδη στη δεύτερη φάση υλοποίησής του. Ο χάρτης έχουμε εξηγήσει ότι σχεδιάστηκε σύμφωνα με τουρκικές υποδείξεις και διεκδικήσεις, οι οποίες εισακούστηκαν από τον «αρχιτέκτονά» του, τον πρώην Ειδικό Απεσταλμένο και νυν Ανώτερο Σύμβουλο Ενεργειακής Ασφάλειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άμος Χόκσταϊν.
Ο ίδιος ο Χόκσταϊν ομολόγησε ότι: «Από το 2015-2017 [περίοδο κατά την οποία ο γνωστός χάρτης Μπάιντεν παρουσιάστηκε στον Ερντογάν και τους Ε/κ ενώ χρησιμοποιήθηκε ως δέλεαρ κατευνασμού μετά την ισραηλοτουρκική κρίση του Μαβί Μαρμαρά] υπήρχε πολιτική δραστηριότητα για να υποστηρίξουμε μια λύση στο κυπριακό πρόβλημα και η ενέργεια ήταν νέο αντικείμενο για τη διαπραγμάτευση και την ειρηνευτική διαδικασία επί του εδάφους. Αν υπήρχε επιτυχής κατάληξη, θα υπήρχε η προοπτική να εμπλακεί και η Τουρκία. Δυστυχώς η Τουρκία δεν επιθυμούσε να ολοκληρώσει τη συμφωνία και εκείνο το παράθυρο έκλεισε».
Δηλαδή την περίοδο 2015-2017 γινόταν παρασκηνιακά προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού (φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη και συνέργεια του Φόρεϊν Όφις) με όχημα την ενέργεια και με απώτερο σκοπό τον διαμοιρασμό των θαλασσίων ζωνών/ορυκτού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς όμως την εμπλοκή της Ελλάδας. Παλαιότερα θέσαμε το ερώτημα: Είναι απαξίωση ή συναίνεση το γεγονός ότι η Ελλάδα ωθείται εκτός νυμφώνος της Ανατολικής Μεσογείου;
Παρακάτω σταχυολογούνται γεγονότα που εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για την στάση των ελληνικών κυβερνήσεων, ειδικά από το 2010 και μετέπειτα. Παραθέτοντας λοιπόν χρονολογικά επίμαχες δηλώσεις πολιτικών προσώπων αλλά και εξελίξεις που αφορούν στο Αιγαίο και κυρίως στην Αν. Μεσόγειο, θα επιχειρήσουμε να ρίξουμε φως στο παρασκήνιο που δεν είναι ευρύτερα γνωστό.
 |
| Χάρτης-2: Χάρτης Νόμου Μανιάτη (Ν.4001/2011). Πηγή: Ελληνική Υδρογραφική Υπηρεσία |
Ο πρώτος σταθμός που θα αναφερθούμε είναι η επίσημη επίσκεψη του Ρ.Τ. Ερντογάν στην Αθήνα τον Μάιο του 2010 για διερευνητικές επαφές με τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Ο Ερντογάν προέβη σε δηλώσεις υιοθετώντας πρώτη φορά τον όρο «win-win» τον οποίο είχε εισάγει στο δημόσιο διάλογο ο Γ. Παπανδρέου. Συγκεκριμένα, λίγη ώρα μετά την αναχώρησή του από την Αθήνα (στις 16/05/2010) ο Ερντογάν είπε ότι: «Τόσο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας όσο και για το θέμα του εναέριου χώρου μπορούμε να πάμε στη Χάγη. Μπορούμε να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα με την αντίληψη του win-win».
Σημειώνεται ότι εκ των υστέρων ο Γ. Παπανδρέου αποκάλυψε ότι ο ίδιος πρότεινε στον Ερντογάν την ιδέα να εκμεταλλευθούν την ενέργεια για την επίλυση του Κυπριακού (σε πλήρη σύμπνοια με τις προθέσεις των Αμερικανών και των Βρετανών όπως προαναφέρθηκε από τον Α. Χόκσταϊν) και πρόσθεσε ότι και το Αιγαίο μπορεί να έχει «αποθέματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας» κλείνοντας το μάτι και προκρίνοντας την «συνεκμετάλλευση».
Ένα χρόνο περίπου αργότερα, στις 22/08/2011, η Ελλάδα έκανε ένα σημαντικό βήμα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της και προσδιόρισε ότι διεκδικεί συγκεκριμένες θαλάσσιες ζώνες με τον Νόμο Μανιάτη (Ν.4001/2011, ΦΕΚ Α’179/22.8.2011) εφαρμόζοντας την αρχή της μέσης γραμμής, σύμφωνα με τις καθόλα νόμιμες προβλέψεις του Δίκαιου της Θάλασσας. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι το ανατολικό όριο των θαλασσίων ζωνών που διεκδικήθηκαν σταματούσε στην Κρήτη (Χάρτης-2). Μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε για τους λόγους αυτής της επιλογής η οποία όμως -όπως θα δούμε παρακάτω- ενδέχεται να μην ήταν αθώα, χωρίς αυτό να καταλογίζεται απαραίτητα στον εμπνευστή του νόμου.
Στις 04/03/2013, κατά τη διάρκεια του «2ου Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας», στην Κωνσταντινούπολη, επί πρωθυπουργίας Α. Σαμαρά και Ρ.Τ. Ερντογάν, ο Τούρκος τότε πρωθυπουργός επανέλαβε την παραπάνω δήλωσή του και ανέφερε ότι «μοιραστήκαμε την κοινή πεποίθηση στηριζόμενοι στην αρχή της αμοιβαίας επωφελούς λύσης, «καζάν-καζάν», ότι πρέπει να γίνουν από κοινού βήματα για την ΑΟΖ στην Ανατ. Μεσόγειο».
Τον Μάρτιο του 2019 ο πρώην ΥΠΕΞ της κυβέρνησης Αλ. Τσίπρα, Ν. Κοτζιάς, δήλωσε: «Αν αρχίσεις και γίνεσαι στις διεθνείς σχέσεις μοναχοφάης, λέγοντας «όλα δικά μου», «όλα στον έλεγχο μου», «όλα μόνος μου», τότε είσαι κι εσύ μέρος του προβλήματος. Αυτό που πρέπει να κάνεις και που προσπάθησα να κάνω είναι και να εξασφαλίσεις την ασφάλεια […] και να δώσεις μια προοπτική ότι η Τουρκία, όχι στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά στη Μεσόγειο συνολικά, θα συμμετάσχει σε αυτή την οικονομική ανάπτυξη. […] Αν νομίζεις, όπως κάνουν μερικοί στην Ελλάδα ότι η Τουρκία με χιλιάδες μίλια δεν έχει ΑΟΖ, δεν έχει τίποτα και όλη η ΑΟΖ είναι ξέρω ‘γω το Καστελόριζο, έχει το 100% έχει όλη την περιοχή […], δεν είναι έτσι. Τα πράγματα θέλουν προσοχή, φιλική πολιτική, διεθνές δίκαιο και να τον βάζεις και τον άλλο στο παιχνίδι, για να κατευνάζεις».
Στις 05/06/2019 αποδεσμεύεται για πρώτη φορά ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) από το mcclatchydc.com και όπως αναφέραμε σε προηγούμενες αναλύσεις, εμφανίζει διάφορες «παραδοξότητες» ενώ έχει «προφητικά» αποτυπωμένες όλες τις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο -παρότι δημιουργήθηκε το 2015 και συνέχισε να εμπλουτίζεται μέχρι το 2017 καθ’ υπόδειξη των Τούρκων (1 και 2)- με λεπτομέρειες που δεν μπορεί να θεωρηθούν τυχαίες (όπως θα εξηγηθεί παρακάτω).
 |
| Χάρτης-3: Ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) με αντιπαραβολή με πράσινο/κόκκινο καρό των βυθοτεμαχίων του χάρτη Μανιάτη (Ν4001/2011). Με γαλάζια γραμμή την Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ (A,B,C,D,E). Με κόκκινη γραμμή το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο (A,B) |
Στις 27/11/2019 η Τουρκία υπογράφει -παρανόμως- με την μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο το οποίο εν συνεχεία κατέθεσε στον ΟΗΕ (A/74/757) στις 18/03/2020. Αμφισβητεί εμπράκτως την δικαιοδοσία της Ελλάδας ανατολικά της Κρήτης, με μια δική της αυθαίρετη προσέγγιση περί διαμοιρασμού των θαλασσίων ζωνών, η οποία δεν δίνει στα νησιά -ακόμη και στην Κρήτη- επήρεια στην ΑΟΖ, καταπατώντας κατάφορα το Δίκαιο της Θάλασσας και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο αφορούσε μόνο δύο σημεία (τα οποία προστέθηκαν στον χάρτη Μπάιντεν στον Χάρτη-3, με κόκκινη γραμμή τα σημεία Α,Β). Παρά ταύτα η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την παράνομη συμφωνία με την κυβέρνηση της Τρίπολης, κατέθεσε στον ΟΗΕ τα όρια του Χάρτη-4 (Χάρτης-4: Τα όρια της υφαλοκρηπίδας που διεκδικεί με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G) διεκδικώντας -όπως πάντα- την μερίδα του λέοντος στην Ανατολική Μεσόγειο.
