Η βία στη δημόσια σφαίρα και οι προστάτες της

Γνωρίζουν οι αναγνώστες του Αντίβαρου τις 1-2 αναρτήσεις
κατά της Χρυσής Αυγής. Άλλωστε, υπήρξαν πολλές αντιδράσεις και η κριτική ήτανε σφοδρή.

Το
σημερινό γεγονός όμως προκαλεί μεγάλη εντύπωση, από την ανάποδη.

Η βία
στη δημόσια ζωή στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια έχει έναν
συγκεκριμένο προστάτη. Έναν ιδεολογικό χώρο, ο οποίος παρέχει νομική
και πολιτική υποστήριξη στους συλληφθέντες μικροτρομοκράτες και
κουκουλοφόρους. Ο ίδιος ιδεολογικός χώρος καλύπτει τα τελευταία δύο
χρόνια στο επίπεδο της διανόησης τη δημόσια βία σε πολιτικά πρόσωπα
(ύβρεις, σκαμπίλια, γιαούρτια, μέχρι και άγριους ξυλοδαρμούς κάτω από το
βλέμμα των τηλεοπτικών συνεργίων, με τη μόνη διαφορά ότι δεν ήταν σε
ζωντανή μετάδοση), την άρνηση καταγγελίας της εκτεταμένης βίας τον Δεκέμβριο του 2008 όταν κάηκε η πρωτεύουσα κοκ.

Όλα αυτά συνοψίζονται στη φράση ότι η δημόσια βία
στην Ελλάδα έχει έναν προστάτη-νταβατζή. Είναι λοιπόν γελοίο αυτός
σήμερα να εμφανίζεται ως το θύμα της δημόσιας βίας.

Προφανώς όλα αυτά
δεν δικαιολογούν τη σημερινή απαράδεκτη και άνανδρη βία σε ζωντανή μετάδοση στο τηλεοπτικό στούντιο του Αντέννα, καταδεικνύουν όμως την υποκρισία των
πάντων από την αντιμετώπιση του φαινομένου.

Α.