 |
| Χάρτης-4: Σε συνέχεια του τουρκολιβυκό ψευδομνημονίο (σημεία F,E) η Τουρκία χάραξε τα όρια της υφαλοκρηπίδας που παρανόμως διεκδικεί και τα κατέθεσε στον ΟΗΕ (με κόκκινη γραμμή A,B,C,D,E,F,G). Έγινε αντιπαραβολή των βυθοτεμαχίων που προκήρυξε αρχικά η Αίγυπτος για έρευνα υδρογονανθράκων (πορτοκαλί κύκλος το Οικόπεδο 11 και κόκκινος κύκλος το Οικόπεδο 18), καθώς και των ελληνικών βυθοτεμαχίων του Ν4001/2011 του χάρτη Μανιάτη (με γκρι/πράσινο καρό). |
Αυτό που πρέπει να τονισθεί όμως είναι ότι η Τουρκία «σεβάστηκε» τα όρια του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-4: Με γκρι/πράσινο καρό τα ελληνικά βυθοτεμάχια του νόμου Μανιάτη του Χάρτη-2) κατά τη σύναψη του τουρκολιβυκό ψευδομνημονίου αλλά και στα όρια που κατέθεσε στον ΟΗΕ (Χάρτης-4: Με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G). Το γεγονός αυτό από μόνο του, κινεί υποψίες για υπόγειες διεργασίες οι οποίες ενδεχομένως να πηγαίνουν πίσω στο 2011 (χρονολογία δημοσίευσης Νόμου Μανιάτη) ή και νωρίτερα.
Στις 09/12/2019, η Τουρκία δημοσιεύει εκ νέου (πρώτη δημοσίευση 27/05/2019) τις παράνομες αδειοδοτήσεις της TPAO (του 2009, 2011 και 2012) με την υποτιθέμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα η οποία αγνοεί την επήρεια του Συμπλέγματος Μεγίστης και σταματά στον 28ο Μεσημβρινό ο οποίος τέμνει την Ρόδο (Χάρτης-5).
 |
| Χάρτης-5: Παράνομες αδειοδοτήσεις της TPAO του 2009-2011-2012 (με κόκκινο η υποτιθέμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα που αγνοεί την επήρεια Συμπλέγματος Μεγίστης και με ροζ η υποτιθέμενη υφαλοκρηπίδα των κατεχομένων) μαζί με τις σύννομες αδειοδοτήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ της το 2009 (κίτρινο). Πηγή: mfa.gov.tr (09/12/2019) |
Αντιπαραβάλλοντας τον Χάρτη-5 με το όριο της διεκδικούμενης υφαλοκρηπίδας του Χάρτη-4 (κόκκινη γραμμή A,B,C,D,E,F,G) που κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ και τον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-1), προκύπτει ο Χάρτης-6. Το γεγονός ότι τα εξωτερικά όρια της υποτιθέμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας συμπίπτουν με τα όρια του χάρτη Μπάιντεν ασφαλώς και δεν είναι συμπτωματικό, γιατί όπως προαναφέρθηκε ο χάρτης Μπάιντεν δημιουργήθηκε πιθανότατα αρχές του 2015 και συνέχισε να εμπλουτίζεται σύμφωνα με τις τούρκικες υποδείξεις μέχρι το 2017.
 |
| Χάρτης-6: Ο χάρτης Μπάιντεν (Χάρτης-1) με αντιπαραβολή των παράνομων αδειοδοτήσεων της τουρκικής TPAO του 2009-2011-2012 (με κόκκινη σκίαση, από Χάρτη-5) και με τον τουρκικό χάρτη που κατέθεσε στον ΟΗΕ (Χάρτης-4, με κόκκινη γραμμή τα σημεία A,B,C,D,E,F,G). Πηγή: slpress.gr |
Λίγους μήνες αργότερα, στις 13/07/2020, η τότε διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, Ελένη Σουρανή, και ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, σε συνάντηση που είχαν υπό γερμανική επιδιαιτησία στο Βερολίνο (η οποία πραγματοποιήθηκε εν αγνοία του Έλληνα ΥΠΕΞ Ν. Δένδια κατά ομολογία του ιδίου), κατέληξε σε μυστική συμφωνία που αφορά τις θαλάσσιες ζώνες. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης το ομολόγησε αργότερα σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιάννη Πρετεντέρη (δημοσιεύτηκε 12/10/2020).
Στις 21/07/2020, σχεδόν μια εβδομάδα μετά τη μυστική συμφωνία του Βερολίνου, το Oruc Reis συνοδευόμενο από αρμάδα τουρκικών πολεμικών πλοίων, ξεκίνησε τις παράνομες έρευνές του εντός των ελληνικών θαλασσίων ζωνών (Χάρτης-7, σκίαση με διάφορα χρώματα ανατολικά της Ελληνοαιγυπτιακής οριοθέτησης ΑΟΖ), σε συγκεκριμένη επίμαχη περιοχή που αποκόπτει/παρεμβάλλεται στο κοινό θαλάσσιο σύνορο Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και στην όδευση του EastMed.
Τον Ιούλιο του 2020, την ίδια περίοδο με την τριμερή του Βερολίνου, πληροφορίες της «Εστίας» από την αντίπερα του Ατλαντικού, αναφέρουν ότι κυοφορείται «Συμφωνία Ειρήνης» Ελλάδας-Τουρκίας, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα κληθεί:
1. Να εγκαταλείψει το δικαίωμα για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο.
2. Να αποσύρει τα στρατεύματά της από νησιά του Αιγαίου.
Το ίδιο δημοσίευμα εξηγεί ότι στόχος της συμφωνίας είναι η δημιουργία μιας «ουδέτερης ζώνης» δυτικά των 28 αφοπλισμένων νησιών. Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα (14/01/2023), ο Κ. Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στην Αλεξανδρούπολη «ανακαλύπτει» την παρουσία «νατοϊκών νησιών» στην ελληνική επικράτεια.
Στις 06/08/2020 υπεγράφη η Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία τμηματικής οριοθέτησης ΑΟΖ (Ν.4717/2020-ΦΕΚ 164/28.8.20) η οποία πήρε σάρκα και οστά ένα σχεδόν μήνα μετά την συμφωνία Καλίν-Σουρανή στο Βερολίνο και αφού το Oruc Reis ήδη όργωνε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού. Δηλαδή, προηγήθηκε η μυστική συμφωνία Καλίν-Σουρανή, μετά ακολούθησαν οι παράνομες έρευνες του Oruc Reis, και εν συνεχεία υπογράφηκε η Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση. Είναι ξεκάθαρο ότι ο κοινός παρονομαστής της αλληλουχίας αυτών των γεγονότων, είναι το όριο του 28ου Μεσημβρινού που τέμνει την Ρόδο, όπως ακριβώς αποτυπώνεται και στον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-7).
Στο ερώτημα, γιατί η Τουρκία περιορίστηκε με τις έρευνές της ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού ενώ στον ΟΗΕ κατέθεσε (στις 18/03/2020) συντεταγμένες μέχρι τα ανοιχτά της Κρήτης (Χάρτης-4 και 6); Η απάντηση είναι ότι η γείτονα γνωρίζει πολύ καλά, όταν πηγαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (σσ. εν όψει της συνάντησης Καλίν-Σουρανή στο Βερολίνο στις 13/7/2020) να φορτώνει την ατζέντα των διεκδικήσεων. Το ότι ο 28ος Μεσημβρινός ήταν μέρος της συμφωνίας Καλίν-Σουρανή απλώς επιβεβαιώθηκε από την Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία (Χάρτης-7) η οποία ακολούθησε.
 |
| Χάρτης-7: Αντιπαραβολή στον Χάρτη-3 των παράνομων Navtex του Oruc Reis (σκίαση με διάφορα χρώματα). |
Σημειώνεται παρενθετικά ότι η Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση για πολιτικούς λόγους δεν έλαβε υπόψη το ανατολικό όριο του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-7 και Χάρτης-4, πορτοκαλί κύκλος το Οικόπεδο 11) διότι η συμφωνία προέβλεπε την οριοθέτηση μεταξύ του 26ου και του 28ου Μεσημβρινού. Ως εκ τούτου, το ανατολικό όριο του χάρτη Μανιάτη (Χάρτης-7, Οικόπεδο 20 και 15 με γκρι/πράσινο καρό) αλληλοκαλύπτεται/τέμνεται από το δυτικό όριο της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας (Χάρτης-7, σημείο «Ε» της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας). Αυτό δημιουργεί σημαντικό τεχνικό πρόβλημα το οποίο οφείλει να επιλυθεί, όπως εξηγήσαμε και παλαιότερα.
Συνεχίζοντας με το χρονολόγιο, παραμονές Δεκαπενταύγουστου το 2020 και ενώσω το Oruc Reis όργωνε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, ο Ρ.Τ. Ερντογάν δήλωνε εκ νέου ότι: «Ο δρόμος της λύσης στην Ανατολική Μεσόγειο περνάει μέσα από τον διάλογο και τις διαπραγματεύσεις. Αν λειτουργήσουμε ευσυνείδητα και με λογική μπορεί να βρεθεί μία φόρμουλα σε μία λογική «Καζάν-Καζάν» (μία λύση από την οποία θα βγουν όλοι κερδισμένοι «win-win»), που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων των πλευρών».
Στις 30/11/2020, το υπουργείο Ενέργειας της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το Oruc Reis, ολοκλήρωσε μετά από 4,5 μήνες την αποστολή που άρχισε στις 21/07/2020 (ημερομηνία πρώτης παράνομης Navtex 0977/20). «Το πλοίο μας, το οποίο συνέλεξε 10.995 χλμ 2D σεισμικών δεδομένων, επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας», ανέφερε η ανακοίνωση. Με άλλα λόγια, η αποστολή του να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα δημιουργώντας ένα τετελεσμένο άνευ προηγουμένου, είχε εκτελεσθεί, ενώ οι Ελληνικές Ένοπλες δυνάμεις είχαν διαταχθεί σε ρόλο παρατηρητή από απόσταση. Αυτό το τετελεσμένο αφορά στον 28ο Μεσημβρινό, ανατολικά του οποίου οι θαλάσσιες ζώνες «χαρίζονται» από τον χάρτη Μπάιντεν -πιθανότατα και με την μυστική συμφωνία Καλίν-Σουρανή- στην Τουρκία, η οποία είχε ήδη διεκδικήσει την εν λόγω περιοχή με τον Χάρτη-5. Εάν τώρα αντιπαραβάλουμε τον Χάρτη-5 με τον Χάρτη-3 προκύπτει ο Χάρτης-8, ο οποίος αποκαλύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας τί συμβαίνει στην Αν. Μεσόγειο.
 |
| Χάρτης-8: Αντιπαραβολή του Χάρτη-5 στον Χάρτη-3. |
Επειδή είναι προφανές ότι και η Αίγυπτος συμμετέχει στα «μαγειρέματα» για τον διαμοιρασμό της Αν. Μεσογείου, στις 03/03/2021, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε ότι «όταν η Αίγυπτος υπέγραψε συμφωνία με την Ελλάδα, σεβάστηκε τα νότια σύνορα της υφαλοκρηπίδας μας, δηλαδή ανατολικά της 28ου μεσημβρινού, που έχουμε δηλώσει στον ΟΗΕ. Τώρα δίχως να μπει στη δική μας υφαλοκρηπίδα, συνεχίζει τις σεισμικές έρευνες και την αδειοδότηση μέσα στη δική της υφαλοκρηπίδα και αυτό το βλέπουμε θετικά». Την ίδια δήλωσε επανέλαβε τρία χρόνια αργότερα (στις 18/03/2023), μετά την επιστροφή από το ταξίδι του στο Κάιρο, όπου συναντήθηκε με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Σάμεχ Σούκρι όταν είπε ότι «η αιγυπτιακή πλευρά, ακόμα και όταν οι σχέσεις μας ήταν ψυχρές, σεβάστηκε τα όρια της υφαλοκρηπίδας μας».
Ο λόγος της δήλωσης γίνεται κατανοητός στον Χάρτη-4 (με κόκκινο κύκλο το Οικόπεδο 18) όπου φαίνεται ότι η Αίγυπτος, όταν προχώρησε τον Μάρτιο του 2021 σε προκήρυξη διαγωνισμού για τα βυθοτεμάχια στην ΑΟΖ της, ακολούθησε ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού την χάραξη των ορίων της παράνομης υφαλοκρηπίδας που κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ (τα οποία φυσικά συμπίπτουν με τον χάρτη Μπάιντεν όπως φαίνεται στον Χάρτη-6). Αυτό έγινε κατά παράβαση της Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας, η οποία προβλέπει την από κοινού οριοθέτηση πέραν του 26ου και 28ου Μεσημβρινού, σύμφωνα με το Άρθρο 1 Παράγραφος “α” της συμφωνίας Ν.4717/2020-ΦΕΚ164/28.8.20. Στη συνέχεια βέβαια η Αίγυπτος, μετά από παρέμβαση του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια, διόρθωσε το συγκεκριμένο βυθοτεμάχιο διακόπτοντάς το στον 28ο Μεσημβρινό, αλλά -όπως ήταν αναμενόμενο- η πρόθεσή της καταγράφηκε από τους Τούρκους.
Τον Ιούνιο του 2021 ο Ρ.Τ. Ερντογάν μετά τη συνάντησή του με τον Κ. Μητσοτάκη στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και σχεδόν ένα χρόνο μετά τη μυστική συμφωνία του Βερολίνου, είπε: «Αν θέλει ο Θεός, με την Ελλάδα θα επικοινωνούμε όχι μέσω άλλων κρατών, οργανισμών αλλά μέσω του ειδικού απεσταλμένου μου Ιμπραήμ Καλίν και της ειδικής απεσταλμένης του [σ.σ: Μητσοτάκη] κυρίας Ελένης [Σουρανή]». Πράγμα που σημαίνει αφενός ότι ο απευθείας δίαυλος επικοινωνίας Μαξίμου – Ακ Σαράι παρέμεινε ανοικτός και αφετέρου, η συμφωνία του Βερολίνου είχε και συνέχεια, την οποία αργότερα -όπως αναφέρεται παρακάτω- ανέλαβε η αντικαταστάτρια της Ε. Σουρανή, η Άννα-Μαρία Μπούρα.
Διπλωματικές πηγές μάλιστα αναφέρουν ότι το «κόκκινο τηλέφωνο» μεταξύ Σουρανή και Καλίν ήταν ο ανοικτός δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και Ακ Σαράι, ο οποίος λειτουργούσε και(!) κατά τη διάρκεια του εξαιρετικά δύσκολου 2020. Με άλλα λόγια, κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Oruc Reis, όταν η Τουρκία γκρίζαρε τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού (Χάρτης-7) ενώ η Ελλάδα διατηρούσε «στρατηγική ηρεμία» σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα του Βερολίνου…
Σε αυτό το σημείο, θα ήταν παράληψη εάν δεν αναφερθούμε και στον EastMed, ο οποίος είναι πρόδηλο ότι λάμπει δια της απουσίας του (1 και 2) από τον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-1). Το γνωστό αμερικανικό non-paper με πρωτεργάτη του τον Α. Χόκσταϊν, διέρρευσε τον Ιανουάριο του 2022 (εικάζεται ότι είχε διανεμηθεί τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2021), είχε έντονο τουρκικό άρωμα (1, 2 και 3), και ήταν απλώς η επιβεβαίωση των όσων οι Αμερικανοί -με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως τον π. ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο- δήλωναν εις βάρος του αγωγού τα προηγούμενα χρόνια.
Ας έρθουμε όμως και στις αποκαλύψεις του Κωστή Χατζηκωστή (πολύπειρου εκδότη και καναλάρχη, ιδιοκτήτη του συγκροτήματος «Δίας» στην Κύπρο) στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «7 Προεδρικά Πορτραίτα». Εκεί (σελίδες 351-352) ο Ε/κ εκδότης μας μεταφέρει τον διάλογό του με τον απερχόμενο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη στις 19/08/2021 :
«Κωστή, μου ανοίγεις το θέμα Μητσοτάκη. Είναι σοβαρό. […] Ο Μητσοτάκης μου ανέφερε ότι μια από τις εισηγήσεις του για βελτίωση των σχέσεων Ελλάδος-Τουρκίας ήταν και η παράκαμψη της Κύπρου από την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη και η κατεύθυνσή του προς την Τουρκία, και από εκεί προς την Ελλάδα και Ευρώπη. […] Του έδειξα στον χάρτη ότι σε τέτοια περίπτωση γιατί να μην παρακάμψει και την Ελλάδα. Πέραν δε τούτου, εφόσον θα περάσει από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου, τότε η Κυπριακή Δημοκρατία δικαιούται να ζητήσει ενοίκιο-αποζημιώσεις για τη χρήση του δικού της θαλάσσιου χώρου. Είναι συγκλονιστικό το πόσο εκτός πραγματικότητας κινείται ο Μητσοτάκης στα θέματα με την Τουρκία. Οι περίεργοι σύμβουλοί του, του υποβάλλουν ότι πρέπει να απομονώσει την Κύπρο από τις Ελλαδοτουρκικές διαφορές. Και πρέπει σε ό,τι πράττει η Τουρκία, και στην Κύπρο και στο Αιγαίο, η επίσημη Αθήνα να είναι κατευναστική. Να προσέχει ιδιαίτερα να μην εκνευρίζει τον Ερντογάν. Άσε, δεν θέλω να πω περισσότερα…».
 |
| Χάρτης-9: Αγωγός προς Αλεξανδρέττα. |
Η εισήγηση του Κ. Μητσοτάκη για αγωγό φυσικού αερίου (δεν είναι σαφές πότε τοποθετείται χρονικά, αλλά έγινε πριν τον Αύγουστο του 2021) που προτείνεται να ξεκινά από τα ισραηλινά κοιτάσματα και να διέρχεται από την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με όδευση βορειοανατολικά προς την Τουρκία, είναι αποτυπωμένος στον χάρτη Μπάιντεν (Χάρτης-9) όπως εξηγήσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας (27/03/2023). Δηλαδή, ο Κ. Μητσοτάκης, εκτός του ότι επέτρεψε με τις ενέργειές του το Oruc Reis να γκριζάρει/αμφισβητήσει ανενόχλητο μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή μείζονος σημασίας, πρότεινε και αγωγό φ/α που αποτελεί πάγια επιδίωξη των τούρκων, ανταγωνιστική στον EastMed -τον οποίο οι Αμερικάνοι έτσι κι αλλιώς δεν ήθελαν-. Και όλα αυτά «τυχαίνει» να εναρμονίζονται πλήρως με τον χάρτη Μπάιντεν…
Εκτός τούτου, δημοσίευμα της «Εστίας» στις 12/02/2023 αποκάλυψε ότι ο Γιώργος Γεραπετρίτης -γνωστός για τις αλήστου μνήμης δηλώσεις περί 6νμ και όχι μόνο- «συναντά τακτικά τον Τούρκο [πλέον πρώην] πρεσβευτή σε οικίες προσωπικοτήτων των Αθηνών και συζητούν ατύπως εφ’ όλης της ύλης σε χωριστό κανάλι επικοινωνίας ερήμην του Υπουργείου Εξωτερικών» ενώ ταυτόχρονα «η διπλωματική σύμβουλος του πρωθυπουργού Άννα Μαρία Μπούρα [η οποία ανέλαβε μετά την Ελένη Σουρανή που σύναψε την μυστική συμφωνία στο Βερολίνο] συζητά με τον εξ απορρήτων του προέδρου Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, σε διάφορες πρωτεύουσες της Ευρώπης το «μοντέλο Νταβός» με βάση το οποίο θα διεξαχθεί μετεκλογικώς ο ελληνοτουρκικός διάλογος», περιορίζοντας και υπονομεύοντας τις όποιες επιλογές και δυνατότητες ελιγμού της επόμενης κυβέρνησης.
Παράλληλα, σύμφωνα πάντα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Θάνος Ντόκος, προανήγγειλε έναν «μεγάλο συνεταιρισμό κρατών» κατά τα πρότυπα της συνεργασίας Κατάρ-Ιράν «που θα συνεκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της Μεσογείου», επιβεβαιώνοντας τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος από τον Δεκέμβριο του 2022 δήλωνε ότι, «οι ΗΠΑ εστιάζουν στο πώς θα δημιουργήσουν μια εταιρική δυναμική για να αποφύγουμε τις διαμάχες που συνοδεύονται με ένα οικονομικό κόστος».
Ο δε Ιμπραήμ Καλίν στις 06/04/2023 ομολόγησε ότι Ελλάδα-Τουρκία βρίσκονται σε διαδικασία αναζήτησης διεξόδων (έχουν ήδη στήσει μηχανισμό εξομάλυνσης πριν από τον εγκέλαδο… είπε), ενώ ξεκαθάρισε ότι επιθυμία της Άγκυρας είναι να υπάρξει συνεννόηση χωρίς την ανάμειξη τρίτων -κατονομάζοντάς τους: Παρίσι, Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον-, και αφού άφησε το Βερολίνο έξω από την λίστα του για προφανείς λόγους, δήλωσε με νόημα ότι: «[Πρέπει] να μπορούμε να βρίσκουμε λύσεις μόνοι μας. Το έχουμε κάνει στο παρελθόν, μπορούμε να το κάνουμε και σήμερα. Ο πρόεδρός μας έχει θέληση σε αυτό το θέμα. Θέληση έχει και ο κ. Μητσοτάκης. Το βλέπω αυτό». Την ίδια ημέρα -συντονισμένα- ο Ρ.Τ. Ερντογάν δήλωνε ότι: «Ελπίζω η πρόσφατη ατμόσφαιρα με την Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο θα αξιοποιηθεί ως ευκαιρία για την επίλυση των προβλημάτων».
Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κινήθηκε «γιαβάς-γιαβάς για λύση καζάν-καζάν», όπως και προηγούμενες; Η υφέρπουσα αίσθηση είναι ότι το σαθρό πολιτικό σύστημα έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του και ψάχνει τον τρόπο για να προετοιμάσει τον κυρίαρχο λαό για τις «Πρέσπες του Αιγαίου – Αν. Μεσογείου», όπως ο Νίκος Φίλης (νυν βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης) πρότεινε σε συνέντευξή του τις 27/03/2023. Ίσως μάλιστα γι’ αυτό να προωθείται η συγκυβέρνηση (ή κυβέρνηση τεχνοκρατών/εντολοδόχων μετά από παρατεταμένη ακυβερνησία) που θα επωμιστεί την διαφαινόμενη επονείδιστη εθνική ταπείνωση.
Εδώ και καιρό το στενό οικογενειακό περιβάλλον του Κ. Μητσοτάκη καλλιεργεί την ιδέα της «συνεκμετάλλευσης», ενώ διαπιστώνεται ότι η Ελληνική πολιτική σκηνή βρίθει από διάφορους πρόθυμους, έτοιμους να θυσιάσουν το εθνικό συμφέρον στις επιταγές συγκεκριμένων κέντρων. Έτσι εξηγείται γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να παραμένει «εκτός νυμφώνος της Ανατολικής Μεσογείου», παρότι από το 2010 μέχρι και σήμερα έχουν κυβερνήσει έξι (συν δύο υπηρεσιακοί) πρωθυπουργοί…
Ακόμη αναρωτιόμαστε γιατί η αδελφή Κύπρος έχει αφεθεί στην τύχη της; Όταν για τις ελλαδικές πολιτικές ελίτ το ίδιο το Καστελόριζο «κείται μακράν», ποιά η τύχη της Μεγαλόνησου;
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
26 comments
– Μυστική διπλωματία Μητσοτάκη δια κρυφών συναντήσεων Άννας Μαρίας Μπούρα και Ιμπραήμ Καλίν.
– Κατ’ιδίαν αντιθεσμικές συζητήσεις Γεραπετρίτη (κόκκινες γραμμές μας τα 6 νμ!) και Τούρκου πρέσβη.
– Δηλώσεις Μπακογιάννη, Κοτζιά, Φίλη κ.α. που προλειαίνουν το έδαφος για συνεκμετάλλευση δικής μας ΑΟΖ.
– Κατάθεση της Τουρκίας συντεταγμένων υφαλοκρηπίδας στον ΟΗΕ που πλαγιοκοπούν σύριζα Ρόδο, Κάρπαθο κι ακουμπούν την Κρήτη!
– Οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας – Αιγύπτου που σταματά στον 28 μεσημβρινό, ο οποίος τέμνει τη Ρόδο!
– Η Ελλάδα παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) δεν ανακηρύσσει την δική της ΑΟΖ, δεν στέλνει δικές της συντεταγμένες, ούτε καν κλείνει τους κόλπους, αφήνοντας Καστελόριζο και Κύπρο εκτός υπολογισμών.
Όλα αυτά και άλλα που έρχονται μετά τις εκλογές, ερήμην βεβαίως του ελληνικού λαού και αυτού του Υπουργείου των Εξωτερικών με ένα Δένδια να κάνει τον Κινέζο και να υπερθεματίζει για κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ωραία πράματα! Με τέτοιους πολιτικούς αναμορφωτές θα ξεχάσουμε και το κολύμπι!
Ξεχάσατε και τις δηλώσεις του Νίκου Τσάφου που αποκαλύφθηκαν εδώ στο Αντίβαρο και στην Εστία στον σύνδεσμο
https://www.antibaro.gr/article/33979
Και μετά την «συγγνώμη» του κ. Τσάφου, το πρωτοσέλιδο της Εστίας
https://www.antibaro.gr/article/34042
Σωστά. Με αυτά που έχουν κατα καιρούς δημοσιευθεί ή διαρρεύσει, καθίσταται πλέον φανερό ότι ο Μητσοτάκης, στο ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις θέσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ οι οποίες συμβαδίζουν με τις Τουρκικές αξιώσεις, υπονομεύοντας κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, και οι οποίες συνίστανται συνοπτικά στα εξής:
1. Ούτε ένα μίλι παραπάνω χωρικά ύδατα για την Ελλάδα πέρα απο τα 6 ν.μ.
2. Απεμπόληση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας για τα ελληνικά νησιά ότι δικαιούνται ΑΟΖ.
3. Απώτερο προς ανατολάς όριο της ελληνικής ΑΟΖ ο 28ος μεσημβρινός.
4. Εγκατάλειψη του East Med και προώθηση αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου απο ισραήλ μέσω Τουρκίας, παρακάμπτοντας Κύπρο και Ελλάδα.
5. Υπονόμευση της εκμετάλλευσης των ορυκτών υδρογονανθράκων Ελλάδας και Κύπρου κι ενός προγράμματος ενεργειακής απεξάρτησης της χώρας μας και της Ευρώπης απο την πρόσδεση στο αμερικανικό LNG.
6. Περαιτέρω ευάλωτη στάση σε αμερικανο-τουρκικές αξιώσεις για αποστρατικοποίηση των νησιών.
Άν αυτά τα έχει ήδη αποδεχθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη με μόνη τηn άσκηση διπλωματικών πιέσεων απο Τουρκία – ΗΠΑ, τί μέλλει να συμβεί σε περίπτωση θερμής πρόκλησης;
@ Ελευθέριο
Μία παρατήρηση μονάχα. Γράφεις “Η Ελλάδα παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) δεν ανακηρύσσει την δική της ΑΟΖ, δεν στέλνει δικές της συντεταγμένες, ούτε καν κλείνει τους κόλπους, αφήνοντας Καστελόριζο και Κύπρο εκτός υπολογισμών”. Η μη ανακήρυξη ΑΟΖ δεν είναι παραβίαση τού διεθνούς δικαίου τής Θαλάσσης, αλλά απλώς μη χρήση των δικαιωμάτων που τής δίνει. Όπως και η μη επέκταση των χωρικών τής υδάτων στα 12 νμ.
Πατριώτη,
Παραβίαση δεν συνιστά μόνο ή βίαιη παράνομη είσοδος σε ένα χώρο, όπως π.χ. οι ενέργειες της Τουρκικής αεροπορίας στον ελληνικό εναέριο χώρο.
Παραβίαση συνιστά και η αθέτηση, η μη εφαρμογή των κανονισμών που ορίζονται σε μια συνθήκη, εν προκειμένω στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας, εκ μέρους της Ελλάδας.
Ελευθέριε,
Δεν κατάλαβες τι γράφω. Υπογράφοντας την UNCLOS, δεν αναλαμβάνεις υποχρέωση να ανακηρύξεις ΑΟΖ, άρα τίποτε δεν παραβιάζεις. Αναλαμβάνεις, όμως, υποχρέωση, ΑΝ ανακηρύξεις ΑΟΖ, να εφαρμόσεις τις διατάξεις της. Έχει διαφορά το πράγμα. Οι ΗΠΑ, για παράδειγμα, δεν έχουν υπογράψει την UNLOS, όμως ανακήρυξαν και οριοθέτησαν ΑΟΖ βάσει αυτής. Το Ισραήλ επίσης.
Πατριώτη,
To να διαφωνώ με αυτό που εσύ γράφεις δεν σημαίνει κι ότι δεν κατανοώ αυτό που λές. Εξηγούμαι περαιτέρω:
H Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (United Nations Convention on the Law of the Sea /UNCLOS 1982)
αφορά στον προσδιορισμό τόσο των χωρικών υδάτων μιας παράκτιας χώρας όσο και της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας.
Το πρώτο, τα χωρικά ύδατα ή αιγιαλίτιδα ζώνη, όπως κι ο Εθνικός Εναέριος Χώρος, ταυτίζεται και εξομοιώνεται με την επικράτεια ενός κράτους, είναι δηλαδή κτήμα του κράτους αυτού και συνέχεια του εδάφους του. Η Ελλάδα, ως είναι γνωστό, αποτελεί την μοναδική ανα την υφήλιο περίπτωση παράκτιας χώρας που ενώ έχει δικαίωμα, με βάση την παραπάνω Σύμβαση, επέκτασης στα 12 ναυτικά μίλια, επιλέγει να διατηρεί μικρότερο εύρος παντού στην επικράτεια της.
Λέω λοιπόν τώρα, κι ας βγεί κάποιος νομικός ή επιστήμων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών σχέσεων να με διαψεύσει επ’αυτού, ότι η Ελλάδα νε το να μη εφαρμόζει τον παραπάνω κανόνα που αποτελεί κι εθιμικό δίκαιο – είναι δηλαδή ανεξάρτητο απο αν μια χώρα έχει υπογράψει τη Σύμβαση ή όχι – συμπεριφέρεται όχι ως κανονικό κράτος, αλλά ως κράτος παρίας, καθώς ΔΕΝ ασκεί πλήρη κυριαρχία επι του χώρου που δικαιούται και με την παθητική αυτή στάση της παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο.
Η δε Τουρκία, ενεργώντας ως κράτος πειρατής, απειλεί επισήμως, διαρκώς κι επ’ αόριστον την Ελλάδα με χρήση βίας (casus belli), στην περίπτωση που ασκήσει το δικαίωμά της των 12 ν.μ., παραβιάζοντας έτσι κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο.
Ο ένας δηλαδή (η Ελλάδα), παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο με τρόπο παθητικό, ο άλλος (η Τουρκία) με τρόπο ενεργητικό.
Κατ’επέκταση, ίδια με την παραπάνω συλλογιστική και σε ότι αφορά την ΑΟΖ με τη διαφορά ότι εδώ μιλάμε για κυριαρχικά δικαιώματα (εκμετάλευση των πόρων του βυθού, της θάλασσας και της επιφανείας της) και όχι για έδαφος.
Για να φέρω ένα άλλο παράλληλο παράδειγμα, οι Σκοπιανοί, δεν εφαρμόζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών και αυτοαποκαλούνται Μακεδονία σκέτο. Αυτό δεν συνιστά παραβίαση της Συμφωνίας των Πρεσπών;
Να κάνω μία διόρθωση και μία προσθήκη στο τελευταίο δικό μου σχόλιο.
Γράφω: “Η Ελλάδα, ως είναι γνωστό, αποτελεί την μοναδική ανα την υφήλιο περίπτωση παράκτιας χώρας, που ενώ έχει δικαίωμα, με βάση την παραπάνω Σύμβαση, επέκτασης στα 12 ναυτικά μίλια, επιλέγει να διατηρεί μικρότερο εύρος παντού στην επικράτεια της.”
Τούτο δεν είναι απολύτως ακριβές, διόρθώνω: Η παραπάνω πρόταση ίσχυε μέχρι τον Ιανουάριο του 2021. Τότε στην ελληνική Βουλή ψηφίστηκε με ευρύτατη πλειοψηφία (ψήφισαν υπέρ 284 βουλευτές όλων των σημερινών κομμάτων της Βουλής, πλήν του ΚΚΕ και του Κ. Ζουράρι από τον ΣΥΡΙΖΑ), η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια μ ό ν ο στο Ιόνιο πέλαγος.
Είχε επίσης ανοίξει συζήτηση απο το 2020 στους κόλπους της κυβέρνησης και του ΥΠΕΞ αλλά ακόμη συζητιέται και παραμένει ως εκκρεμότητα, να γίνει επέκταση στα 12 ν.μ. νοτίως της Κρήτης.
Ωστόσο η ιστορία των διεθνών σχέσεων αποδεικνύει ότι απεχθάνεται τα κενά και όταν ένα κράτος αφήνει εκκρεμότητες, σπεύδουν να τις εκμεταλλευτούν άλλες δυνάμεις κι εν προκειμένω η Τουρκία με το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και την άσκηση δυναμικής πολιτικής, αψηφώντας ή ερμηνεύοντας κατα το συμφέρον της τους όρους του διεθνούς δικαίου, με τη σύναψη του τουρκολιβυκού μνημονίου το 2019 για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με τη Λιβύη που ανανέωσε το 2022 για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στις θάλλασσες που αυθαιρέτως και καταχρηστικά αυτή όρισε, σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
Και η Ελλάδα, δύναμη προαιωνίως ναυτική, αντί να συνεγερθεί απο τις παντελώς έκνομες ενέργειες της Τουρκίας, βγαίνει δια των εκάστοτε κυβερνήσεών της, με φόβο και δειλά-δειλά να κατοχυρώσει τμηματικά την κυριαρχία της σε θάλασσες που δεν συνορεύουν με την Τουρκία, αλλά καθεύδει κι ούτε που διαννοείται να ασκήσει την κυριαρχία και τα δικαιώματά της στις θάλασσες που γειτνιάζουν με την Τουρκία, κατά παράβαση επαναλαμβάνω, όχι μόνο του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, αλλά ακόμη και του εν ισχύ αλλ’ανεφάρμοστου νόμο Μανιάτη (Ν. 4001/2011), που αναφέρεται στη μέση γραμμή ως εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, εφόσον αυτή κηρυχθεί, αλλά που ποτέ το τελευταίο αυτό ελληνική κυβέρνηση δεν το πράττει, αφήνοντας έκθετο και απροστάτευτο το έδαφος και τον φυσικό πλούτο, σε βάρος των συμφερόντων και της ευημερίας της χώρας και του λαού της, κατά παράβαση μάλιστα αυτού του ίδιου του Συντάγματός της!
Ελευθέριε,
Μού είναι γνωστά αυτά που γράφεις, αλλά και πάλι νομίζω ότι δεν αποτελεί παραβίαση τού ΔΔΘ η μη ανακήρυξη εκ μέρους κάποιου κράτους ΑΟΖ, ή η μη επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 νμ, ως δικαιούται. Τα επιπλέον 4 νμ εναερίου χώρου αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία και ουδείς (πλην Κύπρου) αναγνωρίζει.
Η Ελλάδα, δυστυχώς, είναι κράτος παρίας, αλλά δεν νομίζω ότι παραβιάζει την το ΔΔΘ μ’ αυτό. Το casus belli είναι παραβίαση τού ΔΔ, το απαγορεύει ο ΟΗΕ (πόλεμο ή απειλή πολέμου), αλλά αυτό είναι γενικό, δεν ισχύει μόνο για την UNCLOS.
Οι Σκοπιανοί ασφαλώς παραβιάζουν την ΣτΠ, μη τηρώντας τα συμπεφωνημένα (αναλυτικά αναφέρονται οι παραβιάσεις στον σύνδεσμο στην κορυφή τής ιστοσελίδος). Εμείς υπογράψαμε ότι ΘΑ ανακηρύξομε ΑΟΖ; Αναλάβαμε τέτοια υποχρέωση; Αν ναι, τότε όντως δεν τιμούμε την υπογραφή μας και κάνομε παραβίαση. Όμως, κάτι τέτοιο δεν έχομε υπογράψει. Απλώς, όπως έγραψα και παραπάνω, υπογράψαμε ότι, ΑΝ ανακηρύξομε ΑΟΖ, αυτό θα γίνει σύμφωνα με το ΔΔΘ (UNCLOS, Montego Bay, 1982).
Αγαπητέ Πατριώτη,
Το ξέρω ότι εσύ είσαι ενήμερος επι των όσων παραπάνω διαμείβονται, αλλά τα επαναλαμβάνω και τα γράφω απαντώντας σου, προς ενημέρωση και άλλων τυχόν αναγνωστών εδώ, που τυχόν δεν είναι ενήμεροι επι αυτών των κρίσιμων για τη χώρα μας εθνικών θεμάτων.
Παγκόσμια ελληνική αρνητική πρωτοτυπία (απο 149 άλλες παράκτιες χώρες ανα την υφήλιο) δεν είναι μ ό ν ο τα 6 ν.μ. αιγιαλίτιδα ζώνη και 8 ν.μ. εθνικός εναέριος χώρος, αλλά η μη καθολική επέκταση σε θάλασσα και αέρα στα 12 ν.μ. η μη ανακήρυξη ΑΟΖ και η εξ’αυτών απορρέουσα μή προστασία της ελληνικής κυριαρχίας και της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων (αλιεία, υδρογονάνθρακες, ενέργεια κλπ.) που η χώρα δικαιούται.
Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι θέλεις, το ζήτημα είναι τί ισχύει απο νομική άποψη στις διεθνείς σχέσεις και με συγκεκριμένη αναφορά εδώ στη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Η Ελλάδα έχει υπογράψει την Σύμβαση αυτή, η Τουρκία όχι, και η τελευταία δεν κάνει καν λόγο για ΑΟΖ παρά μόνο για υφαλοκρηπίδα, επειδή δεν τη συμφέρει, καθώς η εν λόγω Σύμβαση προβλέπει ότι όλα τα νησιά δικαιούνται ΑΟΖ, πράγα που η Τουρκία απορρίπτει.
Αλλά δεν ενδιαφέρει τί δέχεται και τί δεν δέχεται η Τουρκία κι ούτε αν αυτή έχει υπογράψει τη Σύμβαση ή όχι, το Διεθνές Δίκαιο καθιερώνεται επίσης ως εθιμικό δίκαιο, πράγμα που σημαίνει ότι καμμιά χώρα δεν μπορεί να το παραβιάζει καθ΄υπέρβαση, να πεί επι παραγείγματι ότι δικαιούται χωρικά ύδατα παραπάνω απο 12 ν.μ.
Επίσης, οποιαδήποτε χώρα με βάση την UNCLOS μπορεί να ανακηρύξει μονομερώς ΑΟΖ,ανεξαρτήτως αν έχει υπογράψει τη Σύμβαση ή όχι.
Όμως επιπλέον εδώ εγώ ισχυρίζομαι, εν αντιθέσει με αυτά που εσύ νομίζεις ή διατείνεσαι, ότι η Ελλάδα με το να αθετεί τις υποχρεώσεις της, όπως αυτές απορρέουν απο τη Διεθνή Σύμβαση της Θάλασσας, δεν καθίσταται απλώς κράτος παρίας του διεθνούς δικαίου, αλλά γράφει το δίκαιο αυτό στα παλαιότερα των υποδημάτων της, όπως γράφει τον νόμο Μανιιάτη και το ίδιο της το Σύνταγμα.
Αν λοιπόν πατριώτη, αυτά που ισχυρίζομαι είναι λάθος, ας βγεί εδώ ένας διεθνολόγος, ένα νομικός ή όποιος άλλος ειδικός επι του διεθνούς δικαίου να το διαψεύσει, γιατί η δική σου ερμηνεία ευλόγως καταλαβαίνεις δεν μου αρκεί και γι’αυτό δεν με πείθει.
Ελευθέριε,
Η Ελλάδα δεν αθέτησε καμμία ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ απορρέουσα από το ΔΔ Θαλάσσης.
“Επίσης, οποιαδήποτε χώρα με βάση την UNCLOS μπορεί να ανακηρύξει μονομερώς ΑΟΖ,ανεξαρτήτως αν έχει υπογράψει τη Σύμβαση ή όχι”. Το είπα στο πρώτο σχόλιό μου και ανέφερα δύο παραδείγματα.
Συμφωνώ ότι μόνο νομικός μπορεί να μάς λύσει την διαφορά. Δεν έχει νόημα η ανταλλαγή σχολίων, τα οποία επαναλαμβάνουν τα ίδια από κάθε πλευρά.
Ας αναμείνομε λοιπόν στο ακουστικό μας.
Δεν ξέρω αν μπόρεσα να καταλάβω την πηγή της διαφωνίας σας, αλλά θα προσπαθήσω να καταγράψω τη δική μου άποψη με τα δικά μου λόγια
1. Το να μην ασκείς ένα δικαίωμα που σου δίνει μία συνθήκη, ή γενικότερα το Διεθνές Δίκαιο, δεν αποτελεί βέβαια παραβίαση της συνθήκης αυτής (ή του ΔΔ). Απλώς και μόνο δεν ασκείς το δικαίωμα που έχεις.
2. Διεθνές Δίκαιο δεν είναι μόνο τα καταγραφέντα σε μία διεθνή συνθήκη. Οι πηγές του Διεθνούς Δικαίου είναι τέσσερις: α. διμερείς συμφωνίες, β. διεθνείς συμφωνίες, γ. νομολογία Διεθνούς Δικαστηρίου και δ. εθιμικό δίκαιο.
Τι σημαίνουν αυτά; ότι δεν έχει καμία σημασία αν οι ΗΠΑ ή η Τουρκία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα έχουν υπογράψει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS ή ΔΔΘ). Το 1995, μετά την κύρωσή της από την 60η χώρα (όταν τέθηκε σε ισχύ), και κυρίως από όσα ακολούθησαν έκτοτε μέχρι σήμερα, είναι πλέον αποδεκτό από όλους ότι το περιεχόμενό του αποτελεί σήμερα τμήμα του εθιμικού δικαίου, άρα ισότιμη πηγή του διεθνούς δικαίου με τις άλλες τρεις πηγές. Πολύ περισσότερο, διότι το περιεχόμενό του περιλαμβάνεται και σε διάφορες διμερείς συμφωνίες, και στην συγκεκριμένη ισχύουσα διεθνή συνθήκη, και στη νομολογία του δικαστηρίου (πάμπολλες φορές), αλλά και εφαρμόζεται στο ακέραιο από όλες τις χώρες του κόσμου, είτε την έχουν υπογράψει ή κυρώσει, είτε όχι. Θα πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζουμε τις πρόνοιές του ως Διεθνές Δίκαιο, το οποίο δεσμεύει τους πάντες. Δεσμεύει, με την έννοια ότι αποδίδει στις χώρες δικαιώματα.
Έτσι, σήμερα, η Ελλάδα, η Τουρκία (και η Ιορδανία) είναι οι ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ, που δεν εφαρμόζουν χωρικά ύδατα ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 12 ναυτικά μίλια σε όλες τους τις ακτές. Η Ελλάδα και η Τουρκία εφαρμόζουν εν μέρει 12 και εν μέρει 6 (και μάλιστα, η Τουρκία είχε 12 μίλια στη Μαύρη Θάλασσα ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΤΕΡΑ από την Ελλάδα, εδώ και δεκαετίες). Η Ιορδανία εφαρμόζει μόνο 3 μίλια, αλλά έχει μία ελάχιστη λωρίδα στη Νεκρά Θάλασσα, όπου και 12 να εφάρμοζε δεν θα είχε ουσιαστική διαφορά, διότι υπερβαίνει τη μέση γραμμή.
Προσωπικά, αυτή είναι η δική μου κόκκινη γραμμή. Οποιαδήποτε συμφωνία με την Τουρκία γίνει στον αιώνα τον άπαντα ή οποιαδήποτε παραπομπή σε διεθνές δικαστήριο ή οποιαδήποτε προσφυγή σε επιδιαιτησία τρίτου όσον αφορά την Ελλάδα και την Τουρκία, θα πρέπει να γίνει ΑΦΟΥ η Ελλάδα έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Δεν θα δεχτώ ποτέ ένα δικαίωμα που το εφαμόζουν όλες οι χώρες του κόσμου, από τις πιο ισχυρές μέχρι τις πιο ανίσχυρες, να δεχτώ να τεθεί υπόψιν τρίτου για έγκριση ή αποδοχή. Ούτε ένα χιλιοστό κάτω από τα 12 ναυτικά μίλια. Μιλάμε για περίπου 160 παράκτιες χώρες του κόσμου. Δεν θα γίνει η Ελλάδα η μοναδική εξαίρεση επειδή έτσι θέλει ο εκφοβιστής γείτονάς της.
3. Η διαφορά χρήσης 6 μιλίων χωρικών υδάτων και 10 μιλίων εναέριου χώρου δεν ξέρω αν είναι πρωτοφανής στον κόσμο, αλλά προφανώς λύνεται αυτόματα με την επέκταση στα 12 μίλια. Επίσης, η διαφορά αυτή ισχύει από το 1932 και η Τουρκία ουδέποτε το αμφισβήτησε μέχρι το 1974. Τότε ξεκίνησε να το αμφισβητεί και το κάνει καθημερινά όπως γνωρίζουμε όλοι με τις παραβιάσεις της, οι οποίες προχωρούν πολύ συχνά και σε υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά.
Δεν καταλαβαίνω τη φράση «Τα επιπλέον 4 νμ εναερίου χώρου αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία και ουδείς (πλην Κύπρου) αναγνωρίζει.». Δηλαδή ποιος ΔΕΝ τα αναγνωρίζει εκτός από την Τουρκία; κανείς.
Ανδρέας.
Μετά και την παρέμβαση του “admin”, έχουμε μία επιπλέον κατάθεση γνώμης, αλλά όχι μια νομική γνωμάτυευση.
Απο την παρέμβαση αυτή στέκομαι στο πρώτο όπου λέει:
1. Το να μην ασκείς ένα δικαίωμα που σου δίνει μία συνθήκη, ή γενικότερα το Διεθνές Δίκαιο, δεν αποτελεί βέβαια παραβίαση της συνθήκης αυτής (ή του ΔΔ). Απλώς και μόνο δεν ασκείς το δικαίωμα που έχεις.
Διαφωνώ με αυτό. Το να μην ασκεί ένα κράτος, εν προκειμένω η Ελλάδα, το δικαίωμα που έχει για επέκταση στα 12νμ όπως και ότι δεν προβαίνει στην ανακήρυξη καθολικώς της ΑΟΖ της, κατ’εμέ παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, ακριβώς με το να μην ασκεί τα δικαιώματά της αυτά, διότι ενεργεί σε βάρος των συμφερόντων της ίδιας της χώρας και του λαού της, εκχωρώντας έτσι τη δυνατότητα στη γείτονα Τουρκία να καταστρατηγεί τα διακιώματα και την κυριαρχία της Ελλάδας, όχι γιατί τα δικαιούται αλλά δια της επιβολής ισχύος. Κατα τον τρόπο αυτό και οι δύο χώρες κάνουν κουρελόχαρτο τη συνθήκη UNCLOS που εφαρμόζουν όλες οι άλλες παράκτιες χώρες στον πλανήτη, κι ως εκ τούτου, η Ελλάδα ποσώς δεν νομιμοποιείται να εγκαλεί την Τουρκία για παραβιάσεις της Σύμβασης αυτής και του Διεθνούς Δικαίου, όταν η Ελλάδα ακυρώνει, αθετεί, παραβαίνει, παραβιάζει, δια της ελλειπούς και μη πλήρους συμμορφωσής της με τη σύμβαση αυτή.
Πλέον δε του διεθνούς δικαίου, η Ελλάδα ως κράτος, με την αδράνεια των κυβερνήσεών της, παραβιάζει τους ιδίους αυτής νόμους και το Σύνταγμά της.
Επανέρχομαι στο θέμα και προς επίρρωση της παραπάνω εκτεθείσας άποψής μου, ας μου επιτρέψει εδώ ο διαχειριστής του παρόντος ιστοτόπου, να παραθέσω την άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση στην οποία παραπέμπει ο παρακάτω σύνδεσμος. Προσέξτε παρακαλώ την τοποθέτηση του κ. Γρίβα..
https://youtu.be/X9udw7yNjxM
Ανδρέα,
Συμφωνώ μ’ αυτά που γράφεις. Κακώς έχει αναλωθεί τόσος χρόνος, επειδή ο Ελευθέριος εξακολουθεί να ερμηνεύει κατά το δοκούν την λέξη “παραβίαση”. Μπορεί κάποιος να στείλει την Ελλάδα σε διεθνές δικαστήριο, επειδή δεν ανακηρύσσει ΑΟΖ, ή δεν επεκτείνει τα χωρικά τής ύδατα (= σύνορα) στα 12 νμ; Προφανώς όχι.
“Η Ελλάδα και η Τουρκία εφαρμόζουν εν μέρει 12 και εν μέρει 6” Για την Τουρκία το ξέρω. Το έχει κάμει από την δεκαετία τού 60, αν δεν απατώμαι. Η Ελλάδα πότε και πού επεξέτεινε χ.υ. στα 12 νμ; Ομολογώ ότι δεν θυμούμαι να έχομε κάμει κάτι τέτοιο.
Τα επί πλέον 4 νμ εναερίου χώρου δεν τα αναγνωρίζει κανείς (π.χ. το ΝΑΤΟ) εκτός από την Κύπρο, διότι είναι όντως παγκόσμια πρωτοτυπία. Το ότι το 1932 η Τουρκία, για λόγους που δεν γνωρίζω, δεν έφερε αντίρρηση, δεν σημαίνει ότι υποχρεούται και να τα δεχτεί. Ούτε αυτή, ούτε κανένας άλλος.
Ελευθέριε,
Βαφτίζεις το δικαίωμα υποχρέωση κι εκεί είναι η αντίρρησή μου. Έγραψα και παραπάνω “Μπορεί κάποιος να στείλει την Ελλάδα σε διεθνές δικαστήριο, επειδή δεν ανακηρύσσει ΑΟΖ, ή δεν επεκτείνει τα χωρικά τής ύδατα (= σύνορα) στα 12 νμ; Προφανώς όχι”. Την γλώσσα μάς έδωσαν ελληνική.
Πατριώτη,
Ως προς το ερώτημά σου για τη θεσμοθέτηση των 12 ν.μ. στην ελληνική επικράτεια, όπως έγραψα σε προηγούμενο στο νήμα αυτό σχόλιο (17 April 2023 at 10:37), ” τον Ιανουάριο του 2021 ψηφίστηκε στην ελληνική Βουλή με ευρύτατη πλειοψηφία (ψήφισαν υπέρ 284 βουλευτές όλων των σημερινών κομμάτων της Βουλής, πλήν του ΚΚΕ και του Κ. Ζουράρι από τον ΣΥΡΙΖΑ), η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια μ ό ν ο στο Ιόνιο πέλαγος.”
Το άλλο ερώτημά σου για το αν μπορεί κάποιος να στείλει την Ελλάδα σε διεθνές δικαστήριο, επειδή δεν ανακηρύσσει ΑΟΖ, ή δεν επεκτείνει τα χωρικά τής ύδατα (= σύνορα) στα 12 νμ, είναι άτοπο καθώςί δεν υπάρχει ένα υπερκείμενο του διεθνούς δικαίου δικαστήριο.
Το διεθνές δίκαιο το συνομολογούν αυτά τα ίδια τα κράτη και δεν είναι στατικό αλλα δυναμικό. Τούτο σημαίνει:
Αν ένα κράτος δεν εφαρμόζει τους όρους του κατά ήσσονα τρόπο – υπολείπεται της εφαρμογής των όρων του – όπως κάνει η Ελλάδα με τα χωρικά της ύδατα και με την ΑΟΖ, θα έρθει η αρπακτική γείτων Τουρκία και θα εκμεταλλευτεί το κενό που αφήνει η Ελλάδα, κάτι που ήδη έχει κάνει με τρόπο πειρατικό μέχρι στιγμής τα αλιευτικά της, με τα ερευνητικά της και με τα μαχητικά της.
Δεν υπάρχει εδώ ένα δικαστήριο πάνω απο τον πλανήτη κάπου στο διάστημα για να αποταθεί η Ελλάδα αν αισθάνεται θιγμένη.
Σε περίπτωση ενός ατυχήματος ή ηθελημένης προβοκάτσιας που μπορεί να οδηγήσει σε ανάφλεξη, μπορεί να παρέμβει ως επιδιαιτητής το ΝΑΤΟ υπο την σκέπη των ΗΠΑ και να επιδιώξουν ή επιβάλλουν ένα συμβιβασμό, ο οποίος θα είναι επώδυνος για τα ελληνικά συμφέροντα και για αυτή την ίδια την κυριαρχία της Ελλάδας, γιατί απο αυτόν τον συμβιβασμό η Ελλάδα θα έχει μόνο να χάσει, αφού οι διπραγματεύσεις θα διεξαχθούν με τίμημα ελληνικές μόνο θάλασσες ή εδάφη. Αυτό θα σημαίνει τότε ακρωτηριασμό της Ελλάδας στον οποίο η ίδια, δια της αδρανείας των κυβερνώντων της, θα έχει συμβάλλει.
Όπως λοιπόν αυτοχειριασμός ενός αυτόχειρα αποτελεί εθελούσια μεν αλλά βίαιη παραβίαση της αρχής της ζωής, έτσι και ο αυτοακρωτηριασμός της χώρας αποτελεί καταπάτηση κι εξευτελισμό κάθε έννοιας δικαίου είτε διεθνούς είτε εθνικού. Τί δεν καταλαβαίνεις και τί δικαστήρια ψάχνεις να βρείς; Τη γλώσσα μας έδωσαν ελληνική.
Ελευθέριε,
Το κουράσαμε και δεν θα βρούμε άκρη. Ήταν δικό μου λάθος που ασχολήθηκα μ’ ένα μάλλον επουσιώδες θέμα. Ευχαριστώ για την υπενθύμιση σχετικά με τα 12 νμ στο Ιόνιο. Επεκτείνομε τμηματικά, οριοθετούμε τμηματικά, τελικά είμαστε άνθρωποι τής … “τσόντας”‘, μονάχα που αυτή είναι αμφίβολο αν είναι σύμφωνή με την UNCLOS. Κατά τον Καρυώτη δεν είναι.
Πατριώτη,
αν η πλειοψηφία των ελλήνων, θεωρεί όπως εσύ που αυτοχαρακτηρίζεσαι κιόλας πατριώτης, αυτά που διαμείφθηκαν εδώ, υπο ένα άκρως ενδιαφέρον της τρέχουσας συγκυρίας άρθρο – ήτοι τον αυτοακρωτηριασμό της πατρίδας στον οποίο όλα δείχνουν ότι οδηγούμαστε υπό το κράτος των εταιρικών κομμάτων του ελλαδικού πολιτικού συστήματος, τα οποία συναγωνίζονται ποιός θα κάνει τις περισσότερες και πιο δουλοπρεπείς υποκλίσεις στον επικυρίαρχο – αποτελούν “ένα μάλλον επουσιώδες θέμα”, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας, και πράγματι γιατί να το “κουράζουμε”, ας πάμε απο τώρα να προσπέσουμε στα πόδια της Τουρκίας κι απο προτεκτοράτο των ΗΠΑ να γίνουμε οθωμανικό βιλαέτι!
Ελευθέριε,
Δεν καταλαβαίνεις τι θα πει παραβίαση, αν και σού το εξήγησε και ο Ανδρέας. Τώρα δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς χαρακτήρισα επουσιώδες. Διερωτώμαι, αν γράφεις νηφάλιος. Διεφώνησα σε κάτι με το άρθρο; Διεφώνησα, εκτός τού συγκεκριμένου, σε τίποτε απ’ αυτά που γράφεις; Διεφώνησα και διαφωνώ ως προς τον ορισμό τής παραβίασης και μόνο. Κι εσύ με στέλνεις για όλα … στην Χάγη; Ποιος είσαι, ο Μεβλούτ;
Ποιά Χάγη σε στέλνω εγώ; Σύ είπας για δικαστήρια, λες και υπάρχει κανένα δικαστήριο πάνω απο το Διεθνές Δίκαιο !
Για το συγκεκριμένο, εσύ λες η Ελλάδα δεν παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, εγώ λέω το κάνει κουρελόχαρτο !
Η “επεξήγηση” του Ανδρέα, είναι μια ακόμη άποψη, δεν ορθοτομεί την αλήθεια του πράγματος !
Δεν θα επανέλθω επι του θέματος, νομίζω το εξαντλήσαμε.
Ελευθέριε,
“Δεν θα επανέλθω επι του θέματος, νομίζω το εξαντλήσαμε”
Αυτό σού είπα κι εγώ, αλλά δεν κατάλαβες … την Χάγη και τα δικαστήρια. Δεν είσαι σε φόρμα.
Μόνος σου παραδέχτηκες ότι η Ελλάδα έχει “τσοντοποιήσει” το δίκαιο της θάλασσας.
Όπως και νάχει τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Περίμενε λίγο μετά τις εκλογές, απ’αμφοτέρων των ακτών του αρχιπελάγους.
Τα όργανα ήδη βαράνε, εσύ για να τ’ακούσεις θα πρέπει να σε ξυπνήσει ένα πρωί ο γαλατάς να σου αναγγείλει τη διχοτόμησή του.
Κι άντε τρέχα μετά στη Χάγη και στα δικαστήρια να βρείς την άκρη ποιός παραβίασε τί. Εύχομαι ολόψυχα να βγώ ψεύτης.
Ελευθέριε,
Το ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας, δεν το αμφισβήτησα ποτέ. Ολοφάνερο είναι. Τα υπόλοιπα είναι άσχετα με μένα.
ΥΓ: Δεν πίνω γάλα.
Θα ξαναπαρέμβω.
Δηλαδή έχει καμία σημασία αν η ΜΗ επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια χαρακτηριστεί ως «παραβίαση του διεθνούς δικαίου» ή όχι; (ώστε να γίνεται αψιμαχία ως προς αυτό;)
Δεν έχει. Σημασία έχει ότι συμφωνούμε – και οι τρεις – ότι αυτό κακώς δεν γίνεται.
Και ακόμη περισσότερο, συμφωνούμε – επίσης και οι τρεις – ότι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να έρθει συμφωνία μετά τις εκλογές και στις δύο χώρες, όπου θα παραπέμπονται στη Χάγη οι ελληνοτουρκικές διαφορές σε σχέση με την οριοθέτηση «θαλασσίων ζωνών» (χωρίς να είναι προσδιορισμένο επακριβώς ποιες θαλάσσιες ζώνες θα είναι αυτές) ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ επέκταση στα 12 μίλια, και ότι αυτό θα είναι απαράδεκτο διότι θα θέσει ταφόπλακα στα 12 μίλια για πάντα.
Αυτό δεν είναι το σημαντικό;
Εν προκειμένω, αν υπάρχει μία παραβίαση είναι το casus belli για τη μη επέκταση. Αυτό παραβιάζει ευθέως το άρθρο 2(4) του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ που δεν επιτρέπει ούτε τη βία, ούτε την απειλή χρήση βίας. Και το casus belli είναι εξ ορισμού απειλή χρήσης βίας.
Πατριώτη, δεν ξέρω που το είδες ότι καμία άλλη χώρα δεν «αναγνωρίζει» τα επιπλέον 4 μίλια. Από όσο γνωρίζω, τα αναγνωρίζουν όλοι ανεξαιρέτως (πλην της Τουρκίας). Και η απόδειξη είναι ότι όταν εισέρχονται τα αεροσκάφη στα 10 μίλια, και όχι στα 6, έχουν ήδη δηλώσει την πορεία τους στις ελληνικές αρχές. Δεν άκουσα ποτέ καμία περίπτωση να μην γίνεται αυτό στα 10, αλλά να γίνεται στ 6 μίλια. Και πετούν χιλιάδες επιβατικά αεροσκάφη πάρα πολλών χωρών πάνω από την Ελλάδα συνεχώς, για τα οποία ισχύουν τα ίδια όπως και για τα στρατιωτικά. Μόνο η Τουρκία το αμφισβητεί αυτό. Αλλά με την επέκταση στα 12, θα λυθεί και αυτό.
Ανδρέα,
α) Ασφαλώς δεν έχει, είναι απλώς θέμα ακριβολογίας, γι αυτό το χαρακτήρισα ως “ένα μάλλον επουσιώδες θέμα” και δέχτηκα καταιγισμό πυρών.
β) Ο Μητσοτάκης μιλά συνεχώς για “θαλάσσιες ζώνες”, γενικώς και αορίστως, και καλά τού τα γράφει χθες o Καρυώτης.
γ) “το ΝΑΤΟ αναγνωρίζει Ελληνικό Εθνικό Εναέριο Χώρο μέχρι τα 6 ν.μ από τις ακτές (ταυτιζόμενο με την ελληνική Αιγιαλίτιδά) για την διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στο πλαίσιο του10” (απ’ εδώ).
ΗΠΑ: Δεν αναγνωρίζεται η ελληνική κυριαρχία μετά τα 6 ναυτικά μίλια εναερίου χώρου
Εφ’ όσον αυτήν την στιγμή δεν μπορώ να βρω για τις υπόλοιποες χώρες, θεώρησέ το ως λάθος μου.
Αυτό που φαίνεται να μην αντιλαμβάνεστε και οι δύο ή υποτιμάτε την σημασία του, είναι η παρακάτω σειρά συλλογισμών:
– Οι συμβάσεις του διεθνoύς δικαίου συνομολογούνται ανάμεσα στα κράτη
– Δεν υπάρχει κανένα υπερκείμενο δικαστήριο που θα έρθει να επιβάλλει στα κράτη να εφαρμόσουν τις συμβάσεις αυτές.
– Όμως το διεθνές δίκαιο είναι δυναμικό και όχι στατικό, και με αυτή την έννοια οι όροι του καθίστανται “ipso facto” υποχρεωτικοί για τα κράτη, τουτέστιν:
– Αν μια χώρα δεν εφαρμόζει πλήρως τους όρους μιας διεθνούς σύμβασης σε βάρος της κυριαρχίας και των δικαιωμάτων της, αυτομάτως μια αρπακτική γείτων χώρα θα σπεύσει να καλύψει το κενό που άφησε η πρώτη. Αυτό ακριβώς συνέβη (Ίμια) και έπεται συνέχεια μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε πρώτη φάση στο Αιγαίο, με επιδιατητές ΗΠΑ, Γερμανία και ΝΑΤΟ.
ΥΓ
Τα παραπάνω είναι λογικά κι αυτονόητα κι ένας απλός σκακιστής είναι σε θέση να τα καταλάβει, αλλά με τον τρόπο που εσείς απαντάτε δε μου φαίνεσθε να έχετε ιδέα απο σκάκι.